มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[หัดฝัน]

อ้างอิงจากย้อนรอยหมู่คณะตอนที่ 7 เกร็ดเล็กๆ ที่ไม่เล็กของคุณยายนะครับ

http://dmc.tv/forum/...showtopic=23068

ครั้งที่แล้วได้พูดถึง เกร็ดเล็กๆ ของคุณยายเกร็ดที่หนึ่งไปนะครับ คราวนี้ก็ถึงคราวเกร็ดเล็กๆ ที่น่าเบิกบานของคุณยายเกร็ดที่สอง แต่ก่อนจะเข้าถึงเกร็ดที่สอง ก็ต้องย้อนพูดถึง ความปลื้มใจเมื่อผมได้ทำบุญใหญ่ครั้งแรกในชีวิตก่อนนะครับ

บุญใหญ่ที่ผมได้ทำครั้งแรกในชีวิต(ในที่นี้หมายถึงเฉพาะบุญจากการทำทานนะครับ เพราะหากนับรวมรักษาศีล และเจริญภาวนาไปด้วย บุญจากการทำทานจะกลายเป็นบุญเล็กๆ ไปโดยปริยาย) เกิดขึ้นในตอนที่ได้ขึ้นชมรมพุทธครับ

หลังจากผมสมัครเป็นอาสาสมัครธรรมโฆษก์ไม่นาน กัลยาณมิตรกรเกียรติ กฤติยานุกูล (ปัจจุบันเป็นผู้จัดการด้าน IT ที่บริษัทแห่งหนึ่งแถวระยอง) เพื่อนนิสิตจุฬาฯ ก็ได้มาชักชวนผมขึ้นชมรมพุทธฯ ผมก็เลยเป็นทั้งอาสาสมัครแผนกธรรมโฆษก์ และน้องใหม่ชมรมพุทธ แบบควบสองตำแหน่งตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่นครับ

ต่อมาเมื่อทางวัดมีการจัดทอดกฐินประจำปีขึ้น ผมก็เลยไปบอกบุญญาติมิตรเป็นครั้งแรกในชีวิต เหตุที่ใช้คำว่าเป็นครั้งแรกเพราะ ก่อนหน้านั้น ผมไม่เคยรู้จักการชวนคนทำบุญเลย แม้ทำบุญเอง ผมก็จะทำบุญตามวัดต่างๆ (ถ้ามีโอกาสไป) โดยหยอดตู้ครั้งละ 5 บาท10 บาท สูงสุดไม่เกิน 20 บาท ซึ่งตอนแรกๆ ที่ผมมาวัดพระธรรมกายใหม่ๆ ผมก็ทำบุญโดยหยอดตู้ครั้งละ 5 บาท 10 บาท อยู่นั่นเอง แม้จะเป็นเงินไม่มาก แต่สำหรับนิสิตนักศึกษาจากครอบครัวหาเช้ากินค่ำเช่นผม ผมทำไปก็รู้สึกปลื้มในบุญนี้ทุกๆ ครั้ง

ครั้นพอถึงกฐินในครั้งนี้ รุ่นพี่ชมรมพุทธฯ แนะนำให้ไปบอกบุญบรรดาญาติมิตร ผมก็เลยไปบอกบุญเพื่อนๆ รุ่นพี่ อาจารย์ รวมไปถึงแม่ค้าที่ขายอาหารที่มหาวิทยาลัยด้วย ซึ่งพอรวมกับเงินที่ผมทำบุญเอง ซึ่งผมทำบุญตั้ง 60 บาท (รู้สึกประทับใจที่ตนเองทำเยอะมาก) รวมๆ แล้ว เป็นเงินถึงพันกว่าบาททีเดียว ผมปลื้มสุดๆ เพราะไม่เคยมีปัจจัยทำบุญได้มากขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต นั่นคือ ประสบการณ์การทำบุญใหญ่ครั้งแรกของผม

และนี่ก็เป็นที่มาของเกร็ดเล็กๆ ที่ไม่เล็กที่แสนประทับใจ เกร็ดที่สองของคุณยาย ผมว่าผมปลื้มในการทำบุญใหญ่ครั้งแรกตั้ง 1 พันกว่าบาทแล้ว แต่ความปลื้มในบุญของผม หากไปเทียบกับความปลื้มในการทำบุญใหญ่ครั้งแรกของคุณยาย ช่างเหมือนนำแสงหิ่งห้อยไปเทียบแสงจันทร์เลยทีเดียว

หลวงพี่สุวิชชาโภ (ท่านเป็นเหรัญญิก ดูแลเงินบริจาค และค่าใช้จ่ายต่างๆ ในวัดพระธรรมกาย) ท่านได้เล่าให้ฟังถึงเหตุการณ์ตอนที่คุณยายทำบุญกฐินครั้งแรกในชีวิตว่า

คุณยายนั้น หลังจากที่ได้มานั่งสมาธิกับหลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านก็ได้มีโอกาสร่วมบุญต่างๆ บ้างเป็นระยะๆ แต่ก็ไม่เคยมีโอกาสทำบุญกฐินเลย แม้ภายหลังมาสร้างวัด ท่านก็ได้บริจาคปัจจัยที่ท่านได้มาจากเจ้าภาพไปใช้ในการสร้างวัดตลอด จนวัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ใช้งานมาหลายปี คุณยายก็ยังไม่เคยมีโอกาสสร้างบุญกฐินเลย แม้แต่ครั้งเดียว

วันหนึ่ง ซึ่งอยู่ในช่วงที่วัดกำลังรวบรวมปัจจัยซื้อที่ดิน 2 พันไร่ คุณยายก็มาขอหลวงพ่อครูไม่ใหญ่ ว่าขอให้หลวงพ่ออนุญาติให้คุณยายเป็นประธานกฐินสักครั้งเถิด หลวงพ่อฟังแล้วก็นิ่งอึ้งไปไม่พูดอะไร ที่เป็นเช่นนี้เพราะหลวงพ่อเห็นว่า คุณยายเป็นครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อและลูกศิษย์ทุกคนในวัด และคุณยายก็สร้างวัดจนเหนื่อยมามากแล้ว คุณยายน่าจะอยู่ในฐานะเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้แก่บรรดาลูกศิษย์แล้ว ไม่น่าจะต้องมาลำบากช่วยเรื่องปัจจัยให้กับลูกศิษย์อีกเลย

ครั้นพอวันต่อมา คุณยายก็ไปขอหลวงพ่ออีกครั้ง หลวงพ่อจึงอนุโมทนาสาธุ ให้คุณยายเป็นประธานกฐินในครั้งนี้ได้ คุณยายดีใจมาก จึงได้ไปถามหลวงพี่สุวิชว่า "ท่านๆ หลวงพ่ออนุญาติให้ยายเป็นประธานกฐินได้แล้ว ท่านรู้มั้ยว่า ประธานกฐินนี่ต้องบริจาคเงินสักเท่าไหร่" (น่าเสียดาย ไม่สามารถจำลองน้ำเสียง ออกมาทางตัวอักษรได้นะครับ)

หลวงพี่สุวิช ก็นิ่งอึ้งไป เพราะประธานกฐินที่ผ่านๆ มา ล้วนเป็นเศรษฐีบริจาคปัจจัยนับล้านบาท จึงตอบคุณยายด้วยความเกรงใจยิ่งว่า "ยายจะได้บุญเท่าไหร่ก็ได้จ้ะ ทางวัดไม่ได้มีข้อกำหนดกฏเกณฑ์ใดๆ"

คุณยายจึงถามต่อว่า "แล้วประธานกฐินที่ผ่านๆ มาเขาทำบุญกันสักเท่าไหร่"
คราวนี้ หลวงพี่สุวิชหมดทางเลี่ยงอีกต่อไป "จึงบอกว่า ประธานกฐินในปีที่ผ่านมาเขาทำบุญกัน 1 ล้านบาท แต่ยายจะทำกี่บาทก็ได้จ้ะ"

คุณยายจึงพูดเชิงกระซิบกับหลวงพี่ว่า "ท่านๆ อย่าเอ็ดไป ยายมี"
คราวนี้หลวงพี่ตกกะใจยิ่งกว่าเดิม "หา ยายมีหรือนี่" ซึ่งตามที่ผมเคยเล่าไปแล้วนะครับว่า ที่ผ่านมาสมัยสร้างวัด หมู่คณะมีเงิน 3200 บาท จากถุงโชคดีของคุณยาย ซึ่งตอนนั้นมีเจ้าภาพบริจาคที่ดินให้วัด 200 ไร่ หมู่คณะก็เริ่มลงมือสร้างวัดกันจริงๆจังๆ ปัจจัยที่นำใช้สร้าง ก็ล้วนได้มาจากถุงโชคดีของคุณยาย ที่ไม่เคยมีเงินหมดถุงเลยแม้แต่ครั้งเดียว พอมีเจ้าภาพที่ศรัทธาในปฏิปทาของคุณยาย นำปัจจัยมาบริจาคเป็นระยะๆ จนในที่สุดวัดได้สร้างเสร็จใช้งาน ภายหลังก็ยังคงมีเจ้าภาพนำปัจจัยมาบริจาคอยู่เช่นเคย คุณยายท่านก็ยังคงเก็บไว้ในถุงโชคดี จนกระทั่งได้มาทำบุญกฐินในครั้งนี้เอง

เท่านั้นยังไม่พอ คุณยายอยากจะไปบอกบุญลูกศิษย์ลูกหาเก่าๆ ที่เคยมาวัด แต่ตอนหลังติดเรื่องนั้นเรื่องนี้เลยไม่ได้มา ท่านจึงไปขอหลวงพี่ให้จัดรถพาคุณยายไปหน่อย แต่ลูกพี่ก็เป็นห่วง เพราะหลวงพ่อท่านไม่อยากให้คุณยายเดินทางไกลเนื่องจากอายุ 80 ปีแล้ว จึงบอกคุณยายว่า ต้องไปขออนุญาติหลวงพ่อก่อน

คราวนี้อยู่มาวันหนึ่ง หลวงพ่อท่านออกไปทำธุระข้างนอก คุณยายจึงรีบมาหาหลวงพี่สุวิช พรางบอกว่า "ท่านๆ หลวงพ่อไม่อยู่แล้ว รีบจัดรถพายายไปเร็วๆ" หลวงพี่ท่านก็เลยยอมตามคุณยาย คุณยายก็ตระเวณไปเยี่ยมบ้านลูกศิษย์เก่าๆ ทั่วประเทศเลย พอไปถึง ลูกศิษย์บางคนเห็นหน้ายาย ก็ดีใจเพราะคุณยายมาเยี่ยมถึงที่บ้าน แต่แล้วก็บอกว่า วัดมีข่าวเรื่องชาวนาลงหนังสือพิมพ์อย่างนั้นอย่างนี้ คุณยายก็นั่งฟังยิ้มๆ พอเขาพูดจบ คุณยายท่านก็บอกว่า "คุณๆ ยายเป็นประธานกฐินในครั้งนี้นะ คุณมาทอดกฐินกับยายนะ ในใจคุณยายมีแต่กฐินจริงๆ" เขาฟังน้ำเสียงจริงใจของคุณยายแล้วก็รับปาก

สุดท้ายกลายเป็นว่า กฐินยายครั้งแรก ลูกศิษย์ลูกหาเก่ากลับมาทอดกฐินร่วมกับคุณยายเต็มแผ่นดินไปเลย

[มะลิแก้ว]

บริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ที่สุดเลย รักคุณยายจัง...

[@--แสงตะวัน--@]

สาธุๆ ครับ กับการทำบุญใหญ่ครั้งแรกในชีวิต และการให้ธรรมทานให้ลูกหลานยายได้คิดถึงคิดถึงคุณยายนะครับ :-)

[บ่าวอุบล]

งดงาม สะอาด บริสุทธิ์

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานครับ


เอาบุญบูชาข้าวพระต้นเดือนมาฝากด้วยครับ เพิ่งมาถึงอุบลตอนตีสี่วันนี้ทำงาน
ปลื้มมาก ตั้งเป้าชวนชายแมนๆ บวชแสนรูปเข้าพรรษา สิบคน ตอนนี้หาได้แล้วหนึ่งคน
เอาบุญมาฝากทุกท่านครับ (ขออภัยอย่างสูงหากเป็นการรบกวนประเด็นกระทู้ ไม่ได้ตั้งกระทู้ใหม่)

[ดินสอแห่งธรรม]

...บุญนี่ น่าอัศจรรย์จริงๆ แม้ยังมองไม่เห็นด้วยตา ก็รับรู้ได้ด้วยใจ

[Tree]

สาธุครับผม

[Kay :)]

สาธุค่ะพี่หัดฝัน คิดถึงคุณยายจังเลยยยยยยยย

รอตอนที่ 9 อยู่อย่างเบิกบานค่ะ

[Airy]

.......กฐินยาย....ประมาณปี 2535 หรือ 36 (จำไม่ค่อยได้แล้วครับ)

....เป็นการทำบุญใหญ่ครั้งแรกของผมครับที่ทำบุญ..ครั้งละ 1 หมื่นบาท...
....ก่อนหน้านี้ไม่เคยทำได้ถึง...1 หมื่นเลย...
....ก่อนหน้านี้ทำได้เพียงครั้งละ 4 - 5 พันบาทเท่านั้น...ก็ปลื้มสุดๆ ..แล้ว

....นึกถึงภายหลังที่ไร...ก็ปลื้มไม่หาย...ขออนุโมทนาก็ท่านผู้นำบุญที่ชักชวนให้ทำบุญครั้งนี้ด้วยครับ
....ขอให้บุญนี้..ช่วยเป็นพละวปัจจัย...ให้ได้สร้างบุญบารมีร่วมกับคุณยายอีกต่อๆๆไป.....ไม่มีที่สิ้นสุด..ด้วยครับ...สาธุ..สาธุ..สาธุ