3 replies to this topic

[kotchapornda]

อยากทราบว่าคนที่ เป็นโรค"อัลไซเมอร์" แล้วเสียชีวิตไป ตอนตายจะจำเรื่องราวในชีวิตตัวเองได้ไหมคะ 

[ทัพพีในหม้อ]

เข้าใจว่า  คำถามคงหมายถึง  ภาวะก่อนตาย  ที่พวกเรามักเรียกกันว่า  สงครามชิงภพ  

 

สุขคติ  ทุกคติ  ที่จะมาจากความหมอง  ความใสของใจในขณะนั้น

 

คำตอบ คือ  อยู่ที่ว่า  ขาดสติมากน้อยแค่ไหน  ถ้าขาดสติแบบจำอะไรไม่ได้เลย  ก็จะเป็นเหมือนหลับ  แล้วตื่นตามกำลังบุญ  กำลังบาปครับ  

ถ้ากำลังบุญ  บาป ยังไม่แรงพอจะส่งผลทันที   ก็จะวนเวียนอยู่แถวนั้นสักครู่   เห็นอะไร  นึกอะไรออก  ก็จะไปตามนั้น   ...  

สุดท้าย   ถ้ายัง งง อยู่  ก็จะมีคนมารับไปยมโลก  เพื่อให้ทางยมโลกกระตุ้นให้นึกถึงบุญให้ได้  ---  ยมโลกไม่ใช่สถานที่ตัดสินถูก ผิด  แต่เป็นสถานที่ ที่จะกระตุ้นให้เรานึกถึงบุญ  หรือ บาปของตัวเราเอง  เพื่อกำหนดที่ ที่เราจะต้องไปครับ

 

แต่ถ้ายังพอมีสติอยู่บ้าง  ก็จะประกอบไปด้วย ๒  กรณี  คือ 

 

๑. ความคุ้นเคยของตัวเอง  คนความจำเสื่อม  หรือ  อาการอัลไซเมอร์   มักจะจำสิ่งที่ประทับใจได้มากที่สุด   สิ่งที่จะประทับลงไปบนใจได้  ก็ต้องเป็นสิ่งที่รู้สึกดีที่ทำ(แม้เป็นสิ่งที่ผิดศีล  ผิดธรรมก็ตาม  ถืออารมณ์ผู้กระทำเป็นหลัก)  และทำอย่างสม่ำเสมอจนคุ้น  ก็จะถืออารมณ์ตรงนั้น  เป็นที่ไป

 

๒. บรรยากาศรอบข้าง  ถ้าคนรอบข้างพยายามสร้างบรรยากาศในทางบุญทางกุศล  มีภาพติดไว้ให้เห็นตลอด  พูดคุยแต่เรื่องบุญกุศล  ด้วยสติที่มีเหลืออยู่  ก็สามารถโน้มน้าวให้ไปสู่ สุขคติได้ครับ 

 

สรุปคำถาม - คำตอบ  ...  อยู่ที่ สติ ของผู้ที่กำลังจะเสียชีวิตครับ

 

 

...............................................................................................................................................................

 

 

 ป้ายแจ้งกิจกรรม.png   96.43KB   0 downloads

[ทัพพีในหม้อ]

อ้าว  ...  สงสัยจะเมาแดด   กลับมานั่งอ่านคำถามอีกที   เราตอบผิดซะงั้น

 

ตอบใหม่ครับ  คงเคยได้ยินประโยคนี้นะครับ  เห็น จำ คิด รู้  รวมกันเป็นดวงธรรมภายใน  นะครับ

 

คนตาย  เมื่อตายไป  สิ่งที่ตายคือ กายหยาบมีสมองเป็นตัวบันทึกข้อมูล   แต่กายละเอียดที่หลุดออกมา  มีดวงธรรมที่มี  เห็น จำ คิด รู้  อยู่เหมือนเดิม  ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่ากี่ภพ กี่ชาติก็บันทึกอยู่ที่ดวงธรรมนี้  ..  พอเปลี่ยนสภาวะมาเป็นกายละเอียด  เราก็เชื่อมกับดวงธรรมกายละเอียดได้  เห็น จำ คิด รู้  ก็จะเกิดกับเราทันที   เราก็จะ จำได้ หมายรู้  เหมือนกายละเอียดตามปกติครับ  จำได้ทุกอย่างตามความละเอียดของใจเรา  

 

ใจละเอียดมาก  ก็จำได้เยอะ  ใจละเอียดน้อยก็จำได้แค่ไม่กี่วันที่ผ่านมา

 

ไม่ต้องดูอะไรมากครับ  เอาตัวเราเป็นหลัก  ถ้าอยู่ๆ  ผมถามว่า  เมื่อสิบวันที่แล้ว  อาหารกลางวันเป็นอะไร  ก็ไม่มีใครตอบได้หรอก   แต่ถ้าเราทำใจสงบๆ  นิ่งๆ  ค่อยๆ พิจารณาย้อนไป  เราก็จะตอบได้

 

เพราะฉะนั้น สรุป  กายละเอียดจะไม่เป็นอัลไซเมอร์ตามกายหยาบครับ  แต่จะจำได้มาก  ได้น้อย  ก็อยู่ที่การฝึกใจให้มีความละเอียดได้มากแค่ไหนครับผม

[kotchapornda]

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานที่มอบให้ค่ะ สาธุค่ะ