顽皮皮的女孩

พออายุได้ 5 ขวบ จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆสูงเท่าเข่าแต่งตัวน่ารักมาก มาวิ่งเล่นกับลูกดูเธอระวังตัวมาก สัก พักลูกก็คิดในใจว่า เราจะจับตัวเด็กคนนี้ไปให้แม่ดู พอคิดจบเด็กคนนั้นก็วิ่งจู๊ดหายเข้าไปในพุ่มเถาวัลย์เตี้ยๆที่เลื้อยอยู่ ข้างรั้ว 7 ขวบก็คุยกับปลาช่อนรู้เรื่อง ปลาบอกว่า“ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันยังมีลูกเล็กๆต้องดูแล” ลูกได้ยินดังนั้นก็ใจอ่อน “ปล่อยก็ได้ เธออยู่นิ่งๆนะเดี๋ยวเธอจะเจ็บ”

穿梭阴阳界

“著名的瀑布，美味的水果城，特香的胡椒，多样的宝石，沾达彭的草席，神奇的现象”以上是我介绍家乡的口号，而最后一句是我把自己的经验加进去的。由于我遇到许多神奇的现象，那些都是知识科技所无法解释的，所以我只好写信，依赖“梦中梦幼稚园”学校用佛学来为我解答。

哦…债主

น้องสาวคนนี้เค้าเป็นคนแปลกมาก เราอยู่บ้านเดียวกัน แต่เธอจะคุยกับแม่และตัวลูกนับคำได้ ไม่เกินสิบคำต่อวัน ไม่ เคยซื้อข้าวให้แม่ ไม่เคยเรียกแม่ทานข้าว เธอจะซื้อเฉพาะของเธอคนเดียว วันเกิดแม่ไม่เคยมีแม้ของขวัญ และแม้แต่คำว่าขอบคุณ ที่จะมีให้แม่สักคำก็ไม่มี

水下的手

自从佛历2515年开始，我就搬到美国住，到目前已经三十五年了。我也曾是美国佛罗里达州禅修寺院的创立团员之一，我自己也供养了二十尊自身佛像，也当过佛历2546-2549 年功德衣法会的大功德主，一直护持寺院的每一项功德，且是从梦中梦节目还没有卫星频道前，只能上网络收看节目的时代，我就已成了忠实的节目迷。

饿鬼

我是您在日本的弟子，首次看到师父，就感觉师父的波罗蜜那么大，年龄应该不超过四十岁吧！很帅啊…是世上最帅的人，又庄严又有魅力，感觉很亲切，在未来世里都希望跟随师父修波罗蜜。我在佛历2541年，遇上团体后，开始护持每一份功德，例如：法身中心的功德衣法会大功德主，大阪法身中心落成典礼的大功德主，

ยิ้มระดับโลก

คุณแม่ของผม เกิดมาในฐานะที่ร่ำรวย เกิดที่กรุงเทพฯแถวโบ้เบ้ คนแถวนั้นมักจะเล่าเรื่องคุณแม่ตอนสาวๆให้ผมฟังว่า คุณแม่เหมือนนางฟ้า มีความสง่างามภูมิฐานมาก รอยยิ้มของคุณแม่นั้นงดงามมากๆ แต่หลังจากแต่งงานกลับไม่ได้ใช้สมบัติเหล่านั้น เพราะไม่มีความปีติยินดีในบุญ เรื่องมีอยู่ว่า

陆、弘扬法身法门

虽是初恋，但却是真爱

我是法身寺的义工，在佛历2527年首次参加法身寺在我家乡─雷府所主办的三日静坐班。当天看到出家人引导许多居士静坐，令我印象深刻。当我从中得到启示：“ 静坐是国际化的善行，人人都可以静坐！”的道理后，便一直参与寺院的活动了。

静止才会好

我在佛历2533年，跟朋友首次来到法身寺，也开始跟随团体修波罗蜜，有机会供养十万建筑祖师纪念堂。在佛历2547年开始有了法星，我就在那啦提哇府，为各所寺院装法星，不管地方有多么偏僻或危险，我都跟我工人一起去。也曾遇到一些神奇的现象，即是在有些地方，当我们车子往那去时，就刮大风下大雨。

神奇的石头

佛历2530年四月，我曾在法身寺出过家。在那段时间里，曾遇到詹老奶奶且说“你能生为男生是件好事，因为有机会出家”，那句话蒙起，我心里想解脱烦恼，不想还俗。当短期出家活动结束后，当时寺院还不允许继续出家。所以我就决定行头陀。第一个目的地，是清麦府金钱豹派的山洞，为了到洞里寻找有成就的修行人。那次的行头陀，除了到寺院外，还到过坟场，只有坟地那很受欢迎我。