อยากไปด้วยจัง

ก็เรื่องบางเรื่องที่ทำให้เราขัดข้องหมองใจ ถ้าเป็นเรื่องของเราก็ปล่อยวางครับ อย่าไปเอามาเป็นอารมณ์

แต่ถ้าเรื่องใดที่ทำให้พระพุทธศาสนาต้องมัวหมอง เราห้ามปล่อยวางครับ

ด้วยความเคารพ

น่าอ่านมากครับ

เรียนเจ้าของกระทู้

รายการบางรายการ...ไม่ใช่ของดีเอ็มซี...กระจกหกด้าน

รายการบางรายการ เช่นปฏิบัติการกุ๊กกิ๊ก...ดูแล้วเหนื่อยนะ...

เวลาทำแบบสอบถาม...ไม่ใช่แค่วัดระดับ แต่การวัดระดับแล้วควรทำให้ผู้จัดรู้ด้วย...

มิเช่นนั้น...ผู้จัดก็จะคิดว่ารายการของตัวเองดีแล้ว...ไม่ต้องปรับปรุง...

...ด้วยความเคารพ...

เข้าพรรษา...เข้าถึงธรรม..เข้าพรรษา...เข้าถึงธรรม...ๆๆๆๆ ... เมื่อเพลงนี้ดังขึ้น นั่นย่อมหมายถึงเทศกาลเข้าพรรษาเวียนบรรจบมาอีกครั้ง....



วันเข้าพรรษาเป็นวันที่พระภิกษุจะอยู่จำพรรษาครบไตรมาส ไตรคือสาม นั่นหมายถึงพระภิกษุจะอยู่ในอารามนี้ครบสามเดือนครับ



วันนี้พระอาจารย์เล่าเรื่องของนางวิสาขามหาอุบาสิกา ซึ่งผมก็คิดว่าจะเอามาเล่าให้ฟังกัน ไม่ได้กะมาสอนจระเข้ว่ายน้ำ แค่อยากเล่าสูกันฟังนิดหน่อย...



เริ่มจากเหตุแห่งการถวายผ้านะครับ เรื่องเกิดเพราะวันนึง เกิดฝนโบกธรณีตกไปทั่วชมพูทวีป ทีนี้นางวิสาขาได้สั่งให้หญิงรับใช้ไปนิมนต์พระที่วัด กะจะปรารภเหตุทำบุญ บังเอิญครับ หญิงรับใช้ไปเจอขณะที่พระท่านออกมาสรงน้ำกลางสายฝน ก็รู้สึกตกใจ รีบกลับไปบอกนางวิสาขาว่า “มีแต่ชีเปลือยยึดวัดไม่มีพระเลย” ด้วยปัญญาของนางวิสาขาทำให้ทราบว่า พระท่านคงสรงน้ำกันอยู่ ... จากนั้นจึงให้หญิงรับใช้ไปอีกรอบ คราวนี้หญิงรับใช้ไม่เจอสิ่งใดเลย ตกใจอีกแล้ว จึงรีบกลับไปบอกนางวิสาขาว่า “ชีเปลือยเข้ายึดวัดหมดแล้ว” แต่ต้องเรียนอย่างนี้ครับ ปัญญานางวิสาขามีมาก มากเกินกว่าที่หญิงรับใช้จะเข้าใจ นางวิสาขาจึงให้ไปดูอีกครั้งหนึ่ง เรื่องของนางวิสาขาอยู่ในข่ายพระญานขององค์ชินสีห์ตลอดเวลาครับ พระองค์พร้อมหมู่สงฆ์จึงเหาะมาที่บ้านนางวิสาขา แล้วนางวิสาขาจึงทูลขอเรื่องการถวายผ้าอาบน้ำฝน ... ดูสิครับ คนมีปัญญา คิดกันได้ถึงขนาดนี้



ที่นี้เราก็มาได้ข้อคิดว่า ...เออนะ... คนมีปัญญาปรรารภเหตุสร้างความดีมิสะทกสะท้านต่อสิง่ที่หญิงรับใช้พูด...



ตามเคยครับ วกออกนอกเรื่องไปเสียนานเข้าเรื่องดีกว่าครับ



เมื่อวันอาทิตย์ที่ 20 กรกฏาคม 2551 ที่ผ่านมา วัดพระธรรมกาย บาวาเรียจัดพิธีจุดเทียนใจ ครั้งแรกของพรรษานี้ และแห่เทียน เนื่องในวันเข้าพรรษา มีสาธุชนมาร่วมงานกว่า 40 คน



เป็นธรรมเนียมปฏิบัติตั้งแต่สมัยพุทธกาล ที่เมื่อถึงฤดูกาลเข้าพรรษา สาธุชนผู้มีบุญได้ปรารภเหตุในการสร้างบุญใหญ่ นั่นคือการถวายเทียนพรรษา ผ้าอาบน้ำฝนและปัจจัยไทยธรรมแด่พระภิกษุผู้จำพรรษา ซึ่งปฏิบัติสืบกันมากว่า 2500 ปี และปีนี้ก็เช่นกัน สาธุชนผู้มีบุญได้มาร่วมสร้างบุญที่วัดพระธรรมกาย บาวาเรีย โดยพิธีในภาคเช้า ลูกพระธัมฯทุกท่าน ได้ร่วมกันปฏิบัติธรรม และฟังโอวาท จากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จากนั้นจึงอาราธนาศีล กล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯจตุพร อังกินันท์เป็นประธาน แล้วจึงตักบาตรแด่คณะสงฆ์ และถวายภัตาหารเพลแด่คณะสงฆ์ เป็นลำดับต่อมา



ขณะที่พระอาจารย์กำลังฉันเพลอยู่นั้น สาธุชนได้ร่วมกันสวดมนต์ทำวัตรเช้าที่ห้องสัมมาสติ ซึ่งถือเป็นกิจกรรมที่ทางวัดจัดเป็นประจำเช่นกัน



พิธีภาคบ่ายเป็นพิธีแห่เทียนพรรษา วึ่งถือเป็นครั้งที่ 2 เนื่องจากสาธุชนบางส่วน ไม่สามารถมาร่วมงานในวันอาสาฬหบูชาที่ผ่านมาได้ จึงจัดให้มีการแห่เทียนพรรษาอีกครั้งในวันนี้ ซึ่งสาธุชนได้ตั้งขบวนแห่เทียนกันที่สภาธรรมกายสากล วัดพระธรรมกาย บาวาเรีย ขณะที่แห่เทียนนั้นสาธุชนได้สวดมนต์ เพื่อเป็นการบูชาพระรัตนตรัยไปด้วย และเมื่อพระอาจารย์เดินทางมาถึงศูนย์กลางพิธี กัลป์ฯธัญนันท์ เฮลฟิชเป็นผู้แทนสาธุชนในการจุดเทียน ซึ่งถือเป็นปฐมฤกษ์ของพรรษาแห่งการเข้าถึงธรรมนี้ จากนั้นพระอาจารย์นำบูชาพระรัตนตรัยและนั่งสมาธิ เมื่อถึงเวลาสว่าง กัลป์ฯธัญญนันท์ เฮลฟิชเป็นผู้แทนสาธุชนกล่าวคำถวายเทียนพรรษา , สาธุชนถวายจตุปัจจัยไทยธรรมแด่พระอาจารย์



จากนั้นพระอาจารย์เมตตาให้โอวาทเรื่องการสร้างบารมีของนางวิสาขา เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตแก่ลูกพระธัมฯทุกท่าน จึงเป็นอันเสร็จพิธี

ผมมาถึงลอนดอนตั้งแต่วันอังคารที่ผ่านมา วันนี้ผมมีโอกาสได้ไปทำบุญที่วัด และถือโอกาสนำธรรมะที่ได้รับฟังมาจากพระอาจารย์เรื่องใจคือธาตุสำเร็จครับ เลยอยากจะนำมาถ่ายทอดให้ฟังกัน



ตามความคิดของผม จากการฟังพระอาจารย์ในวันนี้นะครับ คือใจคือ “ธาตุ” สำเร็จ นั่นหมายถึง ความสำเร็จนั้นมีอยู่ในใจของทุกคนอยู่แล้ว คำว่า “ธาตุ” กับ “ทาส” นั้นต่างกันนะครับ เพราะถ้าหาก “ใจเป็นธาตุสำเร็จ” ย่อมหมายถึงความสำเร็จอยู่ที่ใจ แต่ ถ้า “ใจคือทาสสำเร็จ” น่าจะหมายถึงมีความสำเร็จแล้วใจถึงจะมา ถ้าไม่มีความสำเร็จใจก็จะไม่มา...แฮ่ม



บ่อยครั้งที่คนเรามักจะเอา ความสำเร็จเป็นที่ตั้งนะครับ นั่นย่อมทำให้เป้าหมายนั้นลดลงไปเรื่อยๆ ได้เพราะใจมักจะแปลไปตามอุปสรรคที่เจอ เช่นตั้งเป้าไว้ 10 บาท(ทอง) แต่พอเจอปัญหาหนักเข้าๆ ก็จะลดไปเพราะใจไม่สู้ ลดลงเหลือ 1 บาท(ทอง) และในที่สุดปัญหาหนักเข้า 1 บาท(เงินบาท) ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำ



แต่ถ้าคนเราเอาใจมาเป้นที่ตั้งแล้ว ความสำเร็จก้จะตามเรามาเองครับ เพราะถ้าใจสู้สักอย่าง เดวความสำเร็จก็จะตามมาเอง เช่นเราตั้งเป้าไว้ที่ 10 บาท(ทอง) ทั้งๆที่ในกระเป๋าเรามีแค่ 10 บาท(เงิน) แต่ใจเราอ่ะครับ ไปถึงเป้าหมายแล้ว ดังนั้นถ้าเรามีใจสักอย่าง ความสำเร็จจะตามมาเอง อาจจะทะลุเป้าก้เพราะใจนั่นแหละครับ



ทั้งหมดนี้นอกจากใจแล้ว ยังมีบุญภายในด้วยนะครับ บุญภายในในที่นี้ผมหมายถึงบุญที่เกิดจากการเจริญสมาธิภาวนาครับ ถ้าเรามีเป้าหมายแล้ว เราก็จะต้องเจริญภาวนาด้วยแล้วความสำเร็จย่อมจะเกิดขึ้นแน่นอนครับ



เล่าเรื่องใจมาตั้งนาน จนใจระเหี่ย เพลียแรง อยากแสดงความรักซะแล้ว...อิอิ เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ...พี่น้อง



เมื่อวันอาทิตย์ที่ 7 กันยายนที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอน จัดพิธีบูชาข้าวพระ ถวายผ้าป่าเพื่อร่วมสร้างวัดพระธรรมกายลอนดอน , กองทุนดาวธรรมเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ เพื่อสันติภาพโลก และตักบาตรแด่พระภิกษุสงฆ์ มีสาธุชนทั้งชาวไทยและท้องถิ่นร่วมงานกว่า 100 คน



พิธีกรรมในวันนี้เริ่มตั้งแต่เวลา 03.30 น. ตามเวลาทิ้งถิ่น เมื่อสาธุชนพร้อมใจกันปฏิบัติธรรม และพิธีบูชาข้าวพระ ตามการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จากนั้นจึงเป็นการทอดผ้าป่าเพื่อร่วมสร้างวัดพระธรรมกายลอนดอน โดยมี กัลฯจตุรงค์ และ กัลฯประมวล ประเวระภัย เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวายผ้าป่า ต่อจากนั้นกัลฯฉัฐมาพร โตการัณยเศรษฐ์ เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวายกองทุนดาวธรรมเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ เพื่อสันติภาพโลก , สาธุชนทุกท่านได้ร่วมกันถวายปัจจัยไทยธรรมเพื่อร่วมบุญสร้างวัดพระธรรมกายลอนดอน , บุญถวายทองเพื่อหล่อหลวงปู่ทองคำ , ถวายปัจจัยแด่คณะสงฆ์ ต่อมาพระครูสังฆรักษ์เผด็จ จิรกุโล เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายลอนดอน ให้โอวาทเรื่องทุกอย่างสำเร็จด้วยใจ ซึ่งถ้าหากทุกคนมีเป้าหมายคือการหล่อทองหลวงปู่ให้ได้ตามเป้าตามที่ตั้งใจแล้ว ความสำเร็จที่ทุกคนจะสร้างมหาทานบารมีครั้งนี้ก็ย่อมสำเร็จตามไปด้วย จากนั้นกัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุล ได้เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน เป็นลำดับต่อมา จากนั้นสาธุชนได้ร่วมกันสืบสานอายุพระพุทธศาสนาด้วยการตักบาตรพระ และถวายภัตตาหารเช้าแด่คณะสงฆ์ตามลำดับ



ภาคสายสาธุชนได้ร่วมพิธีจุดเทียนใจ ไฟนิรันดร์ อนันต์ชัย , ปฏิบัติธรรมกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและร่วมแสดงความยินดีแด่ผู้เรียนจบปริญญาตรี มหาวิทยาลัยธรรมกาย แคลิฟอเนียร์ จากนั้นจึงเป็นการถวายภัตตาหารเพลแด่คณะสงฆ์



ภาคบ่ายสาธุชนได้ฟังธรรมจากพระอาจารย์พิชิต ฐิตชโย เรื่องโอวาทหลวงพ่อ ที่เกี่ยวกับอาณุภาพหลวงปู่และวิชชาธรรมกาย ยังความปลื้มปิติแก่สาธุชนเป็นจำนวนมาก



และสำหรับกิจกรรมของวัดพระธรรมกายลอนดอนในครั้งต่อไป คืองานบุญวันครูธรรมกาย 14 กันยายน 2551 เวลา 03.30 น.(ตามเวลาท้องถิ่น) จึงขอเรียนเชิญสาธุชนในสหราชอาณาจักรมาร่วมกันสั่งสมบุญโดยพร้อมเพรียงกัน

ในหนึ่งชีวิต คนเราจะมีโอกาสงามๆ สักกี่ครั้งกันเชียวครับ



ใครหลายคนมีโอกาสมากมาย แต่ใครอีกหลายๆคน ไม่เคยได้รับโอกาสเลย แม้แต่ครั้งเดียว



ป่าวครับ ... ผมไม่ได้มีอคติกับชีวิตมากมายขนาดนั้น



พอดีเคยได้ยินใครหลายคนพูดบ่อยๆว่า ทำไมเราไม่ได้โอกาส ทำไมเราไม่มีโอกาสเหมือนคนอื่น



ครั้งหนึ่ง ผมเคยอ่านเรื่องที่ยกใจผู้อ่านได้พอสมควร กล่าวคือ มี “ตุ๊กตาแห่งโอกาส” ตัวหนึ่งที่สวยงามมากในอดีต แต่ในปัจจุบัน “ตุ๊กตาแห่งโอกาส” เป็นเพียงหินเก่าๆ ตัวหนึ่งที่แขนขาด ขาขาดไปแล้ว ยิ่งนานวันไป ตุ๊กตาหินตัวนั้นมีแต่นับวันผุพังลงไปเรื่อยๆ



ผู้คนเดินผ่านไปผ่านมา ส่งเสียงถามด้วยความสงสัยว่าเธอเป็น “ตุ๊กตาแห่งโอกาส” แต่ทำไมเธอไม่เคยให้โอกาสใครได้ชมความงามของเธอเลย ทำไมเธอปล่อยตัวเองให้โทรมแบบนี้



“ตุ๊กตาแห่งโอกาส” จึงตอบกลับไปว่า เราเคยให้โอกาสคนทุกคน แต่ไม่มีใครสนใจเราเลย พอมาถึงตอนนี้ผู้คนต่างแสวงหาโอกาสจากเรา เราไม่มีโอกาสนั้นแล้ว



เมื่อเวลาผ่านไป เราจะรู้ว่า เราเคยได้รับโอกาสดีๆในชีวิตมากมาย นับครั้งไม่ถ้วน เพียงแต่เราจะมองว่า “นั่นคือโอกาสของเราหรือเปล่า”



เมื่อวันอาทิตย์ที่ 5 เมษายน ที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอนจัดพิธี บูชาข้าวพระ และร่วมสร้างองค์พระ ปิดเจดีย์ มีสาธุชนได้โอกาสมาร่วมงานกว่า 120 คน



พิธีเริ่มขึ้นตั้งแต่เวลา 03.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น เมื่อคณะสงฆ์และสาธุชน ร่วมกันปฏิบัติธรรม และบูชาข้าวพระ ตามการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ



จากนั้นจึงเป็นการตั้งขบวนผ้าป่า เมื่อขบวนผ้าป่าค่อยๆ เคลื่อนเข้าสู่ศูนย์กลางพิธี สาธุชนได้พร้อมใจกันสวดมนต์สรรเสริญคุณของพระรัตนตรัย ด้วยความเลื่อมใส



ต่อด้วยกัลฯสุนันทา ยอดวัลลภ เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวายผ้าป่าสร้างวัด , กัลฯรัชนีวรรณ ภาคีฉาย – กู๊ดไชน์ เป็นประธานนำกล่าวคำถวายผ้าป่าดาวธรรม , กัลฯกรรณิการ์ พาร์คเกอร์ และกัลฯอนันญา ไนท์ กล่าวคำถวายองค์พระธรรมกายประจำตัว , กัลฯอโณทัย ติระธรรมเจริญและกัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุล เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆฑาน จากนั้นพระอาจารย์จึงพิจารณาผ้าป่า



ต่อด้วยสาธุชน รับชมสื่อสัมมนาคุณอนันต์ อัศวโภคิน ซึ่งเป็นการตอกย้ำให้สาธุชนทุกท่านมั่นใจว่าบุญจากการสร้างพระเป็นบุญใหญ่ ไม่มีประมาณ ต้องทุ่มทำอย่าสุดฤทธิ์ และต้องปิดเจดีย์กันให้ได้ด้วย



จากนั้นจึงเป็นพิธีรับองค์พระธรรมกายรุ่นปิดเจดีย์ แล้วจึงเป็นพิธีถวายปัจจัยแด่คณะสงฆ์ ประธานสงฆ์ให้โอวาท เรื่องการสร้างพระธรรมกายประจำตัว



จากนั้นจึงเป็นการรับพรพระและถ่ายภาพประวัติศาสตร์ร่วมกัน



เมื่อถึงเวลาสว่าง คณะสงฆ์แปรแถวรับบาตร และสาธุชนร่วมกันเก็บงาน จึงเป็นอันเสร็จพิธี

คลิกเพื่อชมคลิป แบทแมน บีกิน

“ความทุกข์คือสิ่งที่จรมา ถึงเวลาก็จะต้องจากไป” ผมเชื่อในสิ่งนี้นะครับ เพราะถึงเวลาหนึ่ง ความทุกข์ก็ต้องจากไป และคงไม่มีความทุกข์ไหนอยู่ในใจเราได้ตลอดไปหรอกครับ

เพราะปกติของมนุษย์คือ เมื่อมีความสุข ความทุกข์ที่ตนมีอยู่ก็จะถูกลืมเลือนไป โดยปริยาย ถึงแม้ว่าบางคนจะหายทุกข์เพียงสั้น ๆ แต่ความสุขที่เกิดขึ้นก็ลบความทุกข์ที่เกิดขึ้นได้

ทำไมวันนี้ผมจึงเริ่มเขียนเรื่องความทุกข์ขึ้นมาก่อน เพราะวันนี้มีฝรั่งคนนึง มาที่วัด แล้วเล่าว่า เขากำลังมีความทุกข์ ทุกข์จากการที่เขานั้นตกงาน จึงเริ่มว่าง และสนใจที่จะศึกษาพระพุทธศาสนา พระอาจจารย์จึงชวนสอบ WORLD - PEC ซึ่งจะมีการสอบในวันอาทิตย์ที่ 14 ธ.ค. นี้ (สำหรับศูนย์สาขาในต่างประเทศ)

ความทุกข์คือสิ่งที่ทุกคนไม่ปารถนานะครับ เพราะความทุกข์เป็นทางกั้นแห่งความสุข เมื่อใครมีทุกข์แล้วก็จะมิมีความสุขไปชั่วขณะ ไม่ว่าความทุกข์นะ จะทุกข์เรื่องอะไรก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่มีใครปารถนาทั้งนั้น

หลายคนมีความทุกข์เพราะอกหัก ไม่มีความรัก , หลายคนมีความทุกข์เพราะเงินไม่พอใช้ , หลายคนมีความทุกข์เพราะกำลังจะตกงาน หรือเรื่องอะไรก็สุดแท้แต่( "สุดแท้แต่"เป็นคำที่ท่านอดีตนายกฯสมัคร สุนทรเวช ชอบใช้ )

บางรายชอบใช้วิธีคลายความทุกข์ ด้วยการแสวงหาความสุข ด้วยความสุขระยะสั้น เช่น ความสุขที่ได้เดินเที่ยว ดูหนัง ฟังเพลง ซึ่งก้เป็นความสุขเพียงช่วงสั้นๆ หรือที่จิงแล้ว เราเรียกว่าความเพลินมากกว่า

ขณะเดียวกัน คนไทย หรือ ชาวต่างชาติประเทศไหนก็ตาม จะมีวิธีคลายความทุกข์ด้วยการเข้ามาในศาสนา หรืออย่างน้อยๆ ก็ความเชื่อที่ตนมี

สุดท้าย ความสุขที่เป็นความสุขที่สุด ที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ นั่นก็คือ สุขที่เกิดจากธรรมปฏิบัติ อันเป็นสุขที่เกิดจากภายใน หรืออย่างน้อยๆ สิ่งที่ผมนำมากฝากในวันนี้ นั่นก็คือความสุขชนิดหนึ่งได้เหมือนกัน และเป้นสุขที่เป็นบันได ไปสู่ความสุขจากธรรมปฏิบัติด้วยได้เช่นกัน



เมื่อวันจันทร์ที่ 2 ธ.ค. คมที่ผ่านมา ร้านอาหารจิดาภา ในเมืองเวิร์ทซิ่ง นิมนต์พระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายลอนดอน ไปเจริญพุทธมนต์ ที่ร้าน และเป็นการทำบุญเนื่องในวาระวันเปิดร้าน โดยมีสาธุชนมาร่วมงานกว่า 30 คน



พีธีเริ่มขึ้น เมื่อพระอาจารย์เดินทางมาถึง สาธุชนพร้อมใจกันกล่าวคำอารธนาศีล จากนั้นจึงพระอาจารย์เจริญพุทธมนต์ แล้วจึงเป็นการกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯจิดาภา วิลคินสัน เป็นผผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวาย จากนั้นจึงร่วมกันประเคนภัตตาหารแด่คณะสงฆ์



พิธีภาคบ่าย พระอาจารย์นิโคลัส ฐานิสโร นำนั่งสมาธิเป้นภาษาไทยและภาษาอังกฤษ จากนั้นพระอาจารย์ธรรมสาร จิตตาภรโณ ได้ให้โอวาทเรื่องการทำหน้าที่กัลยาณมิตร และชวนสอบเวิร์ลเปค ซึ่งสาธุชนให้ความสนใจในการสอบเวิร์ลเปคครั้งนี้มาก จากนั้นสาธุชนได้ร่วมกันถวายปัจจัยไทยธรรมและรับของที่ระลึกจากพระอาจารย์ และจึงเป็นการถ่ายภาพหมู่ จึงเป็นอันเสร็จพิธี

ขออภัยที่ไม่ได้เล่าเรื่องทัวร์ยุโรปไปนาน... ขอสัญญาว่าหลังต้นเดือน ตอน 4 , 5 , 6 และ 7 จะมารับใช้ผู้อ่านเช่นเดิม

วันที่ 14 ธันวาคมที่ผ่านมา ต้องถือว่าเป็นวันประวัติศาสตร์แห่งการสร้างบารมี ของเด็กหญิงคนหนึ่งเลยนะครับ แล้วโดยเฉพาะเด็กคนที่ผมจะเล่าถึงนี้ เป็นเด็กจริงๆ เพราะด้วยวัยเพียง สองขวบ ห้าเดือน ขอย้ำว่า สองขวบห้าเดือน น้องเจนนภา สามารถนำสาธุชนกล่าวคำถวายภัตตาหาร ได้อย่างมั่นใจ ถึงแม้ว่าจะมีความเคอะเขินอยู่บ้างก็ตาม



น้องคนนี้ชื่อ เจนนภา มหาดำรงค์กุล หรือน้องเจน เป็นเด็กที่ต้องบอกว่าถูกเลี้ยงมาในครอบครัวที่อบอุ่น อยู่ภายใต้ร่มเงาพระพุทธศานา โดยมีคุณปู่และคุณย่า มีศรัทธาในพระรัตนตรัย อย่างคุณปู่เปี้ยก และคุณย่ากุ้ง ที่ทั้งสองเคยสร้างบุญชนิดที่เอาชีวิตเป็นเดิมพันมาแล้ว เช่นครั้งที่ถอดทองคำจากคอ ถวายแด่พระอาจารย์เพื่อร่วมบุญหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำ หรือเอาเงินในร้านที่มีทั้งหมดทำบุญ ก็เป็นอีกหนึ่งบุญที่ได้รับการจดจำเช่นกัน



หลายครั้งที่น้องเจนจะแสดงความเป็นเด็กมีบุญ จนทำให้ผมและคนที่อยู่รอบข้างงง เช่น เมื่อวันก่อนกินข้าวที่วัดเสร็จ น้องเจนก็บอกว่า “เจนจะต้องเช็ดโต๊ะก่อนค่ะ” ว่าแล้วก็เดินไปเอาผ้ามาเช็ดโต๊ะ คุณย่ากุ้งถามว่า น้องเจนโตขึ้นจะเป็นอะไร น้องเจนตอบกลับมาว่า “เป็นอุบาสิกา” เมื่อวันก่อนเธอเห็นพี่ๆอุบาสิกาที่วัดทำงานอยู่ในออฟฟิศ น้องเจนก็เดินมาบอกผมว่า “พี่คะเจนอยากทำงานในออฟฟิศ จัดโต๊ะให้เจนด้วยนะคะ”



อีกครั้งหนึ่งที่ทำให้ผมทึ่งในคำตอบ เพราะผมไม่คิดว่า เด็กอายุแค่ 2 ขวบ 5 เดือนจะตอบได้ พระอาจารย์นิโคลัส ฐานิสโร ถามน้องเจนว่า น้องเจนใครให้หนูมาเกิด น้องเจนตอบว่า “หลวงปู่” ผมคิดว่า เด็กคนนี้คงมีบุญมากแน่ๆ



พี่นก (คุณแม่น้องเจน) เล่าให้ฟังว่า ตอนที่น้องเจนอายุ 1 ขวบครึ่ง พี่นกได้ปล่อยให้น้องเจนเล่นคนเดียวในห้อง น้องเจนก็เล่นคนเดียว คุยอะไรก็ไม่รู้ พี่นกเกิดความสงสัยว่าน้องเจนคุยกะใคร น้องเจนตอบกลับมาว่า “คุณยาย”



ส่วนวีรกรรมครั้งล่าสุดที่ต้องบอกว่าเป็นเครื่องการันตีถึงความเป็นผู้มีบุญมากของน้องเจนก็คือ น้องเจนนำสาธุชน ร่วม 50 ท่าน กล่าวคำถวายภัตตหารเป็นสังฆทาน ...



เมื่อวันอาทิตย์ที่ 14 ธันวาคม ที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอน จัดให้มีพิธีถวายเครื่องกันหนาว ถวายยารักษาโรคและสอบตอบปัญหาศีลธรรมเพื่อสันติภาพโลก เวิร์ลเปค ครั้งที่ 3 มีสาธุชนร่วมงานกว่า 50 คน



พิธีกรรมเริ่มขึ้น เวลา 9.30 น. ประธานสงฆ์และคณะสงฆ์เดินทางมาถึงศูนย์กลางพิธี นำสาธุชนปฏิบัติธรรม เมื่อถึงเวลาสว่างจึงเป็นพิธีกล่าวคำอาราธนาศีล จากนั้นจึงเป็นพิธีกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน และเป็นที่น่ายินดี ที่วันนี้มีเด็กดีวีสตาร์ อายุ 2 ขวบห้าเดือนเป็นประธาน คือ กัลฯเด็กหญิงเจนนภา มหาดำรงค์กุล ต่อมาจึงเป็นพิธีถวายเครื่องกันหนาว และพิธีถวายยารักษาโรค โดยมี กัลฯรัชกิจ บุญรอดพานิช และกัลฯสุนันทา ยอดวัลลภ เป็นผู้แทนนำกล่าวตามลำดับ



พระครูสังฆรักษ์เผด็จ จิรกุโล เมตตาให้โอวาทเรื่องอานิสงส์ของการถวายคิลานเภสัช โดยยกตัวอย่างของพระพากุลเถระ ผู้มีอายุยืนถึง 160 ปี จากนั้นจึงให้พร และถ่ายภาพประวัติศาสตร์ สาธุชนทุกท่านร่วมกันประเคนภัตตาหารแด่คณะสงฆ์ จึงเป็นอันเสร็จพิธีในภาคเช้า



พิธีภาคบ่าย เป็นการสอบตอบปัญหาธรรมะเพื่อสันติภาพโลก ครั้งที่ 3 พิธีเริ่มด้วย พระครูสังฆรักษ์เผด็จ จิรกุโล กล่าวเปิดการสอบเวิร์ลเปค ครั้งที่ 3 จากนั้นพระธรรมสาร จิตตาภรโณ ชี้แจงการสอบเป็นภาษาไทย และพระนิคโคลัส ฐานิสโร ชี้แจงการสอบเป็นภาษาอังกฤษ แล้วจึงเริ่มการสอบ ซึ่งบรรยากาศในการสอบเป็นไปอย่างสดชื่นเบิกบาน และตั้งใจสอบกันทุกคน เมื่อเสร็จสิ้นการสอบ จึงเป็นการถ่ายภาพหมู่ จึงเป็นอันเสร็จพิธี

ในขณะที่ “ลูกพระธัมฯแห่งสยามประเทศ” กำลังเตรียมตัวสำหรับการ “ทอดกฐินพระผู้ปราบมาร”อยู่นั้น “ลูกพระธัมฯเมืองผู้ดี” ได้ทำพิธี “ทอดกฐินบรมจักพรรดิ” กันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว



และขณะที่ผมกำลังนั่งเขียนเรื่องนี้อยู่ก็ รู้สึกอยากร้องเพลง “มาแล้วยังดีกว่ามาช้า มาช้ายังดีกว่าไม่มา” เพราะผมเขียนเรื่องนี้ช้ากว่าวันงานจริงร่วมสัปดาห์ เพราะช่วงนี้ “งานเข้า”



ถามว่างานเข้าเรื่องอะไรหรอครับ ก็เรื่องความไม่เข้าใจเรื่อง “ผลบุญ”



ถามว่ามันเกี่ยวอะไรกับเรื่องวันนี้หรอครับ จริงๆแล้วมันไม่เกี่ยว เพราะในข่าวเขียนว่า “วัดธรรมกาย สาขาลอนดอน ตั้งอยู่ที่ เลขที่ 2 บรุชฟิลด์ เวย์, แนปฟิล, โวคกิ้ง เซอร์เรย์ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ” ผมอ่านแล้วก็งง ว่าวัดนี้มีอยู่ที่ไหน เพราะวัดที่ผมไปทำบุญทุกวันๆ นั่นคือ “วัดพระธรรมกายลอนดอน ตั้งอยู่ที่เลขที่ 2 บรัชฟิลด์เวย์ , คแนปฮิลล์ เซอร์เรย์ ลอนดอน อังกฤษ” อีกเรื่องนึงที่ไม่เขียนถึงไม่ได้เลยนั่นก็คือ “เรื่องผลบุญ”



“ผลบุญส่วนผลบุญ กรรมส่วนกรรม” สมัยผมเรียนมัธยม อาจารย์เคยสอนว่า “ผลบุญเปรียบเสมือนน้ำ ผลบาปเหมือนเกลือ เรามีเกลือ 1 แก้ว ถ้าเอาไปเทลงในแก้วอีกใบที่มีน้ำเต็มเปี่ยม นั่นหมายถึงเกลือย่อมทำให้น้ำนั่นเค็ม!!! เอาใหม่ เราเอาเกลือ 1 แก้ว เทลงในตุ่มก็จะพบว่าน้ำนั่นย่อมเค็มน้อยลงกว่าอันแรกมาก!!! ฉะนั้นบุญที่เราทำมาไม่สามารถล้างบาปได้ แต่บุญที่เราทำมาจะผ่อนหนักเป็นเบาได้ เหมือนอะไรเหมือนรสเค็มที่อยู่ในน้ำนั่นเอง”



พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เคยเมตตาให้โอวาทเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยนะครับ สรุปเป็นใจความได้ว่า ถ้าเราทำบุญให้มากๆ เยอะๆ กรรมที่เป็นผลของการกระทำทั้งในภพนี้ และอดีตก็จะตามเราไม่ทัน เหมือนอะไร เหมือนกรรมปั่นจักรยานตามเรา แต่บุญที่เราทำเป็นดุจเครื่องบินหรือจรวด เป็นผลให้กรรมตามเราไม่ทัน(ปล.เท่าที่สติปัญญาผมจะสรุปได้)



เมื่อวันอาทิตย์ที่ 19 ตุลาคมที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอน จัดให้มีพิธีทอดกฐินสามัคคี ซึ่งถือเป็นกาลทาน เพื่อร่วมหล่อหลวงปู่ทองคำและร่วมสร้างวัดพระธรรมกายลอนดอน มีสาธุชมมาร่วมงานร่วม 300 คน



พิธีกรรมในภาคเช้า พระอาจารย์มาถึงศูนย์กลางพิธี นำบูชาพระรัตนตรัย และนั่งสมาธิ ต่อจากนั้นจึงเป็นการกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน แล้วจึงตักบาตรแด่คณะสงฆ์กว่า 10 รูป จากนั้นสาธุชนได้ร่วมกันภวายภัตตหารเพลแด่คณะสงฆ์ที่หอฉันคุณยายอาจารย์ฯ



พิธีภาคบ่ายสาธุชนได้ร่วมกันตั้งขบวน “กฐินบรมจักพรรดิ” เดินเวียนประทักษิณรอบโบสถ์ ด้วยใบหน้าที่ชื่นบานเพราะการทอดกฐินเป็นกาลทาน เป็นบุญใหญ่ หนึ่งปีมีเพียงครั้งเดียว และเมื่อขบวนผ้าไตรจักพรรดิเข้าถึงศูนย์กลางพิธี สาธุชนที่มาร่วมงานต่างปลื้มปิติยินดีในงานบุญครั้งนี้ยิ่งนัก จากนั้นพระอาจารย์เดินทางมาถึงศูนย์กลางพิธี นำสาธุชนนั่งสมาธิ เพื่อเตรียมใจให้พร้อมสำหรับพิธีทอดกฐินที่กำลังจะเกิดขึ้น



จากนั้นพระครูสังฆรักษ์เผด็จ จิรกุโลประธานสงฆ์ เชิญกัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุล และกัลฯศักดิ์เกษม ติรธรรมเจริญ กล่าวอัญเชิญเทวดา จากนั้นจึงเป็นพิธีทอดกฐินสามัคคี โดยมี กัลฯปีเตอร์-พิมฉวี เอลซิ่ง , กัลฯฉัฐมาพร โตการัณยเศรษฐ์ ,กัลฯเบญญา เทิร์นเนอร์ , กัลฯสุนันทา ยอดวัลลภ ,กัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุล , กัลฯศักดิ์เกษม ติรธรรมเจริญ เป็นประธาน พร้อมด้วยลูกพระธัมฯวัดพระธรรมกายลอนดอน เป็นผู้ร่วมทอดกฐินบรมจักพรรดิในปีนี้



เมื่อพิธีทอดกฐินเสร็จสิ้นลง คณะสงฆ์จึงได้ทำพิธีกรานกฐิน แล้วจึงเป็นการถวายปัจจัยไทยธรรมแด่คณะสงฆ์ ประธานสงฆ์ให้โอวาท ถ่ายภาพประวัติศาสตร์และมอบของที่ระลึก จึงเป็นอันเสร็จพิธี...

เป็นเวลาร่วม 1 ปีแล้วนะครับ ที่พวกเราห่างหายจากบรรยากาศการหล่อพระธรรมกายประจำตัว ... เพราะบรรยากาศแบบนี้ 1 ปีมีเพียงครั้งเดียว ...



จึงนับว่าเป็นบุญของพวกเรากันเลยนะครับ ที่จะได้มา ... หล่อ หล้อ หล้อ ...



หลังจากค่ำคืนนี้ผ่านพ้นไป ก็จะเหลือเวลาอีกเพียง 51 วัน ก็จะเป็นวันประวัติศาสตร์ที่ต้องได้รับการจดจำ ตราบจนกว่าชีพนี้จะหาไม่



ผมพยายามจะนึกทบทวน วันคุ้มครองโลกใน เมมโมรี่นะครับ ว่าครั้งใดที่ติดตราตรึงใจผมมากที่สุด



ผมคิดว่า น่าจะเป็นปี 2550 เพราะในปีนั้น ผมสร้างพระธรรมกายประจำตัว จารึกชื่อคุณพ่อที่ท่านเสียชีวิตไปนานมากแล้ว แต่ก็ยังอยากสร้างพระให้ท่านอยู่



ความปลื้มใจ อยู่ตรงไหนทราบไหมครับ ... อยู่ที่ “มันนี่” ที่มาทำบุญ เกิดจากการทำงานล้วนๆ ต่างจากที่ผ่านๆ มา เพราะที่ผ่านๆ มาคือใช้เงินที่คุณป้าให้



แต่ถ้าถามว่าปลื้มไหม??? บุญไหนที่ผมทำก็ปลื้มทั้งนั้นแหละครับ เพราะเป็นความปลื้มใจ ทั้งก่อนทำ ขณะทำ และหลังทำ ด้วยความเคารพนั่นเอง



อย่างวันนี้ที่วัดพระธรรมกายลอนดอน ก็มีพิธีประดิษฐานองค์พระธรรมกายประจำตัว บนเจดีย์แก้ว เรื่องราวและภาพบรรยากาศเป็นยังไง ค่อยๆ เลื่อนเม้าส์ลง แล้วท่านจะพบคำตอบขอรับกระผม!!!



วันอาทิตย์ที่ 1 มีนาคมที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอนจัดให้มีพิธี บูชาข้าวพระ ประดิษฐานองค์พระธรรมกายประจำตัว บนมหาธรรมกายเจดีย์แก้ว และสร้างองค์พระปิดเจดีย์



พิธีภาคเช้าเริ่มตั้งแต่เวลา 02.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น สาธุชนพร้อมใจกันปฏิบัติธรรม และร่วมกันประกอบพิธีบูชาข้าวพระ ตามการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ แล้วจึงร่วมกันทอดผ้าป่าสร้างวัดพระธรรมกายลอนดอน โดยมีกัลฯรัชนีวรรณ ภาคีฉาย เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวาย กัลฯอนัญญา ไนท์และกัลฯกรรณิการ์ ปาร์คเกอร์ เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวายกองทุนดาวธรรม และพิธีกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุล และกัลฯศักดิ์เกษม ติรธรรมเจริญ เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าว



จากนั้นพระครูสังฆ์รักษ์เผด็จ จิรกุโล อัญเชิญพระธรรมกาย ประดิษฐาน บนยอดโดม ของมหาธรรมกายเจดีย์แก้ว ต่อด้วยเจ้าภาพผู้มีบุญ อัญเชิญพระธรรมกาย ขึ้นประดิษฐาน อันเป็นสัญญาณที่บอกว่า ลูกพระธัมฯ ลอนดอน จะร่วมกันปิดเจดีย์ให้ได้ก่อน 22 เมษายน 2552 นี้ ทั้งนี้ยอดปวารณาของลูกพระธัมฯลอนดอนล้นทะลักกว่า 1000 องค์เลยทีเดียว จากนั้นจึงเป็นการรับของที่ระลึกโครงการต่างๆ ของวัดพระธรรมกาย ไว้สำหรับตรึกระลึกนึกถึงบุญ สาธุชนร่วมกันถวายปัจจัยเพื่อร่วมสร้างพระธรรมกายประจำตัว และรับของที่ระลึกจากประธานสงฆ์ คณะสงฆ์และสาธุชนร่วมกันถ่ายภาพหมู่ แล้วจึงเป็นพิธีตักบาตรแด่คณะสงฆ์



ภาคบ่าย มีการเรียนธรรมศึกษาโดยในปีนี้ วัดพระธรรมกายลอนดอน เปิดสอนทั้ง ธรรมศึกษา ตรี , โท และเอก ซึ่งจะมีการเรียนการสอนทุกวันอาทิตย์ และมีการสอบประจำปี ในวันอาทิตย์ที่ 14 มิถุนายน 2552

…ท่านให้ร่มเงา เพื่อให้เราร่มเย็น เฉกดังเช่นธรรมเมฆบนนภา... อยากจะบอกครับว่า วันนี้ซึ้งพระเดชพระคุณหลวงปู่ชนิดมากมายกันเลยทีเดียว เพราะหากไม่มีหลวงปู่ วันนี้ก็คงมิอาจจะมีผมเป็นแน่ ที่สำคัญป่านนี้ผมคง “ตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก” ไปแล้ว...555


งานบุญใหญ่สำคัญผ่านไปอีกแล้วนะครับ ผ่านไปไวราวกับว่าเหมือนงานบุญนี้มิได้เกิดขึ้น ที่เหมือนไม่ได้เกิดขึ้นเพราะเวลาผ่านไปไวมากไงครับ แต่เกิดขึ้นเพราะพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ ไม่รู้ใครมีความรู้สึกเหมือนผมป่าว ผมรู้สึกว่า วันนี้พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านเหาะได้อ่าคับ...


แล้วก็ประทับใจพิธีอัญเชิญจากวัดพระธรรมกายมากเลย นึกแล้วก็ขออนุโมทนาบุญกับท่านที่ได้ร่วมบุญที่วัดพระธรรมกายด้วยนะครับ แต่ทว่าการมาอยู่ในต่างแดนก้มิแพ้กันหรอกครับ...

ทราบไหมครับว่า วันนี้เมื่อกว่า 91 ปีที่แล้ว พระเดชพระคุณหลวงปู่ของพวกเราเข้าถึงธรรม ที่วัดโบสถ์บน บางคูเวียง ท่านคงทราบกันแล้วแหละโนะ...


ผมมานั่งนึกดู 124 ลบ 91 ก็เท่ากับ 35 อันเป็นอายุที่พระเดชพระคุณหลวงปู่เข้าถึงธรรม หากนับจากปีนี้ไปก็อีก 12 ปีผมจะมีอายุ 35 ปี...โอย โคตรแก่เลย เราจะมีโอกาสเข้าถึงธรรมตามที่ท่านเข้าถึงกับเค้าไหมเนาะ...


ฉะนั้นผมจึงไม่เสียเวลานะครับ ขอรวบเล่าเรื่องเมืองผู้ดี...ช่วงพิธีกรรมที่ลอนดอนกันเลยดีกว่า เพราะเวลาที่เหลืออีก 12 ปีมันเร็วจริงๆ...แฮ่มๆๆๆ


เมื่อวันอาทิตย์ที่ 14 กันยายนที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอนจัดพิธีบูชาครูวิชชาธรรมกาย และร่วมบุญหล่อหลวงปู่ทองคำที่ล่าสุดทะลุ 1 โกฏิไปเรียบร้อยแล้ว มีสาธุชนร่วมงานกว่า 80 คน


พิธีกรรมเริ่มขึ้นตั้งแต่เวลา 3.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น เมื่อคณะสง์และสาธุชนร่วมปฏิบัติธรรม วึงถือเป็นการปฏิบัติบูชาแด่ครูวิชชาธรรมกาย ตามการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ต่อมาสาธุชนจึงพร้อมใจกันบูชาครูธรรมกายด้วยการถวายทองคำและปัจจัยไทยธรรมบูชาธรรมมหาปูชนียาจารย์ซึ่งในวันนี้กัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุล , กัลป์ฯสุพรรณี จงเทพและกัลฯสุขสันต์ ผลาอิน ถวายปัจจัยเพื่อร่วมบุญทองคำมูลค่า 10 บาท นอกจากนี้สาธุชนลูกพระธัมฯวัดพระธรรมกายลอนดอน ได้ร่วมกันบูชาธรรมรวมแล้วได้ทองคำกว่า 1 กิโลกรัม ทำให้วันนี้กองของวัดพระธรรมกายลอนดอน ทะลุเป้า 1 โกฏิเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งนับว่าเป็นการแตะเส้นชัยของลูกพระธัมฯที่นี่ ก่อนเวลากว่า 1 เดือนกันเลยทีเดียว จากนั้นจึงเป็นพิธีถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯพิมฉวี เฮลซิ่ง เป็นผู้แทนสาธุชนกล่าวคำถวายภัตตาหาร คณะสงฆ์แปรแถวรับบาตรจากสาธุขนเป็นลำดับต่อมา จากนั้นจึงเป็นการถวายภัตตาหารเช้าแด่คณะสงฆ์


พิธีภาคสาย สาธุชนพร้อมใจกันอัญเชิญรูปหล่อทองคำหลวงปู่โดยเวียนประทักษิณ รอบอุโบสถ แล้วจึงอัญเชิญหลวงปู่เข้าสู่ศูนย์กลางพิธี จากนั้นจึงปฏิบัติธรรมรอบสายกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และจึงเป็นพิธีรับแผ่นทองเพื่อประดิษฐาน ณ กลางกายหลวงปู่ จากนั้นสาธุชนผู้ปวารณากองกฐินรับผ้าไตรจากพระครูสังฆ์รักษ์เผด็จ จิรกุโล เพื่อนำไปอธิษฐานจิตที่บ้าน และร่วมรับฟังโอวาทจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ สาธุชนทุกท่านร่วมกันถ่ายภาพประวัติศาสตร์แห่งการสร้างบารมีในวันครูธรรมกาย และถวายภัตตาหารเพลแด่คณะสงฆ์ ตามลำดับ


ภาคบ่ายพระอาจารย์พิชิต ฐิตชโยเมตตาแสดงธรรมแก่สาธุชน เพื่อให้สาธุชนปลื้มในบุญที่ได้ทำในวันนี้ยิ่งขึ้นไป จึงเป็นอันเสร็จพิธี ขณะที่สาธุชนได้อยู่ร่วมเป็นเจ้าของบ้านเจ้าของวัดด้วยการเก็บงานวันนี้อย่างพร้อมเพรียงกัน...

วันนี้เราจะมา “จับกระแส 1 โกฏิ” ลอนดอนกันนะครับ ซึ่งถือเป็นตอนแรก หลังจากคิดอยู่นานเลยครับว่า จะเขียนเรื่องอะไรให้น่าสนใจ ให้ผู้อ่านได้อยู่ในกระแสหล่อทองดี

พลันมาเกิดไอเดียเล็ก หลังจากที่ได้หลับตาแล้วก็ภาวนาว่า “อยากกินหอยทอด” เพราะช่วงที่เริ่มเขียนเรื่องนี้ก็ปาเข้าไปแล้ว 19.00 น.ตามเวลาท้องถิ่น หรือสักตี 1 ตามเวลาที่เมืองไทย

ช่วงวันพฤหัส – ศุกร์ –เสาร์ – อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสติดตามพระอาจารย์เพื่อไปทำหน้าที่ตามบ้านกัลยาณมิตรและศูนย์ปฏิบัติธรรม ชนิดที่ว่าชีพจรลงเท้าเป็นว่าเล่นกันเลยทีเดียว

หนึ่งในเรื่องที่จะนำมาเล่าวันนี้หรอครับ นั่นคือธรรมะที่ได้มาจากการติดตามพระอาจารย์ ซึ่งยอมรับฟังแล้วก็จริง แต่ยังอยากฟังอยู่เรื่อยๆ ไม่รู้เป็นเหมือนกันป่าวคับ

เรื่องของ “อังกุระเทพบุตร” และ “อินทะกะเทพบุตร” ซึ่งถ้าผมเขียนผิดก็ช่วยแก้ไขชื่อให้ถุกเพื่อขจัดความโง่ให้กับผมบ้างก็ดีนะครับ แต่อย่างไรก็ตามเรื่องของเทพบุตรทั้งสองคนนี้ผมได้ยินมาเป็นรอบที่ล้านแปด

“อังกุระเทพบุตร” คือ “อดีตมหาเศษฐี” ในครั้งพุทธกาลแต่ไม่อาจทราบได้ว่าเกิดในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ไหน แต่ที่แน่ๆ มิใช่ยุคของเราเป็นแน่ เพราะยุคนั้นคนมีอายุเป็นหมื่นปี แต่ยุคของเรามีอายุแค่ 100 ปี ว่ากันว่าเขามีทรัพย์มากไว้ทำบุญชนิดที่ตั้งโรงทานความยาวร่วม 200 กิโลเมตร แล้วน้ำที่ซาวข้าวเลี้ยงข้าวปลาอาหารแก่ชาวเมืองนั้น สามารถเอาเรือลงไปแล่นเพื่อส่งข้าวตามโรงทานทั้งหมด มิหนำซ้ำคนที่ใช้สำหรับเตรียมหุงหาอาหารนั้นมีจำนวนถึง 30000 คน(UP) ตลอดเวลา 10000 ปีของการให้ทานทำแบบนี้มิเคยขาด ละดลกไปได้ไป “ดาวดึงส์”

“อินทะกะเทพบุตร” คือ “อดีตคนยากไร้” ในสมัยพุทธกาลของเรา เป้นผู้มีจิตใจเรื่องใสในพระรัตนตรัย “แต่” ไม่มีทุนทรัพย์ และวันหนึ่งพระอนุรทธะเถระ เดินบิณฑบาตผ่านหน้าบ้าน จึงเกิดจิตเลื่อมใสจึงใส่บาตรแด่พระอนุรุทธะผู้สำเร็จเป็นพระอรหันต์แล้ว ละโลกไปได้ไปเกิดในสวรรค์ “ดาวดึงส์” เช่นกัน

พระพุทธองค์ทรงเสด้จขึ้นไปจำพรรษาและแสดงธรรมที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เริ่มแรก “อังกุระเทพบุตร” นั่งหน้าพระพุทธองค์ แต่พอ “อินทะกะเทพบุตร” มาฟังธรรม รัศมีกายเรืองรองกว่าทำให้ “อังกุระเทพบุตร” ถอยหลังร่นไป จนเกือบจะสุดธรรมสภา

เป็นไงครับ ทานที่ทำแก่ทักขิไณยบุคคล ได้ผลมาก แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องถวายแต่พระอย่างเดียวเสียเมื่อไหร่ เพราะ 1 ในมงคลชีวิต 38 ก็คือ “สงเคราะห์โลก” เอาเป็นว่าช่วงนี้เราหล่อหลวงปู่กันก่อนดีมะ ส่วนสงเคราะห์โลก “แปะโป้ง” เอาไว้ก่อน เพราะรถทองคำขบวนนี้ ผ่านมาครั้งเดียวมิผ่านมาอีกแล้ว

เอาเป็นว่าเราลองอ่านเรื่องราวที่ผมนำมาฝากกันดีไหมครับ ว่าลูกพระธัมฯลอนดอนไปถึงไหนกันแล้ว แต่ที่แน่ๆ “ลอนดอนคงเป็นวัดแรกในยุโรป ที่เข้าวิน 1 โกฎิ อย่างสบายแฮ”...



เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 18 ตุลาคมที่ผ่านพระลูกพระธัมฯเมือง DARTFORD(ดาร์ทฟอร์ด) จำนวน 15 คน นิมนต์พระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายลอนดอน เจริญพระพุทธมนต์ และร่วมถวายปัจจัยและทองเพื่อร่วมหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำ



กัลฯสำเรียง-โรเบิร์ต อลัน CLAYTON (เคล์ยตัน) ได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรด้วยการเปิดบ้านของตัวเอง ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม โดยชักชวนเพื่อนบ้านมาร่วมกันนั่งสมาธิ พิธีกรรมเริ่มขึ้น พระอาจารย์นำสาธุชนนั่งสมาธิเจริญภาวนา จากนั้นสาธุชนได้พร้อมใจกันอาราธนาศีลและฟังพระอาจารย์เจริญพระพุทธมนต์ จากนั้นจึงเป็นการกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน แล้วจึงร่วมกันถวายภัตตาหารเพลแด่พระอาจารย์



ต่อมาพระอาจารย์ธรรมสาร จิตตาภรโณ เมตตาให้โอวาทเรื่องการสร้างบารมีด้วยทองคำในสมัยพุทธกาล แล้วจึงชักชวนสาธุชนเมือง DARTFORD (ดาร์ทฟอร์ด) ร่วมบุญหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำทองคำบริสุทธ์ ซึ่งในวันนี้ กัลฯสำเรียง-โรเบิร์ต อลัน CLAYTON(เคล์ยตัน) เกิดความปลื้มปิติใจถวายทองคำเพื่อร่วมบุญจำนวน 5 บาททองคำ จากนั้นสาธุชนทุกท่านได้ร่วมกันถวายปัจจัยร่วมบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ พระอาจารย์มอบของที่ระลึก จึงเป็นอันเสร็จพิธี


และวันศุกร์ที่ 19 ตุลาคมที่ผ่านมา ลูกพระธัมฯในเมือง READING (เรดดิ้ง) นิมนต์พระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายลอนดอน ไปเจริญพระพุทธมนต์เนื่องในวาระเดือนเกิด มีสาธุชนมาร่วมงาน 10 คน



พิธีกรรมเริ่มขึ้น พระอาจารย์นำสาธุชนนั่งสมาธิเจริญภาวนา จากนั้นสาธุชนได้พร้อมใจกันอาราธนาศีลและฟังพระอาจารย์เจริญพระพุทธมนต์ จากนั้นจึงเป็นการกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน แล้วจึงร่วมกันถวายภัตตาหารเพลแด่พระอาจารย์



ต่อมาพระอาจารย์ธรรมสาร จิตตาภรโณ เมตตาให้โอวาทเรื่องการสร้างบารมีด้วยทองคำในสมัยพุทธกาล แล้วจึงชักชวนสาธุชนเมือง READING(เรดดิ้ง) ร่วมบุญหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำทองคำบริสุทธ์ จากนั้นสาธุชนทุกท่านได้ร่วมกันถวายปัจจัยร่วมบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ พระอาจารย์มอบของที่ระลึก จึงเป็นอันเสร็จพิธี

ภาพแห่งประทีป บูชาพระรัตนตรัยนับ 100 ดวง ที่ถุกจุดขึ้นเพื่อบูชาพระรัตนตรัย ยังคงติดอยู่ในเมมโมรี่ของผม ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา จนกระทั่งรุ้สึกว่า อยากให้ติดแบบนี้ตลอดไป



หลายครั้งหลายครา ที่เรามักจะไม่อยากให้ความทรงจำบางอย่าง หลุดออกไปจากใจโดยเฉพาะเรื่องดีดี แต่บางครั้งเรื่องที่ไม่ดี เราพยายามทำให้หลุดออกไปจากใจ แต่ยิ่งอยากให้หลุด ก้เหมือนจะเป็นการฝังให้มันลึกเข้าไปอีก



หรือที่พี่โน๊ต อุดม บอกว่า มันฝังลึกลงไปใน “แมกซิมั่มลึกๆ” ให้แงะเท่าไหร่ก็แงะไม่ออก...



วันนี้ผมมีเรื่องที่น่าภูมิใจเรื่องหนึ่ง ที่เกี่ยวเนื่องกับวันมาฆบูชามาเล่าสุ่กันฟังด้วยนะครับ



วันนี้ผมก็ไปเรียนตามปกติแหละครับ แต่ทว่า เพื่อนผมคนนึงที่เรียนถามผมว่าเมื่อช่วง “วีคเอ็น ยุไปทำอะไรมา” ผมก็ตอบไปว่า ช่วงวีคเอ็นที่ผ่านมา เป็นวันสำคัญของพระพุทธเจ้า เป็น “บุดดิส” ไอเลยนะ



เพื่อนผมก็ถามต่อว่า “แล้วยูบูชาพระพุทธเจ้าของยูกันยังไง” ผมก็เลยตอบไปว่า “พวกเราจะสวดมนต์ นั่งสมาธิ และจุดเทียน เพื่อบูชาพระพุทธเจ้า”



เพื่อนผมก็ทำหน้างงใส่ แล้วผมก็เลยอธิบายต่อไปว่า “การบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยการจุดเทียน ถือเป็นประเพณีของชาวพุทธ เพราะเป็นการบูชาด้วยของสว่าง จะทำให้เรามีจิตใจที่สว่าง มีด้วตาประดุจแสงไฟที่เราจุดบูชาพระองค์”



ผมถามกับตัวเองหลังจบการสนทนาว่า เพื่อนจะฟังเราเข้าใจมั้ยเนี่ย...



เมื่อวันจันทร์ที่ 9 มกราคมที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอนจัดงานบุญวันมาฆบูชา จุดประทีปนับร้อยดวงบูชาธรรมพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีสาธุชนมาร่วมงานกว่า 80 คน



เนื่องในวันมาฆบูชา ซึ่งเป็นวันสำคัญในพระพุทธศาสนา วัดพระรรมกายลอนดอน จัดให้มีพิธีจุดโคมมาฆประทีป บูชาแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พิธีในภาคเช้าเริ่มขึ้นตั้งแต่เวลา 09.30 น. เมื่อพระครูสังฆ์รักษ์ เผด็จ จิรกุโลและคณะสงฆ์เดินทางมาถึงศูนย์กลางพิธี นำสาธุชนนั่งสมาธิ



เมื่อถึงเวลาสว่าง สาธุชนได้พร้อมใจกันกล่าวคำอาราธนาศีล แล้วจึงกล่าวคำถวายโคมมาฆประทีป โดยมีกัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุล และกัลฯอนันญา ไนท์ เป็นผู้นำกล่าวคำถวาย จากนั้นจึงเป็นการกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯศักดิ์เกษม ติรธรรมเจริญ และกัลฯรัชกิจ บุญรอดพานิช เป็นผู้แทนนำกล่าวคำถวาย คณะสงฆ์ให้พร แล้วจึงร่วมกันถวายภัตตาหารแด่คณะสงฆ์ที่หอฉันคุณยายฯ



จากนั้นจึงเป็นพิธีจุดโคมมาฆประทีป เพื่อบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พิธีเริ่มขึ้นที่เวลา 11.20 น. ตามเวลาท้องถิ่น เมื่อคณะสงฆ์และสาธุชนร่วมสวดมนต์บูชาพระรัตนตรัย ตามการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ



จากนั้นกัลฯปีเตอร์ – กัลฯพิมฉวี เอลซิ่ง จุดเทียนธูปบูชาพระรัตนตรัย แล้วจึงเป็นพิธีเวียนประทักษิณ รอบอุโบสถ ต่อด้วยการร่วมถวายปัจจัยร่วมบุญมาฆประทีป แด่พระอาจารย์



จากนั้นจึงเป็นการกล่าวคำอธิษฐานจิต และผู้แทนสาธุชน จุดโคมเอก ซึ่งสาธุชนผู้มาร่วมกันปลาบปลื้มปิติเป้นอย่างมาก ที่ได้จุดประทีปบูชาพระรัตนตรัย สาธุชนร่วมกันถ่ายภาพหมู่ จึงเป็นอันเสร็จพิธี



จากนั้นสาธุชนจึงร่วมกันเก็บงานต่างๆอย่างตั้งใจ และพร้อมใจ ใช้เวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง จึงแล้วเสร็จ

สวัสดีวันมาฆบูชาครับ... ช่วงนี้ผมค่อนข้างจะมีอารมณ์มาเล่าเรื่องให้ชาวเวปบอร์ด “ดีเอ็มซีดอททีวี”อ่านกัน ว่าแล้วก็มาเล่าให้ฟังกันหน่อย



หากย้อนกลับไปจากวันนี้สักสิบกว่าปี ทำให้ผมนึกถึงบรรยากาศ วันมาฆบูชา in my memory เมมโมรี่นะครับ ตอนนั้นผมอายุ 10 ขวบเห็นจะได้



ผมมีความประทับใจเกี่ยวกับวันมาฆบูชา 2 ครั้งสำคัญด้วยกันนะครับ ครั้งที่ 1 เกิดขึ้นจากการถ่ายทอดของคุณอาของผม ส่วนครั้งที่ 2 เกิดจากประสบการ์ณตรงล้วนๆๆ



ครั้งที่ 1 เรื่องมีอยู่ว่า วันมาฆบูชาปี 2523 ยุคนั้นผมยังเป็นวุ้นอยู่เลย วันนั้นคุณอาผมมาวัดเป้นวันแรก จากเพื่อนของคุณอา ที่เป็นคุณครูด้วยกัน คุณอาเล่าว่า วันนั้นอาเห็นองค์พระธรรมกาย ลอยอยู่เหนือยอดโบสถ์ (สมัยนั้น โคมมาฆประทีป จะจุดกันโดยรอบอุโบสถ) ผมฟังแล้วขนลุกว่าอัศจรรย์ขนาดนั้นเชียวหรอ



ครั้งที่ 2 เกิดขึ้นกับตัวผมเองครับ วันมาฆบูชาปี 2548 เป็นช่วงที่ผมเรียนปี 2 แล้วครับ ก็เป็นช่วงที่เรียน แล้วช่วงนั้นคุณป้าจะให้เงินผมใช้เป็นเดือนๆ แล้วเชื่อไหมครับว่า วันที่คุณป้าผมให้เงิน คุณป้าจะไม่ให้ที่บ้าน ท่านจะมาให้ที่วัด วันนั้นก้มีการทำบุญโคมมาฆประทีปที่วัดนะครับ 1 กองจะเท่ากับ ¼ ของเงินที่ผมได้รับพอดี ก้ไม่รุ้ยังไงนะครับ พอได้เงินก้เดินไปทำบุญทันที ไม่ได้คิดอะไร คิดแค่อยากทำบุญมาฆประทีป จากนั้นจึงมาร่วมงานวันมาฆบูชาตามปรกติ



วันมาฆบูชาปีนั้นเอง ผมได้เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นที่ดวงตาของผมนะครับ นั่นคือ โดยปรกติ ผมจะไม่สามารถมองไฟแบบสบายตาได้ เพราะผมเป็นคนแพ้แสงครับ แพ้ชนิดที่ว่า ไม่สามรถมองไฟใกล้ๆได้ เพราะตาผมจะแดง และแสบมาก แต่ปีนั้นผมสามารถมองดวงไฟในลานธรรมได้อย่างสบายตา และไม่มีปัญหาใดๆอีกด้วยนะครับ



นั่นคือเหตุการ์ณในอดีตครับ มาวันนี้เกิดเหตุการ์ณที่น่าประทับใจขึ้นที่ วัดพระธรรมกายลอนดอนครับ เชื่อมั้ยครับ ผมสามารถมองประทีปด้วยตาเปล่าได้อย่างสบายตา จนกระทั่งรุ้สึกไปว่า นี่ไม่ใช่เปลวเทียนรึยังไง



ส่วนบรรยากาศที่ลอนดอนจะเป็นยังไงหรอครับ ขออุบไว้ก่อน สัญญาครับ พรุ่งนี้จะมารายงานให้ฟัง

( แอบเอารุปมาอวด พรุ่งนี้จะเอาลงมาลงเพิ่มจ้า )

ผมไม่ได้มาโพสเรื่องราวลงบอร์ดแห่งนี้เป็นเวลาร่วม 2 สัปดาห์ ถามว่าหายหน้าหายตาไปไหน ก็ไม่ได้ไปไหนไกลครับ ยังวนเวียนอยู่ในโลกอินเตอร์เนต

มากระทั่งวันนี้ ผมก็แว๊บเข้ามาดูบรรยากาศในดีเอ็มซี ดอท ทีวี อยากรู้ว่าพวกเราเขียนเรื่องอะไรกันบ้าง ผมยังไม่รู้ว่าจะเขียนเรื่องไรดี เอาเป็นว่า วันนี้ ผมมีรูปมาอวดนะครับ

สวัสดีปีใหม่ ลูกพระธัมฯทั่วโลกนะครับ

“ครั้งหนึ่ง ครั้งหนึ่งเธอจำได้ไหม” เสียงนาฬิกาปลุกคู่ใจ ดังขึ้นเป็นครั้งที่ 3 นั่นหมายถึงนี่เป็นเสียงปลุกครั้งสุดท้ายแล้ว ผมหลับตาอยู่ที่หมอนสักพัก พร้อมกับบอกตัวเองว่า นอนต่อได้ไหม เพราะความรู้สึกผมพึ่งหลับไปเมื่อสักครู่นี้เอง หลังจากช่วยหลวงพี่เตรียมงานต้นเดือนเสร็จ แล้วเข้านอนที่วัด เพราะเช้าวันรุ่งขึ้นคือ อาทิตย์ต้นเดือน + กฐินอัครบรมจักพรรดิ ที่สำคัญเดือนนี้ปรับเวลาจากตีสามครึ่ง เป็นตีสองครึ่ง



มาถึงวันนี้ทำให้ผมทราบว่า ลูกพระธัมฯ ในต่างแดนอึดขนาดไหน?



เอาแค่ที่นี่นะครับ ที่ลอนดอนแห่งนี้ เริ่มบูชาข้าวพระตอน ตี 2 ครึ่ง นั่นหมายความว่า ต้องตื่นอย่างช้านะครับ ตี 2 สิบห้านาที อย่างเลดสุดก็น่าจะตีสองครึ่ง แล้วการเตรียมงานของพวกเค้านะครับ เตรียมตั้งแต่เช้าวันเสาร์ ยิ่งถ้าเป็นเจ้าหน้าที่ด้วยแล้วเตรียมกันเป็นอาทิตย์



เอาแค่เป็นสาธุชนที่มาช่วยงานตั้งแต่วันเสาร์ก็ต้องเตรียมงานกันตลอดต่อเนื่อง ยันเที่ยงคืน บางรายเตรียมยันตีหนึ่ง ผมเองเมื่อคืนก็เตรียมงานยัน 5 ทุ่มแล้วจึงพักผ่อน



ถ้าเป็นสาธุชนผู้มาร่วมงาน ก็ต้องตื่นเพื่ออกจากบ้าน เพื่อมาร่วมงานบุญนะครับ โดยบางรายออกจากบ้านตั่งแต่เที่ยงคืน มาถึงวัดตอนตี 2 แล้วจึงร่วมพิธีกรรมต่อกัน นั่นหมายความว่าพวกเขาแทบจะไม่ได้พักผ่อนกันเลย แล้วบางรายก็ไปเปิดร้านขายอาหารกันอีก!!!



อ่านมาถึงตรงนี้คงสงสัยครับว่าผมจะเขียนเรื่องนี้ทำไม? เพราะผมรู้สึกชื่นชมลูกพระธัมฯในต่างแดน ที่พวกเข้ามี “วิริยะ – อุสาหะ” เต็มเปี่ยมที่จะแสวงบุญ... ข้าน้อยขอซูฮก 1 จอกครับ



แล้วมิใช่แต่ลูกพระธัมฯในต่างแดนเท่านั้นนะครับ ที่สวมหัวใจพระโพธิสัตว์ทำหน้าที่ ลูกพระธัมฯแห่งสยามประเทศก็มิแพ้กัน ขอคารวะลูกพระธัมฯผู้มีหัวใจพระโพธิสัตว์จากใจจริงขอรับ



เล่าเรื่องมานานแล้ว... เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ



เมื่อวันอาทิตย์ที่ 2 พฤศจิกายนที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอน จัดให้มีพิธีบูชาข้าวพระและพิธีกฐินอัครบรมจักพรรดิ พระผู้ปราบมาร มีสาธุชนมาร่วมงานคับคั่ง เต็มพื้นที่การจัดงาน



พิธีกรรมในภาคเช้าเริ่มตั้งแต่เวลา 02.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น ซึ่งตรงกับประเทศไทยในเวลาธรรมกาย สาธุชนทุกท่านร่วมปฏิบัติธรรมและพิธีบูชาข้าวพระ ตามการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ หลังจากนั้นพระอาจารย์ได้มอบของที่ระลึกในโครงการต่างๆของวัด ได้แก่โครงการหล่อรูปเหมือนทองคำหลวงปู่ , ของที่ระลึกโครงการรักธรรมะและพระภายใน , ของที่ระลึกโครงการผู้นำรถมาร่วมงานบุญกฐิน และออกร้านอาหารสำหรับถวายพระ และเลี้ยงสาธุชนที่มาร่วมงานบุญกฐินวัดพระรรมกายลอนดอน เมื่อวันอาทิตย์ที่ 19 ต.ค. ที่ผ่านมา



จากนั้นจึงเป็นพิธีอาราธนาศีล และถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯใจรัก เชอร์มาริช และกัลฯอนันญา ไนท์ เป็นผู้แทนนำกล่าว , พระอาจารย์ให้โอวาทและให้พร แล้วจึงแปรแถวรับบาตร จากนั้นสาธุชนได้ร่วมกันถวายภัตตาหารเช้าแด่คณะสงฆ์และร่วมกันเก็บภาชนะบูชาข้าวพระและจัดเก็บอาหารตักบาตร



พิธีกรรมในภาคสาย เป็นพิธีทอดกฐินอัครบรมจักพรรดิ โดยมีพระเดชพระคุณหลวงปู่เป็นประธาน พิธีเริ่มด้วย สาธุชนเดินเวียนประทักษิณรอบอุโบสถ โดยสวดสรรเสริญคุณของพระมงคลเทพมุนี จากนั้นจึงเดินเข้าสู่ซุ้มพระผู้ปราบมาร แล้วจึงนำผ้าไตรไปถวายแด่พระอาจารย์ แล้วจึงร่วมพิธีทอดกฐินอัครบรมจักพรรดิ จากวัดพระธรรมกาย ซึ่งสาธุชนต่างปลาบปลื้มปิติยินดีเป็นอย่างมาก ที่ได้มีส่วนร่วมในงานกฐินในปีนี้



ต่อจากนั้นจึงเป็นการถ่ายภาพประวัติศาสตร์ และรับของที่ระลึกรึ่น “รวยโคตรๆ คูณ 2” แล้วจึงร่วมกันเก็บงาน ซึ่งใช้เวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมงจึงแล้วเสร็จ จากนั้นสาธุชนได้ร่วมกันถวายภัตตาหารเพลแด่คณะสงฆ์ จึงเป็นอันเสร็จพิธี

หากใครได้ดู DMC ช่วงนี้จะเห็นว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อบูมเรื่อง “การเป็นประธานกฐิน สักครั้งในชีวิต”

ถึงแม้ว่า วัดบางวัดไม่มีพิธีทอดกฐิน แต่การทอดผ้าป่าก็มีอานิสงส์ไม่แพ้กันเลยทีเดียว เพราะเป็นบุญที่เกิดจากใจ กายที่บริสุทธิ์

ผลบุญจากการเป็นประธานในการทอดกฐิน และทอดผ้าป่า เมื่อบุญส่งผลอย่างเต็มที่ย่อมทำให้ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ผลบุญรองลงมาจะทำให้ได้เป็นพระราชาผู้ปกครองแคว้น ถ้าเป็นในยุคปัจจุบันก็คงจะได้เป็นกษัตริย์ ประธานาธบดี นายกรัฐมนตรี ผู้ว่าราชการจังหวัด อบจ. อบต. ปลัดอำเภอ CEO ไล่เรื่อยลงมากระทั่งได้เป็นผู้ใหญ่บ้าน กำนัน หัวหน้ากลุ่มด้วยป่าวหว่า...

เมื่อเกิดไปทุกชาติก็จะมีสมบัติจักพรรดิมากมายเอาไว้ใช้สร้างบารมีอย่างมิหมดสิ้น ฉะนั้นถ้าใครมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่เหมาะสม อย่าลืมไปเติมบุญกันด้วยนะครับ เพราะผลบุญที่ทำไว้ในอดีตนั้นมีหมด นะครับ

เหมือนดังที่ลูกพระธัมฯในเมืองหลวง แดนผู้ดี กระทำกันในช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา



วันเสาร์ที่ 15 พ.ย. ที่ผ่านมา ที่ศูนย์ปฏิบัตธรรมสวินดอน พิธีกรรมเริ่มขึ้น พระอาจารย์นำสาธุชนบูชาพระรัตนตรัย และนำนั่งสมาธิ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ จากนั้นจึงเป็นพิธีอาราธนาศีลและถวายภัตตหารเป็นสังฆทาน สาธุชจึงร่วมกันถวายภัตตาหารเพลแด่พระอาจารย์



ภาคบ่ายจึงเป็นการทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ล่วงลับ สาธุชนถวายปัจจัยไทยธรรมแด่พระอาจารย์ จากนั้นจึงเป็นการถ่ายภาพหมู่ พระอาจารย์ให้โอวาท จึงเป็นอันเสร็จพิธี



วันเสาร์ที่ 15 พ.ย. ที่ผ่านมา ที่บ้านกัลยาณมิตรเมืองเวิร์ทซิ่ง กัลฯพรมณี สิงห์ทอง ปรารภเหตุทำบุญบ้าน จึงนิมนต์พระอาจารย์มาเป็นเนื้อนาบุญ และชักชวนสาธุชน มาร่วมกันนั่งทำทาน รักษาศีล และนั่งสมาธิ พิธีเริ่มขึ้นสาธุชนพร้อมใจกันอารธนาศีล และถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน จากนั้นจึงร่วมกันถวายภัตตหารเพลแด่พระอาจารย์



ภาคบ่ายเป็นพิธีทอดผ้าป่า โดยมี กัลฯพรมณี สิงห์ทอง เป็นผู้แทนนำกล่าว สาธุชนถวายปัจจัยไทยธรรมแด่พระอาจารย์ จากนั้นจึงเป็นการถ่ายภาพหมู่ พระอาจารย์ให้โอวาท จึงเป็นอันเสร็จพิธี



วันอาทิตย์ที่ 16 พ.ย. ที่ผ่านมา ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมไบรตัน พิธีกรรมเริ่มขึ้น พระอาจารย์นำสาธุชนบูชาพระรัตนตรัย และนำนั่งสมาธิ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ จากนั้นจึงเป็นพิธีอาราธนาศีลและถวายภัตตหารเป็นสังฆทาน แล้วจึงร่วมกันถวายภัตตาหารเพลแด่พระอาจารย์



ภาคบ่ายเป็นพิธีทอดผ้าป่า โดยมี กัลฯเพ็ญ เทย์เลอร์ เป็นผู้แทนนำกล่าว สาธุชนถวายปัจจัยไทยธรรมแด่พระอาจารย์ แล้วจึงเป็นการถ่ายภาพหมู่ จากนั้นได้แยกสาธุชนออกเป็นสองห้อง โดยห้องหนึ่งพระอาจารย์ได้เทศน์สอนเป็นภาษาไทย ขณะที่อีกห้องหนึ่งพระอาจารย์เทศสอนเป็นภาษาอังกฤษ



วันอาทิตย์ที่ 16 พ.ย. ที่ผ่านมา ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมเชลแน่ม พระอาจารย์นำสาธุชนบูชาพระรัตนตรัย และนำนั่งสมาธิ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ จากนั้นจึงเป็นพิธีอาราธนาศีลและถวายภัตตหารเป็นสังฆทาน สาธุชนร่วมกันตักบาตรและถวายภัตตาหารเพลแด่พระอาจารย์



ภาคบ่ายสาธุชนฟังธรรม แล้วจึงถวายปัจจัยไทยธรรมแด่พระอาจารย์ จากนั้นจึงเป็นการถ่ายภาพหมู่ เป็นอันเสร็จพิธี

หลังจากที่คราวที่แล้ว เล่าให้ฟังเรื่องโกฏิที่ 2 ของการหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำ ของวัดพระธรรมกายลอนดอนกันไปแล้ว ปรากฏว่าตอนนี้ที่นี่กำลังจ้ำแหลก เพื่อจะแตะเส้นชัยให้ได้กันด้วยนะ...



ล่าสุดขับรถกำลังจะเข้าวัดมาพอดี ยังไม่ทันจอดรถเลย คุณป้าคนนึงเรียกผมว่า “จุ่นน้อย” ผมก็หันออกมามองด้วยความสงสัย เพราะปกติไม่มีใครรู้จักว่าผมคือ “จุ่นน้อย” ปรากฏว่าคุณป้าท่านนั้นเล่าว่า “อ่านคอลัมน์ผมทุกครั้งเลย” 555... ไม่น่าเชื่อเรามีแฟนคลับกะเค้าแล้ว



วันนี้จะเก็บธรรมะที่ฟังจากพระอาจารย์ มาเล่าให้ฟัง แต่ต้องบอกนะครับว่า เรื่องที่ผมจะเล่าต่อจากธรรมะของพระอาจารย์นั้น รับรองมิเคยฟังจากใครที่ไหนแน่นอน...ฟันธง!!!



พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ความยากของมนุษย์นั้น มี 4 ประการ คือ
ความยากประการที่ ๑ การเกิดเป็นมนุษย์เป็นการยาก อุปมาว่ามีเต่าตาบอดตัวหนึ่ง ลอยอยู่กลางทะเลอันกว้างใหญ่ ในท้องทะเลนั้นมีห่วงยางหนึ่งห่วงลอยอยู่ เป็นเวลา 100 ปีเต่าตัวนั้นจะโผล่ขึ้นมาครั้งหนึ่ง เมื่อใดที่เต่าสอดหัวมาตรงกับหว่างยางที่ลอยอยู่ นั่นหมายถึง โอกาสในการเกิดเป็นมนุษย์... โอ้โห ยากมากกกกกกก ผมเคยคิดเล่นๆนะ ถ้ายากส์ขนาดนั้นทำไมมนุษย์จึงล้นโลกยันทุกวันนี้...งงจิงๆ



ความยากประการที่ ๒ การได้มีชีวิตอยู่จนทุกวันนี้นับว่าเป็นของยาก อันนี้แน่นอน เคยฟังเรื่องจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อในเคสสตั๊ดดี้ ในบางรายตายในท้อง บางรายตายตั้งแต่ยังเด็ก แล้วคิดดูพวกเรานะ อยู่กันมาจนป่านนี้ อย่างผมก็ปาเข้าไปแล้ว 23 ปี ผมคิดว่ากว่าจะมาถึงวันนี้ เห้อ...เหนื่อยนะ!!!



ความยากประการที่ ๓ การได้ฟังพระสัจจธรรมเป็นของยาก ผมว่าการเกิดมาเป้นมนุษย์แล้วโตมาจนป่านนี้ยากแล้วนะ การได้ฟังสัจจธรรมยากกว่า เพราะการฟังสัจจธรรม นั่นหมายถึงการได้ฟังธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วถ้าไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่มีผู้รักษาธรรมไว้เผยแพร่ เราจะทำยังไง๊!!!



ความยากประการที่ ๔ การอุบัติขึ้นแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลายที่มีมา เป็นสิ่งที่ยากยิ่งนัก ในยุคของโลกอันบูดๆเบี้ยวๆใบนี้ มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถึง 5 พระองค์ ถือเป็นความโชคดีของพวกเรายิ่งนัก แต่บางครั้งโลกบูดๆเบี้ยวๆใบนี้ ก็มิมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดเลยแม้แต่องค์เดียว จึงถือเป็นความโชคร้ายจิงจิ๊ง



ผมจะขอเสริมความยากประการที่ ๕ ที่ผมได้คิดขึ้นมาเองนะครับ ขอย้ำว่านี่มิใช่การบิดเบือนพุทธพจน์นะครับ ความยากประการที่ ๕ คือการบังเกิดของหลวงปู่ทองคำเป็นการยาก ลองคิดดูกว่าเราจะเข้าวินมาเกิดเป็นมนุษย์ได้แล้ว การมีชีวิตอยู่ การได้ฟังพระสัจจธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และการบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว 4 ข้อที่กล่าวมา พวกเรา ณ ตอนนี้มีบุญได้รับสิ่งนั้นมาทั้งหมดแล้ว แต่สิ่งที่เรายังไม่ได้ก็คือประการที่ ๕ เพราะหลวงปู่ทองคำองค์นี้ถือเป็นองค์สุดท้าย เป็นองค์ที่สมบูรณ์แบบที่สุด ดังนั้นนั่นคือการยากมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



ฉะนั้นใครยังไม่ได้ทำ ช่วงนี้ถือเป็นโค้งสุดท้ายแล้วนะครับ รีบๆทำกันเถอะ ใครจะเข้ากองของลอนดอน เพื่อร่วมเป็นโกฏิที่ 2 ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งนะขอรับ...กระผม



เมื่อวันอาทิตย์ที่ 21 ตุลาคมที่ผ่านมา ศูนย์ปฏิบัติธรรม Worthing(เวิร์ทซิ่ง) ได้จัดให้มีการปฏิบัติธรรมประจำเดือนเพื่อนั่งทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา โดยใช้บ้านกัลยาณมิตร ของกัลฯจิดาภา วิลคินสัน มีสาธุชนร่วม 30 คนมาร่วมปฏิบัติธรรม
พิธีกรรมเริ่มขึ้น พระอาจารย์นำสาธุชนนั่งสมาธิเจริญภาวนา จากนั้นสาธุชนได้พร้อมใจกันอาราธนาศีลและ กล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯจิดาภา วิลคินสัน แล้วจึงร่วมกันถวายภัตตาหารเพลแด่พระอาจารย์



จากนั้นเป็นการทอดผ้าป่าเพื่อร่วมหล่อหลวงปู่ฯ ด้วยทองคำบริสุทธิ์ โดยเริ่มตั้งขบวนจากบริเวณหน้าบ้านกัลยาณมิตร แล้วอัญเชิญผ้าไตรเข้าสู่ศูนย์กลางพิธี พระอาจารย์นำนั่งสมาธิ แล้วจึงกล่าวคำถวายผ้าป่าซึ่งมีกัลฯจิดาภา วิลคินสัน เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวาย ต่อมาพระอาจารย์ธรรมสาร จิตตาภรโณ เมตตาให้โอวาทเรื่องการทำทานที่ถูกทักขิไณนบุคคลในสมัยพุทธกาล แล้วจึงเป็นการถวายปัจจัยเพื่อร่วมบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ จากนั้นเป็นการถ่ายภาพประวัติศาสตร์ จึงเป็นอันเสร็จพิธี

คราวที่แล้วมีโอกาสเล่าเรื่องโกฏิแรกของลอนดอนกันแล้ว ตอนนี้อยากจะบอกว่า “เข้าโกฏิที่ 2” ชนิดที่ชาวเมืองผู้ดีนั้นหน้าอกกำลังจะแตะเส้นชัย แม้จะเหลือเวลาอีกไม่กี่วัน แต่เป้าหมายของชาวลอนดอนนั้นก็มิเปลี่ยนแปลง แถมยังจะเพิ่มยอดกันอีกต่างหาก เพราะความ alert ในบุญของลูกพระธัมฯชาวเมืองผู้ดีที่นี่นั้นไม่น้อยกว่าใครในโลกนี้ก็ว่าได้...ฮิฮิ ทำให้ผมต้องขออนุญาตเปลี่ยนจาก “จับกระแส 1 โกฏิ” เป็น “จับกระแสโกฏิที่ 2 “นะครับ



เศรษฐีที่ไหนจะมาถึงช่วงรับผลัดต่อให้เข้าวินที่ 10 โกฏิ ในวันที่ 10 ก็ยินดีเช่นกันนะคร้าบบบบบบบบ...โดยเฉพาะอย่างยิ่งเศรษฐี Guildford ที่อยู่ข้างวัดพระธรรมกายลอนดอน ...แฮ่ม



ถ้าใครพลาดเรื่องราว “โกฏิแรก ของลอนดอน” เชิญคลิกอ่านได้ที่นี่ครับ เพราะผู้สื่อข่าวบุญใสใส แห่ง DNN NEWS ได้รายงานตรงต่อคุณครูไม่ใหญ่ไปแล้ว http://www.dmc.tv/pa...ondon_Gold.html



วันนี้จะเล่าเรื่องอะไรให้ฟังดีน๊า... ออ...เรื่องอานิสงส์ของการเป็นประธาน



เคยสงสัยไหมครับว่า “ทำไม” “การกล่าวคำถวายภัตตาหารก็ดี” “การกล่าวคำถวายผ้าป่าก็ดี” ต้องมีผู้แทนนำกล่าว ซึ่งสาเหตุที่อยากเล่าเรื่องนี้ให้ฟังก็คือ “วันนี้หลวงพี่เล่าให้ฟังเรื่องโยมๆที่มาวัดอยากเป็นประธานตลอดชีพ ทุกครั้งที่เธอมาวัดเธอก็จะมีโบว์ติดตัวตลอดเวลา” นั่นก็คือตัวอย่างหนึ่งของการปลื้มในบุญก็ว่าได้นะครับ



“ประธาน” นั้นสำคัญไฉน ตัวอย่างง่ายๆ “ถ้าไม่มีประธาน พิธีกรรมก็เดินต่อไปไม่ได้” เพราะอะไร? เพราะประธานเปรียบเสมือนผู้นำในการสร้างบารมี ถ้าไม่มีประธานนำสร้างบารมีก็มิอาจสร้างบารมีได้ ...อืม...



สำหรับพวกเรานั้นมีผู้นำในการสร้างบารมีก็คือหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ไงครับ...



อานิสงส์ของการเป็นประธานในการสร้างบารมี เท่าที่ผมคิดได้ในตอนนี้คือ ได้เกิดในตระกูลสูง , มีผิวพรรณวรรณะผ่องใส , มีสมบัติจักพรรดิในการสร้างบารมี เป็นต้น



ฉะนั้นใครที่อยากเป็นประธานก็มาสร้างบารมีที่วัดพระธรรมกายลอนดอนกันได้นะเจ้าครับ...



เมื่อวันเสาร์ที่ 20 ตุลาคมที่ผ่านมา ศูนย์ปฏิบัติธรรม Swindon(สวินดอน) ได้จัดให้มีการปฏิบัติธรรมประจำเดือน ซึ่งจัดเป็นประจำในทุกวันเสาร์ที่ 3 ของเดือนเพื่อนั่งทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา โดยมีสาธุชนกว่า 25 คนมาร่วมปฏิบัติธรรม



พิธีกรรมเริ่มขึ้น พระอาจารย์นำสาธุชนนั่งสมาธิเจริญภาวนา จากนั้นสาธุชนได้พร้อมใจกันอาราธนาศีลและ กล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯธนพร สมิธ แล้วจึงร่วมกันถวายภัตตาหารเพลแด่พระอาจารย์



จากนั้นเป็นการทอดผ้าป่าเพื่อร่วมหล่อหลวงปู่ฯ ด้วยทองคำบริสุทธิ์ โดยเริ่มตั้งขบวนจากบริเวณหน้าอาคาร แล้วอัญเชิญผ้าไตรเข้าสู่ศูนย์กลางพิธี พระอาจารย์นำนั่งสมาธิ แล้วจึงกล่าวคำถวายผ้าป่า ซึ่งมีกัลฯรัชนีวรรณ ภาคีฉาย เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวาย ต่อมาพระอาจารย์ธรรมสาร จิตตาภรโณ เมตตาให้โอวาทเรื่องการสร้างบารมีด้วยทองคำในสมัยพุทธกาล แล้วจึงเป็นการถวายปัจจัยเพื่อร่วมบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ จากนั้นเป็นการถ่ายภาพประวัติศาสตร์ จึงเป็นอันเสร็จพิธี

หากช่วงนี้ผมไม่จับกระแสการหล่อหลวงปู่ทองคำ คนต้องหาว่าผมเป็นพวกเต่าโบราณที่วันๆ ขุดอยู่แต่ในรูเป็นแน่...555



นับจากวันนี้ไปก้เหลือเวลาแค่ 1 เดือนเองนะครับ ใครมีเป้าหมายอันได้ก็ต้องเดินตามเป้าหมายที่ตัวเองได้วางเอาไว้ต่อไป และอย่าที่เคยเอามาฝากเมื่อคราวที่แล้วครับ “ใจคือธาตุสำเร็จ”



แต่อย่างเดียวที่ไม่อยากให้ทำเลยจริงๆ ก็คือการลดเป้าหมายของตัวเอง เพราะนั่นหมายถึงความ “ไม่สำเร็จ” จะติดอยู่ในใจเรา แต่ทั้งนี้มันไม่ได้มีความผิดอันใน แต่ใน “แม๊กซิมั่มลึกๆ” ของเรามันจะ “จี๊ด” ทุกที จนมัน “ซำมะหลาฮ่าเฮ่” ไม่ออก และจาพาให้เรารู้สึก “ไม่สวีวี่วี” ดังนั้นใครที่มีเป้าหมายอันใดไว้ “จงก้าวเดินต่อไป ก้าวเดินต่อไปเถิดครับ”



เรามาจับกระแสที่ลอนดอนกันดีกว่าครับ ว่าตอนนี้พวกเขา “ซะมะหลาฮ่าเฮ่” กันไปถึงไหนแล้ว อยากทราบกันไหมครับว่าลูกพระธัมฯ ลอนดอนมีเป้าหมายกันเท่าไหร่... 1 โกฎิครับ แว่ว...มาว่า...ตอนนี้ใกล้จะถึงเส้นชัยกันแล้ว อีกเดือนเดียวลูกพระธัมฯลอนดอนก้จะได้ “ซำมะหลาฮ่าเฮ่” กันแล้ว...แฮ่ม!!!



เมื่อวันอังคารที่ 9 กันยายนที่ผ่านมา พระอาจารย์ธรรมสาร จิตตาภรโณ ได้เมตตาเป็นเนื้อนาบุญให้ร้านอาหารบัวไทย โดยการชักชวนให้ร่วมบุญหล่อทองหลวงปู่ และนำธรรมาวุธไปมอบให้เพื่อได้ทำหน้าที่ในการชักชวนผู้มีบุญมาร่วมหล่อหลวงปู่ด้วยกัน เพราะยังไงเสียเราก็คือพี่น้องท้องเดียวกัน...จะได้มา “สวีวี่วี” กัน



เมื่อวันพุธที่ 10 กันยายนที่ผ่านมา ร้านมณียา เมืองคาร์ชัลตัน นิมนต์พระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายลอนดอน ฉันภัตตาหารเพลและสอนสมาธิแก่ชาวต่างชาติ ซึ่งมีทั้งชาวอังกฤษและญี่ปุ่นเข้าร่วมการเรียนสมาธิด้วย



ร้านมณียา ซึ่งมีกัลฯรัชกิจ บุญรอดพานิช และกัลฯสุนันทา ยอดวัลลภเป็นเจ้าของนั้น ได้นิมนต์พระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายลอนดอน เป็นเนื้อนาบุญด้วยการถวายภัตตาหารเพล โดยพิธีเริ่มขึ้นเมื่อสาธุชนทุกท่านพร้อมใจกันกล่าวคำอารธนาศีล และกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน จากนั้นจึงเป็นการถวายภัตตาหารเพลแด่คณะสงฆ์



ช่วงบ่ายพระอาจารย์ธรรมสาร จิตตาภรโณ ได้เมตตาให้โอวาทเรื่องการหล่อทองหลวงปู่ โดยเชิญชวนให้ทุกท่านมาร่วมหล่อหลวงปู่ทองคำในวันที่ 10 ตุลาคม 2551 จากนั้นจึงเป็นการปฏิบัติธรรมร่วมกัน...

โอ๊ย...ไม่น่าเชื่อ กลับมาไทยรอบนี้จะมีความวุ่นวายมากมายถึงเพียงนี้ ไม่ว่าจะเป็นการเมืองที่วุ่นวาย การจราจรที่แสนจะติดขัด ทำให้รู้สึก...วุ่นว๊าย วุ่นวาย



แต่มีอยู่ที่หนึ่งนะครับ ที่ถึงแม้จะวุ่นวาย แต่ก็เต็มไปด้วย... บุญ ... นั่นก็คือ ... ทำเนียบรัฐบาล !!! เอ๊ย !!! สภาธรรมกายสากลครับ



ดังที่เราทราบกันนะครับว่า วันที่ ๑๐ ตุลาคมที่ผ่านมา พวกเราเหล่าลูกหลวงพ่อ ก็มาร่วมกันหล่อรูปเหมือนพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี ด้วยทองคำบริสุทธิ์ อันเป็นการอัญเชิญท่านกลับมาเกิดอีกครั้งด้วยทองคำ ในวันที่ ๑๐ เดือน ๑๐ น่าเสียดายน่าจะเป็นปี ๒๐๑๐ แต่นั่นก็หมายความว่าพวกเราจะเป็น “ซุเปอร์อภิอัครบรมมหาเศรษฐี” เร็วขึ้นอีกสองปี ย่อมเป็นการดีกว่าตัวเลขที่สวยงามเป็นไหน...แฮ่ม



งานนี้...ลูกพระธัมฯจากลอนดอน มิยอมพลาดด้วยประการทั้งปวง ยอมบินข้ามน้ำ ข้ามทะเล อันไกลโพ้น มาสู่เมืองไทย ใช้เวลากว่า ๑๒ ชั่วโมงบนนกเหล็กยักษ์ แล้วยังใช้เวลาจากท่าอากาศยานมาสูวัดพระธรรมกายอีกเกือบ ๑ ชม.ด้วยกัน



ลูกพระธัมฯ แห่งเมืองผู้ดีก็กล่าวด้วยความปิติใจนะครับ ที่ได้เดินทางมาร่วมงานบุญในครั้งนี้ เพราะพิธีกรรมในวันนี้ศักด์สิทธิม๊าก...มาก



โดยเฉพาะ “มาดามพิม” รายนี้นะครับ ยิ้มมิมีหุบ เพราะวันนี้ทั้งวัน เธอต้องรักษาใจตลอดเวลา เพื่อที่ว่าเธอจะได้ตักตวงบุญใหญ่กันอย่างเต็มที่ ว่าแต่ว่า “ซุเปอร์อภิอัครบรมมหาเศรษฐีแห่งกิลฟอร์ด” จะทำเพิ่มอีกสักโกฏิมั้ยเจ้าคับ



“ลุงเปี๊ยก” แห่งร้านมณีญา ที่อุตสาห์บินมาตั้งแต่ช่วงต้นเดือนที่ผ่านมา เพื่อเป็นการรักษาใจให้ใส๊ใส ยิ่งๆขึ้นไป หลังจากที่เมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมาเป้นข่าว อึกกระทึกครึกโครมในรายการ “กระซิบสิบ” ที่ถอดทองคำถวาย รวมถึงน้อมนำปัจจัยที่มีอยู่ทั้งหมดในร้านอาหาร นำมาสร้างบารมี งานนี้จึงได้มาบูชาครู บูชาหลวงปู่ถึงเมืองไทย ซึ่งงานนี้ลุงเปี๊ยก ได้ชูรูปพระเดชพระคุณหลวงปู่เหนือศีรษะ ด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มด้วยนะขอรับ กระผม



“พี่ณัฐยา” ก็มิยอมน้อยหน้าเช่นกัน เดินทางมาร่วมงานบุญครั้งนี้กับเขาด้วย แถมยังแอบสืบทราบมาอีกว่า มาคราวนี้ไม่ได้มาเปล่ายังนำปัจจัยมาร่วมบุญปิดกองที่เมืองไทยกับเขาด้วย ขออานิสงส์ให้มีสมบัติจักพรรดิตักไม่รู้จักพร่องมีกินมีใช้ มีไว้สร้างบารมีกันเยอะๆนะเจ้าคับ



และก็ยังมีท่านผู้มีบุญอีกหลายคนที่ผมยังไม่ได้เล่าถึงนะครับ เอาเป็นว่า “ลูกพระธัมฯเมืองผู้ดี” ที่เดินทางมารอบนี้ต่างก็สร้างบารมีกันอย่างเต็มที่กัน เนื่องจากตัวผมเองใจจดใจจ่อ อยู่กับพิธีกรรมหลังจากต้องระเห็ดระเหเร่ร่อนลี้ภัยไปต่างแดน ต้องดูผ่านจอทีวี ฉะนั้นงานนี้ผมยอมรับความผิดอย่างเต็มๆนะครับ...เจ้านายยยยยยยยย

...กลับมายืนที่เดิม... ที่ที่เคยคุ้นตา... ที่ ที่ใจนั้นคอยเรียกหา... เฝ้าคิดถึงวันที่ผ่านไป... ผมห่างหายไปจากหน้าเวบบอร์ดแห่งนี้ ร่วม 1 เดือนพอดีเป๊ะ!!! ก็เลยรู้สึกเกิดความคิดถึงเวบบอร์ดแห่งนี้เล็กน้อย



ครั้งสุดท้ายที่ผมมาเขียนเรื่องราวก็คือ เมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ซึ่งก็ได้รับความตอบรับอย่างดี โดยเฉพาะเรื่องของการบูชาข้าวพระครบ 12 ครั้งในหนึ่งปี ในสามประเทศ



แล้วผ่านมาแล้วสองเดือน ลูกพระธัมฯทั่วโลกได้บูชาข้าวพระขาดตกบกพร่องกันบ้างไหมครับ ตอนนี้ของผมถือว่า 2 เต็ม 2 ...



อีกไม่กี่วันแล้วนะครับ ก็จะถึงวันมาฆบูชามหาสมาคมกันแล้วนะครับ ซึ่งพวกเราก็จะได้มาร่วมกันจุดมาฆประทีป เราก็จะได้เห็นทะเลแสงเทียน แห่งการบูชาพระรัตนตรัยกันอีกแล้วนะครับ ซึ่งถือเป็นจุดไคล์แมกซ์อีกจุดหนึ่งของปีกันเลยนะครับ เพราะหนึ่งปีจะมีกันแค่ครั้งเดียว



ที่วัดพระธรรมกายลอนดอนเองก็เช่นกันนะครับ พระอาจารย์และเจ้าหน้าที่เตรียมงานกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งลูกพระธัมฯท่านใด จะมาซึมซับบรรยากาศของทะเลแสงเทียน ที่วัดพระธรรมกายลอนดอนแห่งนี้ก้เป้นอีกที่หนึ่งที่น่าสนใจนะครับ



ยิ่ง ณ บัดนาว บริเวณรอบวัดพระธรรมกายลอนดอน ถุกปกคลุมไปด้วยหิมะ ที่รอวันละลาย จึงเป็นบรรยากาศที่งามมิใช่น้อยกันเลยนะครับ



วันนี้ผมมีข่าวงานบุญใสๆ ของลูกพระธัมฯ วัดพระธรรมกายลอนดอนมาฝากกันด้วยนะครับ



เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑ กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายลอนดอน จัดให้มีพิธีบูชาข้าวพระประจำวันอาทิตย์ต้นเดือน ทอดผ้าสร้างวัดประจำเดือนกุมภาพันธ์ และรับของที่ระลึกประวัติศาสตร์การสร้างบารมี ตลอดปี ๒๕๕๑ มีสาธุชนมาร่วมงานร่วม ๑๐๐ คน



พิธีภาคเช้าเริ่มขึ้นที่เวลา ๐๒.๓๐ น. ตามเวลาท้องถิ่น เมื่อสาธุชนร่วมกันปฏิบัติธรรมและพิธีบูชาข้าวพระ ตามการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จากนั้นจึงเป็นการตั้งขบวนอัญเชิญผ้าป่า เวียนประทักษิณรอบอุโบสถ เมื่อถึงเวลาสว่าง สาธุชนพร้อมใจกันกล่าวคำอาราธนาศีล



แล้วจึงเป็นพิธีกล่าวคำถวายผ้าป่าสร้างวัด , กล่าวคำผ้าป่าดาวธรรม และกล่าวถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมี กัลฯพรมณี สิงห์ทอง , กัลฯสุนันท์ – กัลฯสุภาพร เจริญวิทย์วรกิจ และกัลฯกรรณิการ์ ปาร์เกอร์ – กัลฯสายชล กระจ่างวงศ์ เป็นผู้แทนสาธุชนนำกล่าวตามลำดับ



ต่อด้วยพิธีถวายปัจจัยไทยธรรมและรับของที่ระลึกจากพระอาจารย์ เป็นที่ปลาบปลื้มใจแก่สาธุชน เมื่อพระอาจารย์ประมวลบุญประจำปี พ.ศ.๒๕๕๑ ที่ผ่านมา เพื่อทำการมอบของที่ระลึกแก่สาธุชน



จากนั้นจึงเป็นการรับฟังโอวาทจากพระอาจารย์เรื่องผลบุญอันเกิดจากการบูชาพระบรมศาสดา ด้วยประทีป คณะสงฆ์ให้พร , คณะสงฆ์และสาธุชนร่วมกันถ่ายภาพหมู่ แล้วจึงเป็นการตักบาตรแด่คณะสงฆ์ จึงเป็นอันเสร็จพิธี



เมื่อเสร็จงานสาธุชนทุกท่านได้ร่วมกันเก็บงาน และสืบสานวัฒนธรรมคุณยายฯ ด้วยการร่วมกันประกอบโคมมาฆประทีป , เก็บภาชนะบูชาข้าวพระ , เก็บสถานที่จัดงาน และร่วมกันจัดเก็บอาหารตักบาตร โดยทั้งหมดนี้ใช้เวลาในการร่วมสืบสานวัฒนธรรมคุณยายฯ เพียง 45 นาที

ในหนึ่งปี จะมีบุญบูชาข้าวพระ ได้ 12 ครั้ง เมื่อวันอาทิตย์ต้นเดือนธันวาคม ที่ผ่านมา ถือเป็นต้นเดือนสุดท้ายของปี 2551



ในรอบปีที่ผ่านมา ผมได้บูชาข้าวพระครบทั้ง 12 ครั้ง ดังนี้ครับ มกราคม บูชาข้าวพระที่ วัดพระธรรมกาย , กุมภาพันธ์ ถึง พฤษภาคม ที่วัดพระธรรมกายบาวาเรีย , มิถุนายน ที่วัดพระภาวนาเบอร์ลิน , กรกฏาคม ที่วัดพระธรรมกายบาวาเรีย , สิงหาคมบูชาข้าวพระที่ วัดพระธรรมกาย , กันยายน บูชาข้าวพระที่ วัดพระธรรมกายลอนดอน , ตุลาคม บูชาข้าวพระที่ วัดพระรรมกาย และ พฤศจิกายน ถึง ธันวาคม ที่วัดพระธรรมกายลอนดอน



ผมมานั่งคิดว่า ในรอบปีที่ผ่านมา ผมนี่อึดได้ที่เลยนะครับ เดินทางไปบูชาข้าวพระถึงสามประเทศ ในสี่เมืองหลักๆ ได้แก่ ปทุมธานี , เอาส์บวร์ก , เบอร์ลิน และมาปิดท้ายที่ลอนดอน และในการเดินทางไปแต่ละที่ ทำให้ได้เห้น ความเพียร ความวิริยะอุตสาหะ ความรักในบุญ ของลูกพระธัมฯเป็นอย่างยิ่ง เพราะเวลาของแต่ระประเทศนั้นต่างกัน บางประเทศ ตี 2 ครึ่ง บางประเทศ ตี 3 ครึ่ง แล้วยังมีบางช่วงที่เวลาปรับตามอากาศ เป้นตี 4 ครึ่งก้มีนะครับ แต่เวลาหนึ่งที่ตรงกันนั้น ก้คือ “เวลาธรรมกาย”



พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เมตตาบอกถึงอานิสงส์ของการบูชาข้าวพระนะครับ ว่ามีอานิสงส์มากมายหลายฟ้าครอบเลยนะครับ ฉะนั้นบุญดีดีแบบนี้ปีหน้าฟ้าใหม่ จึงไม่อยากให้พลาดกัน



วันอาทิตย์ที่ 7 ธันวาคมที่ผ่านมา วัดพระรรมกายลอนดอนจัดให้มีพิธีบูชาข้าวพระ ทอดผ้าป่า และมุทิตาเนื่องในวาระครบรอบ 21 พรรษา พระครูสังฆ์รักษ์เผด็จ จิรกุโล เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายลอนดอน มีสาธุชนมาร่วมงานร่วม 100 คน
พิธีกรรมเริ่มขึ้น ตั้งแต่เวลา 02.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น สาธุชนร่วมกันปฏิบัติธรรม และ บูชาข้าวพระ



จากนั้นจึงเป็นพิธีถวายผ้าป่าสร้าวัดพระธรรมกายลอนดอน ซึ่งในเดือนนี้มี กัลฯ อนันญา ไนท์ และกัลฯนฤมล เพชรประดับ เป้นผู้แทนสาธุชนนำกล่าว ต่อด้วยพิธีถวายผ้าป่าดาวธรรม ซึ่งมีกัลฯปิยวรรณ สวัสดี และพีถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน โดยมีกัลฯเทียนชัย ชิตวิเชียรกุลและกัลฯศักดิ์เกษม ติรธรรมเจริญ เป็นผู้แทนสาธุชน ตามลำดับ



จากนั้นสาธุชนจึงร่วมกันชมสื่อเพื่อชวนให้สาธุชนมาร่วมสอบตอบปัญหาเพื่อสันติภาพโลก เวิร์ลเปค ครั้งที่ 3 แล้วจึงรับของที่ระลึกสำหรับผู้ร่วมบุญหล่อรูปเหมือนหลวงปู่ด้วยทองคำ



จากนั้นจึงเป็นการถวายปัจจัยบูชาธรรมพระอาจารย์ เนื่องในวาระวันมุทิตาจิตพระครูสังษ์เผด็จ จิรกุโล 21 พรรษา แล้วจึงรับฟังโอวาทจากพระอาจารย์ เรื่อง การสร้างบารมีและการสอบเวิร์ลเปค ต่อด้วยการชวนสาธุชนสอบเวิร์ลเปค ตามลำดับ



จากนั้นจึงเป็นการตักบาตรแด่คณะสงฆ์ และนั่งธรรมะพร้อมพระเดชพระคุณหลวงพ่อ สาธุชนร่วมกันถวายภัตตหารเช้าแด่พระอาจารย์ จึงเป้นอันเสร็จพิธี