ได้ (ให้ใช้วิชชาธรรมกายนะครับ วิชชา กับ วิชา ต่างกัน) ยาก ง่าย อีกเรื่อง



อันนี้ เท่าที่เคยรู้มา ทั้งอริยบุคคล และพระอริยะ ในสมัยพุทธกาลไม่มีมาจากลักษณะนี้ ถือว่า ยังไม่ได้เพศบริสุทธิ์
การที่จะเป็นโสดาบันจนถึงอรหันต์ ต้องมีอุปนิสัยที่เอื้อต่อการบรรลุ และสั่งสมบุญบารมีมาตามเกณฑ์ที่กำหนด
นิสัยก็ ห้าห้องชีวิต ฝึกเข้าไป
สรุป ไม่ได้



ได้ครับ



เรียกได้ครับ



เกิดอยู่สวรรค์ชั้นสูงๆได้ครับ แต่เกิดพรหมได้คงต้องได้ญาณ 1-4



อีกหนึ่งความคิดเห็นผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้

ไม่ต้องห่วงครับ ผมกำลังฝึก กับเหตุการณ์จริง
อยากทดสอบตัวเองด้วย มีไรดี มีไรเสียบ้าง อดทนได้ขนาดไหน
มันก็ต้องออกภาคสนามกันหน่อย
ผมตอบไปทุกอย่างผมตอบจากใจ อาจมีหลุดบ้าง
ก็ผมยังไม่เก่งขนาดหลวงพ่อนี่ยังไม่เสี้ยวนึงเลย
ทำได้เท่านี้ก็ดีแล้วครับ
ดีกว่าไม่ลองทำอะไรเลย

ผมดีใจมากที่คุณ @--แสงตะวัน--@ เป็นห่วง ขอบคุณครับ
ผมอยู่ความเครียดกาวร้าวมาหลายปี ถ้าไม่มีวิชชาธรรมกาย คงไม่ได้อย่างนี้

เดินไปเดินมาในวัดคงเจอผมอยู่แล้วหล่ะครับ รู้จักกันอย่างนี้ดีกว่าครับสะดวกเรื่องการว่างตัว
เท่าเทียมกันในฐานะสมาชิกเวปบอด

ผมฝึกนิสิยที่เห็นอะไรผิดแล้วไม่นิ่งดูดาย ไม่ดูเบาเรื่องเล็กๆน้อย
ถ้าช่วยไม่ได้ก็จะวางเฉย คือตอนนี้มีเวลาว่างพอดี ก็เลยสละเวลามา

ถ้าอ่านที่ผมตอบล่าสุดคงรู้ครับว่า ยังอยู่ในฐานมีแฉลบนิดหน่อยแต่ยังไม่หลุดกรอบ
ส่วน...

พอดีกว่านั่งธรรมะดีกว่า ตอบตรงคำถามแล้ว
คร่อก...

อุ้ย... สัมมา อะระหัง

โอ้ เก่งมากครับ เริ่มเข้าใจ ดีใจที่คุณตอบมาแบบนี้นะเนี่ย สาธุ สาธุ
ตรงนี้นะผมจะบอกให้ คนเราเกิดมาก็คนละที่แล้ว มันจะไปเห็นไปรู้เหมือนกัน มันไม่ได้หรอก จิตมันถูกปรุงแต่งมาต่างกัน
เถียงกันไปก็ไม่จบ
อย่าดูถูกคนอื่น แล้วก็อย่าดูถูกตัวเองด้วย

ผมก็ไม่ได้มาทะเลอะ หรือมาอวดรู้อะไรกับคุณด้วย ผมก็ไม่ได้รู้อะไรมากหรอก ผู้ก้รู้เท่าที่ผมรุ้ ผมแค่บอกถึงสิ่งที่ผมรู้
แล้วถ้าคุณคิดว่าสิ่งที่ผมบอกมัน จะเอาไปใช้ได้คุณก็รับไป ท่านอื่นๆด้วยนะครับที่เข้ามาชมมาอ่าน อาจจะเป็นประโยชน์
ถ้าใช้ไม่ได้ข้ามไปครับ

###
อันนี้พร่ามส่วนตัวไปเกี่ยวกับคำตอบ สำหรับผู้เข้าชม ข้ามไปก็ได้ครับ

เรื่องความแตกต่างทั้งหลายก่อให้เกิดความแตกแยกแบบนี้แหละครับ นี่ ตัวอย่างเห็นอยู่
เอาความรู้มาเถียง แล้วก็ไม่ยอมเข้าใจว่ามันก็ไม่รุ้มาตั้งแต่เกิดเหมือนกัน ไม่งั้นจะมานั้งเรียนทำไม ให้มันเสียตัง เสียเวลา
แต่ก็ต้องจำใจเรา เรียนกันไปก็เพื่อทำมาหากิน เพราะว่า

ไม่มีกินก็ตายสิครับ

เพราะกลัวตายครับ

ทำไงไม่ตายครับ

ก็ไม่ต้องเกิดครับ

ทำไงถึงไม่เกิดครับ

ก็ไปนิพพานสิครับ

แล้วจะไปไงครับ.... หลวงพ่อสอนไว้หมดแล้ว

สรุปก็ต้องเอาความรู้ทางธรรมไปนิพพาน
แล้วความรู้ทางโลกหล่ะ แสดงว่าไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่

เข้าใจกันไม่กี่คนเอง ให้หลวงพ่อสอนแล้วสอนอีก เวลาท่านเหลือน้อยแล้วนะครับ รีบเข้าใจเหอะ อย่ามัวแต่รู้เรื่องเลย
###

ผมเรียนจบปริญญาตรีมา หรือบางท่านจบเดกเตอร์ด้วยซ้ำ ก็ฟังคำสอนของผู้ไม่รู้หนังสืออย่างคุณยายอาจารย์
ขออภัยนะครับที่ต้องเปรียบเทียบแบบนี้ ไม่ได้จะลบหลู่ครูบาอาจารย์แต่อย่างใด
เพราะอะไรครับ เพราะผมไม่รู้สิ่งที่ท่านรู้

ถ้าคุณรู้เท่าที่ผมรู้นะ คุณก็ฉลาดกว่าผมแล้วนะเนี่ย นี่ผมยอมโง่กว่าคุณเลยนะเนี่ย เพราะผมไม่รู้ในสิ่งที่คุณรู้ คุณก็ไม่บอกผมด้วย

ผมยอมโง่ครับ แต่เพื่อให้คุณฉลาดขึ้น ไม่ต้องมาตอบแทนอะไรผม ผมมีทุกอย่างแล้วที่จำเป็น

อย่าไปกล่าวอย่างนี้กับใครอีกนะครับ เลิกนิสัยอย่างนี้นะครับ เท่ากับว่าคุณกำลังเป้นแก้วที่คว่ำ ไม่ยอมรับอะไรเลย
แก้วคว่ำเทน้ำเท่าใหร่ก็ไม่ลง



ผมว่ามีผู้ตอบชัดเจนแล้วนะ เพื่มอีกแบบ

เราหายใจแทนกันไม่ได้ฉันใด ผมก้อธิฐานแทนคุณไม่ได้ฉันนั้น

คุณตำรวจกำลังหวังพึ่งอะไรที่มันไม่แน่นอน คุณเลยผิดหวังอยู่ทุกวันนี้

ปลูกมะม่วงวันนี้อีกชั่วโมงได้กินมะม่วงหรือ มันไม่ใช่ ถึงคุณบอกว่าทำบุญมาสิบปีก็เถอะ
เพราะคุณกำลังตัดต้นมะม่วงที่กำลังโต เพราะความเอาแต่ใจ คุณกำหนดว่าแกต้องออกผลใน 1 ปีนะ
แล้วคุณก็ทำลายต้นมะม่วงนั้นทิ้งด้วยมือคุณเอง ทั้งๆที่คุณไม่รุ้ว่ามันจะออกผลเมื่อไหร่

อย่าบอกนะว่ารุ้ เพราะถ้ารุ้คุณคงไม่ต้องคุยกันถึงขนาดนี้
ผมก็ไม่รุ้ ถ้ารู้ว่าส่งผลเมื่อไหร่ก็ดีนะสิ บุญ ไม่เป้นอย่างนั้น
ผมรู้ตรงนี้ คุณไม่รุ้ตรงนี้ ไม่ยอมรับตรงนี้ สิ่งนี้ผมรู้มากว่าคุณ เหตุผลชัดเจนนะครับ


แต่คุณก็บอกว่าคุณก้ปลูกเหมือนคนอื่นเขา ทำไมไม่ได้ผลอย่างเขา
คุณไปดูนะว่าแต่ละคนที่ได้พบ อนุภาพ อะไรต่างๆ
นับเวลาเลยนะตั้งแต่ทำบุญเอาเป้นชั่วโมงเลย เท่ากันไหม ทำบุญไปเท่ากันไหม บุญส่งผลเวลา 9:00 น. ทุกคนเปล่า
มีใครเท่ากันมาบอกผมด้วยนะ




อย่าดูถูกกันแบบนี้สิครับ นิสัยแบบนี้ขอนะครับ เลิกซะเถอะ มันไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
แถมยังเกิดโทษด้วย คงเดาออกนะว่าไปพูดแบบนี้กันคนข้างนอกวัดนะจะเกิดอะไรขึ้น
คงได้เลือดตกยางออกกันทีเดียว ดีไม่ดีชีวิตก็ไม่เหลือ กิเลสร้ายนะบอกให้ไม่ใช่เล่นๆ

ถ้ามีคนเอาเงินมาโยนให้คุณสักล้านหนึ่ง บอกให้คุณไปทำบุญสิคุณจะเอาไปทำไหมครับ

แม้ผมไม่มีอะไรเหลือนะครับ ผมก็ไม่เอาเงินล้านนั่น มันไม่ภูมิใจ

แม้ผมจะหาได้แค่บาทเดียวแล้วเอาไปทำบุญ ยังภูมิใจกว่าที่ต้องไปทำบุญเยอะๆเหมือนคนอื่น เพราะผมสุดๆของผมแล้ว

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนมาเหยียดหยามผมขนาดนี้ พ่อแม่ผมยังไม่เคยทำกับผมแบบนี้เลย
ถึงเขาจะแยกกันอยู่ที่อื่นไม่ถูกกัน ผมต้องอยู่เอาตัวรอดอยู่คนเดียว รับผิดชอบค่าน้ำ ค่าไฟ อื่นๆอีก ดูแลบ้านทั้งบ้าน ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ
วันหยุดต้องทำงานพิเศษ หลับคาห้องเรียนก็บ่อย หลับมันต่อหน้าอาจารย์ ผมชอบนั่งหน้าสุด
บ้านผมแตกเพราะเงิน Money มันนี่แหละ ผลประโยนช์เรื่องเงินๆทองๆ
ผมรู้สึกขยะแขยงจะตายไอ้กระดาษพิมพ์สีพวกนี้ นี่ถ้ามันใช้ทำบุญเปลี่ยนเป็นอริยะทรัพย์ไม่ได้นะ ผมจะไม่แตะมันเลย
....นอกเรื่องและเดียวไม่จบ....

คุณยังดีนะมีครอบครัวอยู่พร้อมหน้า

ไม่เป้นไรครับ อะไรที่มันผิดพลาดไปแล้วลืมไปให้หมด แล้วเริ่มใหม่ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ยังไม่ปิดงบดุลชีวิต ยังมีเวลา

ผมไม่ได้มาเพื่อโกรธคุณ แค้นคุณ หรือเพ่งโทษคุณ

###########################################

ผู้ที่มาอ่านที่หลังอย่าไปโกรธคุณตำรวจเขานะครับ แต่ผมขอให้ช่วยกันเป้นกัลยาณมิตรให้เขาด้วย

เขาต้องการกัลยาณมิตรนะครับ

ทุกท่านครับมาช่วยคุณตำรวจนะครับ พระอาจารย์ ผู้นำบุญ ผู้มีภูมิรู้ภูมิธรรม นิมนต์ครับ เชิญครับ

เราจะรื้อสัตว์ขนสัตว์ รื้อวัฏฏนี้ใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นมาช่วยผมคับ ผมไม่มีเวลามาตอบได้ตลอดไปนะครับ

ยังไงผมก็ต้องตาย อาจจะวันนี้หรือพรุ่งนี้ก็ได้ ใครจะไปรู้

ช่วยให้คุณตำรวจ คิดสอนตัวเองได้ด้วย นะครับ

##########################################




อย่าเอาแต่เชื่อมันในมหาปูชนียาจารย์ ถ้าเอาแต่เชื่อมั่น แล้วไม่เอาสิ่งที่ท่านสอนไปใช้ทั้งหมดที่เหมาะกับตังเอง
มันก้ไม่เกิดประโยชน์ ผิดหลักเต็มประตูเลยรุ้ไหม เข้าข่ายเชื่อมั่น แต่ไม่เชื่อท่าน
ท่านสอนแค่ไหนก็ทำแค่นั้น เรื่องอนุภาพเป็นการให้กำลังใจกันและกัน

ตอนนี้คุณกำลังแสดงให้เห็นว่า คุณทำบุญเพราะเชื่อมั่นอย่างเดียว เพราะคุณกล่าวว่า





พระพุทธเจ้าพระองค์ตรัสสรรเสริญ ปฏิบัติบูชา มากกว่า อามิสบูชา(สักการะด้วยเครื่องบูชา)




สิ่งที่คุณยังไม่ได้ทำคือ



ไม่ต้องหวังอะไร นี่ถูกต้อง แล้วทำไมไม่ทำหล่ะครับ นี่ครับสิ่งที่คุณยังไม่ได้ทำ
ความพอดีในทุกๆอย่างไม่แค่เรื่องปัจจัย ไม่เรียกว่าลดครับแต่รู้จักประมาณ ว่าสุดกำลังแค่ไหนของคุณ
พึ่งอนุภาพไม่ได้ครับ ถูกแล้ว

แต่อนุภาพมีครับ ไม่งั้นไม่มีแผ่นดินซุกหัวนอนกันแล้วครับ นี่ครับอนุภาพที่ทุกคนเจอแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่าเป็นอนุภาพเท่านั้นเอง
ท่านป้องกันภัยที่ให้ไม่ให้มาถึงตัวเราทุกๆคนแล้วครับ กันไว้ไกลเลย ไกลจนคนมองไม่เห้นว่ามีภัย เลยเห็นว่าท่านไม่มาช่วยคุณ
แล้วคุณก็พุ้งซ่าน ไม่ยอมหยุดนิ่ง เปิดช่องให้อกุศลแทรก ลองไปทบทวนดูนะครับ

มหาปูชนียาจารย์ไม่เคยสอนครับ อนุภาพ เมนาโถ อนุภาพเป็นที่พึ่งของเรา ไม่มีนะครับ
ทำบุญได้บุญครับ ไม่ได้อนุภาพ อนุภาพเป็นผลพลอยได้ อย่าไปยิดติด
เรามีแต่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดเท่านั้น

ยอมรับความจริง และ พอใจในสิ่งที่มีอยู่

คุณตำรวจครับ

คุณยอมรับไหมครับว่ามันไม่แน่นอน ไม่เที่ยง ถึงทำให้เป้นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน

แบบนี้ความสงสัยคุณตำรวจก็คงหมดแล้ว ผมตอบคำถามคุณด้วยคำของคุณเองแล้ว แล้วก็ปรับให้สมบูรณ์
คุณตอบตัวเองไปแล้วครับ คำตอบอยุ่ที่คุณเองแล้ว แล้วคุณก็ตอบคุณเองแล้วด้วย

ชัดเจนนะครับ สำหรับ เรื่องการทำบุญ ของคุณตำรวจ

ผมก็พยามให้คุณตำรวจตอบมาเอง คิดทำเองเป็น ผมช่วย แนะ นำ ผมไปตอบแทนคุณไม่ได้
เพราะคำตอบผม ไม่ใช่คำตอบคุณ

---------------------------------------------------------------------------------------------
บ่นตัวเอง.....แบบมีสาระ

ทำไมไม่เห็นข้อความนี้นะ โง่อยู่ได้ตั้งนาน Rynex เอ๋ย
แบบนี้ต้องนั่งสมาธิเพิ่มยังละเอียดน้อยไป

อย่างน้อยผมก็ได้ลงมือทำอะไรบางสิ่งบางอย่าง แม้จะผิดบ้าง ถูกบ้าง
แต่ก็ดีใจที่ได้ลงมือทำอะไรซักอย่างดีกว่าดูเฉยๆ แม้จะมีคนชอบ คนเกลียดบ้าง ก็ต้องยอม
แม้มันจะไม่เกิดประโยชน์ แต่ก็ได้ประโยชน์คือ รู้ว่าทำอย่างนี้ไม่เกิดประโยชน์ จะได้ไม่ทำอีก
ทำอะไรก็ได้ทำทั้งนั้น เว้นแต่ไม่ได้ทำ

ขอบคุณตำรวจมากนะครับที่ให้ผมฝึกฝนอะไรมากมายเลย

ความรอบคอบ การอธิบายเหตุผล เปรียบเทียบให้เห็นภาพ การควบคุมอารมย์ ความตั้งใจที่แน่แน่ว ความไม่โกรธ อดทน อื่นๆ

ขอโทษด้วยนะครับถ้าผมใช้คำอะไรที่เป็นการไปสมควร ขอ อโหสิ ด้วย

ทำให้ผมรู้จักตัวเองมากขึ้น ขอบคุณจริงๆครับ
ผมชอบทำแบบนี้แหละไม่ตอบตรงๆ จะตอบให้คิดเป็น ว่ามันถูกหรือไม่ถูก ขออภัยที่ต้องยืดยาว

คุณตำรวจบุญมากเลยรู้ตัวไหมเนี่ย

เห็นไหมครับ ผมกับคุณก็เหมือนกัน ทุกๆคนก็ด้วย
ทุกอย่างมีอยู่กับตัวเองแล้ว ผมพิสูจน์เห็นกับตาแล้ว
ผมพยามอธิบายสิ่งที่ผมเป้น ที่ผมรู้ ที่ผมเห็นมา ผมพูดแต่เรื่องของตัวเอง

ทำตามอย่างที่ผู้มีธรรมกายทำ ขอบคุณพี่ถาวร ที่ปั้นองค์พระให้หลวงพ่อครับ ขออภัยครับจำนามสกุลไม่ได้
ผมยังจำคำที่พี่ถาวรบอกผม "ท่านอย่ามั่วนะ" ผมจำขึ้นใจเลย มันเจาะใจจริงๆ แทงใจดำกระจายเลย เลยเหลือแต่ใจใสๆ
ผมสังเกตุที่ใครๆต่อใครถาม ท่านจะตอบว่าเรื่องของเขาไปถามคนนั้นเอง
ผมเข้าใจแล้วครับ สนใจเรื่องของตัวเอง ที่จะเกิดประโยชน์ตนและประโยชน์ผู้อื่น ไปพร้อมๆกัน
อย่าไปสนใจเรื่องนอกตัว เอาเรื่องในตัวก็พอ
แล้วจะรู้ทุกเรื่อง เพราะเรามีเหมือนกัน
มองความเหมือนแล้วจะเห็นความต่าง
เพราะเราต่างกันแต่ภายนอก ถ้ามองตรงนี้วุ่นวายไม่จบ
แท้จริงแล้วเรามีชีวิตเหมือนกัน ไม่ว่าคน ไม่ว่าสัตว์
แล้วเราจะมาเถียงกันเรื่องความต่างกันทำไมครับ
มองที่ความเหมือนเราเป้นพวกเดียวกันนะ ชาวโลกทั้งหลาย
จะมาแบ่งประเทศ แบ่งเชื้อชาติ แบ่งภาษา แบ่งเพศ แบ่งอายุ แบ่งชนชั้น แบ่งจนแบ่งรวย สาระพัดจะแบ่ง เพื่ออะไร
เราไม่ได้มีชีวิตเหมือนกันหรอ ไม่ได้ต้องตายเหมือนกันหรอ
เราทุกคนต่างหาความสุขใส่ตัว ทั้งๆที่ไม่เคยรู้เลยว่ามีความสุขอยู่กับตัว
ของในภพสามไม่มีอะไรเที่ยงแท้ซักอย่าง มีการเกิดดับเป็นธรรมดา แม้กระทั่งความสุข
หาให้เจอครับความสุขที่แท้จริงมีอยู่กับตัวท่านแล้ว
ด้วยวิธีง่ายๆ ทำใจหยุด นิ่ง เฉย ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
ชีวิตนี้เพื่อหลวงพ่อครับ ว่าอย่างไรว่าตามกัน ผมจะไปที่สุดแห่งธรรมด้วย


โชคดีมีความสุขครับ
จบเรื่อง T-T The END

สาธุ

ไม่เคยฟังเหมือนกันนะ ไฟล์นี้

ดีจังได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง

สำหรับข้อคิดเห็นนี้เป็นไปได้ ให้มีคนอื่นอ่านให้ฟังนะครับ แล้วคุณตำรวจนั่งสมาธิหลับตา ไม่ต้องพูดอะไร ไม่ต้องคิดอะไร
ห้ามลืมตาจนกว่าเพื่อนจะอ่านจบ รวมถึงอันก่อนด้วย

คนที่ทำไม่ได้ คือ คนตาย คนบ้า คนไม่ได้ทำ
เราก็จะต้องตอกย้ำซ้ำเดิม......ให้คล่องปาก.....ให้ขึ้นใจ....แล้วก็ต้องรีบทำกันให้ได้

คุณตำรวจเป็นแบบไหนหล่ะตอบด้วยนะครับ

ถ้าทำแล้วไม่ได้คือทำผิดวิธี ผิดที่ ผิดเวลา

จริงอย่างที่เพื่อนผมบอกจริงๆ ทหาร ตำรวจ ถูกฝึกมาทิฐิสูง ไม่ชอบให้ใครมาสอน และก็ไม่ยอมฟังใคร ยิ่งยศสุงๆ
ความเคารพที่ถูกฝึกมาก็เพื่อเอาตัวรอดไม่ทำก็โดนมือโดนเท้า นี้มันไม่ใช่ความเคารพแล้วทำเพื่อเอาตัวรอด
วินัยตรงนั้นก็ทำนองเดียวกัน ทำเพื่อเอาตัวรอด
อดทนก็ไม่พ้นก็เพื่อเอาตัวรอด

วินัย ทำซ้ำ เคารพ จับดี อดทน อดและทน ต้องการให้ขยายความตรงไหนบอกได้นะครับ

นี่เป็นคำบอกเล่าจากเพื่อนที่เคยเป็นทหาร เขาก็เลิกเป็นแล้ว เพราะเขาไม่อยากถูกทอดทิ้ง โดยนิสัยที่ไม่ฟังใคร
ผมก็เคยเรียน ร.ด. มา นิสัยครูฝึกมันไม่ฟังใครหรอก นอกจากผู้บังคับบัญชา เพราะต้องเอาตัวรอด
เราเจ็บป่วยยังหาว่าสำออยเลย ตายมันก็ไม่สน

ขอร้องนะรับ ลดนะครับทิฐิ แล้วกลับไปอ่านที่ผมเขียนไว้อันที่แล้วใหม่
ผมไม่เคยขอร้องใครนะครับ คุณคนแรก นี่คุณยายสอนไว้ให้ยอมทุกอย่างเพื่อให้เขามาสร้างความดี

ลืมบอกไป เพื่อนผมที่เคยฝึกเป็นทหารก็แนะนำว่า เลิกบอกคุณตำรวจเถอะ เขาไม่ฟังหรอก
แต่ไม่เป็นไรครับ ผมก็จะแนะนำคุณไปเรื่อยๆ

ลองคิดดูนะครับว่าเกิดมา แล้วไม่มีใครสอนเราเลย จะเกิดอะไรขึ้น แม้แต่พูดยังพูดไม่ได้เลยมั้ง
คุณถามอะไรมาผมก็ตอบอธิบายอย่างละเอียด ชัดเจน ยกตัวอย่าง อุปมา ให้อีก ถ้าอย่างนี้ไม่รู้เรื่อง
คงต้องพิจารณาแล้วนะครับว่าเป็นบัวประเภทไหน


-แล้วที่ผมทำอยู่นี่อะไรวิ่งหนีคุณหรอ มีแต่คุณที่วิ่งหนีผม แล้วก็มาโวยวายว่าไม่มีใครช่วย
-คุณชอบทำอะไรคนเดียว เพราะอยู่กับคนอื่ยแล้วเขาทำอะไรไม่ได้ดังใจ เลยขอทำด้วยเองดีกว่า
-หมู่คณะไม่ช่วย หรือช่วยหมู่คณะยังไม่ถูกกันแน่ครับ เลยไม่รู้จะทำยัง
-คำพูดคุณนะ ฆ่าตัวเองนะบอกให้

นิสัยขอนี้ผมเป็นมาก่อนเข้าใจดี เจ้าอารมย์ อยากทำอะไรให้มันดีที่สุด คนอื่นทำไม่ถูกใจ ต้องทำเอง คนเยอะปัญหาเยอะ
ผลที่เกิดขึ้น ผมต้องอยู่เดียวดายเกือบ 10 ปี แล้วก็ได้แต่โวยวายไม่มีใครเข้าใจผมเลย ช่วงเวลานั้นไม่รู้ตัวหรอกว่ามันไม่ดี
หูตาบอดอยู่ในกิเลส กว่าจะตาสว่างแก้ไขตัวเองได้ นานมากทีเดียว

คุณตำรวจครับเรามันก็พวกเดียวกันนะครับเชื่อผมเถอะ
กรรมของผมทำตัวอย่างไรก็ต้องมารับกรรมต้องมานั่งสอนคนที่ไม่ยอมฟัง ทีนี้เข้าใจเลยผู้คนที่เขาพยามสอนผมในครั้งรู้สึกอย่างไร

สรุป ผมหล่ะหนึ่งคนที่เป็นหมู่คณะที่กำลังช่วยคุณอยู่ คุณหล่ะพร้อมจะทำงานเป็นหมู่คณะหรือยัง
ถ้าพร้อมแล้วว่าอย่างไรก็ต้องว่าตามกัน เพราะเรากำลังจะไปที่สุดแห่งธรรมด้วยกัน แล้วกลับไปอ่านข้อคิดเห็นของผมอันก่อนหน้าให้เข้าใจ


-นี้แสดงว่าไม่เข้าใจที่ผมอธิบายไปกรุณาไปอ่านใหม่


-แล้วที่คุณบอกว่าทีคนโน้นคนนี้ได้อย่างนั้นอย่างนี้เป็นอัศจรรย์ แล้วทำไมผมไม่ได้บ้าง นั่นอะไร อนุภาพ หรือ กุเรื่อง ผลที่เกิดก็เป็นหลักฐาน

ขออนุญาติใช้คำที่แรงขึ้น มีปัญญาก็ไปคิดเอา ถ้าปัญญาน้อยก็ไปนั่งสมาธิเพิ่มอีก

ตำรวจ ทหาร มักใช้คำพูดแรงๆ ปล่อยสัตว์ ให้อวัยวะบ้าง หวังว่าผมคงไม่ต้องใช้คำพูดขนาดนั้นนะครับ พูดกันดีๆแบบนี้ดีกว่า

สรุป มีจริง ก็เห็นๆกันอยู่ แล้วคุณก็อยากให้เกิดแบบนั้นกับตัวคุณบ้าง


-ก็อย่างที่บอกปลูกข้าวได้ข้าวแน่ๆ ได้เร็ว ช้า มาก น้อย มันอยู่ที่วิธีการปลูก และดูแล
-ที่คุณทำอยู่นี่เท่ากับทำบุญแล้วเสียดายภายหลัง แม้คุณแก้ไขตัวเองได้ แต่กรรมนี้ตามไป่งผลให้คุณต้องป็นแบบนี้อีก
-ทำอะไรติดๆขัดๆก็เพราะกรรมที่เคยทำไว้แบบนี้เช่นกัน ทำบุญแล้วเสียดาย ไม่ได้ผลตามคาดหวัง
-เลิกบ่นแบบนี้เถอะครับ แล้วหันมาเอาสิ่งที่ผมแนะนำไปลองทำดุก่อน ซักระยะหนึ่ง ไม่ใช่ครั้งเดียวเลิกนะ

-นั่งสมาธิวันละกี่ชั่วโมง ทุกวันหรือเปล่า ตอบตรงนี้ด้วยครับ

ผมถึงต้องมาแนะนำคุณอยู่อย่างนี้ เพราะผมก็เคยเป็นแบบคุณ ถ้าให้คนอื่นมา คุณคงสวนกลับไปได้ว่า
ไม่มาเป็นผมไม่ใจหรอก

ผมก็บอกตรงๆนะ ผมก็ไม่ได้เข้าใจคุณหรอก ผมเข้าใจตัวเองที่พอมีส่วนที่เป็นแบบคุณพอดี
แล้วความเหมือนตรงนี้แหละ ผมถึงกล้าที่มาแนะนำชี้ทางให้คุณไง
คุณจะไม่พอใจ จะเกลียด จะโกรธผม ก็ยอม
ถ้าคิดว่าผมจับผิดคุณ คุณก็เอาข้อความที่ผมกล่าว มาอธิบายบ้างก็ได้นะ ว่ามันผิดตรงไหน ผมจะได้กลับไปแก้ไขบ้าง
ถ้าไม่เถียงในสิ่งที่ผมแนะนำแสดงว่ามันถูกแล้ว

โลกดิจิตอลหลายๆคนอาจมองว่าหาความจริงใจยาก แต่ไม่ได้แปลว่าไม่มี

เหลือแค่ ยอมรับความจริงครับ ว่าคุณกำลังทำผิด ไม่มีใครซ้ำเติมหรอกครับ

รู้จัก รับผิด รับชอบ รวมเป็น รับผิดชอบ นี่เขาเรียกว่าบัณฑิต คนดีๆรู้ว่าผิดก็ต้องแก้ไข แต่........

ใจใครคนนั้นต้องเข้าเอง คนอื่นเขาไม่มีกุแจเข้านอกจากตัวเราเอง

ที่ทำลงไปทั้งหมด ได้อะไรหรือไม่ได้อะไร
-ได้ทำดีก็ได้ดี เป็นบุญเป็นกุศลก็ได้บุญ ทำอะไรที่ไม่ดีก็รับผลกันไปตามที่ทำ ได้ผลเร็วหรือช้ามันอีกเรื่องชัดไหม
อุปมา เหมือนใครกินข้าวคนนั้นก็อิ่ม อิ่มแทนกันไม่ได้

สรุป ทำบุญก็ได้บุญ ทำบาปก็ได้บาป

หังกับอะไรได้บ้าง (เข้าใจว่า หักกับอะไรได้บ้าง)
-อันนี้ต้องทำความเข้าใจกันก่อน เราไม่ได้ทำบุญล้างบาปกันครับ มันมีแต่เติมต่อไปเรื่อยๆ
-การส่งผลไม่ขึ้นอยู่กับว่าอะไรมากอะไรน้อยขึ้นอยู่กับใจท่านไปเกาะเกี่ยวกับสิ่งใหนบ่อยกว่ากัน จนมันได้ช่องส่งผลไม่ว่าบุญหรือบาปแม้ทำบุญมาทั้งชีวิตไม่เคยทำผิดเลย แต่ก่อนตายเผลอไปฆ่ามดตายซักตัว แล้วไปนึกถึงแต่ตรงนั้นว่าเราฆ่ามดตายตัวนึง จนใจหมองก็ไปอบายได้นะ นี่ผลเร็วผลช้ามันขึ้นอยู่ตรงนี้ส่วนหนึ่งด้วย
อุปมา เหมือนเติมน้ำเติมเกลือ ไม่มีหรอกเติมเกลือแล้วน้ำหาย หรือเติมน้ำแล้วเกลือหายไป นี่คือความจริง ชัดไหม

สรุป หักล้างอะไรไม่ได้ทั้งนั้น

ไม่ควรตั้งความหวังกับอะไรบ้าง
-ไม่ควรตั้งความหวังอะไรเลย เพราะทำไรไปมันก็ได้อย่างนั้นอยู่แล้ว ไม่ว่าดีหรือร้าย เป็นกลางๆดีที่สุด
อุปมา ปลูกข้าวยังไงก็ได้ข้าว ไม่ต้องไปหวังว่าจะได้ข้าว เพราะมันได้อยู่แล้ว ส่วนเรื่องได้มากได้น้อยมันคนละเรื่องกัน มันอยู่ส่วนของการปลูก ดินดี พันธุ์ข้าว สภาพแวดล้อม ฯลฯ ชัดไหม

-คนเราเกิดมาพร้อมกับความไม่รู้ แล้วไอ้ที่คิดว่ารู้แล้วบางทีรู้ผิดๆซะอีกด้วย คิดว่าทำอย่างนี้แล้วจะได้อย่างนี้ เห็นคนโน้นทำได้ทำตามเขาแล้วไม่ได้ มันคนละคนกันนะครับ เราไม่รู้หรอกว่ามันมีรายละเอียดอะไรบ้างที่ทำให้ต่าง
อุปมา ไม่งั้นคนนี้ขายบ้านรวย คนอื่นก็ต้องขายบ้านถึงจะรวยเหมือนกันอันนี้ก็ไม่ใช่
-แต่ละคนจริตต่างกันไม่มีใครเหมือนใคร และก็ไม่มีใครรู้จักตัวเราเท่าตัวเราเอง จะมาหวังให้ใครเข้าใจเราไม่มีหรอก เราต้องเข้าใจตัวเราเองเท่านั้น เข้าไปสิ กลางของกลางหน่ะ ยอมรับผิด รับชอบ เปิดใจ แล้วก็เข้าไปซะ วิ่งชนใจโครมๆๆหน่ะ ใจมันก็บอบช้ำเป็นเหมือนกันนะ เดียวทางเข้ามันเสียปิดตายละยุ่งเลย ต้องทำนะ แล้วคุณจะเข้าใจตัวเองมากขึ้น

สรุป ไม่ต้องหวังอะไร ทำนิ่งๆ เฉยๆ เป็นกลางๆ แล้วความสุขจะเกิด ใจก็ไม่บอบช้ำนะ

ขอบคุณทุกท่านที่ช่วยตอบแบบหลักการทั่วไป ช่วยให้ไม่รู้อะไรอีกเยอะ (เข้าใจว่าช่วยให้รู้อะไรที่ไม่รู้อีกเยอะ)
-ดีแล้วครับ แต่ว่าอย่าแค่รู้เรื่องเลยนะครับ เข้าใจด้วย เอาไปปฏิบัติให้เกิดขึ้นแก่ตัวเองด้วย แล้วรักษาให้มันคงอยู่ด้วย
-รู้เรื่อง แปลว่า รู้แต่ทำไม่เป็น สักแต่ว่ารู้ ถามอะไรตอบได้หมด ยกเว้นเคยทำยัง แป่ว! เรียกว่ารู้ทั่วธาตุธรรมแต่ไม่ทำ
-เข้าใจ แปลว่า ทำเป็นด้วยรู้ด้วยว่าได้ผลไม่ได้ผลอย่างไร พอดีแค่ไหนสำหรับตัวเรา นี่เข้าใจในเรื่องหยาบ ส่วนเรื่องละเอียดก็อีกเรื่อง ชัดไหม

สรุป ต้องเอาไปประพฤติปฏิบัติให้เกิดมีแก่ตน แล้วรักษาไว้ให้คงมั่น ละสิ่งไม่ดีออกไป

คำว่าเข้ากลางดวง หรือลักษณะนี้อื่น ที่เวลาหลวงพ่อนำนั่ง หมายรวมถึงสิ่งเหล่านี้ด้วย ทั้งหยาบและละเอียดหลวงพ่อสอนไปพร้อมๆกัน ธรรมะขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าละเลียดลึ้งซึ้งยิ่งนักยากที่คนธรรมดาทั่วไปจะเข้าใจ นอกจากคนที่ฝึกตัวและใจ จนได้ชื่อว่าเป็นมนุษย์ เป็นบัณฑิต แถมให้อีกนิด คนพาล พวกนี้ก็ฝึกตัวเหมือนกัน แต่ฝึกแต่เรื่องชั่วๆ เลยอยู่คนละขั่วกับบัณฑิต

เพราะทุกคนพูดแต่ว่า อยากได้อะไรให้ขอหลวงปู่ ขอคุณยาย แล้วจะได้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ ก็มันไม่เคยขออะไรได้เลย
-ก็เพราะว่าทุกคนไม่ใช่คุณ จะเอาให้ได้เหมือนอย่างคนนั้นเหมือนอย่างคนนี้หน่ะมันไม่ได้หรอกนะ นี่นิสัยงอแงเหมือนเด็กๆ เพราะเป็นส่วนของความต่าง ของกรรมที่เราประกอบมา ส่วนที่เหมือนก็คือเราต่างยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏสงสารนี้กันอยู่ หวังอะไรผิดๆก็เลยผิดหวัง อย่างที่ได้กล่าวมาข้างต้น ถ้าไม่เข้าใจโปรดกลับไปอ่านใหม่ครับ เพื่อตัวคุณตำรวจเอง

มันต้องทำยังไงมันถึงจะถูกใจท่าน ท่านถึงจะยอมช่วยให้สมหวังล่ะ
ก็ตลอดเวลาที่ผ่านมา หน้าที่ในหมู่คณะก็ทำอย่างเต็มที่ ทานบารมีก็มีแค่นี้ ก็ทำได้แค่นี้ คุณเข้าใจคำว่าทำจนหมดไหมครับ
คือไม่เคยเหลือไว้เลย เพราะมั่นใจในมหาปูชนียาจารย์มากๆ
-ทำหยุด นิ่ง เฉย พูดอย่างนี้ก็งงอีก ทำบุญหมดตัวผมก็เคยทำ มาลองศึกษา ดูความเหมือน ความต่างกันนะครับ ผมจะอธิบายในสิ่งที่ทำเหมือนกันคุณตำรวจจะได้ไม่หาว่ามันคนละอย่างกัน นี่เรื่องทำบุญหมดตัวเหมือนกัน จะหาว่าผมไม่เข้าใจไม่ได้นะ

เวลาทำบุญหมดตัวแล้ว ผมไม่สนใจผมจะเดือดร้อน จะเกิดอะไรขึ้นก็ช่าง จะอดตายก็ยอม ไม่เสียดายอีกแล้วในภายหลังกับสิ่งที่ทำลงไป การทำแบบน้ไม่ใช่เบียดเบียนตัวเองนะ แต่เอาชีวิตเป็นเดิมพันธุ์ ยังไงเราไปหาเอาใหม่ข้างหน้าได้ หาได้ไม่ได้ก็อีกเรื่องไม่ใส่ใจให้อุปสรรค์ชีวิตตรงส่วนนี้ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่มีมือมีเท้า จะโง่ยอมอดตายโดยนั่งเฉยๆให้บุญส่งผลทรัพย์สมบัติลอยมาหามันก็ไม่ใช่ ยุดนี้มันไม่เป็นอย่างนั้น แล้วอีกอย่างเราก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวยังมีหมู่คณะ ยังมีเพื่อนๆที่พร้อมจะให้ความช่วยเหลือ ผมเลยไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ผมเคยชอบอยู่ตัวคนเดียวมาก่อนตรงนี้เข้าใจดี บางอย่างที่ทำหลายๆคนดีกว่าเราไปดันทุรังทำมันอยู่คนเดียว นึกถึงตอนนั้นนะไม่รู้จะด่าตัวเองว่ายังไงดี แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี คือ ทุกวันนี้ผมก็ยังมีลมหายใจอยู่ ยังไม่ข้าวกิน ยังไปไหนมาไหนได้ ยังไม่เสื้อผ้าใส่ ไม่เจ็บไม่ป่วย จะเอาอะไรอีกนี้ก็บุญสุดๆแล้ว ไม่ต้องไปนอนหยอดน้ำเกลือ ไม่ไหนมาไหนไม่ได้ ยังไม่เรียกว่าบุญอีกหรอ สำหรับผม คนอื่นผมไม่สนนั่นมันเรื่องของเขา บุญเขาส่งผลไปแบบนั้นเพราะบุญของเขา ไม่ใช่บุญของผม ผมไม่สนใจว่าทำไมผมไม่ได้อย่างคนอื่น ผมก็อธิฐาน หลายอย่างไม่เกิดผลเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่ได้ ไม่ได้ชาตินี้ก็คงได้ชาติต่อๆไป ยกตัวอย่าง ขอให้มีลักษณะกายมหาบุรุษครบถ้วน มันคงจะได้ชาตินี้หรอก แล้วก็ไม่แน่ว่าชาติหน้าจะได้ครบด้วย ผมก็ไม่เห็นต้องโวยวายอะไร ครบเมื่อไหร่เดียวก็ครบเอง เรื่องอื่นก็คล้ายๆกัน ทำบุญไปเรื่อยๆเท่าที่ทำได้สุดกำลัง หาความพอดีตัวเองให้เจอ

-ทีนี้คุณตำรวจก็ลองเปรียบเทียบกันดู มองที่ความเหมือนแล้วคุณจะเห็นความต่าง เพราะถ้ามองแต่ความต่างมันจะแตกแยกเยอะมากจนปวดหัวแล้วคุณจะมองไม่เห็นความเหมือน จะเชื่อมโยงกันไม่ติด คุณจะสับสนปนเปไปต่างๆนาๆ จนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ข้อความี้คุณยังอาจจะไม่เข้าใจในตอนนี้ สักวันถ้าคุณนั่งสมาธิไปมากๆ จนถึงจุดๆหนึ่งแล้ว คุณจะเข้าใจ ที่ผมแจกแจงได้ขนาดนี้ไม่มีใครสอน มันป็นเองโดยการนั้งสมาธิ ตอนนี้องค์พระหรืออะไรจะเห็นหรือไม่เห็น ผมไม่สนตรงนั้น ผมสนแค่ว่านั่งแล้วสบาย นิ่ง สงบ มีความสุข อยากนั่งไปเรื่อยๆ แล้วผมก็ทำสิ่งเหล่านี้ได้ก็พอใจแล้ว ได้องค์พระเมื่อไหร่เดียวก็ได้เองแหละ เมื่อถึงเวลา

-มั่นใจในมหาปูชนียาจารย์ เป็นสิ่งที่ดีแล้ว มั่นใจแล้วก็ต้องเข้าใจด้วย ข้อนี้สำคัญ เพราะท่านอยู่ในกลางเราการที่เราไม่เข้าไปหาท่าน ท่านส่งอะไรมา มันมีตัวขวางเยอะ ถ้าเราไปเข้าไปเอารอให้ท่านส่งมา กว่าจะมาถึงมันยาก มารไม่ใช่หมู เขาปัดหมด ถ้าไม่เข้าไปรับถึงมือท่าน มันแต่รอขอบอกว่ายาก เลิกนะครับ ยุคนี้ ทำบุญมีบุญแล้วก็ต้องเป็นคนไปเอาบุญไปใช้เองด้วย ที่เขาเรียกว่าหาบุญได้ใช้บุญเป็น ไม่ใช่ชาวสวรรค์นะ ที่จะมีของทิพย์ลอยมาหา อย่าความเคยชินข้างบนมาใช้ มันผิดเวลา สถานที่ ที่เรียกว่าไม่ถูกกาลเทศะ


มันเป็นอย่างนี้นะ ถ้ายังไม่เข้าใจกลับไปอ่านใหม่ครับ

นิสัยแบบนี้ผมเยเป็นมาก่อนเข้าใจดี ทำมาเป็นปีด้วยจะบอกให้ กว่าจะตาสว่าง ไอ้ตอนที่เป็นอย่างนั้นเราไม่รู้ตัวหรอก ถ้าไม่ได้มานั่งสมาธิผมคงตาบอดไปอีกนานว่าที่ทำอยู่ ผิดหมดเลย จากที่คิดว่ามันใช่กลับไม่ใช่ กว่าจะเข้าใจก็ใช้เวลาเป็นปีเหมือนกัน กว่าจะเปลี่ยนแปลงได้ กว่าผลการเปลี่ยนปลงจะโผล่มาให้เห็น ต้องอดต้องทน แม้ในตอนแรกสิ่งที่ทำไปยังไม่เห็นผลเปลี่ยนแปลงอะไรเลยก็ตาม

ผมจะไม่ชี้ข้อเสียคุณมันเสียเวลา ผมเอาไปเวลาไปค้นหาข้อเสียตัวผมเองแล้วแก้ไขดีกว่า เพราะผมไปแก้อะไรแทนคนอื่นไม่ได้ เขาต้องแก้เอง
คุณตำรวจก็เหมือนกัน ค้นหาตัวเองให้เจอ ด้วยการนั่งสมาธิ ทำใจหยุดนิ่ง ทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวถึงเวลาจะเห็นผลเอง
นานเท่าไหร่กลับไปอ่านข้างบนใหม่ มันเป็นธรรมชาติของมันอย่างนี้ ถ้ายอมรับมันไม่ได้ชีวิตนี้ก็มีแต่ทุกข์ ใจก็หมอง บุญส่งผลไม่ได้ ก็เท่านั้น

นั่งสมาธิเป็นสำคัญระดับชีวิตเลย ถ้าคุณไม่นั่งแล้วใครจะนั่ง คนอื่นนั่งแล้วใจคุณตำรวจจะหยุดนิ่งหรอ ลองถามตัวเองดู มองตัวเองดู ค้นหาตัวเอง ผลที่เกิดขึ้นเราทำมาแล้วทั้งนั้น เราว่าเราทำดีแต่ทำไมผลไม่ดี กลับไปดูที่ตัวเรา ทำอะไรผิดไป ต้องมีอะไรผิดแน่ๆ เพราะผลมันออกมาผิด

นั่งสมาธิเยอะๆครับตอนนี้สิ่งที่ควรทำมากที่สุดของคุณตำรวจ ฝึกใจให้มีกำลังใจมากกว่านี้ อย่าอ้างว่าไม่มีเวลาเพราะงานยุ่ง เพราะชีวิตมันสำคัญกว่างาน ไม่มีชีวิต งานไม่ได้ไปทำงาน

ชีวิตสำคัญ มีชีวิตอยู่ก็บุญมากๆๆๆๆแล้ว เข้าวัดได้ไม่มีตังสักบาทมานั่งสมาธิ กับรวยเป็นร้อยล้านแล้วมัวเที่ยวรอบโลกอยู่ ใครมีบุญมากกว่ากันลองเอาไปคิดเล่นๆนะ

ถ้าคิดไม่ออกกลับไปอ่านตั้งแต่ต้นใหม่ เอาซ้ำๆ เรื่องเล็กๆน้อยๆ แล้วเดียวจะได้เห็นประฦโยชน์จากการทำซ้ำ

ถ้าขี้เกียจแสดงว่าคุณกำลังถูกกิเลสบงการอยู่ จำเอาไว้นะครับ
แค่นี้ยังชนะตัวเองไม่ได้ก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว สู้ตัวเองไม่ได้ แล้วจะไปชนะใคร

ผมเองก็ยังคงฝึกตัวเองเรื่อยๆไป ผมสละเวลามาบอกเล่าสิ่งหล่านี้ แทนที่ผมจะเอาเวลานี้ไปทำหยุดทำนิ่งก็ได้
หลายคนเขาก็ไม่อยากจะตอบคุณตำรวจแล้ว เพราะบอกแล้วคุณก็ยังเหมือนเดิม แสดงว่าที่คุณเอาไปคุณยังเข้าใจผิดอยู่ ก็เลยเอาสิ่งที่หลายท่านหวังดีไปทำไม่เกิดผล

แต่ผมก็จะตอบคุณตำรวจไปเรื่อยๆ ถ้ามีโอกาศ เวลา และถ้าคุณตำรวจยังต้องการจะให้ตอบ
การรื้อสัตว์ขนสัตว์ให้หมดวัฏฏสงสาร ถ้าผมทิ้งคุณไว้งานก็ไม่สำเร็จ ยังผมก็ต้องมาช่วยคุณอีกอยู่ดี
พวกเรามันก็หัวอกเดียวกันนะครับ ตกอยู่ภายใต้กฏแห่งกรรม ดังนั้นเชื่อผมเถอะครับ
ผมไม่ทำร้ายพวกเดียวกันหรอก

นั่งสมาธินะครับ แล้วคุณจะเข้าใจทุกอย่าง ไม่ใช่แค่รู้ทุกอย่าง เพราะเราฝึกเข้าใจครับ สำคัญระดับชีวิตนะครับ ทำให้ได้นะครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

ดีแล้วครับ ไม่ว่าจะเห็นอะไรก็ตามถ้ามันทำให้เรารู้สึกดีมีความสุข ก็ดีทั้งนั้นหล่ะครับ

เพราะเรานั่งไม่ได้เพื่อหวังจะได้เห็นอะไร สิ่งที่เห็นเป็นผลพลอยได้จากการหยุดนิ่ง

หลวงพ่อบอกเสมอนั่ง หยุด นิ่ง เฉย นิ่งให้หยุดนิ่ง ไม่ได้นั่งให้เห็นโน่นเห็นนี่ หรือไม่เห็นอะไรก็ตาม อย่าไม่สนใจตรงนั้น

สำคัญที่หยุด นิ่ง เฉย มีอะไรให้ดูด็ดูไปเรื่อย

นั่งต่อไปเรื่อยๆครับ อย่าไปยึดประสบการภายในว่าจะเหมือนเดิมทุกครั้งนะครับ ยกเว้นว่านิ่งถูกส่วนร้อยเปอร์เซนต์จะเหมือนกันเอง

โมทนา สาธุ อีกครั้งครับ

สาธุ

โลกนี้เป็นบ้านของผม ทุกคนในโลกนี้ก็ต่างเป็นญาติพี่น้องครอบครัว(ขังทุกข์)เดียวกันในวัฏฏสงสาร
สิ่งที่หลายๆท่านพยายามจะบอกคุณตำรวจนั้น
คุณตำรวจไม่เคยเข้าใจเลย ใจที่มันไม่ใสนะ มันมองไมทะลุหรอกนะ
สิ่งที่คุณตำรวจทำลงไปนี้เป็นการบันทอนกำลังใจผู้อื่น แล้วไม่ใช่คนเดียว ที่นี้เป็นที่สาธารณะ
คุณตำรวจกำลังปิดช่องทางบุญของตัวเอง
ทำบุญยังก็ได้บุญอยู่แล้ว แต่บุญจะได้ช่องส่งผลเมื่อไหร่นี่มันอีกเรื่อง ต้องแยกให้ออกนะ
การที่ทำบุญแล้วหวังให้บุญมาส่งผลตอนโน้นตอนนี้หน่ะ เป็นการหวังที่ผิด คุณตำรวจก็เลยผิดหวัง พาใจหมองบุญเลยหมดช่องเข้าไปใหญ่
ทำบุญหวังได้บุญก็ได้อยู่แล้ว ไม่ผิด แต่หวังให้บุญส่งผลตอนโน้นตอนนี้หน่ะมันผิดหลัก
แล้วการที่คุณตำรวจมาลงความคิดเห็นด้วยความน้อยใจ ทำให้ที่ยังฝึกใจไม่เข้มแข็งพอหรือผู้ที่ไม่รู้เข้าใจผิดเรื่องบุญเข้าไปอีก
ตรงนี้แก้ไข้นะครับ มันจะตัดช่องทางบุญของคุณเอง คุณกำลังทำร้ายตัวเองอยู่นะ ไม่ต้องไปโทษใครเลย
กรรมตรงนี้ที่คุณกระทำลงไปตรงนี้ ก็พอจะบอกได้แล้วว่าทำไมบุญถึงส่งผลยาก ไม่ต้องระลึกชาติกันหรอก
ส่วนนิสัยอื่นๆที่คุณตำรวจต้องแก้ ยังมีอีกเยอะนะครับ แล้วที่สำคัญคุณตำรวจยังไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
อันนี้ผมเห็นจากความคิดเห็นในหัวข้ออื่น อันนี้ไม่คงยังไม่พูดถึง
หลายอย่างคุณตำรวจทำดีแล้วขอให้รักษาเอาไว้ให้ดี ส่วนที่ยังไม่ดีให้แก้ไข
แก้ได้แล้วทุกอย่างจะค่อยๆเปลี่ยนแปรงในทางที่ดีขึ้น
ถ้าทำแบบเดิมๆก็ได้ผลแบบเดิมๆ
สิ่งที่ผมจะแนะนำได้ก็คือนั่งธรรมะให้มากๆนะครับ เมื่อถึงจุดๆนึงคุณตำรวจจะเข้าใจเอง
ผมและคุณตำรวจต่างก็เหมือนกันนะครับ ดังนั้นที่ผมกล่าวมานี้ไม่ได้ว่า หรือดุด่าแต่อย่างใด
แค่หวังดีชี้หนทางให้ ส่วนคุณตำรวจต้องเดินเองนะครับ
เดินไปให้ถึงจุดหมายครับ ทำให้ได้นะครับ

ขอบคุณสำหรับทุกๆความคิดเห็นครับ

ความคิดเห็น โดยส่วนตัวไม่ถือเป็นเรื่องถูกผิด

ถ้านิ่งเห็นนี่ว่ากันอีกเรื่อง

ว่าแต่ผมจะหาหนังสือที่คุณ innerpeace ได้ที่ไหนบ้าง รู้สึกไม่ค่อยคุ้นตา ตามซุ้มหนังสือ

หรือตาถั่วหาไม่เจอเอง - -

นั่งอ่านไฟล์จากคอมไม่สะดวก จะเอาติดตัวไปไหนก็ไม่ได้

ถ้ายังไง แนะนำด้วยครับ หาได้ที่ไหน

นั่งอ่านไปหลายเรื่อง ดีมากเลย แม้บางอย่างยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ขออ่านเอารู้เรื่องไปก่อน ก็แล้วกัน

เวลาผ่านไปคงเข้าใจมากขึ้น

เป็นข้อสงสัยมานานพอสมควร ได้ยินในคำอธิฐานและให้พรบ่อยๆ

เพิ่งนึกขึ้นมาได้ ขอท่านผู้รู้ ได้อธิบายด้วยครับ

ช่วงนี้บุญเข้า เรื่องส่วนตัวเลยต้องวางอุเบกขา

ถูกที่ขอเลื่อน

อาทิตย์ต้นเดือนคงไม่มีใครอยากพลาดบุญใหญ่ เว้นแต่ผู้ไม่รู้

ส่วนเรื่องขายไม่ขาย สิทธิส่วนบุคคลไม่สามารถตัดสินใจแทนได้

นึกถึงประโยคนึงที่เคยพูดกับเพื่อนไว้เมื่อตอนเด็ก

จงอย่าลืมความเป็นเด็ก อย่าให้ความเป็นเด็กหายไปจากเรานะ เมื่อเราโตขึ้น

วันนี้ก็เลยเขียนออกมา ก็เลยเอามาฝากกัน


จงรักษาความเป็นเด็กไว้ตลอดชีวิต ดีกว่าเป็นผู้ใหญ่ที่โตแล้ว
เพราะเด็กเติมโตทุกวัน เหมือนการเรียนรู้ เรียนได้ทุกวัน
ให้เป็นแก้วเปล่าใสสะอาด ที่จะใส่น้ำที่บริสุทธิ์
อย่าเป็นผู้ใหญ่ที่โตแล้ว เพราะมีค่าเท่ากับเด็กไม่รู้จักโต
ที่เป็นแก้วคว่ำใส่อะไรไม่ได้เลย ไม่ยอมรับอะไร
แก้วที่ไม่ได้ใช้ฝุ่นก็จะเกาะ ฝุ่นก็คือกิเลส
พอมันหนามากเข้าๆ ก็สกปรก แล้วก็จะไม่มีใครสนใจ
กลายเป็นว่า นอกจากสอนไม่ได้แล้ว ก็จะไม่มีคนอยากมาสอนอีกด้วย


เราถึงต้องเป็นนักเรียนอนุบาลตลอดไป....
ไม่ว่าจะเติบโตไปเท่าใดก็ตาม

เป้าหมายมันจะทำให้เราลืมวิธีการ ไม่ต้องต้องถกเถียงว่าวิธีไหนดีกว่ากัน โลกคุณจะกว้าง
ยิ่งเป้าหมายนั้นไกลเท่าไหร่ เหมือนคุณขึ้นไปที่สูงๆ คุณจะเห็นอะไรมากขึ้น
ทุกๆวิธีการ ที่จะไปถึงเป้าหมาย อุปสรรคคุณจะไม่มีเลย เพราะคุณเห็นทุกเล้นทางแล้ว
ทุกอย่างจะสำเร็จ เพียงแค่ ลงมือทำไปเรื่อยๆ

ยกตัวอย่าง

1+1 = 2 หรือ
คุณจะเอา 2 ก็จะเห็น ทั้ง
1+1
0.5+1.5
1.5+0.5
0.5+0.5+0.5+0.5
0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1
1*2
2*1
ฯลฯ

กล้าที่จะลงมือทำ ไม่ต้องกลัวผิด ไม่ต้องกลัวพลาด เพราะถ้ามัวแต่กลัว คุณจะเสียเวลาไปกับการลังเล
อย่าลืมเวลามันกินทุกอย่างแม้แต่ตัวมันเอง พรุ่งนี้โลกก็เปลี่ยนแปลงแล้ว
ถ้าไม่มีเป้าหมายคุณก็เหมือน 1+1=2 โลกแคบ
เพราะเราคงไม่เอาไม้กวาดดอกหญ้าไปกวาดน้ำบนพื้นหวังให้มันสะอาด ต้องใช้ผ้าเช็ด หรือวิธีอื่นๆ โดยมีเป้าหมายว่าพื้นต้องสะอาด
ขึ้นอยู่กับสถานะการณ์ สถานที่
ตอนเช้าแดดออกเราก็คงไม่กางร่มไปทางทิศตะวันตกหรอก ก็ต้องหันมาทางบังแดดทางทิศตะวันออก
ขึ้นอยู่กับเวลา

อีกเรื่องที่จะช่วยเสริมคือ คุณต้องเข้าใจความเป็นธรรมดาของโลกนี้ จะเข้าใจได้ ก็ต้องเปิดใจนะครับ ถ้าไม่เปิดก็มืดตื้อมืดมึด เพราะยึดติด
ทั้งหมดนี้ทำง่ายๆ แค่หลับตาเบาๆ สบายๆ ทำใจหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย
สำคัญมากนะ เพราะเป็นวิชชาชีวิต
เราจะเรียนดอกเตอร์มากกี่แขนงมันช่วยอะไรเราเวลาตายไม่ได้นะ

อะไรที่ไม่เข้าใจ ทำมันซ้ำๆบ่อยๆ อย่าไปเบื่อมันนะ ถ้ามีเป้าหมายซะอย่างไม่เจอหรอกตัวเบื่อนะ

แบบนี้จะเกินน้องใหม่ไปหรือเปล่านี่ ไม่ว่ากันนะ ผมก็กำลังฝึกฝนอยู่ยังเป้นนักเรียนอนุบาล มีอะไรก็มาแช มาแบ่งปันกันนะ
พรุ่งนี้เราจะดีขึ้นเราจะดีขึ้นทุกๆวัน
พรุ่งนี้เราจะเห็นองค์พระเราจะเห็นองค์พระทุกๆวัน

มาแช่เป้าหมายชีวิตกันนะ เป็นตอกย้ำตัวเองไปในตัว

เข้ามาครั้งแรกยังไม่ได้แนะนำตัวกันเลย ยังไม่ถึงเวลา

แต่ก่อนอื่นขอแชเรื่องราวที่น่าสนใจกันก่อน มาเริ่มกันเลย

ไหนใครเคยจำได้ไหมว่า ตอนเด็กๆ เคยคิดฝัน อยากจะเป็น หรือ อยากจะทำอะไร เมื่อโตขึ้นบ้าง?

ต้องขอบอกก่อนว่าถ้าไม่ได้มาเจอที่แห่งนี้ผมคงลืมความฝันที่เคยฝันไว้ไปแล้ว

ตอนเด็กๆ พ่อแม่มักถามว่าโตขึ้นอยากจะเป็นอะไร? หมอ ทหาร หรือ...

ผมไม่ตอบนะ แต่นึกไว้ว่าเป็นอะไรก็ได้ที่ได้ทำสิ่งที่มันยิ่งใหญ่ ที่เป็นประโยชน์มหาศาล เป็นที่จดจำไปนานแสนนาน

และชอบอธิฐานว่า ขอให้โลกนี้สงบสุข เคยบอกกับตัวเองว่า จะทำดี แม้ตายก็จะทำ

ตอนนี้ผมก็ได้ทำความฝันสำเร็จไปหนึ่งอย่าง องค์พระธรรมกาย จารึกชื่อนานนับพันปี

ส่วน ทำให้โลกนี้สงบสุข กำลังทำอยู่แล้วมันต้องสำเร็จแน่ๆ เพราะผมไม่ได้ทำคนเดียว งานนี้ทำคนเดียวไม่ได้

เป้าหมายวันนี้ผมไกลกว่าเดิมแล้ว ผมจะไปที่สุดแห่งธรรม และก็ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น เพราะผมไม่ได้ไปคนเดียว

เป้าหมายชีวิตเป็นสิ่งสำคัญมาก ผมเอาเรื่องนี้มาแชกัน

ไหนใครมีเรื่องราวเป้าหมายและความฝันมาแชกันบ้างนะ

สวัสดีครับพึ่งสมัครมาใหม่สดๆร้อนๆ หลังจากที่ผ่านเข้ามาดูไม่เกิน 1 นาที

ผมตัดสินใจถูกไหมครับ?