มี 12 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[คุณชายรัชชานนท์]

ขอบคุณคับ

[ทัพพีในหม้อ]

ขอตอบง่ายๆ ก่อนนะครับ  เพราะชาวพุทธ  "เห็นประโยชน์ของบุญ" ไงครับ  ชาวพุทธแท้ๆ จึงได้ขวนขวายหาทางที่จะสั่งสมบุญอยู่ตลอดเวลา  ไม่ว่าการทำทาน  รักษาศีล  และเจริญภาวนาครับ

[Tung]

สุโข ปุญฺสฺส อุจโย การสั่งสมบุญนำสุขมาให้

[Tung]

 1002099_363828540413485_1023357990_n.jpg   98.41K   32 ดาวน์โหลด

[คุณชายรัชชานนท์]

ถ้าอย่างนั้นคนต่างศาสนาทำบุญได้ไหม

[Tung]

บุญเป็นของกลางๆ ใครทำก็ได้บุญทั้งนั้น จ้าาาา

[ทัพพีในหม้อ]

สำหรับผู้นับถือต่างความเชื่อ  นับถือต่างศาสนา  ความหมายของบุญ ก็ตือ ความดี    ทั้งคิดดี  พูดดี  และทำดี  ซึ่งไม่มีอะไในเบื้องต้นที่แตกต่างจากพระพุทธศาสนากันเลยครับ

[Super Bright]

เคยชวนคนอิสลามทำบุญ ส่วนใหญ่เขาก็จะบอกว่าเขาเป็นอิสลามทำไม่ได้

แต่จริงๆแล้วเขาก็ได้บุญจากการทำความดีต่างๆ แต่แค่ไม่ใช่ทำบุญของวัดแบบเราใช่ไหมครับ

[ทัพพีในหม้อ]

ในทุกศาสนา  ทุกลัทธิความเชื่อ(ที่ดีๆ)  มีข้อบัญญัติในการให้ทานเอาไว้ครับ  เพราะการให้เป็นพื้นฐานของการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขของสังคม  อาจจะมีความแตกต่างในเรื่องปลีกย่อยบ้าง   แต่ทุกศาสนาเชื่อว่าการให้ทาน คือ การทำความดี  ในเมื่อการทำความดีเป็นเรื่องสากล  เพราะฉะนั้นการให้ทานไม่ว่าศาสนาไหน  ความเชื่อไหนก็ถือเป็นเรื่องสากล  เป็นเรื่องที่ต้องทำทั้งนั้นครับ

 

ในพระพุทธศาสนามีการรักษาศีล  ในศาสนาอื่น ลัทธิอื่นก็มีข้อบัญญัติทางศาสนาไว้เหมือนกัน  ด้วยจุดประสงค์แบบเดียวกัน  คือ  พัฒนาตัวเองให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป  ยิ่งทำตามข้อบัญญัติทางศาสนาด้วยความเคร่งครัดมากเท่าไหร่ เราก็จะยัิ่งพัฒนาตัวเองเป็นบุคคลที่มีคุณภาพต่อสังคมมากขึ้นเท่านั้น

 

ในพระพุทธศาสนามีการทำสมาธิเจริญภาวนา  ในลัทธิอื่น  ความเชื่ออื่นๆ มีการทำบริกรรมภาวนาด้วยการสวดสรรเสริญต่างๆ  โดยมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือ ทำตัวให้บริสุทธิ์ใกล้เคียงกับจุดสูงสุดของศาสนานั้นๆ อย่างที่สุด  ไม่ว่าการทำวิปัสสนา  หรือการสวดภาวนา ก็คือการทำสมาธิทั้งนั้น  ในเมื่อการทำสมาธิเป็นสิ่งสากล  เราไม่ว่าจะอยู่ในศาสนาใด  ความเชื่อใด  ก็ควรทำสมาธิภาวนาทั้งนั้น

 

ไม่ว่าศาสนาใด  ความเชื่อใด  ถ้าเราศึกษาอย่างถ่องแท้  เราก็จะพบว่าทุกศาสนาล้วนต้องการให้ทุกคนเป็นคนที่ดีขึ้นทั้งนั้น  และบุญก็คือผลที่ได้จากการทำความดีทั้งหลายเหล่านั้น

 

จะนับถืออะไรก็เชิญตามสบายครับ  ให้ยึดหลักง่ายๆ ในการเลือกสิ่งที่จะนับถือแค่นี้ก็พอ คือ

 

นับถือแล้ว  ตัวเราไม่เดือดร้อน  เราสามารถปฏิบัติตัวได้ตามข้อบัญญัติในศาสนานั้น ลัทธินั้นโดยไม่รู้สึกลำบากที่ต้องทำ  ศาสนานั้นควรแก่การนับถือ

 

นับถือแล้ว  ผู้อื่นไม่เดือดร้อน  ถ้าการปฏิบัติตามข้อบัญญัติของศาสนานั้นแล้วคนรอบตัวไม่มีใครเดือดร้อนจากการกระทำนั้นๆ ของเรา  ไม่ขัดต่อระเบียบสังคม  วัฒนธรรม  ประเพณีอันดีงามที่สืบต่อกันมาเป็นรากฐานของสังคมแล้ว  ศาสนานั้นควรแก่การนับถือ

 

ข้อสุดท้าย  นับถือแล้ว  เราต้องได้ประโยชน์จากการนับถือนั้น  ตัวเราต้องดีขึ้น  จนคนรอบตัวสังเหตุเห็นความเปลี่ยนแปลง  จิตใจเราต้องสูงส่งขึ้น  สามารถอยู่กับสถานการณ์ปัจจุบันต่างๆ ได้อย่างมีความสุข  ความสงบ  แล้วเราสามารถเข้าถึงจุดสูงสุดของศาสนานั้นได้จริงๆ  ศาสนานั้นควรแก่การนับถือ

 

ความดีเป็นเรื่องของทุกศาสนา  ทุกลัทธิความเชื่อ  ในเมื่อความดีทำให้เกิดบุญ  เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะนับถือศาสนาไหน  ลัทธิไหน  ทำดีก็ได้บุญทั้งนั้นครับ  บุญเป็นของกลาง  ไม่มีการแบ่งแยกหรอกครับ

[WISH]

ไม่ใช่เพียงชาวพุทธ...ชนทุกศาสนาหลายๆคนที่ประสบสุขล้วนปรารถนาจะเอื้อเฟื้อให้ผู้อื่นเป็นสุขเช่นกัน เพราะเริ่มที่แต่ละคนมีความสมบูรณ์ในปัจจัย4ที่ต่างกัน บ้างบริบูรณ์ บ้างขาดแคลน จึงเป็นที่มาของ"เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก"

 

เพียงชาวพุทธผู้ใฝ่ศึกษาย่อมรู้หลักวิชชา ทางมาแห่งบุญ เพราะ"ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก" จนยกระดับจากทานเป็นศีล คือ "ให้"ความปลอดภัย

 

ทำไปซ้ำๆบ่อยๆจนเป็นอัธยาศัยหนักเข้า จึงเกิดความปรารถนาในการแสวงหาความรู้ เพื่อความสุขโดยแท้จริง บารมีก็เกิด มองเข้าไปในตน ปัญญาก็ตามมา...วิมุตติ...

[หัดฝัน]

บุญมี 3 ประเภทใหญ่ๆ คือ ทาน ศีล ภาวนา

หากเป็นชาวพุทธแต่ในทะเบียนบ้าน จะไม่นิยมทำบุญทั้ง 3 ประเภทเลยล่ะครับ
คือ นานๆ ทำที เฉพาะวันเกิด เป็นต้น

 

หากเป็นชาวพุทธที่ฝ่ายธรรมะขึ้นมาหน่อย มักจะนิยมทำทาน เป็นหลัก ศีล และภาวนาไม่ค่อยรักษา และปฏิบัติ
หากชาวพุทธทั้งหลายนิยมทำบุญจริงๆ ล่ะก็ นั่นคือ Change the world ทีเดียวเชียวครับ

 

[คุณชายรัชชานนท์]

พอจะเข้าใจอะไรขึ้นมามากขึ้น..

[justmin]

กัลยาณมิตรเป็นแสงสว่างส่องทางชีวิตให้กับเพื่อนๆ..อนุโมนาสาธุค่ะ