ย่อเรื่อง ไอ้ลูกกรอก (12 มกราคม 2548) โดย Chadawee และ Extra ^_^
เจ้าของเคสเป็นผู้หญิงที่มักมีเรื่องราวประหลาดๆ เกิดขึ้นกับเธอเสมอจนทำให้คาใจ
น้องชายของเจ้าของเคสต้องดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเองตั้งแต่อายุ 14 ปีโดยการเป็นเด็กรถทัวร์ ถีบสามล้อ และเป็นนักมวยมือสมัครเล่นจนได้ฉายาว่า “ไอ้ลูกกรอก” เมื่อขึ้นชกจะมีการเดิมพัน ซึ่งบ่อยครั้งที่สั่งฆ่ากันเพราะแพ้หรือล้มมวย ทำให้คนเชียร์มวยลุ้นกันได้อย่างดุเดือดเอาเป็นเอาตาย เพราะมีผลประโยชน์จากการแพ้ชนะของคู่ชกด้วย ครั้งหนึ่งไอ้ลูกกรอกถูกส่งขึ้นเวทีโดยการเดิมพันของเฮียผู้หนึ่งที่ทุ่มเงินไปมาก โดยคาดหวังสูงว่าไอ้ลูกกรอกต้องชนะ ยกที่ 1 ถูกฝ่ายตรงข้ามรุกคืบไปอย่างดุเดือดไม่ยั้งมือ ซัดจนไอ้ลูกกรอกเสียท่า จุกตัวงอแน่นจนไอ้ลูกกรอกขอถอนตัว เพราะไม่ไหวจริงๆ แต่เฮียคนนั้นไม่ยอม บังคับให้ไอ้ลูกกรอกชกต่อ ในยกที่ 2 นั้นเอง เลือดได้ไหลโชกออกปากออกจมูกของไอ้ลูกกรอก เขาโบกไม้โบกมือทุรนทุรายงอตัวทรุดลงกับพื้น ขาดอากาศหายใจและจบชีวิตคาเวทีในที่สุดด้วยวัย 15 ปีเท่านั้น
หลังจากไอ้ลูกกรอกตายได้ 9 วัน เจ้าของเคสฝันเห็นไอ้ลูกกรอกหน้าตาเศร้ามาก มีสภาพเสื้อผ้าซอมซ่อมอมแมม หลังจากนั้นก็ไม่ได้ฝันถึงอีกเลย จนกระทั่งเวลาผ่านไป 10 ปี ได้ฝันถึงว่า เขามาหาและถามว่า จะไปอยู่บ้านใหม่ใช่ไหม ให้รอด้วย จะไปด้วย วันรุ่งขึ้นเป็นวันที่เจ้าของเคสต้องเดินทางขับรถไปพัทยา แต่พอใกล้ถึงที่หมายเจ้าของเคสจอดรถที่บ้านหลังหนึ่ง เห็นสุนัขตัวหนึ่งกำลังถูกสุนัขอีก 4–5 ตัวรุมกัดอยู่ จึงตะโกนขึ้นว่า “ไอ้นี่มันหมาหมู่นี่ รุมกัดหมาตัวเดียวได้อย่างไร” แล้วสุนัขตัวที่ถูกรุมก็มองมาที่เจ้าของเคส และกระโจนเข้าใส่เจ้าของเคสจนตกใจ และวิ่งไปปิดประตู มันตะกุยรถของเจ้าของเคสราวกับจะให้เปิดประตูรถออกมาให้ได้ มันวิ่งไปรอบๆ จนเจ้าของเคสสังเกตว่าดีใจสุดๆ มันกระดิกหาง ตะกุยประตูถี่ๆ จนเจ้าของเคสตัดสินใจออกจากรถมันได้กระโจนเข้ามาเหมือนดีใจสุดๆ เจ้าของสุนัขออกมาดูแล้วก็สงสัยว่ามันนอนป่วยอยู่หลายวัน ไม่มีแรง แต่ทำไมวันนี้พอเจอเจ้าของเคสแล้วกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เจ้าของเคสจึงไปหาคนทรง เขาบอกว่า น้องชายที่แต่งชุดนักมวยได้มาสิงในร่างหมา เขาตายก่อนหมดอายุขัยจึงกลายไปเป็นผีเร่ร่อน เจ้าของเคสกลับไปหาสุนัขตัวนั้นอีกครั้ง มันต้อนรับเจ้าของเคสดีมาก เจ้าของเคสพูดกับมันว่า ถ้าเป็นน้องชายจริงๆ ก็ให้ไปผุดไปเกิด บุญอะไรที่ทำมาก็ให้เขามีส่วนในบุญหมดทุกบุญ ให้อนุโมทนาด้วย หลังจากนั้นอีก 1 สัปดาห์เจ้าของเคสกลับไปหาสุนัขตัวนั้นอีก โดยมันมีอาการเหมือนไม่รู้จักเจ้าของเคสมาก่อนเลย
ลูกชายของเจ้าของเคสที่เกิดกับสามีคนแรก (สามีคนแรกตายเมื่อลูกชายอายุ 2 ขวบ) ก่อนเขามาเกิด เจ้าของเคสฝันว่าข้ามไปฝั่งลาว ไปยังสถานที่แห่งหนึ่งเหมือนเป็นแดนทมิฬ มีแต่เด็กที่เนื้อตัวสกปรกเป็นล้านคน ล้วนแต่ทุพพลภาพ แขนขาด้วน มือเท้ากุด ถูกล้อมด้วยกำแพงเหล็กยักษ์มหึมาสูง ใหญ่ หนา และทึบมาก ภายนอกกำแพงเป็นป่าดิบ เจ้าของเคสได้ยินเสียงสะท้อนดังสนั่นหวั่นไหวเรียกชื่อของเธอ บอกให้ออกไปจากที่นี่โดยด่วนที่สุด ถ้าไม่รีบไปออกไปไม่ได้อีกเลย แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องพาเด็กไปด้วย 1 คน เจ้าของเคสตอบว่า ไม่อยากได้ เสียงสะท้อนนั้นก็ขู่อีกครั้งว่า ให้รีบไป ประตูกำลังจะปิดแล้ว เจ้าของเคสรีบเลือกคว้าเอาเด็กคนหนึ่งซึ่งตัวถูกน้ำฝน ทำให้สะอาดขึ้น และร่างกายไม่พิการ จึงได้รีบคว้าเด็กคนนี้ออกมาด้วย หลังจากนั้นเจ้าของเคสก็คลอดลูกเป็นผู้ชาย เมื่อเขาเรียนชั้นประถมปลาย ก็เจ็บออดๆ แอดๆ ไม่แข็งแรง ขาโก่งบวม หลังค่อม ไม่ชอบอาบน้ำจนขี้ไคลดำเป็นปื้นเต็มตัว ไม่แปรงฟัน ไม่ล้างหน้า ไม่ยอมซักผ้า เพราะคิดจะใส่ให้หมดตู้ก่อนแล้วค่อยซักทีเดียว เมื่อไม่มีเสื้อผ้าจะใส่แล้ว ก็ยังไม่ยอมซัก กลับไปคุ้ยผ้าที่หมักไว้จนขึ้นราเหม็นอับมาใส่วนซ้ำๆ อีก ทำให้เจ้าของเคสคิดถึงความฝันก่อนเขามาเกิด นอกจากนี้เขายังนอนตื่นสายมาก กินข้าววันละมื้อ คืนหนึ่งเขาไปนอนค้างที่บ้านน้า พอน้าตื่นขึ้นมา เห็นว่าลูกชายวัย 16 ปีของเจ้าของเคสกลายสภาพเป็นคนแก่มากๆ เหมือนอายุ 100 ปี ผิวดำเหี่ยวย่น ท่าทางงกๆ เงิ่นๆ ถามอะไรก็ไม่ตอบ ถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง เรียกเท่าไรไม่ยอมหัน เจ้าของเคสตกใจมาก สงสัยว่าลูกถูกผีสิง พยายามอยู่นานมากพอเค้าหันมาสิ่งที่ปรากฏคือ ใบหน้าของเค้าเหี่ยวแก่มาก มีดวงตาที่แดงก่ำ เจ้าของเคสพยายามให้เขาดื่มน้ำ (ซึ่งคือน้ำมนต์โดยที่เจ้าของเคสไม่บอกให้เขารู้) เขาไม่ยอมดื่ม จึงได้ถอดสร้อยหลวงปู่วัดปากน้ำพระปราบมารที่แขวนอยู่กับตัวเองอยู่ใส่คล้องคอเขา เขาร้องและพยายามดึงออก บอกว่าพระอะไรทำไมหนักขนาดนี้ ช่วยเอาออกไปที เจ้าของเคสห้ามไม่ให้เขาถอด และบังคับเขาให้เขาสวดบทอิติปิโสฯ แต่เขาไม่ยอมสวดจนเจ้าของเคสต้องสวดเองถึง 15 จบ หลังจากนั้นก็พาเขาไปอาบน้ำมนต์ เขาร้องว่า น้ำอะไรหนาวเย็นขนาดนี้ และบังคับให้เขาสวดมนต์อีก ให้เขานึกถึงบุญตอนบวช ให้นึกถึงหลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยาย แล้วเจ้าของเคสก็นึกถึงบุญนั่งสมาธิและบังคับให้เขานั่งด้วย บังคับทุกอย่างที่เป็นบุญกระทั่งใบหน้าของเขาค่อยๆ เปลี่ยนแปลงทีละนิดจนกลายเป็นปกติ จนเขาบอกได้ว่า แม่ มันไปแล้ว พอแล้ว แม่ไม่ต้องให้ผมสวด ไม่ต้องให้ผมนั่งสมาธิต่อแล้ว เลยทราบว่าลูกคงคืนร่างเดิมแล้ว หลังจากนั้นก็ได้ให้ลูกชายห้อยพระของวัดพระธรรมกายติดตัวตลอด
คำถาม-คำตอบ
1) บุพกรรมใดทำให้น้องชายของเจ้าของเคสต้องมาตายคาเวทีด้วยวัยเพียง 15 ปีเท่านั้น เขาตายแล้วไปไหน เป็นอย่างไร ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่ มีอะไรอยากฝากบอกหรือไม่ เขาไปเข้าฝันเจ้าของเคสและไปเข้าสิงสุนัขหรือไม่ ทำไมเขาถึงต้องไปเข้าสิงสุนัข ทำไมไม่เข้าสิงคน ทำไมสุนัขจึงยอมให้สิง เขามีบุพกรรมด้านไสยเวทย์หรือไม่ สุนัขตัวนั้นถูกรุมกัดเพราะอะไร
ตอบ ในอดีต น้องชายของเจ้าของเคสเป็นนักเลงบ่อนไก่ มักจะเลี้ยงไก่ชนและชนไก่มากมาย แม้ไก่บาดเจ็บหนักแต่ก็ยังให้ตีต่อ เพราะวางเดิมพันพนันไว้มากเพราะหวังจะชนะ หลายๆ ครั้งที่ไก่ตายในสนาม และหลายครั้งที่ไก่แพ้แล้วเชือดฆ่าเพราะโกรธที่ต้องเสียพนัน เขาตายแล้วไปเป็นผีเร่ร่อนทันที เมื่อหลุดออกมาจากกายหยาบ เห็นร่างตัวเองนอนจมกองเลือดอยู่บนเวทีมวย รู้สึกตกใจสับสนไม่รู้จะทำอย่างไร พยายามเข้าร่างของตัวที่นอนอยู่โดยนอนซ้อนลงไปแต่ก็ไม่สนิท เพราะดวงธรรมที่ทำให้กายมนุษย์หยาบมันดับไปแล้ว เพราะกรรมดังกล่าวตามมาตัดรอนให้ตายก่อนวัยอันสมควร ดังนั้นจึงวนเวียนอยู่หลายแห่ง ทั้งเวทีมวย ที่บ้านและเร่ร่อนเป็นสัมภเวสีไปทั่ว เพราะกำลังบุญบาปส่งผลในระดับนี้ ได้รับบุญที่ทำตามประเพณีไปให้บ้างในช่วงแรก ก็ยังไม่ดีเท่าใดเพราะบุญที่อุทิศไปให้นั้นน้อย ทำให้หิวโซและวนเวียนอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ ไม่ได้เข้าสิงสุนัขตามที่คนทรงบอก เพียงแต่ได้มาเข้าฝันเจ้าของเคสเท่านั้นเอง ต่อมาได้รับบุญที่อุทิศไปให้มากขึ้นจึงมีสภาพที่ดีขึ้นในระดับภุมเทวาชั้นล่าง ตอนนี้เขาอยากได้บุญที่อุทิศเจาะจงให้เยอะกว่านี้อีก จะได้พ้นจากสภาพตรงนี้ เขาพยายามจะสื่อสารโดยการเข้าฝันไม่ค่อยจะได้เพราะกำลังจิตและบุญในตัวยังอ่อนอยู่
2) ดินแดนที่เจ้าของเคสฝันว่าไปเอาเด็กมามีจริงหรือไม่ ถ้ามีจริงคือดินแดนอะไร ทำไมมีแต่เด็กสกปรกพิการ ก่อนลูกชายของเจ้าของเคสเกิด เขามาจากไหน บุพกรรมอะไรเราถึงต้องมาเป็นแม่ลูกกัน ทำไมเขาพึงพอใจกับการทำตัวสกปรก จะแก้ไขอย่างไร
ตอบ บุพนิมิตนั้นบอกว่าจะได้ลูกมาเกิด ดินแดนในฝันนั้นไม่มีจริง ก่อนลูกชายมาเกิดก็เป็นภุมเทวาชั้นล่าง ที่ต้องมาเป็นแม่ลูกกันเพราะมีบุญกรรมใกล้เคียงกัน ลูกชายพึงพอใจในการทำตัวสกปรกเช่นนี้เพราะเสพคุ้นกับลักษณะนี้มาตั้งแต่ตอนก่อนมาเกิด คือ ตอนเป็นภุมเทวาชั้นล่าง และประกอบกับตอนเขายังเด็ก เจ้าของเคสไม่ค่อยมีเวลาดูแลและอบรมสั่งสอนเพราะต้องดิ้นรนทำมาหากิน จนปล่อยให้ลูกเป็นอย่างนั้นเลยติดนิสัย จะแก้ไขคือ ให้เวลาอยู่กับเขาอย่างจริงจัง แล้วสอนเขาในหลายๆ อย่าง โดยเจ้าของเคสต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกดูอย่างต่อเนื่องเป็นปีๆ จึงจะปลูกฝังและแก้ไขได้
3) ลูกชายต้องกลายเป็นคนแก่เพราะมีผีมาเข้าสิงหรือไม่ ถ้าจริงทำไมต้องมาเข้าสิงเขา ผีต้องการอะไร และเมื่อเวลาเข้าสิงแล้วร่างกายของเขากลายเป็นคนแก่หนังเหี่ยวสุดๆ เมื่อเขาถูกคล้องพระปราบมารทำไมเขาจึงรู้สึกหนักมาก และเวลาโดนน้ำมนต์ทำไมถึงหนาวมาก ผีตนนี้ยอมออกจากร่างกายเขาเพราะสาเหตุใด ลูกชายเป็นผีหรือเปล่า ถ้าเป็นผีจริง บุพกรรมใดจึงทำให้เขาเป็นเช่นนี้
ตอบ ลูกชายไม่ได้ถูกผีสิง แต่เป็นอาการของเด็กที่ง่วงสะลึมสะลือและขี้เกียจตื่น เนื้อตัวก็ไม่สะอาด ประกอบทั้งน้าและแม่มีความเชื่อเรื่องสิงๆ ทรงๆ มาก่อน ใจจึงมักจะน้อมไปทางนี้ทำให้เห็นคล้ายกับลูกชายเป็นคนแก่ เด็กไม่ค่อยชอบอาบน้ำอยู่แล้ว พอถูกน้ำไม่ว่าน้ำอะไรมันก็หนาวทั้งนั้น และเด็กก็ไม่ชอบแขวนพระ มันไม่คุ้น มาให้แขวนมันก็รู้สึกว่าหนักและรำคาญ
4) แม่ของเจ้าของเคสตายแล้วไปไหน มีสภาพเป็นอย่างไร ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่ มีอะไรฝากบอกหรือไม่
ตอบ ท่านตายแล้วไปเป็นผีเร่ร่อนคล้ายน้องชายของเจ้าของเคสที่ยังลำบากอยู่ ต่อมาเมื่อได้รับบุญที่อุทิศไปให้ก็มีสภาพดีขึ้น แต่ก็ยังเป็นภุมเทวาที่ยังวนเวียนอยู่ มีสภาพคล้ายๆ น้องชาย ท่านอยากจะได้บุญอีกเพื่อท่านจะได้พ้นจากสภาพที่ลำบากดังกล่าว ดังนั้นทำบุญอุทิศไปให้ท่านอีก
5) เจ้าของเคสเคยเป็นเนื้องอกที่มดลูก อยู่ๆ ก็หายไป เป็นเพราะบุญอะไรถึงหายได้โดยไม่ต้องผ่าตัด
ตอบ ที่เคยเป็นเนื้องอกที่มดลูกเพราะกรรมกาเมฯ เจ้าชู้ตอนเป็นผู้ชายแต่วิบากไม่แรงนัก เมื่อทำบุญปัจจุบัน บุญจึงไปช่วยทำให้ไม่ต้องผ่าตัด คือวิบากกรรมบาง บุญก็เข้าไปช่วยตัดรอน
6) ลูก สามีคนปัจจุบัน และลูกชาย เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบใด
ตอบ ทั้งสามคนเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาบ้าง บางทีก็เจอกัน บางทีก็ไม่เจอกันเพราะทำบุญไม่สม่ำเสมอ พลัดไปนับถือเจ้าทรงผีสิงก็มี จึงทำให้มีเชื้อมาถึงปัจจุบัน
ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย
2548-01-12: ไอ้ลูกกรอก
Started by extra, Mar 11 2006 10:38 AM
3 replies to this topic
#1
Posted 11 March 2006 - 10:38 AM
#2
Posted 11 March 2006 - 08:18 PM
SAthu na kah
คุณครูไม่ใหญ่ บอกว่า :
1. อดีตที่ผิดพลาด ลืมให้หมด 2. บาปทุกชนิดไม่ทำเพิ่มเด็ดขาด 3. หมั่นนึกถึงบุญอย่างสม่ำเสมอ
4. บุญทุกบุญทำให้เข้มข้นทับทวี 5. ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ _/|\_ สาธุ สาธุ สาธุ ด้วยรักจากใจ ด้วยห่วงใย จากใจจริง
1. อดีตที่ผิดพลาด ลืมให้หมด 2. บาปทุกชนิดไม่ทำเพิ่มเด็ดขาด 3. หมั่นนึกถึงบุญอย่างสม่ำเสมอ
4. บุญทุกบุญทำให้เข้มข้นทับทวี 5. ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ _/|\_ สาธุ สาธุ สาธุ ด้วยรักจากใจ ด้วยห่วงใย จากใจจริง
#3
Posted 12 March 2006 - 05:12 PM
สาธุค่ะ
เคสนี้ไม่เคยดู
เคสนี้ไม่เคยดู
เมื่อไหร่หนอจะได้พบทหารหาญ
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
สุนทรพ่อ
muralath2@hotmail
#4
Posted 14 March 2006 - 09:52 PM
สาธุ สาธุ สาธุ
สร้างบารมีทุกวินาที
แม้ชีวิตนี้ก็ให้ได้
แม้ชีวิตนี้ก็ให้ได้