เจ้าของเคสมีเพื่อนในที่ทำงานคนหนึ่ง เธอเป็นคน จ.แพร่ ต่อมาเธอได้เดินทางไปทำงานกับพี่สาวที่ลพบุรี และได้เรียนต่อปริญญาตรีโดยมีพี่สาวช่วยส่งเสียบางส่วน ขณะที่เธอกำลังศึกษาอยู่และทำงานไปด้วย ได้พบกับผู้ชายคนหนึ่งคบกันเป็นแฟน คบกันได้ระยะหนึ่งก็ตกลงใจจะแต่งงานกันโดยเก็บเงินร่วมกันที่จะใช้ในการแต่งงาน ต่อมาเธอจับได้ว่า ผู้ชายนอกใจเธอและทำให้ผู้หญิงคนนั้นตั้งครรภ์ เธอเสียใจมากและทำร้ายผู้ชายคนนั้นด้วยการแทงด้วยมีดปลายแหลม แต่ฝ่ายชายยังรักอยู่ก็ให้อภัยและขอคืนดีด้วย เธอเป็นคนมีทิฐิ จึงรับไม่ได้ที่จะกลับไปคืนดีด้วย
เมื่อเธอตัดสินใจเลิกรากันไป ก็เดินทางกลับไปหาแม่ ทำให้เธอมีกำลังใจและเมื่อทำใจได้แล้ว เธอก็ได้เดินทางกลับมาเรียนต่อและทำงานเหมือนเดิม เธอได้พบกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นแฟนคนปัจจุบันและเป็นคน จ.ลพบุรี เมื่อคบกันได้ระยะหนึ่ง เธอก็ตัดสินใจมาอยู่กินด้วยกันที่กรุงเทพฯ โดยยังไม่ได้แต่งงานกัน แม่ของเธอรับรู้และเข้าใจ เธอแอบจดทะเบียนสมรสกับแฟน โดยแม่และพี่สาวไม่ได้รับรู้เลย เธอจดทะเบียนสมรสเพราะว่าจะสร้างฐานะด้วยกัน และมีโครงการที่จะแต่งงานด้วยกันในอนาคต ได้ตกลงผ่อนซื้อรถยนต์ร่วมกับแฟน
เมื่อวันที่ 16 ก.ค. 2546 เธอได้มาทำงานในบริษัทที่เจ้าของเคสทำงานอยู่ ทำให้เธอได้พบกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่เป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้เธอเข้าวัดพระธรรมกาย โดยได้ร่วมปฏิบัติธรรมที่บ้านกัลยาณมิตรที่บริษัททุกเย็นวันพฤหัสบดี และร่วมทำบุญทุกบุญตลอดจนบุญกฐินปี 2546 ซึ่งเป็นบุญใหญ่ ซึ่งเธอมีหน้าที่เตรียมอาหารและของใช้ที่จะพาผู้คนไปทอดกฐินถึง 5 รถบัสใหญ่ รวม 200 คนที่วัดพระธรรมกายเมื่อวันที่ 2 พ.ย. 2546 เธอทำไปด้วยความปีติและเต็มใจ ถึงแม้ว่าในขณะนั้นเธอจะเริ่มมีปัญหากับแฟน แต่เธอก็ไม่ได้ท้อถอยและขาดตกบกพร่องต่อการทำหน้าที่ ต่อมาเธอมีปากเสียงและทะเลาะกับแฟนมาตลอด ถึงขั้นใช้ไม้แบดมินตันตีจนไม้หัก แฟนก็โกรธและขอเลิกกับเธอ
วันที่ 19 พ.ย. 2546 แฟนได้เขียนจดหมายมาบอกเลิก และทิ้งเอาไว้ว่าขอเลิกและจะให้เงินในการหย่าจำนวน 1 แสนบาท เมื่อเธอได้รับจดหมายแล้วก็เสียใจ แต่ก็ไม่รู้จะบอกกับใคร
เมื่อวันที่ 20 พ.ย. 2546 เธอเกิดอาการเครียดลงกระเพาะ จนทำให้ปวดท้องและอาเจียน เพื่อนในบริษัทได้พาเธอไปหาหมอที่ รพ.ปู่เจ้าเมืองสมุทรในช่วงเที่ยงของวันนั้น เมื่อได้พบหมอแล้ว เธอก็กลับไปทำงานต่อ ตอนเย็นเธอเดินทางกลับบ้านและก็บอกกับเพื่อนว่า พรุ่งนี้เธอจะลากลับบ้านที่ จ.แพร่ เพื่อที่จะไปดูแลแม่ที่ล้มป่วย
เมื่อวันที่ 21 พ.ย. 2546 แทนที่เธอจะเดินทางกลับบ้านที่ จ.แพร่ เธอกลับตัดสินใจกลับบ้านเก่าด้วยการกินยาฆ่าตัวตาย โดยกินยานอนหลับจำนวน 40 เม็ด แต่แฟนได้มาพบนำส่งรพ.ล้างท้องได้ทัน พอออกจากรพ. แฟนได้เก็บข้าวของของเธอไปส่งไว้ที่บ้านพี่สาวที่เธอไปพักรักษาตัวอยู่
เช้าวันที่ 22 พ.ย. 2546 พี่สาวและพี่เขยได้ออกไปตามหาแฟนของน้องสาว ระหว่างที่เธออยู่ลำพังคนเดียว ก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายของแฟน โทรมาด่าว่าเธออย่างรุนแรง ทำให้เธอเสียใจเป็นอันมาก ทำให้เธอตัดสินใจฆ่าตัวตายเป็นครั้งที่ 2 ก่อนตายเธอได้โทรไปหาพี่สาวว่า พี่ชายของแฟนได้โทรมาด่าว่าเธออย่างรุนแรง พี่สาวได้ห้ามไม่ให้คิดสั้น แต่เธอก็ไม่ได้ทำตาม ได้เขียนจดหมายลาตายไว้ 1 ฉบับว่า ให้พี่สาวทวงทรัพย์สินที่เป็นของเธอคืนจากแฟน และจะอาฆาตตามจองเวรไปทุกภพทุกชาติแล้วเธอก็ผูกคอตายโดยใช้เชือกเย็บรองเท้า ครั้งนี้เธอทำสำเร็จ และเสียชีวิตเมื่อเวลา 10.42 น.
คำถาม กรรมใดทำให้เธอฆ่าตัวตายในชาตินี้ แรงอาฆาตพยาบาทที่เธอมีต่อแฟนเธอนั้นจะส่งผลอย่างไรบ้าง เธอผูกเวรกับใครมาตั้งแต่ชาติก่อนหรือไม่ และต้องผูกเวรกันต่อไปหรือไม่ เธอตายแล้วเป็นอย่างไรบ้าง ผลบุญที่เธอนำคนไปทอดกฐินจะช่วยให้เธอพ้นจากบ่วงกรรมครั้งนี้ได้หรือไม่ ถ้าช่วยไม่ได้ เพื่อนในบริษัทจะช่วยเธอได้อย่างไรบ้าง หากเธอต้องไปเกิดเป็นวิญญาณร้ายที่ตามอาฆาตพยาบาท จะเรียกว่าอะไร ถ้าเป็นปีศาจอยากทราบว่ามีลักษณะอย่างไร มีความเป็นอยู่อย่างไร เหมือนผีที่สิงอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ที่คอยทำร้ายผู้อยู่อาศัยหรือไม่ ถ้าเจอวิญญาณอาฆาตจะมีวิธีแก้ไขอย่างไรบ้าง
คำตอบ เหตุที่เธอฆ่าตัวตายก็เพราะในอดีตได้เกิดเป็นผู้ชายและก็มีนิสัยเจ้าชู้พร้อมทั้งอารมณ์ร้อน เวลาโกรธก็มักจะตบตีทำร้ายแฟนสาว ต่อมามีแฟนสาวคนหนึ่งที่หลงรักแต่ถูกทอดทิ้งก็ตรอมใจ เลยมีความเสียใจได้ฆ่าตัวตายในเวลาต่อมา ด้วยกรรมนั้นก็ได้เสวยวิบากต่าง ๆ มากมาย วิบากกรรมเจ้าชู้ทำให้มาเกิดเป็นผู้หญิงและยังมีนิสัยเจ้าอารมณ์ติดมาด้วย วิบากกรรมที่ได้ทำให้แฟนสาวคนหนึ่งได้ฆ่าตัวตาย เลยต้องมาฆ่าตัวตาย แรงพยาบาทของเธอที่ได้อาฆาตไว้ว่า จะจองเวรแฟนของเธอไปทุกภพทุกชาติ จะมีผลคือ ผลัดกันทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่รู้จบ โดยเป็นวงจรบาปอกุศล
ในอดีต ฝ่ายชายเคยเป็นแฟนเก่าของฝ่ายหญิงที่เคยเกิดเป็นผู้ชายเจ้าชู้ในชาตินั้น นั่นคือ ผู้ชายในชาตินี้เคยเป็นผู้หญิงซึ่งเป็นแฟนในชาตินั้นของฝ่ายหญิงที่เกิดเป็นผู้ชายเจ้าชู้ในสมัยนั้น แฟนเก่านั้นคือผู้ชายคนนี้ (ฝ่ายหญิงในอดีตชาติ) ทนความเจ้าชู้ของฝ่ายหญิง (ผู้ชายเจ้าชู้) ไม่ได้ ก็พยายามตีจาก แต่ฝ่ายชายในสมัยนั้นไม่ยอม เพราะมีความคิดว่า ตนทิ้งคนอื่นได้ แต่ทุกคนที่มาเป็นแฟน ห้ามทิ้งตน และในชาตินั้นได้ตามไปตบตีฝ่ายหญิงในชาตินั้น แต่ฝ่ายหญิงหนีไปได้และเบื่อหน่ายในการเป็นผู้หญิง ทำบุญก็อธิษฐานขอให้เป็นผู้ชาย ก็เลยกลับมาเกิดเป็นผู้ชาย สองกรรมนั้นมารวมกัน จึงต้องมาผูกคอตาย จัดเป็นกรรมเก่าและกรรมใหม่มารวมกัน เป็นกรรมที่ไม่รู้จักจบสิ้น
การแก้ไขก็ต้องให้ฝ่ายชายสร้างบุญหนีกรรมไป คือปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย ส่วนฝ่ายหญิงที่ตายไปจะพ้นกรรมได้ต้องเจอพระพุทธเจ้า ได้ฟังธรรมจนบรรลุธรรมจึงจะพ้นกรรม เพราะจองเวรกัน
เมื่อเธอตายไปแล้วเจ้าหน้าที่ก็มารอรับแล้วพาเธอไปยมโลกด้วยวิธีการลากคอเธอไปด้วยเชือกที่เธอผูกคอตาย เธอทรมานมาก ขณะนี้รออยู่ที่ลานหน้าโรงพิพากษา ใกล้จะถึงคิวพิพากษาแล้ว ผลบุญที่เธอทำเอาไว้บ้าง เช่น นำคนไปทอดกฐิน หรือบุญที่เจ้านายทำ เธอก็ช่วยทำเพราะเกรงใจเจ้านาย ก็พอจะช่วยเธอได้บ้าง เมื่อเธอไปอยู่ที่หน้าบัลลังก์พิพากษา เธอจะไม่ต้องไปตกในมหานรก แต่ต้องไปเป็นเจ้าหน้าที่ในยมโลก 1 ปีเต็ม ไม่มีพักผ่อน ด้วยอำนาจมักโกรธของเธอ เจ้าอารมณ์ โดยทำหน้าที่ทรมานกลุ่มของสัตว์นรกที่มีกรรมฆ่าตัวตาย
เพื่อนที่บริษัทจะช่วยเธอได้ก็ทำทุกบุญเป็นหลัก โดยเฉพาะบุญสามแสนปลื้ม แล้วอุทิศบุญไปให้เธอ และต้องอุทิศไปให้บ่อย ๆ ตอนนี้เธอยังอยู่ในยมโลก
ผี คือ กายละเอียดรูปร่างคล้าย ๆ มนุษย์ หน้าตาหมอง ตายที่ไหนก็อยู่ที่นั้น
ภูต คือ กายละเอียดคล้ายคนแต่มีฤทธิ์ สามารถทำอะไรบางอย่างได้ เช่น แปลงกายเป็นสัตว์ต่าง ๆ หรือเข้าไปสิงบังคับคนได้ ภูตแต่ละตัวแปลงตัวได้ไม่เท่ากัน
ปีศาจเป็นกายละเอียดชนิดหนึ่ง ที่อยู่ในสายการปกครองสายยักษ์ของท้าวเวสวัณโณ มีหน้าตาพิกล น่าเกลียด ผิดรูปร่างจากภูตผี คล้ายอสุรกายก็ไม่ใช่ เช่น บางตัวเป็นคนมีมือมีเท้ามีปากเป็นสัตว์ บางพวกมีฤทธิ์สามารถเบียดเบียนแกล้งมนุษย์ได้ ถ้าเจอปีศาจจะต้องอยู่ในบุญแผ่เมตตา ถ้าเจอะกันจัง ๆ หน้า ให้แผ่เมตตา อย่าไปตบตีปีศาจ ถ้าหากเราไม่มีกรรมเวรอะไรกับเขา เขาก็ทำอะไรเราไม่ได้ แต่ถ้ามีเวรกับเขา เราต้องนึกถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งและบุญที่เราได้ทำไว้ พวกนี้ก็จะทำอะไรเราไม่ได้ เราอย่าพึ่งตกใจไปซะก่อน
