อยากทราบว่าวิธีวิปัสสนาที่แท้จริงต้องทำอย่างไรให้ถูกต้องและปฏิบัติได้จริง
และอยากถามว่า การนั่งสมาธิไม่ใช่ทางไปสู่นิพพาน แต่ต้องวิปัสสนาไม่ใช่หรือคะ
![รูปภาพ](http://www.gravatar.com/avatar/3d5b6df1eaacb6208dc65abf936f7b9e?s=100&d=https%3A%2F%2Fwww.dmc.tv%2Fforum%2Fpublic%2Fstyle_images%2Fmaster%2Fprofile%2Fdefault_large.png)
อยากทราบวิธีปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน
เริ่มโดย Moji, Jan 25 2006 11:31 AM
มี 3 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 25 January 2006 - 11:31 AM
#2
โพสต์เมื่อ 25 January 2006 - 12:18 PM
หลักการบรรลุวิปัสสนาที่แท้จริงจะต้องมีลำดับขั้นครับ เริ่มจาก ศีล สมาธิ ปัญญา
ถ้าไม่มีศีลก็ฝันไปเถอะว่าเราจะได้สมาธิ ถ้าไม่มีสมาธิก็ฝันไปเถอะว่าเราจะได้ปัญญา
แม้การเรียนหนังสือทางโลกถ้าขาดสมาธิแล้ว ก็ฝันไปเถอะว่าจะได้ปริญญาเช่นกันครับ
สมถะ หรือสมาธิ คือ ทำจิตให้สงบหยุดนิ่ง มีพลัง เหมาะแก่การใช้วิปัสสนาต่อไป
วิปัสสนา แปลว่า รู้แจ้ง เห็นแจ้ง รู้จริงเห็นจริง ไม่ใช่คิดเดา ไม่ใช่แค่นั่งเบื่อๆ เซ็ง ๆ แล้วบอกว่าการเบื่อสังขารคือวิปัสสนา แต่จะต้องเกิดจากการเห็นจริงรู้จริง เห็นคืออะไร?
เห็น ในสังขารด้วยตาทิพย์ว่า เป็นปฏิกูล เป็นซากศพ เป็นส้วมเคลื่อนที่ เห็นเหมือนลืมตาเห็นหมอผ่าศพชำแหล่คนไข้ยังไงยังงั้น
รู้ ในสังขารด้วยมโนทิพย์ว่า สังขารไม่ยั่งยืน แม้กายทิพย์ก็ไม่ยั่งยืน แม้กายพรหม อรูปพรหมก็ไม่ยั่งยืนหมดบุญ หมดฌานก็มาเกิดได้เสื่อมได้ เป็นต้น
สรุปคือ วิปัสสนาต้องรู้ ต้องเห็น ตลอดภพ 3 รู้-เห็นในอดีต ปัจจุบัน อนาคต รู้โทษภัยในสังสารวัฏฏะ ขยาดหรือเบื่อการเกิด เบื่อสังขาร เบื่อภพชาติเป็นที่สุด จึงจะเรียกว่า วิปัสสนาญาณครับ
การปฏิบัติวิปัสสนาที่ถูกต้องคือ ต้องมีศีลเป็นฐานก่อน ฝึกสมาธิให้จิตรวมให้ได้ก่อน เมื่อจิตรวมสงบเป็นธรรมสะอาดบริสทธิ์ จักขุ ญาณะ จะบังเกิดจึงใช้จักขุ ญาณะของธรรมภายใน เข้าไปดูรู้และเห็นสัจธรรมทั้งปวง จนเกิดความเข้าใจถ่องแท้เกิดเป็นวิปัสสนา จิตหลุดพ้นเป็นวิมุตติ เข้าใจสภาพการหลุดพ้นที่ยิ่งๆ ขึ้นไป เป็นวิมุตติญาณทัศนะ เป็นต้น
ถ้าไม่มีศีลก็ฝันไปเถอะว่าเราจะได้สมาธิ ถ้าไม่มีสมาธิก็ฝันไปเถอะว่าเราจะได้ปัญญา
แม้การเรียนหนังสือทางโลกถ้าขาดสมาธิแล้ว ก็ฝันไปเถอะว่าจะได้ปริญญาเช่นกันครับ
สมถะ หรือสมาธิ คือ ทำจิตให้สงบหยุดนิ่ง มีพลัง เหมาะแก่การใช้วิปัสสนาต่อไป
วิปัสสนา แปลว่า รู้แจ้ง เห็นแจ้ง รู้จริงเห็นจริง ไม่ใช่คิดเดา ไม่ใช่แค่นั่งเบื่อๆ เซ็ง ๆ แล้วบอกว่าการเบื่อสังขารคือวิปัสสนา แต่จะต้องเกิดจากการเห็นจริงรู้จริง เห็นคืออะไร?
เห็น ในสังขารด้วยตาทิพย์ว่า เป็นปฏิกูล เป็นซากศพ เป็นส้วมเคลื่อนที่ เห็นเหมือนลืมตาเห็นหมอผ่าศพชำแหล่คนไข้ยังไงยังงั้น
รู้ ในสังขารด้วยมโนทิพย์ว่า สังขารไม่ยั่งยืน แม้กายทิพย์ก็ไม่ยั่งยืน แม้กายพรหม อรูปพรหมก็ไม่ยั่งยืนหมดบุญ หมดฌานก็มาเกิดได้เสื่อมได้ เป็นต้น
สรุปคือ วิปัสสนาต้องรู้ ต้องเห็น ตลอดภพ 3 รู้-เห็นในอดีต ปัจจุบัน อนาคต รู้โทษภัยในสังสารวัฏฏะ ขยาดหรือเบื่อการเกิด เบื่อสังขาร เบื่อภพชาติเป็นที่สุด จึงจะเรียกว่า วิปัสสนาญาณครับ
การปฏิบัติวิปัสสนาที่ถูกต้องคือ ต้องมีศีลเป็นฐานก่อน ฝึกสมาธิให้จิตรวมให้ได้ก่อน เมื่อจิตรวมสงบเป็นธรรมสะอาดบริสทธิ์ จักขุ ญาณะ จะบังเกิดจึงใช้จักขุ ญาณะของธรรมภายใน เข้าไปดูรู้และเห็นสัจธรรมทั้งปวง จนเกิดความเข้าใจถ่องแท้เกิดเป็นวิปัสสนา จิตหลุดพ้นเป็นวิมุตติ เข้าใจสภาพการหลุดพ้นที่ยิ่งๆ ขึ้นไป เป็นวิมุตติญาณทัศนะ เป็นต้น
#3
โพสต์เมื่อ 26 January 2006 - 01:59 AM
เอาเป็นว่า สิ่งที่ผมอยากให้คุณ Moji ทำในขณะนี้ก็คือ แก้ความฟุ้งในขณะปฏิบัติและปล้ำใจให้ "หยุด" ให้ได้เสียก่อน เนื่องจากว่า ถ้าเรายังหยุดใจไม่ได้ ก็ยังเข้าภูมิของสมถะไม่ได้อยู่นั่นเอง แล้วตัวสมถะนี้แลที่เป็นพื้นของการปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน ก็ในเมื่อฐานของเรายังไม่มั่นคงแน่นหนา แล้วเราจะต่อยอดขึ้นไปได้อย่างไรกันล่ะครับ
#4
โพสต์เมื่อ 06 February 2007 - 01:57 PM
ประมาณว่าจะต่อยอดเจดีย์ ก็ต้องสร้างฐานให้มั่นคงแข็งแรงก่อนว่างั้น