二番はいない15

第三届「世界和平」-道德会考

佛历二五二五年﹝西元1982年﹞，法身基金会及国际佛教社团举办了第一次的佛学联考，称为"前进之道"。此计画是由法胜法师──法身寺住持、法身基金会主席所提倡的。他希望让成年人与青少年有机会学习佛法，用佛法来教导自己过正当的生活，既具有世俗的知识又具有道德，能够发展自我并且促使社会及国家更加繁荣与昌盛。 由于这样的因缘，泰国大学生与佛学社的成员在佛历2525年﹝西元1982年﹞集合起来举办了第一次佛学联考，名为"前进之道"。内容包括了三十八项吉祥的生活方式，应试者共计382人。此后每年报考佛学联考的在籍学生人数逐渐增加，从百到千，从千到万，甚至百万。到了佛历2541年﹝西元1998年﹞，参与此活动的人数便高达4,732,291人，他们分别来自泰国国内的19,839所学校。

想漂亮富裕

บุพกรรมใดตอนเด็กลูกจึงเป็นฝีบ่อยและผอมแห้งหน้าตา น่าเกลียด อีกทั้งปัจจุบันเป็นโรคภูมิแพ้และข้อเข่าเสื่อม มักมีอาการคันตามมือ แพ้ยุงและแมลงมาก สมองก็ไม่แจ่มใส มีชีวิตลำบากมาก แต่เรียนหนังสือเก่งคะ มีนิสัยหงุดหงิดมักโกรธ อารมณ์รุนแรง จริงจังกับชีวิต

你的方法比较慢，我的比较快

ท่านได้เคยพบกับหลวงปู่วัดปากน้ำ ซึ่งหลวงปู่ท่านได้พูดว่า “ของท่านนะมันช้า เอาของเราดีกว่า” แล้วท่าน (หลวงปู่วัดปากน้ำ) ก็สอนภาวนาให้หลวงลุง

人人都叫我医生

我母亲本过着快乐的单身的生活，直到她三十八岁那年，因亲朋戚友们都替她担心，且很关心她，怕她老了会没有人照顾，于是就撮合一位太太刚往生，且身边还带着六个孩子的男生，与她结婚。虽然母亲对父亲没什么感情，但为了减少过分的关心就决定跟他结婚了。结果，母亲婚后的生活却如堕落地狱一般，她便成一个很可怜的女生。

君の笑顔は僕の宝物

เธอเกิดในครอบครัวที่ลำบากยากจน เมื่อโตขึ้น หลังจากผิดหวังในความรัก เธอได้ตัดสินใจไปใช้ชีวิตในต่างแดน ในช่วงแรกเธอถูกโกงค่าจ้าง แต่ด้วยความที่เป็นคนไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก เธอได้เปิดกิจการร้านขายอาหารไทยจากร้านเล็กๆ ในที่สุดก็เจริญก้าวหน้า ปัจจุบันมีถึง 4 สาขา...และกับคำถามที่น่าสนใจเกี่ยวกับ “มาร”...ที่นี่...มีคำตอบ

虽是初恋，但却是真爱

我是法身寺的义工，在佛历2527年首次参加法身寺在我家乡─雷府所主办的三日静坐班。当天看到出家人引导许多居士静坐，令我印象深刻。当我从中得到启示：“ 静坐是国际化的善行，人人都可以静坐！”的道理后，便一直参与寺院的活动了。

卖菜的老师

若要讲出“爱”这个字，谁都可以随口讲出来。但是能让两人互相信任与彼此相爱，愿意同舟共济，且能把苦化成真爱至今，应该不会有谁比我们胜任了。但我刚才所叙述的爱，若没有师父给予人类的博爱，所维护，让我们夫妻俩在生命中，有了方向。所以我就想请师父慈悲，为我梦中梦如下：

我不能缺乏你的笑容

我是哦独塔尼府的女生，在六个兄弟姐妹中。我排行老三，现在已经三十岁了。我小时的生活，好像旱季的稻秧一样，家境贫困。从我四、五岁，父亲因心力衰竭而往生，享年四十一岁。往生之前，好像在睡觉而突然断气，让母亲要独自负担起养家的工作，为了赚钱养活孩子，要受雇洗衣、烫衣服、作家事，可收入还是不足以养活全家。

两手一心

ลูกเป็นผู้หญิงคนแรกที่รับจ้างถีบสามล้อใน จ.สิงห์บุรี เป็นที่เลื่องลือไปทั่วของชาวบ้านร้านตลาด ลือไปจนถึงนายตำรวจ และนายอำเภอ ลูกทำงานเกือบ 2 ปี เพราะรายได้ดี วันละ 200-300 บาท จนกระทั่งถูกรถชนขาข้างซ้ายเสีย ทำให้ลูกต้องเลิกถีบสามล้อไปโดยปริยาย