ข่าวดีพรุ่งนี้ (3ธค.)
9.00-21.00 น.มีบุญใหญ่ เด็ดดาวรวย ที่วิหารคดจำนวน 2 ล้านดอก
เพื่อต้อนรับพระธุดงค์ธรรมชัยที่จะอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ ไปยังพระมหาเจดีย์ทัตตะชีโวในวันเสาร์ที่ 6 ธ.ค.
ชวนมากันเยอะๆ นะคะ
Posted 02 December 2014 - 06:35 PM
ข่าวดีพรุ่งนี้ (3ธค.)
9.00-21.00 น.มีบุญใหญ่ เด็ดดาวรวย ที่วิหารคดจำนวน 2 ล้านดอก
เพื่อต้อนรับพระธุดงค์ธรรมชัยที่จะอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ ไปยังพระมหาเจดีย์ทัตตะชีโวในวันเสาร์ที่ 6 ธ.ค.
ชวนมากันเยอะๆ นะคะ
Posted 02 December 2014 - 07:04 PM
ขอกราบอนุโมทนาบุญ กับคุณ.น้องน้อย ที่เอาข่าวบุญใหญ่มาลง พร้อมผู้มีบุญทุกๆท่าน ที่ได้เด็ดดาวรวย ในวันพรุ่งนี้ครั้งนี้ทุกๆท่าน
ด้วย ค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
Posted 02 December 2014 - 11:05 PM
อนุโมทนาสาธุค่ะ
Posted 03 December 2014 - 01:04 AM
Posted 03 December 2014 - 07:59 AM
บุญที่เกิดจากการเตรียมงานให้พร้อมด้วยใจใสๆ นั้น มีอานิสงส์มากมาย ไม่แพ้อานิสงส์ของท่านเจ้าภาพที่มาร่วมในพิธีเลยทีเดียว
เพราะเราเป็นผู้มีส่วนในการผลักดันงานบุญนั้นให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ให้ผู้ที่มาร่วมงานทุกคนได้รับความสะดวก รวดเร็ว ไม่ตกหล่น สามารถรักษาใจใสๆ ได้ตลอดงานบุญ
แต่ถ้าจะให้สมบูรณ์แบบ นอกจากมาช่วยเตรียมงานแล้ว เราก็ต้องมาร่วมในงานบุญด้วย เพื่อตอกย้ำความปลื้มปิติที่งานสำเร็จลุล่วงไปด้วยมือเรา จากนั้นเราก็ช่วยกันเก็บงานให้เรียบร้อย ทำทุกที่ให้สะอาด สวยงามเหมือนเดิม นอกจากจะเป็นการรักษาความปลื้มปิติที่งานทุกอย่างสำเร็จเพราะสองมือของเราในทุกขั้นตอนแล้ว ยังช่วยรักษาใจของผู้พบเห็นอีกด้วย ที่เรามีระบบ ระเบียบ งดงามในทุกงานบุญ เป็นการสร้างความศรัทธาให้เกิดในใจท่านเหล่านั้นได้
ใครจะไปรู้ ท่านที่มายืนดูเฉยๆ ต่อไปอาจจะกลายมาเป็นเจ้าภาพนั่งอยู่ในพืธี เผลอๆ อาจจะกลายเป็นพระภิกษุเนื้อนาบุญให้เราได้สั่งสมบุญก็ได้นะครับ
ขอเรียนเชิญทุกท่านมาร่วมกันรับบุญใสๆ กันในครั้งนี้ครับ
Posted 03 December 2014 - 01:58 PM
Posted 03 December 2014 - 02:12 PM
Posted 03 December 2014 - 03:02 PM
เอ่อ....หนอนนะครับ ไม่ใช่งูเห่า จะได้เครียดขนาดนั้น ... ล้อเล่นนะครับ
ความกลัวนี่ก็เป็นเรื่องแปลกนะครับ บางคนกลัวเพราะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีตอนเด็กๆ เช่น ลูกน้องผมคนนึง แมนมากๆ แต่จะกรี๊ดสาวแตกทุกทีถ้าเงยหน้าไปเจอจิ้งจกเกาะเพดานอยู่เหนือหัว ด้วยว่า ตอนเด็กๆ เขาไปบ้านคุณย่าที่ต่างจังหวัด แล้วเขาไปยืนใต้หลอดไฟ ตอนที่จิ้งจกมันกำลังมากินแมลง เขาบอกว่า ตอนนั้นรู้สึกเหมือนมันกำลังจ้องเขาอยู่ แล้วอยู่ๆ มันก็กระโดดมาใส่หน้าเขา(ซึ่งจริงๆ มันคงจะตกลงมาเอง) จากนั้นเขาก็จะกลัวจิ้งจกบนเพดานแบบฝังใจมาตลอดเลยว่ามันจะโดดลงมากัด...
แต่บางคนก็กลัวโดยติดมาจากคนอื่น เช่น การกลัวแมลงสาบ กลัวหนู เพราะคนในบ้านทำอาการกลัวให้เห็น ก็เลยฝังใจกลัวตามไปด้วย งานนี้ผมโชคดีที่ คุณพ่อคุณแม่ผมไม่ใช่คนที่กลัวอะไรง่ายๆ ไม่กลัวหนู ไม่กลัวแมลงสาบ ไม่กลัวงู มีอย่างเดียวที่ผมไม่ชอบคือ สัตว์ที่จับแล้วดิ้น ผมกลัวว่าที่เขาดิ้นนั้นเพราะเขาเจ็บ ก็เลยจะทิ้งสัตว์ทุกตัวที่จับแล้วดิ้น แม้แต่เด็กทารก ถ้านอนนิ่งๆ ผมอุ้มได้ แต่ถ้าเริ่มดิ้นเมื่อไหร่จะวางทันที ... อันนี้มีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือ ทำไมคนเรากลัวแมลงสาบที่อยู่ใต้โต๊ะ มากกว่ากลัวแมลงวันที่เกาะอาหารเราอยู่ ผมไม่เข้าใจอ่ะ ใครช่วยอธิบายที...
ส่วนอีกอย่างนั้น เป็นการกลัวโดยไม่มีสาเหตุ พระอาจารย์ท่านว่า เป็นสัญญาเก่าที่ติดผังมาแต่ชาติก่อน เคยอ่านหนังสือต่างประเทศ เขาเคยมีเคสที่ว่า กลัวเสียงระเบิดมากๆ เสียงลูกโป่งแตกก็ไม่ได้ พอเขาสะกดจิตย้อนหลังไปก็ปรากฏว่า ชาติก่อนตายเพราะระเบิด หรือคนที่กลัวน้ำ ไม่กล้าลงน้ำ ไม่กล้าว่ายน้ำ พอทำการทดลองไป ก็กลายเป็นว่าชาติที่แล้วจมน้ำตายซะงั้น ซึ่งก็ตรงกับหลักทางพระพุทธศาสนาเลย คือ สัญญาเก่า เป็นสิ่งที่มีความกลัวรุนแรงจนฝังใจข้ามมา คนที่ชอบทำบุญก็เหมือนกัน เพราะมีความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับการทำบุญฝังใจมา พอมาเกิดใหม่ เห็นพระปุ๊บ ก็ไปสะกิดสัญญาเก่าอยากทำบุญเลย
เพราะฉะนั้น เรามาทำบุญกันให่สม่ำเสมอ ให้ติดตา ติดใจ ติดแน่น ไม่ลืมเลือนกันดีกว่าไหมครับ เกิดชาติหน้า ชาติไหน จะได้มีแต่นิสัยดีๆ สัญญาดีๆ ติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียเวลาสร้างศรัทธากันใหม่อีก จริงไหมครับท่าน...
ขอกราบอนุโมทนาบุญ และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้มีส่วนในการเดินธุดงค์ครั้งนี้ครับ สาธุ
Posted 03 December 2014 - 06:17 PM
Posted 03 December 2014 - 06:32 PM
เอ่อ....หนอนนะครับ ไม่ใช่งูเห่า จะได้เครียดขนาดนั้น ... ล้อเล่นนะครับ
ความกลัวนี่ก็เป็นเรื่องแปลกนะครับ บางคนกลัวเพราะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีตอนเด็กๆ เช่น ลูกน้องผมคนนึง แมนมากๆ แต่จะกรี๊ดสาวแตกทุกทีถ้าเงยหน้าไปเจอจิ้งจกเกาะเพดานอยู่เหนือหัว ด้วยว่า ตอนเด็กๆ เขาไปบ้านคุณย่าที่ต่างจังหวัด แล้วเขาไปยืนใต้หลอดไฟ ตอนที่จิ้งจกมันกำลังมากินแมลง เขาบอกว่า ตอนนั้นรู้สึกเหมือนมันกำลังจ้องเขาอยู่ แล้วอยู่ๆ มันก็กระโดดมาใส่หน้าเขา(ซึ่งจริงๆ มันคงจะตกลงมาเอง) จากนั้นเขาก็จะกลัวจิ้งจกบนเพดานแบบฝังใจมาตลอดเลยว่ามันจะโดดลงมากัด...
แต่บางคนก็กลัวโดยติดมาจากคนอื่น เช่น การกลัวแมลงสาบ กลัวหนู เพราะคนในบ้านทำอาการกลัวให้เห็น ก็เลยฝังใจกลัวตามไปด้วย งานนี้ผมโชคดีที่ คุณพ่อคุณแม่ผมไม่ใช่คนที่กลัวอะไรง่ายๆ ไม่กลัวหนู ไม่กลัวแมลงสาบ ไม่กลัวงู มีอย่างเดียวที่ผมไม่ชอบคือ สัตว์ที่จับแล้วดิ้น ผมกลัวว่าที่เขาดิ้นนั้นเพราะเขาเจ็บ ก็เลยจะทิ้งสัตว์ทุกตัวที่จับแล้วดิ้น แม้แต่เด็กทารก ถ้านอนนิ่งๆ ผมอุ้มได้ แต่ถ้าเริ่มดิ้นเมื่อไหร่จะวางทันที ... อันนี้มีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือ ทำไมคนเรากลัวแมลงสาบที่อยู่ใต้โต๊ะ มากกว่ากลัวแมลงวันที่เกาะอาหารเราอยู่ ผมไม่เข้าใจอ่ะ ใครช่วยอธิบายที...
ส่วนอีกอย่างนั้น เป็นการกลัวโดยไม่มีสาเหตุ พระอาจารย์ท่านว่า เป็นสัญญาเก่าที่ติดผังมาแต่ชาติก่อน เคยอ่านหนังสือต่างประเทศ เขาเคยมีเคสที่ว่า กลัวเสียงระเบิดมากๆ เสียงลูกโป่งแตกก็ไม่ได้ พอเขาสะกดจิตย้อนหลังไปก็ปรากฏว่า ชาติก่อนตายเพราะระเบิด หรือคนที่กลัวน้ำ ไม่กล้าลงน้ำ ไม่กล้าว่ายน้ำ พอทำการทดลองไป ก็กลายเป็นว่าชาติที่แล้วจมน้ำตายซะงั้น ซึ่งก็ตรงกับหลักทางพระพุทธศาสนาเลย คือ สัญญาเก่า เป็นสิ่งที่มีความกลัวรุนแรงจนฝังใจข้ามมา คนที่ชอบทำบุญก็เหมือนกัน เพราะมีความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับการทำบุญฝังใจมา พอมาเกิดใหม่ เห็นพระปุ๊บ ก็ไปสะกิดสัญญาเก่าอยากทำบุญเลย
เพราะฉะนั้น เรามาทำบุญกันให่สม่ำเสมอ ให้ติดตา ติดใจ ติดแน่น ไม่ลืมเลือนกันดีกว่าไหมครับ เกิดชาติหน้า ชาติไหน จะได้มีแต่นิสัยดีๆ สัญญาดีๆ ติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียเวลาสร้างศรัทธากันใหม่อีก จริงไหมครับท่าน...
ขอกราบอนุโมทนาบุญ และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้มีส่วนในการเดินธุดงค์ครั้งนี้ครับ สาธุ