หลวงปู่ ท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆ!!!!
#1
Posted 31 October 2006 - 09:32 PM
อาจเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เเต่ดิฉันรู้สึกได้เลยว่า
ท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆ
เมื่อก่อนไม่เคยขออะไรท่านเลย เเละเพราะเป็นคนทุศีลด้วยมั้ง
เลยไม่เจอเรื่องดีๆกับเขาน่ะค่ะ
สองเดือนก่อน ดิฉัน กลับมาวัดใหม่ๆ เเล้วทนสิ่งยั่วยุไม่ไหว
ก่อนนอนคืนหนึ่งในฤดูฝนนี่เเหละ คิดจะถอดหลวงปู่ออก
เเล้วพนมมือบอกท่านว่า หลวงปู่ขา หนูจะออกไปหากามเเล้วนะคะ
เเล้วขณะที่จะยก สร้อยหลวงปู่ขึ้น ฟ้าก็ผ่าดังเปรี้ยง ตกใจเลยไม่ได้
ถอดออกค่ะ
เรื่องนั้นยังไม่คิดอะไรเท่าไร
ตอนไปตรวจเลือด คือเป็นคนเส้นเลือดเล็กมากๆ พยาบาลหาเส้นไม่เจอ
ดิฉันก็ปลงๆ ว่าเออ หนอวันนี้เจ็บเเน่ๆเรา หลายรูเเน่ๆ
เเล้วหาเท่าไร พยาบาลก็ไม่เจอเส้นสักที เเต่วันนั้นถือศีลเเปด
ก็ลองขอหลวงปู่ดูน่ะค่ะ ว่า หลวงปู่ขา ขอทีเดียวนะคะหนูไม่อยากเจ็บเยอะ
เเล้วพยาบาลก็เเทงจึ้กลงไป ปรากฏว่ามีเลือดออกมา ในเข็ม
เเล้วพยาบาลก็พูดออกมาว่า น้องๆ รู้มั้ย ว่าพี่ไม่เจอหรอกนะเส้นเลือด
เเต่พี่ก็จิ้มสุ่มๆเอาตามหลักว่าคนเราต้องมีเส้นอยู่ตรงนี้ เเล้วก็เจอพอดี
เรานี่ ก็ไม่เเน่ใจอีกค่ะ เออ ท่านศักดิ์สิทธิ์ จริงๆหรือว่า เค้าจิ้มตามวิชาเค้ากันเเน่
เเต่พอมาคุยกับเพื่อน เพื่อนบอกว่า โห นี่เเก รู้มั้ย ขนาดหาเส้นเจอเค้ายังโดนกันไปเเปดรู
(คือพี่สาวเพื่อนโดนไปเเปดเข็มกว่าจะเจาะได้น่ะค่ะ)
อีกเรื่องหนึ่งค่ะ
คือเมื่อคืนพลาดดื่มนมบูดไป หลายอยู่
คือ เเทบไม่รู้น่ะค่ะว่าบูด มันเเค่เปรี้ยวนิดๆ
เเล้วทีนี้จับได้ว่ามันบูด (ศีลห้าค่ะ เเหะๆ)
ก็เลย ทิ้งไป นึกว่าวันนี้ ต้องปวดท้องตอนกลางคืนเเน่ๆ
เเล้ววันก็นอน ตื่นมาตีสอง ปวดท้องมากๆ เดินไปเข้าห้องน้ำ
คือเคยเป็นอาหารเป็นพิษครั้งนึง คราวนั้นไม่ได้กินของบูดด้วยซ้ำ
เเต่ต้องเข้าโรงพยาบาล
เมื่อคืนนี้ปวดจนต้องลงไปดิ้นกับพื้น ร้องอยู่คนเดียว
คนอื่นในหอหลับหมดน่ะค่ะ มันตีสองเเล้ว ตอนเเรกนึกถึงโรงพยาบาลก่อนเลย
เเต่ด้วยความที่เสียดายเงิน เพราะถ้าไปโรงพยาบาลตอนนี้ ต้องเอาเงินไปจ่าย
เงินค่าผ่อนองค์พระ กับค่ากฐินที่อุตส่าห์อดข้าว อดขนม อดรถไฟฟ้า ขึ้นรถเมล์
เเถมตัดใจขายของรักที่ขายได้ทั้งหมดมาทำ (เงินไม่มากหรอกค่ะ เเต่จน เเละที่บ้านไม่ชอบวัด
เลยไม่มีทางเลือก)
ซึ่งดิ้นอยู่กับ พื้นห้องน้ำ เเล้วนึกถึงท่านว่า หนูไม่อยากพลาดกฐินคราวนี้
ไม่อยากพลาดการผ่อนองค์พระ
ช่วยหนูด้วยค่ะ หลวงปู่ เเต่ในใจไม่หวังอะไรมาก เลย จริงๆ มันเเทบเป็นไปไม่ได้
ที่จะหาย เพราะเคยเป็นเเบบนี้มาเเล้วต้องเข้าโรงพยาบาล
เเล้วก็ย้ายห้องน้ำ ลงไปชั้นสอง
ไปเพราะชั้นสาม ใช้ไม่ได้ ปวดจนลุกเเทบไม่ได้ ตอนนั้น ใจเสียมากๆ ค่ะ
มือเเทบหยิบอะไรไม่ได้เลย ขนาดชามใส่น้ำมือยังสั่น
ขาขวิดไปหมด หายใจก็ไม่ค่อยออก เพราะมันปวดมาก
พอลงมาห้องน้ำชั้นสองปวดอยู่ไม่ถึงห้านาที นึกถึงหลวงปู่อีก
เเล้วจู่ๆ ก็ถ่ายออกมาค่ะ พอถ่ายเสร็จ ก็ปวดอยู่เเป๊บเดียว
ขณะปวด ใจก็ตรึกดวงใสๆไปด้วย (คือช่วงนี้เบื่อ โลกย์เต็มทนค่ะ เลยตรึกมาสองวันเเล้ว)
อยู่ๆก็เหมือนระบบโดนตัด มีสมาธิขึ้นมา
เเล้วก็หายปวดอย่างน่าอัศจรรย์
คือสรุปเป็นไม่ถึงสิบห้านาทีด้วยซ้ำ
เเล้วตื่นมาก็ ไม่เป็นไรเลยค่ะ เเปลกมั้ยคะ เเล้วก็ถ่ายเเบบคนป่วยเเต่ไม่มากไม่ทรมานเลย
ไม่ได้ถ่ายบ่อยด้วย
ค่ะเเค่นี้เเหละ เเต่อยากเล่า คือดิฉันปลื้มท่านจนทนไม่ไหว นั่นเองจึงมาโพสท์
#2
Posted 31 October 2006 - 09:35 PM
ผู้ที่ทำนิพพานให้แจ้งแล้ว ก็ย่อมมีจิตตั้งมั่น
ไม่หวั่นไหวในโลกธรรมทั้งหลายฉันนั้น
(พุทธพจน์)
#3
Posted 31 October 2006 - 10:11 PM
ด้ายเส้นเดียว .........ไม่เป็นผืนผ้า
อิฐก้อนเดียว .... ไม่เป็นบ้านเรือน
ทำบุญคนเดียว ...ไม่เป็นกัลยาณมิตร
#4
Posted 31 October 2006 - 10:17 PM
#5
Posted 31 October 2006 - 11:02 PM
แต่ถ้าคนมีบุญไม่มาก หลวงปู่ก็ช่วยได้ยาก
แต่ถ้ามีบุญมาก หลวงปู่ก็ช่วยได้อย่างสบาย
#6
Posted 31 October 2006 - 11:48 PM
ต้องถึงธรรมอย่างเสบย แน่แท้
ให้ทำอย่างที่เคย สอนสั่ง
นั่ง บ่ มีข้อแม้ จักได้ธรรมครอง
สุนทรพ่อ
มาร่วมกันสร้างสันติสุขให้กับโลกกันเถอะ
#7
Posted 01 November 2006 - 04:03 AM
ผู้ที่มีจิตใจเข้มแข็งที่สุด ย่อมเป็นผู้ที่สุภาพนุ่มนวลที่สุด
#8
Posted 01 November 2006 - 07:24 AM
เพียงนึกถึงท่าน
รู้สึกถึงอานุภาพท่านกับตัวเองเช่นกัน
#9
Posted 01 November 2006 - 09:54 AM
แล้วอย่าลืมสวดบทสรรเสริญพระเดชพระคุณหลวงปู่(เชื่อมสายบุญท่าน)ทุกๆวันนะ
#10
Posted 01 November 2006 - 10:29 AM
Attached Files
โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน
นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ . . . ฯ ๑๖๐ ฯ
เราต้องพึ่งตัวเราเอง
คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
บุคคลผู้ฝึกตนดีแล้ว
ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้แสนยาก
Oneself indeed is master of oneself,
Who else could other master be?
With oneself perfectly trained,
One obtains a refuge hard to gain
#11
Posted 01 November 2006 - 11:54 AM
คิดว่าท่านต้องมาช่วยเราแน่ ๆ เลย
#12
Posted 01 November 2006 - 12:37 PM
ตอนนี้ใจอยู่แต่ในบุญคะ รักการทำบุญและปฏิบัติธรรมมากๆ
สาธุ สาธุ สาธุ
#13
Posted 01 November 2006 - 12:59 PM
#14
Posted 01 November 2006 - 01:12 PM
#15
Posted 01 November 2006 - 01:14 PM
ถ้าสวดสรรเสริญคุณท่านด้วย และคิดถึงท่านด้วย ภัยอันตรายต่าง ๆ จะไม่มี
ผมก็มีประสบการณ์เหมือนกัน เวลาที่ประสบปัญหาที่แก้ไขได้ลำบากทำให้
ทุกข์ใจกังวลใจมากก็อธิษฐานขอบารมีท่านช่วย ก็ได้ผลเป็นอัศจรรย์หลายครั้ง
#16
Posted 01 November 2006 - 07:26 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#17
Posted 30 November 2006 - 03:53 PM