ใครรู้ที่อยู่บ้างค่ะ เรากลุ้มใจ ปัญหามากกกกกกกกกกกก
จน เครียด ครอบครัวแตก กลายเป็นม่าย :'(
ช่วยตอบด้วยนะ
อยากเขียนจดหมายหาครูไม่ใหญ่
เริ่มโดย นักสร้างฝัน, Jan 16 2008 03:25 PM
มี 10 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 16 January 2008 - 03:25 PM
#2
โพสต์เมื่อ 16 January 2008 - 03:36 PM
พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ธัมมชโย ก็อยู่ที่วัดพระธรรมกายทุก ๆ วัน ไม่ได้กวนนะครับ
เรื่องการเขียนจดหมายถึงท่าน เป็นเรื่องที่ดีนะครับ โดยเฉพาะเรื่อง รายงานผลการปฏิบัติธรรม
ส่วนการส่งจดหมาย ถ้าเจ้าของกระทู้รู้จักเจ้าหน้าที่ ผู้ประสานงาน ที่คุ้นเคย ก็ลองฝากดูสิครับ
หรือไม่ลองสอบถามผู้ดูแลระบบ ของเวป / หรือ หัวหน้าชั้น ( พี่ วินิจ ) ดูก็ได้
สมัยก่อนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลงปฏิสันถารสาธุชนที่ศาลาดุสิต
เคยมีสตรีวัยกลางคนท่านหนึ่ง สีหน้าแววา อมทุกข์ทางใจไว้มาก ตาบวมคงผ่านการร้องไห้มา
เดินถือจดหมาย มาให้ผมอ่าน เพื่อช่วยตรวจคำสะกด ให้ถูกต้อง
ผมก็ยินดีช่วยตรวจสอบให้ จึงพอทราบบ้างว่าเป็นเรื่องปัญหาครอบครัว และพฤติกรรมของสามีั
ผมแนะนำให้นั่งเข้าแถวรอ เพื่อถวายจดหมาย + สนทนากับท่าน
ผมก็สังเกตุการณ์อยู่รอบนอก ไม่ได้ยินการสนทนาอะไร
แต่มองเห็นว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ท่านยิ้มและพูดให้กำลัง สตรีท่่านนั้น
และเธอก็ร้องไห้ไป ปาดน้ำตาไป สักเดี๋ยว ก็มีรอยยิ้ม ประดับบนใบหน้า
ดูสบายใจ ผิดกับตอนแรก แสดงว่า ความทุกข์ใจ ได้คลายไปมากพอสมควร
แต่ปัจจุบันนี้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ มีภาระงานศาสนามากขึ้นอีกมาก ๆ
ส่วนตัว ผมคิดว่า
จดหมายต่าง ๆ ที่ส่งถึงท่าน จำเป็นต้องมีผู้กลั่นกรอง ช่วยแก้ไข จัดการให้
เพื่อ ไม่ให้เป็นการเพิ่มภาระ ของท่าน
หากเจ้าของกระทู้ เข้าใจว่า
แมวตัวไหนก็ได้ ที่จับหนูได้
โดยความหมายก็คือ กัลยาณมิตรท่านใด หรือ ภิกษุรูปใดก็ได้ เช่น หลวงพี่ ,กัลยาณมิตร ที่เจ้าของกระทู้คุ้นเคย
ที่สามารถบรรเทาทุกข์ใจ และให้คำแนะนำ ที่เป็นประโยชน์ในการดำเนินชีวิต ในปัจจุบันและอนาคต
ก็ถือว่า
บรรลุวัตถุประสงค์และเป้าหมาย ในการส่งจดหมายแล้วครับ
ก็เป็นอีกแนวทางหนึ่งที่เสนอไว้ให้พิจารณาครับ
ที่สำคัญมาก อีกอย่าง คือ
คุณต้องลืมเรื่องที่มาผ่าน เพราะเรากลับไปแก้ไข หรือเริ่มต้นใหม่ อะไร ไม่ได้
นี่คือ ความจริง
ลืมเรื่องราวของเขา เอาใจใส่เรื่องของตัวเรา โดยที่ไม่เกี่ยวกับเขา ดีกว่าครับ
เพราะหลายเรื่องก็ เป็นเรื่องของวิบากกรรมในอดีต
หลายเรื่อง เป็นเรื่องใหม่ กรรมใหม่ในปัจจุบัน
ดังนั้นอย่าไปโทษเขาหรือใครเลย
คุณต้องพึ่งพา กำลังใจ สติ ปัญญา ของตัวเอง
พึ่งพาบุญกุศลที่เคยทำมา ซะก่อน
แล้วอย่างอื่นก็จะคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นเองครับ
ถ้ายังไม่หยุด คิด ในทางร้าย ๆ
ถ้ายังจมจ่อมกับเรื่องในอดีต และกอด แบก หามปัญหาที่รุมเร้าในปัจจุบัน
ใครที่ไหน จะช่วยบรรเทาทุกข์และปัญหาของคุณได้ครับ
ชีวติในสังสารวัฏ ก็เป็นแบบนี้
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ เดี๋ยวสมหลัง ดีใจ เดี๋ยวก็ผิดหวัง เสียใจ
ฉะนั้น
เราทุกคน ต้องอยู่กับปัจจุบัน
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ( ขยันละชั่ว หมั่นทำความดี เพียรเจริญภาวนา / กุศลกรรมบท ๑o / บุญกิริยา ๑o )
ทั้งนี้ก็เป็นไปเพื่อ อนาคตที่เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม ของแต่ละคนเองครับ
ที่นี่ เพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่าน จะเป็นกำลังใจให้ครับ
เรื่องการเขียนจดหมายถึงท่าน เป็นเรื่องที่ดีนะครับ โดยเฉพาะเรื่อง รายงานผลการปฏิบัติธรรม
ส่วนการส่งจดหมาย ถ้าเจ้าของกระทู้รู้จักเจ้าหน้าที่ ผู้ประสานงาน ที่คุ้นเคย ก็ลองฝากดูสิครับ
หรือไม่ลองสอบถามผู้ดูแลระบบ ของเวป / หรือ หัวหน้าชั้น ( พี่ วินิจ ) ดูก็ได้
สมัยก่อนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลงปฏิสันถารสาธุชนที่ศาลาดุสิต
เคยมีสตรีวัยกลางคนท่านหนึ่ง สีหน้าแววา อมทุกข์ทางใจไว้มาก ตาบวมคงผ่านการร้องไห้มา
เดินถือจดหมาย มาให้ผมอ่าน เพื่อช่วยตรวจคำสะกด ให้ถูกต้อง
ผมก็ยินดีช่วยตรวจสอบให้ จึงพอทราบบ้างว่าเป็นเรื่องปัญหาครอบครัว และพฤติกรรมของสามีั
ผมแนะนำให้นั่งเข้าแถวรอ เพื่อถวายจดหมาย + สนทนากับท่าน
ผมก็สังเกตุการณ์อยู่รอบนอก ไม่ได้ยินการสนทนาอะไร
แต่มองเห็นว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ท่านยิ้มและพูดให้กำลัง สตรีท่่านนั้น
และเธอก็ร้องไห้ไป ปาดน้ำตาไป สักเดี๋ยว ก็มีรอยยิ้ม ประดับบนใบหน้า
ดูสบายใจ ผิดกับตอนแรก แสดงว่า ความทุกข์ใจ ได้คลายไปมากพอสมควร
แต่ปัจจุบันนี้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ มีภาระงานศาสนามากขึ้นอีกมาก ๆ
ส่วนตัว ผมคิดว่า
จดหมายต่าง ๆ ที่ส่งถึงท่าน จำเป็นต้องมีผู้กลั่นกรอง ช่วยแก้ไข จัดการให้
เพื่อ ไม่ให้เป็นการเพิ่มภาระ ของท่าน
หากเจ้าของกระทู้ เข้าใจว่า
แมวตัวไหนก็ได้ ที่จับหนูได้
โดยความหมายก็คือ กัลยาณมิตรท่านใด หรือ ภิกษุรูปใดก็ได้ เช่น หลวงพี่ ,กัลยาณมิตร ที่เจ้าของกระทู้คุ้นเคย
ที่สามารถบรรเทาทุกข์ใจ และให้คำแนะนำ ที่เป็นประโยชน์ในการดำเนินชีวิต ในปัจจุบันและอนาคต
ก็ถือว่า
บรรลุวัตถุประสงค์และเป้าหมาย ในการส่งจดหมายแล้วครับ
ก็เป็นอีกแนวทางหนึ่งที่เสนอไว้ให้พิจารณาครับ
ที่สำคัญมาก อีกอย่าง คือ
คุณต้องลืมเรื่องที่มาผ่าน เพราะเรากลับไปแก้ไข หรือเริ่มต้นใหม่ อะไร ไม่ได้
นี่คือ ความจริง
ลืมเรื่องราวของเขา เอาใจใส่เรื่องของตัวเรา โดยที่ไม่เกี่ยวกับเขา ดีกว่าครับ
เพราะหลายเรื่องก็ เป็นเรื่องของวิบากกรรมในอดีต
หลายเรื่อง เป็นเรื่องใหม่ กรรมใหม่ในปัจจุบัน
ดังนั้นอย่าไปโทษเขาหรือใครเลย
QUOTE
แต่คุณต้อง รักตัวเอง คิดถึงความรัก ความเสียสละและคุณค่าของบุพการี และตัวคุณเองให้มากกว่านี้ ครับ
คุณต้องพึ่งพา กำลังใจ สติ ปัญญา ของตัวเอง
พึ่งพาบุญกุศลที่เคยทำมา ซะก่อน
แล้วอย่างอื่นก็จะคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นเองครับ
ถ้ายังไม่หยุด คิด ในทางร้าย ๆ
ถ้ายังจมจ่อมกับเรื่องในอดีต และกอด แบก หามปัญหาที่รุมเร้าในปัจจุบัน
ใครที่ไหน จะช่วยบรรเทาทุกข์และปัญหาของคุณได้ครับ
ชีวติในสังสารวัฏ ก็เป็นแบบนี้
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ เดี๋ยวสมหลัง ดีใจ เดี๋ยวก็ผิดหวัง เสียใจ
ฉะนั้น
เราทุกคน ต้องอยู่กับปัจจุบัน
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ( ขยันละชั่ว หมั่นทำความดี เพียรเจริญภาวนา / กุศลกรรมบท ๑o / บุญกิริยา ๑o )
ทั้งนี้ก็เป็นไปเพื่อ อนาคตที่เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม ของแต่ละคนเองครับ
ที่นี่ เพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่าน จะเป็นกำลังใจให้ครับ
ใจหยุดที่สุดแห่งบุญ มุ่งสู่ที่สุดแห่งธรรม
#3 *YTTRA*
โพสต์เมื่อ 16 January 2008 - 04:03 PM
โห...พี่คงจะเครียดมากแน่ๆเลย...
อย่างที่บอกอ่ะครับ...หลวงพ่อมีภาระกิจหนักอึ้งมากๆๆๆๆ วันๆท่านก้อมีเรื่องให้แก้ไขเต็มไปหมดแล้ว
แต่ไม่ได้บอกว่าพี่ไม่ต้องเขียนนะครับ
คือผมอยากจะบอกว่า ทุกคนก็มีปัญหากันทุกคนครับ จะมากจะน้อย
ตัวผมเองก็มีครับ...ก็ไม่ได้มากหรือน้อยไปกว่าใครๆหรอก
แต่ผมเอง...(พยายาม)อยู่ในบุญครับ
ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ...การเครียดเบื่อเซงกลุ้มไม่ได้ทำให้เราดีขึ้นเลย มันจะตกเป็นทาสของความทุกข์มากกว่า
ถ้าพี่ล่าเรื่องของตัวเองให้หลวงพ่อหรือใครฟัง ท่านก็คงบอกว่าให้ไปนั่งสมาธิเอา ทำใจหยุดใจนิ่งเด๋วบุญในตัวเราจะช่วยเองครับ
ยังงัยก็แก้ได้อยู่แล้ว...ถ้าไม่ยอมแพ้...เครียดฟรีกลุ้มฟรีครับ
ถ้าไม่สบายใจคนในเวปบอร์ด DMC มีดีๆทั้งนั้นสามารถให้คำตอบเราได้เสมอ เป็นกำลังใจครับ
อย่างที่บอกอ่ะครับ...หลวงพ่อมีภาระกิจหนักอึ้งมากๆๆๆๆ วันๆท่านก้อมีเรื่องให้แก้ไขเต็มไปหมดแล้ว
แต่ไม่ได้บอกว่าพี่ไม่ต้องเขียนนะครับ
คือผมอยากจะบอกว่า ทุกคนก็มีปัญหากันทุกคนครับ จะมากจะน้อย
ตัวผมเองก็มีครับ...ก็ไม่ได้มากหรือน้อยไปกว่าใครๆหรอก
แต่ผมเอง...(พยายาม)อยู่ในบุญครับ
ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ...การเครียดเบื่อเซงกลุ้มไม่ได้ทำให้เราดีขึ้นเลย มันจะตกเป็นทาสของความทุกข์มากกว่า
ถ้าพี่ล่าเรื่องของตัวเองให้หลวงพ่อหรือใครฟัง ท่านก็คงบอกว่าให้ไปนั่งสมาธิเอา ทำใจหยุดใจนิ่งเด๋วบุญในตัวเราจะช่วยเองครับ
ยังงัยก็แก้ได้อยู่แล้ว...ถ้าไม่ยอมแพ้...เครียดฟรีกลุ้มฟรีครับ
ถ้าไม่สบายใจคนในเวปบอร์ด DMC มีดีๆทั้งนั้นสามารถให้คำตอบเราได้เสมอ เป็นกำลังใจครับ
#4
โพสต์เมื่อ 16 January 2008 - 08:40 PM
เป็นกำลังใจให้สู้ สู้ สู้ค่ะ ไม่ว่าใครก็มีปัญหา ถ้าแยกหมวดก็มี ปัญหาเกี่ยวกับ คน สัตว์ สิ่งของทั้งนั้นค่ะ หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่พบท่านได้ที่ศูนย์กลางกายค่ะ นั่งสมาธิเข้าไป นั่งมาก มาก ยิ่งทุกข์ยิ่งนั่ง นั่ง นั่ง นั่ง อย่าคิดอะไรนอกจากหลวงพ่อ
เหมือนเพลง"จดหมายจากตะวัน "สู้ สู้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้สู้ สู้ สู้ค่ะ ไม่ว่าใครก็มีปัญหา ถ้าแยกหมวดก็มี ปัญหาเกี่ยวกับ คน สัตว์ สิ่งของทั้งนั้นค่ะ หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่พบท่านได้ที่ศูนย์กลางกายค่ะ นั่งสมาธิเข้าไป นั่งมาก มาก ยิ่งทุกข์ยิ่งนั่ง นั่ง นั่ง นั่ง อย่าคิดอะไรนอกจากหลวงพ่อ
เหมือนเพลง"จดหมายจากตะวัน "สู้ สู้ค่ะ
เหมือนเพลง"จดหมายจากตะวัน "สู้ สู้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้สู้ สู้ สู้ค่ะ ไม่ว่าใครก็มีปัญหา ถ้าแยกหมวดก็มี ปัญหาเกี่ยวกับ คน สัตว์ สิ่งของทั้งนั้นค่ะ หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่พบท่านได้ที่ศูนย์กลางกายค่ะ นั่งสมาธิเข้าไป นั่งมาก มาก ยิ่งทุกข์ยิ่งนั่ง นั่ง นั่ง นั่ง อย่าคิดอะไรนอกจากหลวงพ่อ
เหมือนเพลง"จดหมายจากตะวัน "สู้ สู้ค่ะ
#5
โพสต์เมื่อ 16 January 2008 - 11:29 PM
มีปัญหากันทุกคนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ เราต้องเอาใจของเราไปอยู่ในบุญให้มากๆค่ะ ทุกวัน สม่ำเสมอ แล้วเมื่อใจเราอยู่ในกลางของกลางแล้วก็จะพบคำตอบให้ตนเองค่ะ
คุณ Dd2683 ตอบได้ดีมากค่ะ ให้กำลังใจได้ดีมากเลยค่ะ ทำให้เห็นได้ชัดว่ากัลยาณมิตรสำคัญมากค่ะ
คุณ Dd2683 ตอบได้ดีมากค่ะ ให้กำลังใจได้ดีมากเลยค่ะ ทำให้เห็นได้ชัดว่ากัลยาณมิตรสำคัญมากค่ะ
#6
โพสต์เมื่อ 17 January 2008 - 05:56 AM
สิ่งที่เราประสบไม่ว่าสุข หรือทุกข์ล้วนเป็นผลจากการกระทำของเราในอดีตทั้งสิ้นครับ ทางออกคือให้ตั้งใจทำความดีให้เต็มที่ ทำใจใส ๆ จะได้ไปเชื่อมสายบุญเก่าของเรามาช่วยแก้ปัญหาในปัจจุบันจากหนักเป็นเบา เบาเป็นหาย ถ้าตายก็ไปดีครับ
#7
โพสต์เมื่อ 17 January 2008 - 08:50 AM
คุณแม่ของ MIHARU เคยเป็นแบบเดียวกับเจ้าของกระทู้เลย แถมเกิดในช่วงเวลาที่ MIHARU จะเอนทรานซ์ด้วย ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ แต่ดันมีปัญหาบ้านเกือบแตก MIHARU หนีปัญหาโดยการเข้าวัด แหะนิสัยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เสาร์อาทิตย์เพื่อนๆไปติว แต่ MIHARU ขอติดรถพี่ข้างบ้านมาวัด พอแม่เห็นเรามาวัด แม่ก็เลยมาบ้าง ตอนนี้พอรู้ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เกิดจากกรรมในอดีตของตัวเอง ก็คลายความเครียด ใช้หลักธรรมต่างๆที่ได้จากหลวงพ่อนี่แหละค่ะ อาจจะนานหน่อยในการรักษาแผลทางใจ ตอบไม่ตรงคำถาม แต่อยากให้ทราบว่าสิ่งที่คุณได้พบเจอ เป็นเรื่องธรรมดาที่ยังมีคนอีกเป็นล้านที่ประสบชะตากรรมเดียวกัน หรือหนักกว่านี้ คุณโชคดีนะคะมากที่ได้มาเจอหลวงพ่อ เป็นกำลังใจให้นะคะ
Relax & Alert
#8
โพสต์เมื่อ 17 January 2008 - 10:44 AM
ลองปรึกษากลัยาณมิตร หรือพระอาจารย์ ที่คุ้นเคยก็ได้นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
#9
โพสต์เมื่อ 17 January 2008 - 12:41 PM
กำลังใจ และ คำแนะนำ ดีๆ มากมาย มีพร้อมอยู่ ที่นี่ ค่ะ
คุณ ไม่ได้ สู้ กับ ปัญหา ความทุกข์ คนเดียวแน่ๆ
ที่พึ่งสุดท้าย คือ กำลังบุญของตัวเราเอง นะคะ
ยิ้มเข้าไว้ค่ะ ทำจิดใจให้ผ่องใส อยู่ในบุญให้สม่ำเสมอ แล้วคุณจะเห็นว่า เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ
อยากแก้ปัญหา จะต้องมองให้เห็นถึงปัญหาซะก่อน การจะเห็นปัญหาได้อย่างละเอียด ก็โดยการ ทำสมาธิภาวนา
บุญรักษาค่ะ
คุณ ไม่ได้ สู้ กับ ปัญหา ความทุกข์ คนเดียวแน่ๆ
ที่พึ่งสุดท้าย คือ กำลังบุญของตัวเราเอง นะคะ
ยิ้มเข้าไว้ค่ะ ทำจิดใจให้ผ่องใส อยู่ในบุญให้สม่ำเสมอ แล้วคุณจะเห็นว่า เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ
อยากแก้ปัญหา จะต้องมองให้เห็นถึงปัญหาซะก่อน การจะเห็นปัญหาได้อย่างละเอียด ก็โดยการ ทำสมาธิภาวนา
บุญรักษาค่ะ
#10
โพสต์เมื่อ 18 January 2008 - 02:13 AM
ให้หมั่นให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา ให้อภัย และอุทิศส่วนกุศล พร้อมแผ่เมตตาให้เขาไปด้วย บุญกุศลที่เราทำก็จะช่วยตัดรอนวิบากกรรมของเราได้บ้างครับ
#11
โพสต์เมื่อ 18 January 2008 - 12:05 PM
เจ้าของกระทู้ขอขอบคุณทุกคนนะค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้