她的脚不碰地

คุณพ่อ จะเปล่งเสียงร้องอย่างโหยหวนก้องกังวานทุกๆสองนาที โดยไม่เว้นวันหยุดราชการ เสียงร้องของท่านฟังแล้วเหมือนเสียงวัวที่ร้องด้วยความโหยหวนทุกข์ทรมาน ความดังที่เปล่งออกมายากจะคำนวณได้ว่ากี่เดซิเบล ลูกทราบแต่เพียงว่า ได้ยินกันอย่างถ้วนทั่วทั้งหมู่บ้าน

没有想要退职

คุณป้าและคุณลุงเป็นเจ้าของร้านขายยา และ จับธุรกิจใด ก็เป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นตึกแถวให้เช่า เล่นหุ้น แม้แต่ซื้อหวยก็ถูกเป็นประจำ จนเป็นที่สงสัยว่าท่านทำบุญอะไรมา..

他是谁 ?

ผู้ให้ข้าวน้ำ ชื่อว่าให้กำลัง ผู้ให้สถานที่ ชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ลูกเป็นหนึ่งในทีมงานก่อสร้างสถานที่สำคัญ เพื่ออวดชาวโลกว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์แห่งบุญที่อลังการที่สุดในโลก ซึ่งถ้ามองจากภายนอกจะปะทะกับความยิ่งใหญ่แล้ว ทว่าก้าวเหยียบย่างไปด้านในแล้วยิ่งใหญ่กว่า

最爱的人

ลูกก็รู้สึกสนใจการปฏิบัติ ธรรมมากและรู้สึกว่าสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตนั้นได้หวนกลับคืนมาแล้ว นั่นก็คือ ความสุขภายในจากการนั่งสมาธิ...และความสุขภายในนี้เอง...ทำให้ชีวิตลูก สมบูรณ์จนลูกรู้สึกรักตัวเองมากที่สุด..

孕吐时很想吃辣椒

เหตุใดตอนแพ้ท้องจึงอยากกินแต่พริกสด เป็นนิมิตหมายอะไรเกี่ยวกับตัวลูกหรือเปล่าคะ ปัจจุบันคุณแม่มีอาการไอ เป็นมา 2-3 ปีแล้วค่ะ รักษาเท่าไหร่ก็ไม่หาย จะต้องแก้ไขอย่างไรคะ

想杀死她

我又兴奋又很高兴，终于能撰写自己的个案研究了。若没有以往的个案研究，为指导。我现在可能，就没办法坐在这儿写个案，反而会变成了杀人犯，被囚禁在监狱里。所以我想把自己的故事，写来请教一位对我有无上恩泽的师父。这位师父制作电视节目，普照我与人类的生命，他就是我最敬爱的师父─不大老师。

虽是初恋，但却是真爱

我是法身寺的义工，在佛历2527年首次参加法身寺在我家乡─雷府所主办的三日静坐班。当天看到出家人引导许多居士静坐，令我印象深刻。当我从中得到启示：“ 静坐是国际化的善行，人人都可以静坐！”的道理后，便一直参与寺院的活动了。

眼镜后的悲伤眼

เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”

爱情子弹

我以前是经营杂货店的，但是收看了DMC卫星频道后，令我决定结束经营酒烟，来卖供僧品、棺材和店里剩下的一些杂货而已。我是一名寻常百姓的女生，生活很简朴，但是却遇上了很特殊的一见钟情，是爱情子弹的缘故吧。情形是这样，在佛历2522那年，我是个年仅十九岁的年轻女孩，偶尔会出门跟朋友玩，但经常被妈妈唠叨，使我感到受委屈，所以决定跟妈妈斗气，用枪射伤自己的左腿

胖与爱

当我们提到“胖”这个字。虽然面孔很漂亮，但是体重过重也会让女生和女士们都很担心。我自己也曾经受到这种心态的困扰。虽然当时我的体重比一般瘦的人更消瘦，但是我却认为自己太胖了，令我怀疑是谁在背后控制人的想法，才能使人的想法有这么大的差异。