ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

สงสัยเรื่องนั่งสมาธิค่ะ


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 พุทธรักษา

พุทธรักษา
  • Members
  • 78 โพสต์

โพสต์เมื่อ 19 April 2008 - 06:49 PM

ดิฉัันพิ่งได้เจอเว็บDMC เมื่อต้นปี51 และได้ดูรายการผ่านทางอินเตอร์เน็ต ติดตามมาตลอด รู้สึกชอบมากๆ ทำให้มีความเข้าใจและศรัทธาในพระพุทธศาสนา พระบรมศาสดาของเรามากยิ่งๆขึ้น ตลอดจนหลวงพ่อฯและวัดพระธรรมกายด้วย
ดิฉันได้เริ่มหัดนั่งสมาธิเองที่บ้าน มีข้อสงสัยว่า เวลาที่เรานั่งสมาธิแบบเอาใจจรดที่ศูนย์กลางกาย สักพักรู้สึกว่าใจเราสงบนิ่ง รู้สึกว่าตัวเราเบาๆ ลมหายใจแผ่วๆ พยายามนิ่งๆ เฉยๆ ได้สักระยะหนึ่งแต่แล้วก็มักจะรู้สึกเหมือนกับเราสะดุ้ง(เหมือนกับจะวูบหลับ แล้วสะดุ้งตื่นน่ะคะ) ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้งวงนอน พอเริ่มต้นทำใหม่ก็เป็นเหมือนเดิมเลย ดิฉันมีข้อผิดพลาดตรงไหน และควรต้องปรับปรุงอย่างไรคะ

#2 feyhong

feyhong
  • Members
  • 119 โพสต์
  • Location:13 หมู่ 1 ต.ท่าคล้อ อ.ก่งคอย จ.สระบุรี
  • Interests:computer,multimedai,wushu,miditation,the king

โพสต์เมื่อ 19 April 2008 - 07:35 PM

เค้าเรียกว่าอาการตกศูนย์ครับ เป็นกันทุกคน มาถูกทางแล้วครับพยายามนั่งต่อไป หายสะดุ้งเมื่อไหร่จะเจอของดีครับ
ถ้าจะให้แนะนำมากกว่านี้ ให้มาที่วัดแล้วมานั่งกับหลวงพ่อในวันอาทิตย์ครับ แต่ถ้ามาไม่สะดวกก็ลองติดต่อศูนย์สาขาของัดพระธรรมกายใกล้ๆบ้านก็ได้ครับ (ไม่รู้จะติดต่อที่ไหนโทรมาที่ (086)7510074 คุณ#####)
การรับชมช่องDMCนอกจากดูทางInternet แล้วยังสามารถรับชมผ่านจานดาวเทียมทุกยี่ห้อทั่วโลกและเคเบิลท้องถิ่นทั่วประเทศครับ(ยกเว้นUBC) และยังสามารถรับฟังผ่านมือถือ Dtac หมายเลข*11072 ได้อีกด้วยครับ

#3 สิริปโภ

สิริปโภ
  • Members
  • 1766 โพสต์
  • Gender:Male
  • Interests:เรื่องลึกลับ

โพสต์เมื่อ 19 April 2008 - 07:48 PM

อาการตัวเบาเรียกว่าปิติครับ เกิดขึ้นเมื่อใจปราศจากนิวรณ์ทั้ง5 พอใจปราศจากนิวรณ์ ใจก็จะเริ่มหยุดได้ระดับหนึ่ง
พอใจหยุดในแรกเริ่มได้แล้ว ใจจะไปถึงจุดๆหนึ่งที่เรียกว่าตกศูนย์ อาการตกศูนย์ก็คือ สภาวะที่จิตของเราเข้าไปถึงหรือเฉียดๆศูนย์กลางกายของเรา เป็นที่ตั้งอยู่ เป็นที่ไปเกิดมาเกิด ในตอนหลับใจเราจะอยู่ที่ฐานที่6ครับ แต่ถ้าตกศูนย์แนบสนิทจะไปอยู่ที่ฐานที่7 แต่ถ้าใจหยุดไม่สนิทจริงๆแล้วจะไปที่ฐานที่7ไม่ได้เลย

คนที่นั่งสมาธิแล้วเกิดอาการตัวเบาสบายๆ นั่นแสดงว่ามาถูกทางครับ ยิ่งทำต่อไปสบายๆเหมือนหลับ แล้วไปสะดุ้งตื่นเอาภายใน นั่นยิ่งมาถูกทางเข้าไปอีกบางคนถึงช่วงหนึ่งที่เหมือนอาการหลับแล้วพอไปถึงรอยต่อของความหลับและตื่น กลับสว่างโพลงเหมือนลืมตากลางแดดเปรี้ยง บางคนเห็นดวงธรรมก็ตอนนี้ ถ้าใครประคองสติไม่ให้ยินดียินร้าย ก็จะรักษาสภาวะธรรมอันเป็นสุขตรงนั้นไปได้ครับ แต่หลายคนมาตกม้าตายเพราะอาการสะดุ้งนี่แหละครับ ผมก็เป็น แก้มาเป็นปีๆยังไม่หาย สะดุ้งตกใจ สะดุ้งดีใจ สะดุ้งสว่าง ฯลฯ พระอาจารย์ท่านสอนให้ทำบ่อยๆให้เบื่อที่จะสะดุ้งครับ (พูดไม่ถูกต้องทำเองครับ)




#4 พุทธรักษา

พุทธรักษา
  • Members
  • 78 โพสต์

โพสต์เมื่อ 19 April 2008 - 09:57 PM

ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำ รู้สึกดีใจที่มาถูกทาง (ตอนแรกเลยดิฉันพบปัญหาว่าเมื่อใจหยุดนิ่งแล้วรู้สึกตื่นเต้น แบบดีใจที่ทำได้-ก็เลยนิ่งได้ไม่นาน ก็ต้องกลับมาเริ่มใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า) เมื่อชั่วโมงที่ผ่านมาก็ไปลองนั่งใหม่ ก็วูบๆ แล้วสะดุ้งบ่อยมาก... เหมือนเดิม แต่จะพยายามฝึกต่อไปค่ะ
ส่วนเรื่องไปวัดนั้นตั้งใจว่าจะไปวันอาทิตย์ต้นเดือนหน้าค่ะ

#5 tor

tor
  • Members
  • 356 โพสต์
  • Location:BKK
  • Interests:meditation

โพสต์เมื่อ 19 April 2008 - 10:34 PM

ใช่แล้วครับตกศูนย์มันจะสะดุ้งแรงๆ แบบนั้นแหละครับ ก็นิ่งๆ เบาๆ ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวดีเองครับ
อัตตาหิ อัตตโนนาโถ = กายเป็นที่พึ่งแห่งกาย

#6 ณ ๐๗๒

ณ ๐๗๒
  • Members
  • 1340 โพสต์
  • Location:Ladkrabang

โพสต์เมื่อ 20 April 2008 - 08:53 PM

ขอบพระคุณท่านผู้รู้มากๆ เลยค่ะ ที่ให้คำแนะนำ และชี้แนะแนวทาง
ก่อนหน้านี้ดิฉันก็เคยเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้ หลังจากที่สงบแล้วหลับ ถ้าไม่หลับคือไม่สงบและเมื่อย อยู่นานมาก จนเซ็งตัวเอง ว่าเอาแต่หลับ แต่ต่อมาก็เกิดอาการ วูบ แล้วก็สะดุ้ง สะดุ้งแรงมากๆ เป็นอยู่หลายครั้ง ถามเพื่อนกัลฯ ก็ไม่ได้คำตอบที่ชัดเจน คราวนี้ได้คำตอบแล้ว...แ่ต่ตอนนี้นั่งไม่ค่อยสงบเลยล่ะค่ะ ส่วนใหญ่จะหลับ กับฟุ้ง

ขอถามเพิ่มนิดนึงน่ะคะ
เคยนั่งแล้วรู้สึกเหมือนไม่มีตัวตนของเราอยู่บนโลกใบนี้ ในใจก็เกิดอาการกลัวขึ้นมา ใจนึงนึกถึงความตายทันที แล้วก็เกิดคำถาม ถ้้าไม่มีตัวตนเราอยู่บนโลก แล้วจะเป็นอย่างไร แล้วจะไปไหน พอสงสัยเท่านั้นล่ะค่ะ จากที่นั่งนิ่งๆ สงบๆ อยู่ ก็หลุดจากสมาธิเลย หลังจากนั้นก็พยายามบอกตัวเองนะคะว่าคราวหน้าต้องไม่กลัว ต้องไม่สงสัย แต่หลังจากนั้นก็นั่งสมาธิน้อยลง เลยไม่ได้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก อยากให้ท่านผู้รู้ช่วยอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น และถ้าเกิดแบบนั้นอีกควรทำอย่างไรดี ไม่ให้กลัว ไม่ให้สงสัย

ความพร้อมเกิดขึ้น เมื่อเริ่มต้นลงมือทำ (โอวาทหลวงพ่อ 27/4/51)

ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี  ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ
แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการ  ที่มัดตรึงเหนียวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป