5 replies to this topic

[ธรรมขาว]

คือว่าพ่อกับแม่ไม่อยากให้ผมทำบุณกับพระสง ในพระพุธศาสนา ท่านว่าผมเห็นพระดีกว่าพ่อกับแม่ ท่านอยากให้ผมทำดี ทำบุณแต่กับพ่อกับแม่เท่านั้น ผมควรทำอย่างไรดีคับ

[PU-PE-072]

เราก็ต้องดูและคุณพ่อและคุณแม่ด้วยการเอาใจใส่อย่างเต็มที่เต็มกำลังก่อน

 

ส่วนบุญอื่นๆ เราก็ทำตามโอกาศอันสมควร เช่น อาจจะใส่ตู้รับบริจาคเพื่อเด็กยากไรตามที่เราไม่เดือดร้อน และพ่อแม่ก็ไม่กังวลใจด้วย

 

และเมื่อมีโอกาศอันดี ก็อาจจะพาคุณพ่อและคุณแม่มาปฎิบัติธรรมบ้างเป็นครั้งคราวก็ได้ (ถ้าท่านยังไม่ชอบวัดนี้ ก็ไปในวัดที่ท่านศรัทธาก็ได้ครับ เพื่อความสบายใจทั้งครอบครัว)

[ทัพพีในหม้อ]

จริงๆ ท่าน PU-PE-072  ก็ได้กล่าวไว้ดีแล้ว  แต่เพื่อให้มองเห็นภาพง่ายขึ้น  ขออนุญาติขยายคำตอบของท่าน PU-PE-072  อีกนิดนะครับ

 

การที่พ่อแม่เอ่ยปากแบบนั้นกับเรา  อันดับแรก  เราอย่าเพิ่งไปคิดน้อยใจท่านเด็ดขาด  แต่ให้กลับมามองตัวเราเองทันที  ว่าเราได้ปฏิบัติกับท่านทั้งสองเพียงพอ  เหมาะสมแล้วหรือไม่

 

ห้า-หกวัน  เราออกไปทำงาน  ไปเรียนหนังสือ  เช้าก็มีเวลาให้ท่านนิดเดียว  เย็นกลับมาก็เหนื่อย  แทบจะไม่ได้พูดคุยกัน  วันอาทิตย์แทนที่จะอยู่บ้าน  พาไปเที่ยว  พาไปธุระ  พาไปซื้อของใช้ส่วนตัว  หรือทำอาหารทานกันสนุกๆ  เราก็ออกไปวัดซะแล้ว  ถ้าเป็นแบบนั้น  ก็แปลว่า  เราเอาตัวเราเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล  สนใจแต่สิ่งสำคัญของตนเอง  ไม่มองคนรอบข้าง  ซึ่งท่านทั้งสองก็ต้องน้อยใจแน่ๆ  เราต้องหัดจัดสรรเวลาให้พอเหมาะ  พอสมกันในทุกๆ เรื่อง  ต้องมองให้ออกว่า ณ เวลานั้น  สิ่งสำคัญกับตัวเราที่สุด  คือสิ่งใด  เราจะเอาบุญใส่ตัวคนเดียวด้วยการมาวัดปฏิบัติธรรม   หรือ  จะเอาบุญที่ทำให้พระในบ้านชุ่มชื่นหัวใจ  จัดเวลามาวัดบ้าง  ดูแลท่านบ้าง  แค่นี้ท่านก้ไม่บ่นแล้วครับ  เพราะเราทำหน้าที่ลูกครบถ้วนแล้ว

 

ท่านไม่อยากให้เราทำบุญเยอะ  เพราะท่านมีความห่วงในอนาคตของเรา  เราจะอยู่ยังไง  มีเงินใช้ไหม  แก่ตัวไปจะทำยังไง  ซึ่งก็เป็นปกติของผู้ที่ผ่านโลกมาก่อน  ที่จะมองเห็นภัยทางโลกในกาลข้างหน้า   แต่ถ้าเราทำให้ท่านเห็นได้  ว่าเราสามารถเลี้ยงดูตัวเองได้  เลี้ยงดูท่านได้  มีเงินเก็บสำรองตามสมควร  ทำให้ท่านได้เห็นสม่ำเสมอ  ทำให้ท่านสบายใจ  ทำให้ท่านวางใจ   ท่านก็จะหมดความกังวลตรงนี้ไปทันที  

 

การทำบุญเต็มที่  เต็มกำลังนั้น  ไม่ใช่ว่ามีเท่าไหร่ทำหมด  แต่เราต้องรู้จักหลักในการบริหารเงินด้วย  

 

ใช้หนี้เก่า   คือ  จัดสรรค่าใช้จ่ายเลี้ยงดู  บำรุง  ตอบแทนพระคุณทุกท่านที่เคยมีพระคุรกับเรามาตามสมควร  เช่น  พ่อแม่  ญาติผู้ใหญ่  ครูบาอาจารย์  เหล่านี้เป็นต้น  การตอบแทนพระคุณด้วยใจที่เคารพรักอย่างยิ่งนี้  ถือเป็นบุญทางโลกที่ใหญ่ที่สุดแล้ว

 

สร้างหนี้ใหม่  คือ  จัดสรรค่าใช่จ่ายในการเลี้ยงดูบุตร  บริวาร  ลูกน้อง  ลูกจ้าง  ผู้ด้อยโอกาสต่างๆ  เพื่อสร้างบรรยากาศรักและเคารพกันในกลุ่มชน  ทำให้สังคมรอบตัวเราทั้งชาตินี้และชาติหน้ามีแต่ความรักใคร่ ปรองดอง

 

ฝังดินไว้  คือ  จัดสรรทรัพย์เพื่อฝากไว้ในพระพุทธศาสนา  เพื่อให้ออกดอก  ออกผลให้เราสามารถเก็บเกี่ยวได้ในกาลข้างหน้า

 

ใช้ฉุกเฉิน  คือ  จัดสรรทรัพย์ในรูปแบบต่างๆ  เพื่อเก็บเอาไว้ใช้ในยามจำเป็นโดยเฉพาะ  (ซึ่งตรงนี้เอง  ที่จะทำให้พ่อ แม่ เราวางใจได้  ว่าเราสามารถเอาตัวรอดได้  ท่านก็จะหมดห่วง)

 

เงินส่วนตัว  ซึ่งก็เป็นค่าใช้จ่ายในการบำรุงตัวเราเองตามสมควรต่างๆ  

 

ซึ่งถ้าตัวเราสามารถบริหารทรัพย์ทั้งห้ากองได้อย่างเหมาะสม  ตามสมควรและสมดุลย์  พ่อแม่ก็จะหมดห่วง  หมดกังวล  และวางใจในตัวเรา  ต่อไปไม่ว่าเราจะทำบุญมากแค่ไหน  แต่ถ้าสมดุลย์ห้ากองนี่ยังอยู่  ก็ไม่มีใครสามารถตำหนิเราได้อย่างแน่นอน

 

เพราะฉะนั้น  อย่าเพิ่งไปน้อยใจพ่อแม่  น้อยใจในวาสนา  ลองหันมาปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้นก่อน  ผมว่าอะไร  ต่อมิอะไร คงจะดีขึ้นอย่างแน่นอนครับ

[ปฏิปทา 072]

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับธรรมะใสๆ ที่คุณ.ทัพพีในหม้อ ช่วยแนะนำให้ในครั้งนี้ ด้วย ค่ะ ได้อ่านแล้ว ก็ยิ่งมีความเข้าใจในการทำบุญสร้างบารมี

 

และการจัดสรรในเรื่องในครอบครัวได้มากๆๆๆ ค่ะ ดีใจมากๆๆๆ ที่ได้เข้ามาอ่านธรรมะอยู่ทุกๆวัน ด้วยใจที่แจ่มใสอยู่ตลอด พร้อมยังได้ข้อคิดที่ดีๆๆๆ

 

อีกมากมาย ที่จะเอามาปฏิบัติตามคำแนะนำ ด้วย ค่ะ เพราะตัวเองก็ยังเป็นคนใหม่ ในการสร้างบารมีอยู่ ค่ะ  สาธุ สาธุ สาธุ

[kotchapornda]

อนุโมทนาสาธุค่ะ 

[WISH]

ท่านอาจน้อยใจ ที่ไม่มีเวลาให้ท่าน หรือ เอาใจท่าน?

 

พ่อแม่ คือ พระในบ้าน เป็นเนื้อนาบุญของครอบครัว

 

จะให้ดี ก็พาพระในบ้านไปพบพระนอกบ้าน

 

ตัวเราก็หาพระในตัว เป็นเนื้อนาบุญของเรา

Attached Files

•  1257067480777_jpg.jpg   34.25KB   6 downloads