พระธรรมกายประจำตัว ณ มหาธรรมกายเจดีย์
(พระภูเบศ ฌานาภิญโญ)
พระธรรมกายประจำตัว ที่จะประดิษฐานบนมหาธรรมกายเจดีย์นั้น ไม่เคยมีที่ไหนทำมาก่อน เพราะเป็นพุทธลักษณะที่จำลองมาจากธรรมกายที่อยู่ในตัวของเรา ซึ่ง พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ตั้งใจถอดแบบออกมาให้เหมือนจริง ท่านพยายามถอดจากละเอียดมาเป็นหยาบ ก่อนที่จะสร้าง ท่านคิดมาแล้วหลายปี แล้วก็ทดลองสร้างมาแล้ว ๑๙ ปี เพราะฉะนั้นจึงมั่นใจได้เลยว่า พระธรรมกายที่ท่านสร้างขึ้นมา จะตรงตามลักษณะมหาบุรุษ ๓๒ ประการ มากที่สุด แล้วก็สวยงาม งดงามสง่ามาก
การหล่อพระธรรมกายประจำตัว
(พระรังสฤษดิ์ อิทธิจินตโก)
พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยได้ให้โจทย์ ในการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวว่า จะต้องประดิษฐานนานกว่า ๑,๐๐๐ ปี เมื่อได้รับโจทย์นี้มาสิ่งที่หลวงพี่คิดถึงเป็นอันดับแรกก็คือ มหาธรรมกายเจดีย์ของเราสร้างมาด้วยความยากลำบาก ด้วยปัจจัยของสาธุชนที่ได้มาด้วยความยากลำบาก ก็อยากจะให้งานชิ้นนี้เป็นงานที่มีค่าที่สุดในโลก เป็นมรดกของโลก ก็เลยคิดว่าสูตรโลหะต้องดี ความหนาพอเหมาะ เทคนิคการหล่อต้องดี ถึงจะทำให้องค์พระธรรมกายประจำตัว ที่จะนำไปประดิษฐานที่มหาธรรมกายเจดีย์ เป็นองค์พระที่มีความคงทน และสามารถเก็บรายละเอียดให้ได้มากที่สุด เพราะองค์พระต้นแบบนี้ เป็นองค์พระที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้ถอดแบบมาจากการประพฤติปฏิบัติธรรม เพราะฉะนั้นรายละเอียดขององค์พระทั้งหมด ตั้งแต่สัดส่วนรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ทั้งหลายนี้ ต้องให้ครบถ้วนที่สุด ดังนั้นจึงต้องไปศึกษากระบวนการ วิธีการทำงานว่าการหล่อโลหะประเภทไหน ถึงจะเก็บรายละเอียดได้มากถึงขนาดนั้น ซึ่งวิธีการแบบนี้ การหล่อของคนโบราณยังไม่สามารถรองรับได้ ก็เลยไปทดลองและพบว่า ระบบการหล่อของต่างประเทศนั้น มีระบบเซรามิคเชลล์ (Ceramicsell) มีการใช้น้ำเซรามิค ใช้ทรายที่เป็นพวกแร่มูไรท์ ซึ่งทำให้โครงสร้างของพิมพ์ต้นแบบนั้น แข็งแรงพอที่จะรองรับ น้ำโลหะที่มีอุณหภูมิถึง ๑,๒๐๐ ํC ได้ เพราะโลหะที่นำมาใช้ในการสร้างองค์พระ เป็นเนื้อสูตรโลหะที่คงทนแล้วก็มีความแข็งแรงเป็นพิเศษ รับรองว่าอยู่ได้กว่า ๑,๐๐๐ ปี แน่นอน สูตรโลหะไม่ว่าจะเป็นองค์พระที่ประดิษฐานบนมหาธรรมกายเจดีย์ เป็นโลหะที่ทำโดมเจดีย์ หรือ Step Cladding ของเจดีย์ก็ตาม ทั้งสามส่วนนี้เป็นโลหะชนิดเดียวกันทั้งหมด เพราะฉะนั้นจึงมีความคงทนถาวรมากที่สุด
การเลือกเฟ้นสถานที่ผลิตองค์พระฯ
โรงงานที่จะหล่อพระธรรมกายประจำตัวนี้ คณะกรรมการได้เลือกเฟ้นโรงงานที่มีความเหมาะสม มีพื้นที่พอเหมาะและมีเงินทุนพอที่จะทำได้ เพราะ เราต้องการให้ชิ้นงานนั้นทำที่เดียว ไม่ให้รั่วไหลไปที่อื่น เพราะเราเกรงปัญหาเรื่องการสูญหายของชิ้นงาน เพราะชิ้นงานที่เป็นองค์พระประจำตัว ซึ่งมีการจารึกรายชื่อของท่านผู้เป็นเจ้าภาพ ถ้ารั่วไหลไปที่อื่น ชื่อนั้นก็จะติดไปอยู่ด้วย ซึ่งไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง เพราะฉะนั้นเราจึงระวังเรื่องนี้เป็นที่สุดทีเดียว ถึงกับมีการจ้างระบบ Security ดังนั้นโรงงานที่รับเรื่องนี้ ต้องเป็นโรงงานขนาดใหญ่ที่จะรองรับงานนี้ได้ สำหรับโรงงานที่ญี่ปุ่น เขามีคุณสมบัติและความสามารถในการทำงานเรื่ององค์พระได้ แต่เราไม่ได้ว่าจ้างเขาทำ เพราะอยู่ต่างประเทศ ไกลหูไกลตาเกินไป เราไม่สามารถที่จะควบคุมและรักษาความปลอดภัยของชิ้นงานได้ เราจึงหาโรงงานในประเทศซึ่งจะควบคุมเรื่องนี้ได้
ผู้ทำการหล่อองค์พระฯ ต้องรักษาศีลด้วย
ถ้าจะพูดถึงกระบวนการในการหล่อองค์พระฯ เนื่อง จากเป็นของศักดิ์สิทธิ์ที่จะเป็นของคู่โลก เพราะฉะนั้นจึงต้องให้ทุกคนที่ทำงาน อย่างน้อยต้องสมาทานศีล ๕ และนายช่างผู้เทโลหะก่อนที่จะเทโลหะต้องสมาทานศีล ๕ เสียก่อน และแต่งชุดขาวในปริมณฑลที่มีการเท เพื่อให้งานของเราเป็นงานที่ศักดิ์สิทธิ์
ขั้น ตอนต่างๆ ในการหล่อองค์พระฯ จากต้นแบบที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเมตตาส่งให้กับคณะกรรมการจัดสร้างมา นั้น มีหน้าตักระหว่างเข่าซ้ายถึงเข่าขวา ๑๕ ซม. มีความสูง ตั้งแต่พื้นฐานด้านบนจนถึงจอมกระหม่อม ๑๕ ซม. ส่วนฐานนั้นมีความสูง ๓ ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางของฐาน ๑๘ ซม. และท่านเป็นผู้ดูแลการปั้นองค์พระต้นแบบทั้งหมด เพื่อให้ได้สัดส่วนเหมือนกับองค์พระธรรมกายภายใน ต่อจากนั้นจึงมาเป็นชิ้นงาน Master Piece กระบวนการต่อไปคือการทำพิมพ์ยาง แล้วทำเป็นชิ้นงานขี้ผึ้ง เมื่อเป็นขี้ผึ้งเสร็จแล้ว เอามาเคลือบด้วยน้ำเซรามิค ๙ ชั้น ตามกระบวนการของระบบเซรามิคเชลล์ เมื่อได้องค์พระ ที่มีเซรามิคเคลือบแข็งแรงดีแล้ว เราจะไล่ขี้ผึ้งออก แล้วอบเซรามิคให้ร้อนด้วยอุณหภูมิ ๑,๐๐๐ ํC จากนั้นก็หลอมน้ำโลหะเทลงไป ในที่สุดจะได้องค์พระธรรมกายที่จะประดิษฐาน มีขนาดเท่ากันทุกประการ ที่เลือกเอาระบบเซรามิคเชลล์ มาใช้ในงานหล่อโลหะครั้งนี้ วัตถุประสงค์คือเพื่อเก็บรายละเอียดให้ได้มากที่สุด และเพื่อให้ได้โมลด์ (Mould) ที่มีคุณภาพสำหรับรองรับน้ำโลหะที่มีอุณหภูมิสูง เนื่องจากน้ำโลหะมีน้ำหนักมาก เพราะฉะนั้นเกราะนี้ จะต้องเป็นเกราะที่มีความแข็งแรงมาก
การจารึกรายชื่อเจ้าภาพองค์พระฯ การจารึกรายชื่อผู้เป็นเจ้าภาพองค์พระประจำตัว จะจารึกที่ขอบฐานในแนวดิ่ง ตามเอกสารยืนยันอักขระรายชื่อเจ้าภาพองค์พระธรรมกายประจำตัว ที่เจ้าหน้าที่จะส่งไปให้เจ้าภาพตรวจสอบและยืนยันครั้งสุดท้าย ซึ่งจะใช้อยู่ใน ๓ ภาษา คือ ภาษาไทย จีน อังกฤษ โดยจะจารึกชื่อด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สั่งจากต่างประเทศเข้ามาทำงานนี้ โดยเฉพาะ ดังนั้นพระธรรมกายประจำตัวของทุกท่าน จะเป็นองค์พระที่มีคุณภาพที่สุด มีความสวยงามและคงทนสำหรับมหาธรรมกาย เจดีย์ของเราที่จะอยู่กว่า ๑,๐๐๐ ปี
มีการตรวจสอบคุณภาพองค์พระฯ ทุกขั้นตอน เราสั่งวัตถุดิบตามสูตรที่กำหนดจากอเมริกา นำเข้ามาเป็นโลหะซิลิกอนบรอนซ์ สำเร็จรูป (Ingot) สั่งเข้ามาเป็นงวดๆ ทั้งหมดประมาณ ๑,๐๐๐ ตัน จากนั้นมีการตรวจคุณภาพโดยเจ้าหน้าที่ของวัด ตั้งแต่ขบวนการในการตรวจสอบไม่ให้ส่วนผสมของโลหะผิดเพี้ยน กระบวนการในการทำขี้ผึ้งหุ่นองค์พระ การจัดทำรายชื่อการจารึกชื่อและการตรวจสอบความถูกต้องของรายชื่อการดูแล คุณภาพในการหล่อทั้งหมด ซึ่งในแต่ละขั้นตอนจะมีคณะกรรมการตรวจสอบในขั้นต่างๆ เพื่อให้ได้คุณภาพและมาตรฐาน
การประดิษฐานองค์พระฯ บนมหาธรรมกายเจดีย์
(อ.วิจิตร ชินาลัย)
พระ ธรรมกายประจำตัว ที่จะนำไปประดิษฐานบนมหาธรรมกายเจดีย์นั้น มีน้ำหนักองค์ละประมาณ ๒.๕ ก.ก. พระธรรมกายนี้จะหล่อด้วยบรอนซ์ หรือทองสัมฤทธิ์พระธรรมกายจะประดิษฐานอยู่บนโดม และเชิงลาดโดมของมหาธรรมกายเจดีย์ วิธีการขั้นต้น ในการประดิษฐานพระธรรมกายบน โดมนั้น เนื่องจากพระธรรมกายมีขนาด ๑๘ ซม. พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีดำริให้หาวิธีการประดิษฐานให้องค์พระต่อเนื่องสัมผัส ถึงกันหมดทุกองค์ ให้เชื่อมโยงในทางราบและเชื่อมโยงในทางแนวตั้งด้วย ฐานของพระธรรมกายองค์บน จะต้องติดกับเศียรของพระธรรมกายองค์ล่าง ดังนั้น การประดิษฐานองค์พระจึงเป็นการยากมาก องค์ที่อยู่บนสุดจะเป็นองค์ที่จารึกชื่อของพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย จะอยู่ตรงศูนย์กลางของโดม จากนั้นแถวถัดมาจะเรียงตามลักษณะของวงกลม แถวหนึ่งจะมี ๑ องค์ และเพิ่มจำนวนตามลำดับ การประดิษฐานองค์พระ เราจะใช้แนวแกนทิศใต้พระธรรมกายองค์ปฐมจะหันหน้าทางทิศใต้ องค์ถัดไป ในแถวที่ ๒ ก็จะหันหน้าไปเช่นเดียวกัน ทุกแถวหันหน้าไปทางทิศใต้หมด แล้วเรายึดเอาแกน ๖๐ องศา คือทุกๆ ๖๐ องศา แนวพระพักตร์ของพระธรรมกายจะหันออกไปทางเดียวกันเป็นแกน เพื่อให้เห็นเป็น Section ด้วยวิธีการนี้เราจะทราบแนวทางในการประดิษฐานองค์พระธรรมกาย
การประดิษฐานองค์พระธรรมกายลงบน Cladding หรือแผ่นผิวทองสัมฤทธิ์นั้นก็มีความสำคัญ คณะทำงานได้ใช้เวลาศึกษากันมาก ในเรื่องของแรงลม การหลุดร่วง การสูญหาย ได้พัฒนาวิธีการประกอบองค์พระธรรมกายติดกับฐานที่ประดิษฐานองค์พระ โดยใช้เวลานานพอสมควร จนสรุปว่าจะใช้ระบบความร้อนขยายฐานองค์พระออกไป ประมาณ ๑-๑.๕ ม.ม. แล้วนำองค์พระสวมลงบนแป้นรับฐาน พออุณหภูมิเย็นลงฐานจะหดตัว แล้วเกิดแรงบีบในแป้นรับฐานองค์พระเอง เพราะฉะนั้นโอกาสที่จะชำรุดเสียหาย ทั้งแรงลม ทั้งภัยจากมนุษย์ ก็ยากที่จะทำลายหรือดึงองค์พระออกไปได้ นอกจากนั้นเรายังทำเทคนิคบางประการเพื่อป้องกันชั้นที่ ๒ เผื่อจะมีการคลายตัวหรือทำความร้อนที่ฐานให้ขยายเพื่อดึงองค์พระออกอีกด้วย เราได้ทำการทดสอบแล้วว่า เมื่อองค์พระธรรมกายติดกับฐานบน Cladding แล้ว จะสามารถทนแรงดึงได้สูงมาก นั่นก็หมายความว่า เป็นการยากที่ใครจะสามารถดึงองค์พระให้หลุดไปจากฐานได้ แม้จะดึงออกไปได้แต่องค์พระก็จะขาด เพราะฉะนั้นไม่มีทางที่จะขโมยองค์พระที่สมบูรณ์ออกไปได้เลย
ตำแหน่งพระธรรมกายประจำตัวของแต่ละคน
(อ.วิจิตร ชินาลัย)
ถ้าเราต้องการเช็คดูว่า พระธรรมกายประจำตัวของเรานั้น อยู่ตำแหน่งไหน สามารถตรวจสอบได้จากเครื่องคอมพิวเตอร์ แค่บอกชื่อก็จะเห็นภาพว่าองค์พระอยู่วงแหวนที่เท่าไร นับจากองค์ปฐมลงมา หรือนับจากข้างล่างขึ้นไปจะทราบได้หมด สำหรับพระธรรมกายที่ประดิษฐานเชิงลาดโดมก็ใช้ระบบเดียวกัน
วิธีการนับ วง แหวนโดมจะมี ๑๐๘ วง องค์ปฐมจะอยู่บนยอดโดมหันหน้าไปทางทิศใต้ องค์ถัดมาอยู่แถวที่สอง องค์แรกของแถวที่สองหันหน้าออกไปทางทิศใต้เช่นเดียวกับองค์ปฐม จากนั้นเราก็นับมาทางขวา เราเวียนออกทางขวา นับต่อเป็นองค์ที่ ๓ องค์ที่ ๔ องค์ที่ ๕ องค์ที่ ๖ พอถึงองค์ที่ ๗ ก็จะอยู่วงแหวนถัดลงมา
สนใจรับทราบรายละเอียดเพิ่มเติม หรือติดต่อขอรับบริจาคได้ที่ pr@ dmc.tv หรือ donation@ dmc.tv หรือโทร 02-831-1771
ขอกราบอนุโมทนาบุญ
"บุคคลผู้บูชาพระตถาคตไม่ว่าจะมีพระชนม์ชีพอยู่ หรือปรินิพพานไปแล้ว
อานิสงส์ของการบูชา ย่อมมีดุจเดียวกัน."
เถรคาถา ขุทมกนิกาย