ขอบพระคุณทุกๆท่านที่ได้แสดงความคิดเห็นในกระทู้นี้

ความจำเป็นที่ผมต้องใช้ "notebook"
- เพื่อติดตามข่าวสาร
- เพื่อแสดงความคิดเห็น
- เพื่อเพิ่มพูนความรู้ มุมมอง
- เพื่อติดต่อสื่อสาร

คำว่า "ทีม" ไม่ได้แปลว่า บุคคลในทีมจะแตกต่าง โต้แย้ง ไม่ได้ การที่แตกต่าง และโต้แย้ง แบบมีเหตุผล ไม่ใช้ความรุนแรง แล้วเดินไปข้างหน้า นี่แหละ ที่เขาเรียกว่า "ทีมเวิร์ค"

ความแตกต่าง ไม่ได้ทำให้เกิดความแตกแยก การยอมรับในความแตกต่าง เป็นคุณสมบัติหนึ่ง ของประชาธิปไตย

ครับ ผมค่อนข้างเอาตนเองเป็นศูนย์กลาง โดยเฉพาะเรื่อง ที่ "ไม่ยุติธรรม" ต่อบุคคลคนหนึ่ง อีกบุคคลคนหนึ่ง และอีกหลายบุคคล

ผมพร้อมที่จะบวชได้ทุกวัด เพราะผมไปเรียนรู้ธรรมะของพระพุทธเจ้า เพียงแต่ที่วัดพระธรรมกาย ไม่เสียค่าใช้จ่ายเท่านั้นเอง(จริงๆก็มีค่าแผ่นCDขานนาค 20 บาทนะ)

ผมทดสอบตนเองก่อน 4 เดือน ถ้า "ดี" ผมอาจบวชไปเรื่อยๆ

ด้วยความเคารพและนับถือ

ขอบคุณ การแสดงความคิดเห็นของทุกๆท่าน ที่ผม ต้องขอ "คำวินิจฉัย" ที่เป็นที่สุดนั้น เพราะผมต้องการความชัดเจน ไม่คลุมเครือ และนำไปปฏิบัติได้จริง ซึ่งผู้ที่จะให้ "คำวินิจฉัย" ได้ดีที่สุด ก็ต้องมาจากพระคุณเจ้า ที่พรรษามากที่สุด

กฏ ระเบียบ ข้อบังคับ มีไว้เป็นสิ่งที่ดี เพื่อวางบรรทัดฐานของการอยู่ร่วมกันของคนหมู่มาก ให้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข
ซึ่ง กฏ ระเบียบ ข้อบังคับ ต้องถูกสร้างบนพื้นฐานที่มีความยุติธรรมด้วย

ท่านสามารถกล่าวได้ว่า "ข้อกำหนดที่กล่าวมา ผ่านการกลั่นกรอง จากข้อมูล ประสบการณ์กว่า 40 ปี จากธรรมทายาท รุ่นแรก จนปัจจุบัน รวมทั้งการบวชทุกๆโครงการก็ใช้กฎดังกล่าว"

ที่ท่านกล่าวมา มีส่วนที่เป็นความจริงอยู่ แล้ว ความจริงอีกส่วนหนึ่งล่ะ

ความจริงอีกส่วนหนึ่งกล่าวคือ

แม้พระธรรม คำสั่งสอน ของพระพุทธเจ้า ที่เผยแผ่กันมาหลายปี ก็ยังนำมาปฎิบัติ ไม่เหมือนกัน นำมาตีความไม่เหมือนกัน รวมถึง ปรับให้เข้ากับกาลเวลา ก็เฉกเช่นเดียว กับ "กฏ ระเบียบ ข้อบังคับ" ที่ทางวัดทั้งหลายสร้างขึ้น

การเปลี่ยนแปลงเกิดจากสิ่งที่ทำไม่เหมือนก่อน สิ่งที่คิดไม่เหมือนเดิม แม้ "กฏ ระเบียบ ข้อบังคับ" ที่ทำสืบทอดกันมา 40 กว่าปี ใช่ว่าจะเปลี่ยนแปลง แล้วจะไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมาย ขึ้นอยู่กับวิธีการจัดการ เพื่อให้ได้ผลใหม่ๆ

ข้าพเจ้า ขอกล่าวอีกครั้งหนึ่งว่า ข้าพเจ้าพูดถึงสิ่งที่ "ไม่ควร" ข้าพเจ้ายังไม่ได้พูดถึงสิ่งที่ "ห้าม"

ถ้าทุกท่าน เห็นว่า "...ให้ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของพระพี่เลี่ยง" ข้าพเจ้าก็จะนำเหตุและผลที่ข้าพเจ้ามี ไปเสนอแก่พระพี่เลี้ยง ว่า

ข้าพเจ้า "มีความจำเป็นที่ต้องนำมาและใช้ "คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลแบบกระเป๋าหิ้ว" ในระหว่างการฝึกอบรม ได้หรือไม่ อย่างไร"

ข้าพเจ้า หวังเป็นอย่างยิ่งที่จะได้สืบทอดพระธรรมวินัย ของพระพุทธศาสนา ณ วัดพระธรรมกาย

ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง

กราบนมัสการพระคุณเจ้า

เนื่องด้วยข้าพเจ้าได้ไปสมัครบวชพระ "หนึ่งแสนรูปเข้าพรรษา" ที่วัดพรระธรรมกาย สอบสัมภาษณ์ผ่านแล้ว ตรวจสุขภาพผ่านแล้ว แต่ติดปัญหาที่ไม่ได้คำตอบที่ชัดเจน จากท่านที่ได้สัภาษณ์ เนื่องด้วยท่านให้เหตุผลว่า ท่านไม่สามารถรับรอง หรือตัดสินใจได้

เหตุเพราะ การเขียนที่ไม่ชัดเจน คลุมเครือ ในหัวข้อ "สิ่งของที่ไม่ควรนำมาในการอบรม" เริ่มจากหัวข้อก่อน ท่านใช้คำว่า ไม่ควรนำมา แล้วสิ่งที่ควรนำมาล่ะ คือสิ่งใด

1.หนังสืออ่านเล่นหรือสื่อที่เป็นอุปสรรคต่อการฝึกสมาธิ
- ข้าพเจ้าแปลไทยเป็นไทย อักนัยหนึ่งได้ว่า หนังสือหรือสื่อที่ไม่เป็นอุปสรรคต่อการฝึกสมาธิ สามารถอ่าน หรือนำมาได้ เช่น หนังสือธรรมะ สื่อธรรมะ เป็นต้น

2.อาหารและของขบเคี้ยวทุกชนิด
- ข้อนี้ ก็ต้องย้อนไปดูพื้นฐานจาก ข้อหนึ่ง ว่าเป็นอุปสรรคต่อการฝึกสมาธิหรือไม่ รวมถึง ยกเว้นในกรณีผู้ป่วย เป็นต้น

3.เครื่องเล่นสื่อทุกชนิด เช่น วิทยุ, ซีดี, MP3, MP4
- แล้ว ทีวี คอมพิเตอร์ หรืออุปกรณ์อื่นๆ ที่มีลักษณะสามารถเล่นสื่อได้ สามารถนำมาได้ไหม และทำไมถึงไม่ได้ ถ้าสิ่งเหล่านั้น ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการฝึกสมาธิ
- ข้าพเจ้าขอยกตัวอย่าง ของข้าพเจ้าก็แล้วกัน ข้าพเจ้ามีความจำเป็น ต้องนำ คอมพิวเตอร์กระเป๋าหิ้วไปด้วย เพราะในนั้น มีสื่อธรรมมะ ที่นำไปฟัง รวมถึงท่องด้วย เช่น สื่อขานนาค เป็นต้น สื่ออื่นๆก็มี เช่น เพลง เกม หนัง ก็มีพอประมาณ เหตุผลเพราะ ข้าพเจ้ายังมีความเป็นมนุษย์อยู่ ข้าพเจ้ายังมีกิเลส ตัณหา ราคะอยู่ ข้าพเจ้าไม่สามารถตัดมันไปได้ ข้าพเจ้าจะควบคุมกิเลส ตัณหา ราคะ แทน เพราะสิ่งที่เป็นกิเลส ตัณหา ราคะ ถ้าควบคุมให้ดีก็เป็นคุณแก่ผู้เป็นมุษย์ เช่น มีความตั้งใจที่ศึกษาพระธรรม มีความตั้งใจที่ต้องการเผยแพร่พระธรรม มีความตั้งใจที่จะบวชให้ได้ 1 พรรษา สิ่งเหล่านี้ ก็คือ กิเลส ตัณหา ราคะ แต่ทว่าควบคุมมัน ให้มาเป็นประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา เป็นต้น

4.กระจกเงา รูปถ่ายญาติมิตร และกล้องถ่ายรูป
- ก็ขึ้นอยู่กับว่า สิ่งเหล่านี้ เป็นอุปสรรคต่อการฝึกสมาธิหรือไม่ และรวมถึงบางกรณี ที่สามารถยกเว้นได้ เช่น ผู้ป่วย เป็นต้น

5.ของมีค่าและเครื่องประดับ เช่น แหวน สร้อยคอ เป็นต้น
- แล้วถ้า เป็นของไม่มีค่า และไม่ใช่เครื่องประดับล่ะ เช่น นาฬิกา เป็นต้น

6.อุปกรณ์สำหรับติดต่อสื่อสารทุกชนิด เช่น โทรศัพท์มือถือ
- ในกรณีนี้ อาจมีอุปกรณ์อื่นๆ อีก ที่สามารถติดต่อสื่อสารได้ เช่น PDA Notebook เป็นต้น
- ในข้อนี้ ข้าพเจ้าไม่มีโทรศัพท์มือถือ แต่คอมพิวเตอร์กระเป๋าหิ้วของข้าพเจ้าสามารถติดต่อสื่อสารได้ ในข้อนี้ ข้าพเจ้ามองว่า การสื่อสารเป็นสิทธิและเสรีภาพหนึ่งของมนุษย์ ผู้ใดจะจำกัดสิทธิและเสรีภาพในการติดต่อสื่อสารไม่ได้ ยกเว้นมีเหตุอันควร เช่น ในเรือนจำ ที่ต้องจำกัดอิสรภาพ หรือแม้แต่นักโทษเอง ก็มีสิทธิและเสรีภาพที่จะติดต่อสื่อสารได้แบบจำกัดจำนวน
แต่นี้ ข้าพเจ้า ไปเรียนรู้ธรรมะของพระพุทธเจ้า ไปเป็นธรรมทายาท ข้าพเจ้าเข้าวัดพระธรรมกาย ไม่ใช่เข้าเรือนจำ และอีกอย่าง ข้าพเจ้ายังมีครอบครัวที่อยู่ทางโลก มีพ่อมีแม่ มีเมียมีลูก ซึ่งข้าพเจ้า คิดถึงบ้างเป็นบางครั้ง ข้าพเจ้าไม่มีสิทธิติดต่อสื่อสารอย่างนั้นเชียวหรือ

(คณะกรรมการจะตรวจและเก็บดูแลของเหล่านี้แทนท่านระหว่างการอบรม)
- ในวงเล็บนี้ก็เขียนไม่ชัดเจน แล้วถ้า คณะกรรมการปฎิเสธที่จะไม่เก็บและดูแลล่ะ จะทำอย่างไร
- แล้วในระหว่างการอบรม เจ้าของสิ่งนั้น สามารถเข้าไปดูเข้าไปใช้ ได้หรือไม่

---------------------------------------------------------------------------------------------
ข้าพเจ้าเข้าใจในความหวังดีของทางวัด
1. เกรงว่าจะเป็นอุปสรรคต่อการฝึกสมาธิ
2. เกรงว่าจะเกิดการลักขโมยกันเกิดขึ้น
3. เกรงว่าจะเกิดความลดละความตั้งใจที่จะบวขให้ครบ 1 พรรษา ลงกลางคัน
4. อาจมีข้ออื่นอีกที่ข้าพเจ้า นึกไม่ออก

คราวนี้ ลองมาฟัง ข้อเสนอแนะของข้าพเจ้าบ้าง
ทางวัดต้องพึงระลึกไว้เสมอว่า ผู้ที่มาบวชเป็นพระใหม่นั้น
-ยังคงมีความเป็นมนุษย์อยู่
-ยังคงไม่สามารถลดละกิเลส ตัณหา ราคะ ได้ในทันที่ทันใด
-ถ้าตั้งสายตึงเกินไป สายก็ขาด ถ้าหย่อนเกินไปเสียงก็ไม่ไพเราะ เพราะฉะนั้น ควรเดินทางสายกลาง
-การที่จะทำให้พระใหม่เป็นพระแท้ นั้น ไม่ได้เกิดใน 1 พรรษา ต้องเจียรไน เพชร(พระใหม่) อย่างค่อยเป็นค่อยไป

1. จัดห้องสื่อสารสำหรับพระใหม่ ที่มีทั้ง Internet โทรศัพท์ ไปรษณีย์ ไว้ให้ใช้บริการ
2. ถ้าคณะกรรการตรวจเจอของที่ไม่ควรนำมาและพระใหม่ผู้นั้นจำเป็นต้องใช้ ก็ควรมีหน่วยงานเก็บของที่ไม่ควรนำมา แล้วเปิดโอกาสให้พระใหม่ผู้เป็นเจ้าของสิ่งนั้น ได้เข้าไปดู ไปใช้ ในวันและเวลาว่าง
3. เขียนข้อความ และอธิบาย ถึง "สิ่งของที่ไม่ควรนำมาในการอบรม" ให้ชัดเจนและไม่คลุมเครือ

---------------------------------------------------------------------------------------------
สุดท้าย ข้าพเจ้าขอ "คำวินิจฉัย" ที่เป็นที่สุด จากพระคุณเจ้าที่เกี่ยวข้อง ว่า

ข้าพเจ้า มีความจำเป็นที่ต้องนำมาและใช้ "คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลแบบกระเป๋าหิ้ว" ในระหว่างการฝึกอบรม ได้หรือไม่

ถ้าเป็นไปได้ ช่วยประกาศผล ให้ผู้อื่นทราบด้วย เพื่อที่จะได้เป็นมาตราฐานเดียวกัน
---------------------------------------------------------------------------------------------

ป.ล. เหตุผลที่ต้องมาตั้งถามก็เพราะ ข้าพเจ้าเกิดความเข้าใจที่ไม่ตรงกันกับครอบครัว ข้าพเจ้าจักเลือกเดินในทางธรรม ที่มีผู้ช่วยธรรมเป็น"คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลแบบกระเป๋าหิ้ว"

พอดี ป้าชวนให้ไปเป็นเพื่อนที่วัด แล้วบังเอิญผมทำงานค้างอยู่ ซึ่งต้องใช้ Internet WiFi
ถาม ป้า ว่าที่วัดมีไหม ป้าก็บอกว่า มี แต่ผมไม่รู้ว่า ต้องไปตั้งค่า หรือเซตค่าอย่างไร

เพราะ ถ้าไม่แน่ใจ ว่าที่วัดใช้งาน Wifi ได้ อาจจะต้องขอตัว ไม่ไปที่วัด เพราะต้องทำงานที่ค้างให้เสร็จ

รบกวนขอคำแนะนำด้วยครับ

ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ