สรุปกรณีศึกษากฎแห่งกรรม
วันจันทร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2549
วันจันทร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2549
พ่อของเจ้าของเคสมีอาชีพพ่อค้าควายและทำฟาร์มไก่ ภายหลังแต่งงานกับแม่ของเจ้าของเคสก็เปลี่ยนอาชีพมาทำนากับแม่ของเจ้าของเคส พ่อลูกคนแรก (เจ้าของเคส) โตพอที่จะช่วยงานบ้านได้แล้ว พ่อของเจ้าของเคสก้ไปสมัครงานเป็นช่างในค่ายทหารอเมริกัน ทำอยู่ได้ 3 ปีก็ลาออกมาเป็นยามที่บ้านนายอำเภอและปลัดอำเภอที่บ้านเกิด พ่อของเจ้าของเคสเสียอายุด้วยโรคชราเมื่ออายุ 72 ปี
แม่ของเจ้าของเคสเป็นคนบ้านเดียวกับพ่อของเจ้าของเคส พบกันโดยการแนะนำของพี่ชายของแม่เจ้าของเคสเป็นคนแนะนำให้รู้จักกัน ซึ่งพ่อของเจ้าของเคสก็หลงรักแม่ของเจ้าของเคสตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอ จึงได้ให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอ แต่ในวันสู่ขอพ่อของเจ้าของเคสกลับไม่ได้มาร่วมในพิธีเพราะไปอยู่กับผู้หญิงอีกคน ทิ้งให้แม่ของเจ้าของเคสอยู่ในพิธีหมั้นแต่เพียงลำพัง ซึ่งก็สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้แม่ของเจ้าของเคสเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องยอมแต่งงานกับพ่อของเจ้าของเคสเพราะเชื่อฟังญาติผู้ใหญ่ โดยทุกครั้งที่พ่อและแม่ของเจ้าของเคสทะเลาะกัน แม่ของเจ้าของเคสก็จะพูดเหน็บแนมพ่อของเจ้าของเคสทุกครั้ง ซึ่งพ่อของเจ้าของเคสก็ยอมและขอโทษแม่ของเจ้าของเคสทุกครั้ง แม่ของเจ้าของเคสมีลูกด้วยกันถึง 10 คน โดยทุกคนคลอดด้วยความง่ายดาย ปัจจุบันแม่ของเจ้าของเคสอายุได้ 70 ปี มีอาการป่วยเป็นโรคหัวใจ เบาหวาน หัวเข่าเสื่อม และความดัน
เจ้าของเคสเป็นลูกสาวคนโต มีน้อง 9 คน ได้เรียนจนจบ ป.4 แล้วก็ออกมาช่วยพ่อและแม่ทำงานเลี้ยงน้อง ซึ่งในขณะนั้นพ่อของเจ้าของเคสไปประจำอยู่ที่ค่ายทหารอเมริกัน นานๆ จะกลับบ้านสักครั้ง เจ้าของเคสจึงต้องทำงานหนักขึ้น ต่อมาเจ้าของเคสก็ล้มป่วยเป็นโรคฝีในท้อง ต้องเข้ารับการผ่าตัดเพื่อดูดน้ำหนองออกจากช่องท้อง ซึ่งตั้งแต่นั้นมาเจ้าของเคสก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย เจ้าของเคสรักษาตัวอยู่ 1 เดือน หมอก็ได้บอกว่าไม่สามารถรักษาต่อได้อีกแล้ว พ่อของเจ้าของเคสจึงพากลับมารักษาตัวต่อที่บ้าน โดยทุกคนคิดว่าเจ้าของเคสจะต้องเสียชีวิตแน่ เนื่องจากมีสภาพผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก พูดไม่ได้ ขยับเขยื้อนไม่ได้ มีกลิ่นเหม็นเน่า ได้แต่นอนกรอกตาไปมา จึงได้ทำการต่อโลงศพเตรียมไว้ให้เจ้าของเคส
พ่อของเจ้าของเคสได้นิมนต์พระรูปหนึ่งซึ่งเคยเป็นหมอสาธารณสุขของหมู่บ้านและเคยรักษาพ่อของเจ้าของเคสจนหายจากไข้มาลาเรียให้มาลองรักษาเจ้าของเคส ในขณะเดียวกันแม่ของเจ้าของเคสก็ได้พาหมอร่างทรงเจ้าพ่อเมืองลาวมาลองรักษาเจ้าของเคสเช่นกัน จนเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันในเวลาต่อมาว่าการที่เจ้าของเคสหายจากอาการป่วยและมีอายุยืนยาวมานั้นเป้นเพราะพระหรือเป็นเพราะหมอร่างทรง วันหนึ่งพ่อของเจ้าของเคสได้มากระซิบที่ข้างหูเล่าให้ฟังถึงว่าได้ไปกินหอยทอดมา อร่อยมาก แล้วก็ถามเข้าของเคสว่าอยากกินหรือเปล่า ซึ่งเจ้าของเคสก็ได้แสดงอาการตอบรับ พ่อของเจ้าของเคสจึงให้กินน้ำข้าวต้ม ส่วนน้องๆ ก็ไปหาผักต่างๆ มาผัดหรือต้มให้กิน จึงมีอาการดีขึ้น เจ้าของเคสต้องหัดพูด หัดฟัง หัดนั่งและเดินใหม่ ซึ่งก็มาช่วยเหลือตัวเองได้เมื่ออายุ 20 ปี
เมื่อหายเป็นปกติ เจ้าของเคสก็ได้ทำงานหลายอย่างทั้งรับจ้าง ขายข้าวแกง และรับส่งเครื่องจักรสานพื้นบ้านมายังห้างต่างๆ ในกรุงเทพ ขณะที่ทำงานก็เรียนต่อสายอาชีพไปด้วย จากนั้นก็รับน้องมาอยู่ด้วย และส่งเสียให้เรียนหนังสือจนจบทุกคน โดยปัจจุบันน้องๆ ของเจ้าของเคสทุกคนมีอาชีพการงานที่ดี และได้แต่งงานมีครอบครัวจนเกือบหมดทุกคน
ครั้งหนึ่งเจ้าของเคสประสบอุบัติเหตุถูกรถชน ขาข้างซ้ายเกือบหัก เพราะถูกล้อรถทับจนต้องเดินกะเผลกมาตลอด ต่อมาขณะที่เจ้าของเคสค้าขายอยู่ที่พัทยา เพื่อนแม่ค้าก็ได้แนะนำให้รู้จักสามีของเจ้าของเคสซึ่งเป็นหนุ่มชาวอังกฤษ ในวันที่รู้เจอกันครั้งแรกสามีของเจ้าของเคสก็ได้ยกมือไหว้และกล่าวสวัสดีเจ้าของเคส และด้วยการแต่งตัวของสามีของเจ้าของเคสในขณะนั้น ก็ทำให้เจ้าของเคสรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้แปลก เหมือนคนบ้า แต่สามีของเจ้าของเคสก็มีจุดเด่นคือมีดวงตาที่ใสบริสุทธิ์เหมือนเด็กไร้เดียงสา จะไม่พูดกับคนที่ไม่รู้จัก ทำให้เจ้าของเคสรู้สึกสงสารและอยากช่วยเหลือ ประกอบกับการที่แม่ของเจ้าของเคสก็อยากให้เจ้าของเคสแต่งงานมีครอบครัว และด้วยความที่ถูกเพื่อนชายที่คบกันมานานสบประมาท จึงตัดสินใจคบกัน โดยได้เช่าห้องพักอยู่ด้วยกัน ในระหว่างนั้นแต่สามีของเจ้าของเคสไม่ได้ล่วงเกินตัวเจ้าของเคสแม้แต่น้อย
หลังจากคบกันมาระยะหนึ่งเจ้าของเคสก็ได้บอกกับสามีว่าจะต้องแต่งงานกัน ซึ่งสามีของเจ้าของเคสก็ตกลง ภายหลังแต่งงานสามีของเจ้าของเคสก็ยังคงเก็บตัวเงียบ ไม่สุงสิงกับใคร และยังไม่เคยล่วงเกินเจ้าของเคสฉันท์สามีภรรยาทั่วไป ซึ่งเจ้าของเคสก็รู้สึกเหมือนมีลูกชายมากกว่ามีสามี
ต่อมาสามีของเจ้าของเคสล้มป่วย มีอาการคันตามร่างกาย ซึ่งภายหลังการตรวจก็พบว่าสามีของเจ้าของเคสป่วยเป็นโรคเอดส์ โดยเป็นมาได้ประมาณ 4 ปี แล้ว ซึ่งเจ้าของเคสก็ได้ปลอบ ให้กำลังใจสามี และสัญญาว่าจะคอยดูแลกันและกัน ต่อมาเจ้าของเคสเดินทางไปร่วมงานแต่งงานของน้องสาวที่ประเทศอังกฤษ โดยได้แวะเยี่ยมแม่ของสามี หลังจากนั้นเจ้าของเคสและสามีก็ได้เดินทางมาจดทะเบียนกันที่ประเทศอังกฤษอีกครั้ง โดยครั้งนี้เจ้าของเคสและสามีได้ซื้อบ้านอยู่และได้รับแม่ของสามีมาอยู่ด้วย สามีของเจ้าของเคสเสียชีวิตด้วยโรคเอดส์ในเวลาต่อมา แม่ของสามีก็ได้แต่ร้องไห้ โดยเชือว่าเจ้าของเคสเป็นคนนำโรคมาติดสามีของเจ้าของเคส จนกระทั่งเจ้าของเคสไปตรวจเลือดและเอาผลตรวจเลือดมาให้ดู จึงเข้าใจและอยู่ด้วยกันตั้งแต่นั้นมา
ต่อมาเจ้าของเคสก็ได้ติดจานดาวธรรมที่บ้าน และได้ชักชวนแม่ของสามีมาชมรายการด้วย โดยเจ้าของเคสเป็นคนแปลให้ฟัง ซึ่งแม่ของสามีก็มีโอกาสได้ทำบุญ ทำให้มีหน้าตาที่ผ่องใสขึ้น อารมณ์ดี นอกจากนี้เจ้าของเคสยังได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรด้วยการเผยแพร่จานดาวธรรมให้น้องสาว และคนอื่นๆ อีกเป็นจำนวนมาก
QUOTE
หลับตา ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาวหนึ่งที แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
Q: พ่อของเจ้าของเคสมีบุพกรรมใดจึงต้องยอมแม่ของเจ้าของเคสทุกครั้ง ตายแล้วไปไหน มีสภาพเป็นอย่างไร ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่
[attachmentid=2040]
A: พ่อของเจ้าของเคสต้องยอมแม่ของเจ้าของเคสเพราะความรักที่มีให้แม่ของเจ้าของเคส ไม่ต้องการให้แม่ของเจ้าของเคสหงุดหงิด เป็นเรื่องในปัจจุบันเป็นหลัก ประกอบกับการที่เคยเป็นสามีภรรยากันมาหลายชาติ ตายแล้วไปเกิดเป็นภุมะเทวาระดับทั่วไป เพราะบุญที่เคยทำบ้างตามประเพณี ยังมีสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่ดีนัก ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ทำให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ฝากบอกว่าอยากได้บุญมากกว่านี้ ให้เจ้าของเคสอุทิศบุญไปให้บ่อยๆ
Q: แม่ของเจ้าของเคสมีวิบากกรรมใดจึงต้องเสียหน้าจากการที่ไม่มีฝ่ายชายในวันหมั้น และบุญใดที่ทำให้แม่ของเจ้าของเคสคลอดลูกด้วยความง่ายดาย มีบุพกรรมอย่างไรจึงมักจะทะเลาะกับคนรอบข้าง ทำอย่างไรจึงจะทำให้แม่ของเจ้าของเคสได้มาสร้างบุญกุศลร่วมกับหมู่คณะ
[attachmentid=2041][attachmentid=2042]
A: แม่ของเจ้าของเคสต้องเสียหน้าจากการที่ไม่มีฝ่ายชายในวันหมั้นเพราะกรรมในอดีตที่เป็นสามีภียากันเหมือนในชาติปัจจุบัน โดยในชาตินั้นเป็นคนขี้งอน และเมื่องอนก็จะชอบพูดขู่ว่าจะถอนหมั้น ซึ่งพ่อของเจ้าของเคสในชาตินั้นก็โมโหจึงตอบว่า 'ถอนก็ได้ แต่ชาติหน้า' พูดกันแบบนี้บ่อยครั้งจึงเป็นผังติดตัวมาชาติปัจจุบัน
[attachmentid=2043]
แม่ของเจ้าของเคสคลอดลูกด้วยความง่ายเพราะบุญสงเคราะห์ญาติที่ทำมาในอดีตมาส่งผล ส่วนที่ชอบทะเลาะกับคนรอบข้างเพราะสั่งสมโทสะจริตเอาไว้ ทั้งๆ ที่เป็นคนที่มีพื้นฐานใจดีมาก ไม่ได้มีบุพกรรมอะไร ให้เจ้าของเคสอดทน และหมั่นทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้ท่านรู้จักบุญและบาป
Q: ทำไมเจ้าของเคสจึงต้องทำงานหนักช่วยพ่อและแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย บุพกรรมใดทำให้เจ้าของเคสป่วยเป็นโรคฝีในท้อง มีอาการปางตาย พูดไม่ได้ ร่างกายซูบผอมอยู่หลายปี เมื่อหายก็ประสบอุบัติเหตุรถชนอีกหลายครั้ง และเพราะบุญใดจึงรอดมาได้
[attachmentid=2044][attachmentid=2045]
A: เจ้าของเคสจึงต้องทำงานหนักช่วยพ่อและแม่ตั้งแต่อายุยังน้อยเพราะในอดีตชาติที่มักจะพูดและคิดเสมอว่าการจะรวยจะต้องเกิดจากหนึ่งสมองและสองมือเท่านั้น โดยไม่ได้ทำทานไว้ ชาตินี้จึงต้องทำงานหนักตั้งแต่เด็ก
[attachmentid=2046][attachmentid=2047]
ที่เจ็บป่วยเพราะชาติในอดีตที่เกิดเป็นชาวไร่ ได้ทำกับดักเพื่อดักสัตว์ที่เข้ามาทำลายพืชผลต่างๆ โดยนำมาขังไว้ในกรง ให้อดอาหาร บางทีก็ใช้ลูกศรยิง หรือใช้ก้อนหินขว้างใส่ วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผล ส่วนที่ประสบอุบัติเหตุเพราะในชาติอดีตเมื่อจับสัตว์มาขังไว้ ก็จะตีหรือลงโทษก่อนจะปล่อยไป วิบากกรมดังกล่าวมาส่งผลให้ถูกรถชนหลายครั้ง แต่ก็ไม่ถึงตายเพราะไม่ได้ทำให้สัตว์ตาย
[attachmentid=2048]
Q: ทำไมสามีของเจ้าของเคสจึงไม่ต่อยสุงสิงกับใคร ชอบเล่นคอมพิวเตอร์ โดยสะสมประวัติ วัด และเรื่องราวของพระพุทธศาสนา ทำไมสามีจึงเป้นโรคเอดส์ และต้องมาตายเพราะโรคนี้ สามีตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่อุทิศไปให้อย่างไร
[attachmentid=2049]
A: สามีของเจ้าของเคสในอดีตเคยทำบุญในพระพุทธศาสนา แต่มีกรรมดื่มสุรามาส่งผล จึงทำให้เหมือนกับคนบ้า
[attachmentid=2050][attachmentid=2051]
ป่วยเป็นโรคเอดส์เพราะกรรมปัจจุบัน รวมกับกรรมปาณาติบาตฆ่าสัตว์ทำอาหาร ฆ่าสัตว์ขาย ขายให้คนอื่นไปฆ่า หรือล่าสัตว์เพื่อเป็นเกมกีฬา สามีของเจ้าของเคสตายแล้วไปเกิดเป็นภุมมะเทวาชั้นดี ด้วยบุญที่เจ้าของเคสทำอุทิศไปให้
Q: เจ้าของเคสและสามีมีบุพกรรมร่วมกันอย่างไร จึงต้องแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่คู่กัน แต่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกันฉันท์สามีภรรยา
[attachmentid=2053]
A: เพราะในอดีตเคยเป็นพี่น้องกันมากกว่าเป็นสามภรรยากัน ประกอบกับในชาติปัจจุบันสามีรู้ตัวว่าเป้นโรคเอดส์ และไม่ต้องการให้เจ้าของเคสติดโรคเอดส์ไปด้วยจึงไม่เคยยุ่งเกี่ยวกันฉันท์สามีภรรยา
Q: เพราะเหตุใดเจ้าของเคสจึงไม่ยอมเลิกกับสามี ทั้งที่สามีของเจ้าของเคสมีนิสัยที่ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง
[attachmentid=2054]
A: เพราะเคยสร้างบุญร่วมกันมาในพระพุทธศาสนา แต่ในชาตินั้นได้ให้ความเอ็นดูโดยการให้เงินไปดื่มเหล้าสังสรรค์ ด้วยวิบากกรรมนี้จึงต้องมาเลี้ยงดูน้องชายในอดีต ที่มาเป็นสามีในชาติปัจจุบัน
Q: เจ้าของเคส สามีและแม่สามีมีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไร เคยสร้างบุญมากับหมู่คณะอย่างไร
[attachmentid=2055][attachmentid=2056]
A: เจ้าของเคส สามีและแม่สามีเคยสร้างบุญร่วมกันกับหมู่คณะแบบกองเสบียงจากการชักนำของเจ้าของเคส แต่ทั้งสามีและแม่สามีทำบุญแบบขอไปที คือขอก็ทำ ไม่อยากขัดใจ ไม่ได้มี่ศรัทธา และไม่ได้ตั้งใจอฐิษฐานล้อมกรอบไว้จึงพลัดไปเกิดนอกบุญเขต แต่ด้วยบุญที่ทำมาร่วมกันก็เลยดึงดูดให้มาอยู่ร่วมกันอีกในชาติปัจจุบัน
Q: ทำไมน้องๆ ของเจ้าของเคสเป็นคนเรียนดี มี่หน้าที่การงานดี แต่มักจะมีปัญหาครอบครัว และน้องสาวของเจ้าของเคสคนไหนบ้างที่มีสายบุญมากับหมู่คณะ
[attachmentid=2057][attachmentid=2058]
A: ที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเพราะทุกคนทำทานดีมาระดับหนึ่ง แต่ยังบกพร่องในศีลข้อที่ 3 จึงทำให้มีคู่ที่มีศีล ศรัทธาทิฐิที่ไม่เสมอกัน จึงมีความขัดแย้งกันอยู่เรื่อยๆ เพราะเคสมีสายบุญร่วมกันมา ให้เจ้าของเคสเป็นกัลยาณมิตรกับทุกคน โดยเริ่มที่น้องสาวทุกคนของเจ้าของเคสก่อน แล้วจึงค่อยทำหน้าที่ให้กับน้องชายต่อไป
[attachmentid=2059]
อีตาคนนี้แปล๊กแปลก
ชาตินี้เมื่อมาเจอกันแล้วก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีในทุกๆ บุญอย่างเต็มที่
และอฐิษฐานให้ได้ไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันอีกเลย
และอฐิษฐานให้ได้ไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันอีกเลย
Attached Files
-
CASE_06_02_2006_0001_.JPG 15.56KB
10 downloads
-
CASE_06_02_2006_0002_.JPG 18.3KB
10 downloads
-
CASE_06_02_2006_0003_.JPG 16.42KB
10 downloads
-
CASE_06_02_2006_0004_.JPG 18.78KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0005_.JPG 19.55KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0006_.JPG 20.41KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0007_.JPG 18.55KB
7 downloads
-
CASE_06_02_2006_0008_.JPG 14.73KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0009_.JPG 12.81KB
8 downloads
-
CASE_06_02_2006_0010_.JPG 19.5KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0011_.JPG 15.97KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0012_.JPG 16.92KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0013_.JPG 16.75KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0014_.JPG 18.28KB
10 downloads
-
CASE_06_02_2006_0015_.JPG 17.86KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0016_.JPG 18.32KB
10 downloads
-
CASE_06_02_2006_0017_.JPG 17.37KB
9 downloads
-
CASE_06_02_2006_0018_.JPG 16.88KB
8 downloads
-
CASE_06_02_2006_0019_.JPG 19.55KB
7 downloads
ด้วยรักจากใจ ด้วยห่วงใย จากใจจริง
