Mobile Versionสมาธิ กฏแห่งกรรม
ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2559
Case Study อุบาสกวินิช ตอนที่ 1
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะคำถาม : ทำไมอุบาสกวินิชถึงได้มารับบุญเป็นหัวหน้าชั้น
กุลบุตรสุดหล่อผู้มีหัวใจมุ่งมั่นใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นทหารรับใช้ชาติ
สำหรับสาเหตุที่ทำให้ลูกวินิชได้มารับบุญเป็นหัวหน้าชั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะคำอธิษฐานจิตและอุปนิสัยที่ตัวลูกได้สั่งสมความเป็นผู้นำมาข้ามภพข้ามชาติ มารวมกับผลแห่งบุญที่ตัวลูกได้เคยบวชเป็นพระ และเมื่อบวชแล้วก็ได้มาทำหน้าที่เทศน์สอนและถ่ายทอดธรรมะให้แก่มหาชนทั้งหลายมาหลายๆ ภพหลายๆ ชาติ เรื่องก็มีอยู่ว่า
ย้อนไปในหลายๆ พุทธันดรก่อนๆ ลูกวินิชได้เกิดมาเป็น “กุลบุตรสุดหล่อผู้มีหัวใจมุ่งมั่น” อยู่ในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางเมื่อตัวลูกเติบใหญ่ขึ้น...ตัวลูกก็มีความใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นทหารรับใช้ชาติ และด้วยความใฝ่ฝันนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกได้ตัดสินใจสมัครเข้ารับราชการเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่ออกบวชในภพชาตินั้นซึ่งเป็นคนละภพชาติกับพุทธันดรที่ผ่านมา)ตัวลูกได้เห็นนายทหารที่เป็นระดับหัวหน้านายกองกำลังจัดระบบฝึกระเบียบเหล่าทหาร ตัวลูกก็เกิดความประทับใจและใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นนายทหารแบบนั้นบ้าง
เมื่อตัวลูก (ในภพชาตินั้น) ได้เข้ารับราชการเป็นทหารแล้ว ต่อมาตัวลูกก็ได้เห็นนายทหารที่เป็นระดับหัวหน้านายกองกำลังจัดระบบฝึกระเบียบเหล่าทหาร อีกทั้งยังเป็นผู้จัดทัพเพื่อเตรียมซ้อมรบอีกด้วย ทันทีที่ตัวลูกเห็นเช่นนั้นตัวลูกก็เกิดความประทับใจและใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นนายทหารอย่างนั้น...แบบนั้นบ้าง เมื่อเป็นเช่นนี้ ตัวลูกจึงได้ตั้งมโนปณิธานขึ้นมาภายในใจว่า “สักวันหนึ่ง...ตัวลูกจะต้องเป็นนายทหารที่อยู่ในระดับแนวหน้า หรือ...เป็นหัวหน้านายกองให้ได้!!!”
เส้นทางที่จะก้าวขึ้นไปสู่การเป็นนายทหารระดับแนวหน้านั้นไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆ เลย ต้องอาศัยความพากเพียรพยายามและบากบั่นต้องมีความรับผิดชอบในหน้าที่การงานอย่างสม่ำเสมอแบบไม่ให้ขาดตกบกพร่องอีกด้วย
หลังจากที่ตัวลูก (ในภพชาตินั้น) ได้ตั้งมโนปณิธานขึ้นมาภายในใจเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างเต็มที่เต็มกำลัง อีกทั้งยังขวนขวายฝึกฝนพัฒนาศักยภาพของตัวเองอยู่ตลอดเวลา เพื่อที่จะก้าวไปสู่เป้าหมายที่ตัวเองได้ตั้งใจเอาไว้!!! แต่ทว่า เส้นทางที่จะก้าวขึ้นไปสู่การเป็นนายทหารระดับแนวหน้านั้นไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆ เลย เพราะต้องอาศัยความพากเพียรพยายามและบากบั่น อีกทั้งยังต้องมีความรับผิดชอบในหน้าที่การงานอย่างสม่ำเสมอแบบไม่ให้ขาดตกบกพร่องอีกด้วย
ในที่สุดก็ได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นหัวหน้านายทหารตามที่ได้ตั้งใจเอาไว้แต่แล้วในที่สุด ตัวลูกก็สามารถทำได้!!! คือตัวลูกสามารถพิชิตใจผู้บังคับบัญชาและมีผลงานเข้าตาผู้หลักผู้ใหญ่ จนได้รับความไว้วางใจและได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นหัวหน้านายทหารตามที่ตัวลูกได้ตั้งใจเอาไว้!!! ในเวลาต่อมาพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งแห่งแคว้นที่ตัวลูกอาศัยอยู่ก็ได้เสด็จออกผนวช และด้วยความรักยิ่งในพระราชานี้เองจึงทำให้ตัวลูก (ในภพชาตินั้น) ได้ตั้งใจเดินทางไปฟังธรรมจากพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช)
ตัวลูกได้เห็นการทำหน้าที่ของพระภิกษุรูปก็เกิดความรู้สึกประทับใจและปรารถนาอยากที่จะทำหน้าที่อย่างนั้นบ้าง
เมื่อตัวลูก (ในภพชาตินั้น) ได้เดินทางไปถึงยังวัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ได้เห็นพระภิกษุรูปหนึ่งกำลังทำหน้าที่นำธรรมะที่พระเถระได้แสดงไว้โดยย่อ...มาอธิบายขยายความให้สาธุชนที่มาใหม่ได้รู้และเข้าใจในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต (ที่พระภิกษุรูปนี้ได้รับมอบหมายจากพระเถระให้มาทำหน้าที่นี้ทั้งนี้ก็เพื่อสงวนเวลาให้พระเถระได้บำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่นั่นเอง) เมื่อตัวลูกได้เห็นการทำหน้าที่ของพระภิกษุรูปนั้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกประทับใจและปรารถนาอยากที่จะทำหน้าที่อย่างนั้นบ้าง และด้วยความรู้สึกประทับใจนี้เอง...จึงทำให้นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตัวลูกก็ได้ตั้งความปรารถนาและอธิษฐานจิตซ้ำๆ ย้ำๆ อยู่เสมอว่า “ ขอให้ตัวลูกเองได้ทำหน้าที่อธิบายขยายความธรรมะเหมือนอย่างกับพระภิกษุรูปนั้น ”เมื่อกาลเวลาผ่านไปก็ได้ตัดสินใจออกบวชตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองและขัดเกลาทิฐิมานะจวบจนกระทั่งเมื่อกาลเวลาผ่านไป...ตัวลูกก็ได้ตัดสินใจออกบวช แล้วก็ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองและขัดเกลาทิฐิมานะ (ที่ติดตัวมาจากตอนที่เป็นนายทหาร) อีกทั้งตัวลูกยังตั้งใจศึกษาธรรมะเพื่อเพิ่มพูนความรู้อยู่เสมอๆ อีกด้วย เมื่อตัวลูก (ในภพชาตินั้น) ได้ศึกษาธรรมะมากเข้ามากเข้า ตัวลูกก็ยิ่งเกิดความรู้ความเข้าใจเพิ่มมากขึ้นว่า “ในการที่ตัวลูกจะไปทำหน้าที่อธิบายขยายความธรรมะให้ผู้อื่นเข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้งนั้น ตัวลูกจะต้องมีความเข้าใจในธรรมะเรื่องนั้นๆ อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งเสียก่อน”
ตัวลูกยังได้นำธรรมะที่ได้ตั้งใจศึกษาไปฝึกเทศน์สอนและแสดงธรรมให้ผู้อื่นฟังอย่างเนืองนิตย์อีกด้วยเมื่อตัวลูกเกิดความรู้ความเข้าใจขึ้นมาเช่นนั้นตัวลูกจึงได้เร่งขวนขวายศึกษาธรรมะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง อีกทั้ง...ตัวลูกยังได้นำธรรมะที่ได้ตั้งใจศึกษามาไปฝึกเทศน์สอนและแสดงธรรมให้ผู้อื่นฟังอย่างเนืองนิตย์อีกด้วย ไม่ใช่เพียงแค่นั้น!!! ตัวลูกยังได้หมั่นอธิษฐานจิตตอกย้ำซ้ำเดิมในความปรารถนาที่ตัวลูกใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นให้ได้ดั่งพระภิกษุรูปนั้นอยู่เสมอๆ มาโดยตลอดเมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ความปรารถนาและคำอธิษฐานจิตนี้ได้กลายเป็นผังที่ติดตามตัวลูกนับตั้งแต่ภพชาตินั้นเป็นต้นมา
ในแต่ละภพชาติตัวลูกก็จะมีอุปนิสัยที่รักและปรารถนาอยากที่จะเป็นหัวหน้าติดตัวมาทุกภพทุกชาติ
และในภพชาติต่อๆ มา...ตัวลูกก็ได้เกิดมาเจอแล้วก็ได้ร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยตลอด ซึ่งในแต่ละภพชาติ (ที่ตัวลูกได้เกิดมาเจอกับหมู่คณะนั้น) ตัวลูกก็จะมีอุปนิสัยที่รักและปรารถนาอยากที่จะเป็นหัวหน้าติดตัวมาทุกภพทุกชาติ อีกทั้ง...ตัวลูกยังชอบที่จะอธิษฐานจิตซ้ำๆ ย้ำๆ อยู่เสมอว่า “ขอให้ตัวลูกได้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้า และขอให้ได้รับความเมตตาจากพระเถระในการทำหน้าที่อธิบายขยายความและปูพื้นฐานธรรมะ...ให้มหาชนทั้งหลายได้รู้และเข้าใจในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต” ซึ่งตัวลูกก็มักจะอธิษฐานจิตอย่างนี้...แบบนี้เรื่อยมา จวบจนกระทั่งมาถึงในพุทธันดรที่ผ่านมา!!!...
ส่วนว่า...เรื่องราวของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมาจะมีรายละเอียดเป็นอย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องอดใจมารอรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
พิมพ์บทความนี้
