Mobile Versionโดย พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทัตตชีโว)เรียบเรียงจากรายการหลวงพ่อตอบปัญหา ทาง DMCคำถาม: ได้อ่านพบว่าสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตตี คือสวรรค์ชั้นที่ 6 มีทั้งเทวดา แล้วก็มีมารอยู่ด้วย สงสัยว่าทำไมสวรรค์ชั้นนี้จึงมีทั้งเทวดา มีทั้งมาร?
คำตอบ: คำว่า มาร อย่าไปตีความว่าเป็นยักษ์หรือเป็นอะไร ให้ตีความอย่างนี้ แล้วจะเข้าใจง่ายขึ้น เทวดาก็คือบุคคลที่มีหิริโอตตัปปะถ้ามีน้อยก็เป็นเทวดาชั้นต่ำ ถ้ามีมากก็เป็นเทวดาชั้นสูง เทวดายังมีชั้นนะ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องไปโกรธหรอกว่า มนุษย์มีการแบ่งชนชั้นวรรณะ ถ้าจะไม่ให้มนุษย์มีชั้น ต้องไปแก้ที่เทวดาก่อน ถ้าแก้เทวดาไม่ตก มนุษย์ก็ยังมีชั้น ทำไมเทวดามีชั้นล่ะ ก็ เทวดายังมีความละอายบาปความกลัวบาปไม่เท่ากันเทวดามีหลายชนชั้นเหมือนเจ้าหน้าที่บางคนใครเอาเงินร้อยไปติดสินบน ปฏิเสธเสียงแข็งว่าไม่เอา หัวเด็ดตีนขาดไม่เอา ถ้าอย่างนั้นเงินพันเถอะนะ เออ...ก็ดีเหมือนกัน หิริโอตตัปปะมันหายไปเสียบางคนเงินพันไม่เอา แล้วเงินหมื่นล่ะ ไม่เอา แสนล่ะ เออ..ก็เข้าท่าเหมือนกัน นี่หิริโอตตัปปะ มันเหนียวแน่นไม่เท่ากัน บางคนเงินแสนไม่เอา เงินล้านก็ไม่เอา แต่พอบอกว่า ถ้าอย่างนั้นเอาลูกไหม? ทันทีเลยลูกปืนไม่เอา เอาเงินดีกว่า หิริโอตตัปปะก็มีมากขึ้นมาอีกระดับ แต่ว่าก็ยังไม่ถึงที่สุด ถึงกระนั้น ก็มีอีกพวกหนึ่งแสนไม่เอา ล้านไม่เอา เอาปืนมาจ่อหัวก็ไม่เอา ไม่ยอมโกงใคร ตายเป็นตาย รักษาศีลยิ่งกว่าชีวิต เพราะฉะนั้น คนนี้หิริโอตตัปปะเยี่ยมเลย ตายไปจะเป็นเทวดาชั้นสูงทีเดียว นี่เทวดาก็ยังแบ่งเป็นชั้นๆ ตามอำนาจของหิริโอตตัปปะ คือความละอายบาปกลัวบาปที่ผู้นั้นมีอยู่ในตัวมนุษย์ก็เช่นกัน กำลังใจของแต่ละคนไม่เท่ากัน เพราะฉะนั้นตราบใดที่ยังเป็นมนุษย์ มันก็มีชั้นอยู่อย่างนี้แหละ ที่บอกว่าคอมมิวนิสต์ปราบระบบชนชั้นได้หมดน่ะ ไม่มีทางหรอก ก็ไปดูนายกรัฐมนตรีของคอมมิวนิสต์เองเป็นไร นั่นก็กรรมกรเก่า แล้วเขายอมกินข้าวอย่างกรรมกรไหม เข้าก็ไม่กิน เพราะคอมมิวนิสต์เองก็มีชั้นกำลังใจของคนไม่เท่ากัน ความสามารถของคนก็ไม่เท่ากัน แล้วจะให้คนมันเท่ากันทั้งโลกนั้นทำยากของยากๆ อย่างนี้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราเคยทำมาแล้ว คือไม่ว่าจะเป็นกรรมกร จะเป็นเศรษฐี จะเป็นเจ้าพระยามหากษัตริย์หรือจะเป็นใครก็ตาม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพยายามฝึกคนเหล่านี้ ตั้งแต่ฝึกให้มีศีล มีสมาธิ(Meditation) มีปัญญา คือฝึกมรรคมีองค์ 8 ให้เหมือนๆ กัน แล้วในที่สุดจะมีธรรมกายเหมือนกัน คนเราถ้าปฏิบัติธรรมถึงจุดนั้นจึงจะเสมอกัน ถ้าไม่เช่นนั้นไม่มีทางเสมอกันหรอกทีนี้ในจำนวนเทวดาทั้งหลาย เนื่องจากยังไม่หมดกิเลส เทวดาพวกหนึ่งยังมีความเห็นผิดอยู่ คือมีมิจฉาทฏฐิ เราก็เลยเรียกว่าเป็นฝ่ายมาร ส่วนเทวดาที่มีความเห็นถูก เราก็เรียกว่าเป็นฝ่ายพระ เทวดายังไม่หมดกิเลส บางทียังคิดชั่วๆ คิดชั่วเมื่อไร เป็นมารอยู่บนสวรรค์นั่นแหละเทวดาทั้งหลายยังไม่หมดกิเลส บางพวกยังมีความเห็นผิดอยู่ คือมีมิจฉาทฏฐิ เรียกว่าเป็นฝ่ายมาร ส่วนเทวดาที่มีความเห็นถูก เรียกว่าเป็นฝ่ายพระคราวนี้ มารคืออะไร ถ้าโดยคำแปล มารแปลว่า ผู้ล้างผลาญความดี แบ่งเป็น 5 ฝูงมารฝูงที่ 1 กิเลสมาร คือนิสัยไม่ดีในตัวของเรา เช่น เป็นคนขี้โกรธ โลภมาก เป็นคนอยากดัง นิสัยไม่ดีเหล่านี้จะล้างผลาญตัวเองไม่ให้เจริญมารฝูงที่ 2 ขันธมาร คือร่างกายของเรา มันเป็นมารขัดขวางตัวเอง ไม่ให้ทำความดีได้สะดวก เช่น เกิดมาก็ตาสั้น ต้องใส่แว่น ร่างกายพิกลพิการแต่กำเนิด ขาเป๋ แขนโก่ง ตาบอด สารพัดจะเป็น นี่ขันธมารมันเล่นงานเรามารฝูงที่ 3 อภิสังขารมาร ได้แก่ความชั่วในอดีตที่เราทำเอาไว้แล้ว มันตามมาเล่นงานเราในภายหลัง เช่น เมื่อหนุ่มๆ เจ้าชู้ ไปถึงไหนมีเมียที่นั่น ลูกเขาเมียใครก็จีบดะเรื่อยไป เพราะฉะนั้นแม้แก่แล้วไม่เจ้าชู้ก็ไม่มีใครไว้ใจเลย จะขึ้นบ้านใครชวนเขาไปวัด เพื่อนมันไม่ยอมให้ลูกให้เมียมันมาเข้าใกล้เราหรอก อภิสังขารมารเล่นงานเอา หรือเมื่อตอนหนุ่มๆ สาวๆ เคยโกงใครเอาไว้ ตอนหลังน่ะเลิกโกงแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว ถือศีลมาตั้ง 20 ปี พวกยังไม่เชื่อเลยมารฝูงที่ 4 เทวบุตรมาร มีตั้งแต่ตัวหยาบ จนกระทั่งตัวละเอียด ตัวหยาบเป็นอย่างไร ยกตัวอย่าง จะสวดมนต์สักหน่อยหมามากัดกันเกรียวอยู่ข้างห้อง นั่นๆ เจ้าหมาพวกนั้นเป็นเทวบุตรมาร นั่งสมาธิอยู่ดีๆ ยุงกัดเสียอีกแล้ว ยุงนี่ก็เทวบุตรมาร แม้ที่สุดเทวดาที่เป็นมิจฉาทิฏฐิมาเข้าฝันให้ไปเล่นการพนัน ให้เลิกไปวัด นั่นก็เทวบุตรมารนะมารฝูงที่ 5 มัจจุมาร คือความตาย หนีกันไม่พ้น จะไปทอดกฐินสร้างโบสถ์สักหลัง พญามัจจุราชมาเอาชีวิตไปเสียก่อน เลยไม่ทันได้ทำความดีมารเป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้นมารจะอยู่บนสวรรค์อย่าง วสวัตตีมาร หรืออยู่บนโลกมนุษย์ก็ได้ทั้งนั้นแหละคำถาม: หลวงพ่อคะ เวลาเราใส่บาตรโดยใส่ของที่ผู้ตายชอบไปให้ เขาจะได้รับของนั้นหรือไม่คะ?
คำตอบ: หนูเอ๊ย...พระไม่ใช่นายไปรษณีย์นะ จะได้รับเอาของไปส่งให้ใคร เวลาเราใส่บาตร เราใส่ของที่ผู้ตายชอบมาก และอุตส่าห์ทำอย่างประณีต บุญที่เราได้ก็ประณีตไปตามนั้น ส่วนคนที่ตายแล้วเขาจะได้ไหม? ตอบว่า ถ้าเขาอนุโมทนาได้ เขาก็ได้ ถ้าเขาอนุโมทนาไม่ได้ ก็ไม่ได้หลวงพ่อจะอุปมาให้ฟัง เช่นปีนี้เราไปทำการค้าได้กำไรมา 10 ล้าน พอรวยแล้วเราก็นึกถึงพี่ๆ น้องๆ ที่เคยตกระกำลำบากกันมา เลยไปซื้อรถเบ๊นซ์มา 3 คนคันแรกจะให้พี่ชายคนโต เผอิญพี่ชายไปค้าเฮโรอีน เลยถูกจับติดคุกตลอดชีวิต รถคันนี้พี่ชายคนโตเลยไม่ได้ใช้ พี่สะใภ้กับลูกๆ หรือหลานของเราได้ใช้แทน เพราะพี่คนโตติดคุก ไม่อยู่ในสภาวะที่จะใช้รถได้รถคันที่ 2 ขับมาให้น้องชายคนรอง ปรากฏว่าเจ้าคนนี้เป็นพวกขับรถซิ่ง ยังขาหักใส่เผือกอยู่ คิดว่าถอดเฝือกเมื่อไหร่จะไปซิ่งต่อ กรณีเช่นนี้ผู้รับยังได้รับรถ แต่ต้องรอถอดเฝือกก่อน จึงจะมีสิทธิ์ได้ใช้รถคันที่ 3 ขับมาให้น้องชายคนเล็ก ไปถึงพอดีเขาหัดขับรถกำลังคล่องกำลังฟิต พอส่งกุญแจให้ เขาสตาร์ทได้ก็ขับไปเลย เพราะอยู่ในสภาพที่ขับรถได้การใส่บาตรเพื่ออุทิศบุญให้ผู้ตายโดยใส่ของที่ผู้ตายชอบเขาจะได้รับหรือไม่เช่นเดียวกัน บุญที่เราทำไว้ เราเป็นคนทำบุญ เราได้บุญแน่ ก่อนใครๆ ส่วนคนอื่นที่เราอุทิศบุญให้ เขาจะได้หรือไม่ ยังไม่แน่ เรานึกอุทิศส่วนกุศลให้คนนั้นคนนี้ ถ้าใครสามารถอนุโมทนาบุญได้ เพราะตกนรกขุมไม่ลึกก็รับได้ แต่ถ้าใครตกนรกลึกๆ อนุโมทนาบุญไม่ได้ ได้แต่ร้องโอยๆ เขารับบุญไม่ได้เพราะว่าเขาตกนรกลึกเกินไป กรวดน้ำให้เท่าไรๆ ก็ไม่สามารถทำให้เขารับได้สำหรับบางคนที่ตายแล้วไม่ถึงกับตกนรก เป็นแค่เปรต ทุกข์เหมือนกันแต่น้อยกว่า ทันทีที่เรากรวดน้ำให้ เปรตพวกนี้ก็อนุโมทนารับบุญ เขาสามารถรับได้ บางพวกตกนรกตื้นๆ กำลังจะหมดเวรอยู่แล้วตอนกรวดน้ำให้ก็ไม่ได้รับ ต่อเมื่อพ้นเวรจึงจะมารับไปได้ส่วนคนไหนที่ทำบุญไว้มาก ตายแล้วไปเกิดเป็นเทวดา พอเราอุทิศส่วนกุศลให้ เขาก็อนุโมทนารับได้ทันที เป็นการเพิ่มบุญให้เขาอยู่สวรรค์ได้นานๆอย่างไรก็ตามจำไว้ว่า เราเป็นคนทำบุญ คนแรกที่ได้รับบุญคือตัวเราเอง ส่วนคนอื่นๆ ถือว่าเป็นผู้อาศัยบุญของเราก็แล้วกันนะเมื่อได้รับบุญแล้วก็ก็เป็นเรื่องของเขาว่า เขาปรารถนาอะไร กำลังบุญก็จะส่งให้ ไม่ใช่ทำบุญด้วยไก่ทอด คนที่ล่วงลับไปจะได้ไก่ทอดไปกิน ไม่ใช่อย่างนั้น เพราะบุญได้เปลี่ยนเป็นของละเอียดของทิพย์ในสภาพที่ใช้หล่อเลี้ยงเจ้าของบุญได้
http://goo.gl/Ek00k
พิมพ์บทความนี้
