动手

ฝ่ายแม่สามียังไม่สะใจบอกให้สามีมาตบตีลูกซ้ำอีก บอกว่า “เอามันเลย ตบให้ตายเลย” เอากันอย่างนี้เลยเหรอ ได้คราวนี้ลูกได้สติจึงคว้ารองเท้าส้นสูงของลูก ตีกลับไปที่หน้าสามี อย่างไม่ยั้งจนดั้งหัก แล้วก็หันไปจะเล่นงานแม่สามี ลูกชี้หน้าแล้วบอกว่า “คราวนี้...ตัวแกแล้วล่ะ”

由你决定

如果我的儿子还活着的话，我将会是能浇湿烦心的雨水，是风雪中的碳火，是寂寞中能解闷的音乐，是能引路的北斗星。虽然如今我已失去了挚爱的儿子，但还得过着夫妻经常争吵的生活。我的生活曾经是非常平淡的，但现在却改变了。

境界的接触点

ผมเช่าห้องพักในโรงแรมแห่งหนึ่ง ก่อนเข้าห้องมีพนักงานมาเช็ดถูห้องให้ก่อน พนักงานคนนี้ใส่รองเท้าด้วย ตกกลางคืนผมฝันว่า มีผีตัวใหญ่ เต็มไปด้วยสิ่งเขย่าขวัญมากมายเต็มไปหมดจะเข้ามาหาผม ในฝันผมก็คิดว่าจะเข้ามาได้ไง ผมเช่าพักคนเดียว ผีเหล่านั้นแต่งตัวแบบคนโบราณ ผู้ชายนุ่งโสร่ง ไม่ใส่เสื้อ ผู้หญิงแต่งแบบชาวบ้าน หน้าตาหมองคล้ำทุกคน ตื่นเช้าผมก็ใส่รองเท้าฟองน้ำของโรงแรม เดินไปเปิดหน้าต่าง หันกลับ ผมก็เห็นรอยเท้าเต็มรอบเตียง เป็นรอยเท้าเปล่า ใหญ่กว่าคนทั่วๆไป นั่นรอยเท้าใคร ผมขนลุกซู่

老大的儿子

我父母亲共有八个孩子，我是老大。当母亲生下是大儿子的我后，就有了四个女儿，可是母亲还想要儿子，所以就到家附近的嗒斯神庙许愿求子，就再有了三个儿子。六弟，是母亲去嗒斯神庙求回来的儿子，他一出生就患了心脏活栓漏，在三十岁时，他的病情严重到需要住院。

亲爱的外婆

我有五个兄弟姐妹，我是老大，父亲是从中国，来经营买卖生意。他很努力让家庭有稳定的生活，可他不太爱说话。所以教导孩子的任务，就落在母亲的身上。每晚睡前母亲会教孩子们诵经礼佛。当母亲四十七岁，当时她月经已没有了，可是还有血渗出来，她就去看医生，检查后就发现她患了第三期的子宫癌，且癌细胞蔓延到脑部，使她变成行动缓慢，反应迟钝的人。

若開刀你要死，若想要好去吃藥...

ขณะนั่งรถทัวร์กลับบ้าน ลูกหลับแล้วฝันไป เห็นหลวงปู่วัดปากน้ำท่านมาบอกว่า “ถ้าผ่าตัดเอ็งก็ตาย มันเป็นโรคกรรม ให้เอ็งกลับไปกินยาหม้อที่วัดของหลวงพ่อเอ็ง (หลวงพ่อ หมายถึง พระอีกองค์หนึ่งที่วัดแถวบ้าน) ให้กินยา 3 หม้อนะ แล้วเอ็งมาถือศีล ปล่อยโค กระบือด้วย”

别自杀

我的家庭曾在那孔巴同府经营碾米厂，当时家境很好。后来发生经济上的问题而关闭了，所以要把生意卖掉，改变成饲养猪来卖。从没几头扩大成大生意，现在猪只大约有三千到四千头。此外还卖米和动物的食料，让家境再次好转，经营了十年，直到猪只价格跌落，生意就因亏损而渐渐地结束了。

想漂亮富裕

บุพกรรมใดตอนเด็กลูกจึงเป็นฝีบ่อยและผอมแห้งหน้าตา น่าเกลียด อีกทั้งปัจจุบันเป็นโรคภูมิแพ้และข้อเข่าเสื่อม มักมีอาการคันตามมือ แพ้ยุงและแมลงมาก สมองก็ไม่แจ่มใส มีชีวิตลำบากมาก แต่เรียนหนังสือเก่งคะ มีนิสัยหงุดหงิดมักโกรธ อารมณ์รุนแรง จริงจังกับชีวิต

男人生命中的一次

在我小时候，曾有五、六次差一点往生的际遇。例如：有一次在我十二岁那年，当天我去家附近的池塘戏水。这个池塘，是因泥土被挖去卖而形成的，足足有六米深。我站在池塘边，然后就跳到池塘里，我两脚一直沉到池塘底，且被池塘底的泥土粘得很紧，不管怎么移动，都拔不出来。最后我尽量用全力跳出，才可以从泥土中挣脱出来，差一点就溺毙了。

ยิ้มระดับโลก

คุณแม่ของผม เกิดมาในฐานะที่ร่ำรวย เกิดที่กรุงเทพฯแถวโบ้เบ้ คนแถวนั้นมักจะเล่าเรื่องคุณแม่ตอนสาวๆให้ผมฟังว่า คุณแม่เหมือนนางฟ้า มีความสง่างามภูมิฐานมาก รอยยิ้มของคุณแม่นั้นงดงามมากๆ แต่หลังจากแต่งงานกลับไม่ได้ใช้สมบัติเหล่านั้น เพราะไม่มีความปีติยินดีในบุญ เรื่องมีอยู่ว่า