มีเรื่องสงสัยอีกแล้วครับท่าน4
#1
โพสต์เมื่อ 30 July 2008 - 09:50 AM
1. ห้ามค้ามนุษย์
2. ห้ามค้าสัตว์
3. ห้ามค้าอาวุธ
4. ห้ามค้ายาพิษ
5. ห้ามค้าเครื่องดองของเมาทุกชนิด
1. ผมมีข้อสงสัยว่าในจำนวน5อาชีพนี้ผู้ซื้อจะมีวิบากกรรมด้วยหรือไม่ครับ
2. หากผู้ซื้อ มีวัตถุประสงค์เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ผู้ซื้อจะมีวิบากกรรมไหมครับ เช่น
- ค้ามนุษย์ ผมได้เคยดูในหนังพระเอกเห็นใจหญิงขายบริการที่ถูกบังคับจึงซื้อหญิงโสเภณีเพื่อให้เขาเป็นอิสระจากการขายบริการ
- การค้าอาวุธ หากว่าเราซื้ออาวุธเพื่อจุดประสงค์ด้านการกีฬา เช่นกีฬายิงปืน หรือยิงธนู
- ค้ายาพิษหรือยาเสพติด ในการแพทย์ปัจจุบันมีการใช้ยาเสพติดจำพวกมอร์ฟีน เพื่อวัตถุประสงค์ระงับปวดแก่คนไข้
3. ผมเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบกีฬายิงปืน และยิงธนู เคยคิดที่จะซื้อมาเก็บไว้เป็นของตัวเอง พี่ๆเพื่อนๆกัลยาณมิตรคิดว่าเป็นการสมควรไหมครับ
2) พระศรัทธาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 40 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 8 อสงไขย กับ แสนมหากัป) (อย่างน้อย)
3) พระวิริยาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 80 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 16 อสงไขย กับ แสนมหากัป) เช่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ต่อไป คือ พระศรีอาริยเมตไตรยสัมมาสัมพุทธเจ้า (เป้าหมาย
#2
โพสต์เมื่อ 30 July 2008 - 11:16 AM
ที่คุณเคยเข้าวัดกล่าวมาทั้ง ๕ ข้อ เรียกว่า
มิจฉาวณิชชา แปลว่า การค้าที่มิชอบ
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในมิจฉาอาชีวะ(อาชีพที่มิชอบ)
ดังนั้น อาชีพที่ไม่ควรทำ มีมากกว่านี้นะครับ ไม่ใช่มีแค่ ๕ ข้อนี้
๕ ข้อนี้ พูดถึงการค้าขายที่มิชอบเท่านั้น
อยู่ที่เจตนาของผู้ซื้อครับว่าเอาไปทำอะไร เช่น ซื้อสัตว์เพื่อเอาไปปล่อย ไม่ให้ถูกฆ่า
อย่างนี้ถ้าจะมีวิบากกรรม ก็คงเป็นวิบากกรรมดี ไม่ใช่วิบากกรรมชั่ว
- ค้ามนุษย์ ผมได้เคยดูในหนังพระเอกเห็นใจหญิงขายบริการที่ถูกบังคับจึงซื้อหญิงโสเภณีเพื่อให้เขาเป็นอิสระจากการขายบริการ
- การค้าอาวุธ หากว่าเราซื้ออาวุธเพื่อจุดประสงค์ด้านการกีฬา เช่นกีฬายิงปืน หรือยิงธนู
- ค้ายาพิษหรือยาเสพติด ในการแพทย์ปัจจุบันมีการใช้ยาเสพติดจำพวกมอร์ฟีน เพื่อวัตถุประสงค์ระงับปวดแก่คนไข้
ข้อนี้ขอแยกตอบเป็นประเด็นไปนะครับ
-ค้ามนุษย์ อย่างที่บอกไปในข้อ ๑ ถ้าเราซื้อ เพื่อให้เขาได้รับอิสรภาพ ไม่ต้องไปประกอบอาชีพแบบนั้นอีก ก็เป็นกรรมดีครับ
-ค้าอาวุธ ขึ้นอยู่กับว่า คนซื้อจะเอาไปทำอะไรเช่นกัน แต่ว่า การคิดที่จะไปซื้ออาวุธมาไว้ในครอบครอง
ไม่ว่าจะเอาไปทำอะไรก็ตาม อันนี้ไม่ค่อยปลอดภัย ปืนหรือธนู ถ้าไม่ใช้เพื่อกีฬาแล้ว ผมไม่เห็นว่ามันจะเอาไปใช้อะไรได้อีก
นอกจากใช้เป็นอาวุธทำร้ายกัน ประกอบกรรมปาณาติบาต ตรงนี้แหละครับที่ว่า ไม่ปลอดภัย
ตัวเรายังเป็นปุถุชนธรรมดา มีกิเลสอยู่เต็มภูมิ ไม่รู้ว่าจะมีวันไหนที่เราขาดสติไปบ้าง เช่น โกรธจนขาดสติ
ลองคิดดู ถ้าเรามีอาวุธอยู่ในครอบครอง มันจะเป็นเช่นไร
หรือเคราะห์หามยามร้าย เผลอไปทำปืนลั่น โดนใครบาดเจ็บล้มตายเข้า
เห็นไหมครับ การมีอาวุธไว้ในครอบครอง มันไม่ปลอดภัย เสี่ยงต่อการกระทำปาณาติบาต
- ค้ายาพิษหรือยาเสพติด ของมึนเมา ก็อยู่ที่จุดประสงค์ในการซื้อไปใช้เช่นกัน
แต่ยาพิษหรือยาเสพติด หาประโยชน์จากมันยากครับ เช่นเดียวกับอาวุธ มีแต่จะก่อให้เกิดโทษมากกว่า
ดังนั้น จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรมีไว้ในครอบครองเช่นกัน
สำหรับข้อนี้ ผมตอบไปแล้วในข้อ ๒
แต่ขอเสริมอีกนิด ความเห็นส่วนตัวผมนะครับ
กีฬาแบบนี้อย่าไปเล่นมันเลยครับ เหมือนซ้อมทำปาณาติบาต ออกกำลังกาย ก็ได้ไม่เท่าไหร่
ไปวิ่ง ปั่นจักรยาน เต้นแอโรบิค ยกน้ำหนัก ฯลฯ ยังจะออกกำลังกายได้มากกว่า
ไม่ต้องเสี่ยงกับการมีอาวุธอันตรายไว้ในครอบครอง แล้วก็ไม่รู้ว่าในอนาคต จะเผลอขาดสติ เอาไปทำร้ายใครบ้าง
Someday I'm gonna be free.
#3
โพสต์เมื่อ 30 July 2008 - 03:18 PM
หมู่คณะเราก็เคยมีบทบาทกับ
- ปิดสถานบริการบางแห่ง
- การไถ่ชีวิตสัตว์
- ซื้อเหล้าในโครงการงดเหล้าเผาบุหรี่ ปิดโรงงานสุรา
- ถ้าเป็นปืน ธนู ที่ประหารคนได้ คงต้องชั่งใจว่าเรามีสติพอที่จะควบคุมโทสะระหว่างใช้อาวุธได้ดีเพียงใด
- ถ้าเป็นของจริงแต่ตกรุ่นเป็นของโบราณ จะสะสมก็ไม่น่าจะเป็นข้อห้าม
#4
โพสต์เมื่อ 30 July 2008 - 05:08 PM
#5
โพสต์เมื่อ 30 July 2008 - 10:01 PM
![happy.gif](style_emoticons/default/happy.gif)
ผมสังเกตุว่า
มิจฉาวาณิชชา ๕
ล้วนมีผลทั้งทางตรงและทางอ้อม คือ
มีส่วนทำให้มนุษย์ประพฤติผิดศีล ๕ ,เบียดเบียนเพื่อนมนุษย์และสัตว์
ตั้งแต่เสียทรัพย์ เสียสุขภาพกาย ไม่สบายใจ จนถึงตัดรอนชีวิต ในโลกนี้ ถึงรับวิบากบาปในโลกหน้า
ในมุมมองหนึ่งของผม คิดว่า
อาชีพค้าขายใดๆ ถ้ามีผล คือ
มีส่วนทำให้มนุษย์ประพฤติผิดศีล ๕ ,
เบียดเบียนเพื่อนมนุษย์และสัตว์
ตั้งแต่ทรัพย์ สุขภาพ จนถึงตัดรอนชีวิต ในโลกนี้ ถึงรับวิบากบาปในโลกหน้า
ก็อาจเข้าข่าย มิจฉาวาณิชชา ดังที่คุณ เป็นหนึ่ง กล่าวไว้ดีแล้วว่า
เช่น
อาชีพพ่อเล้า แม่เล้าเพื่อขายบริการทางเพศ , ค้าขาย สื่อลามก ฯลฯ
ยิ่งยุคสมัยช่วงกัป ไขลง มนุษย์ที่เกิดในยุคนั้น มีธาตุธรรมสะอาดน้อย สกปรกมาก
อีกทั้งสถานการณ์โลก และสภาพสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ การเมือง สังคม ในยุคนั้น ๆ
ไม่เอื้อเฟื้อต่อสัมมาวาณิชชา
ก็ยิ่งอาจมีมิจฉาวาณิชชา มากกว่า ๕ มากมายนัก
คำมข้อ ๒ , ๓ เห็นด้วยและอนุโมทนากับความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ที่ตอบชัดเจนดีแล้วครับ
ขอเสริมข้อคิดในคำถามแรก นะครับ
ถ้าเจตนาของผู้ซื้อ คือ อกุศลจิต
ในขณะนำสินค้านั้นไปใช้ด้วย อกุศลจิต
และส่งผลร้ายต่อผู้อื่น ให้ทุกข์กาย ใจทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
แบบนี้คงมีวิบากบาป ตามล้างผลาญแน่นอน
แต่ที่พิจารณายากกว่า คือ
ผู้ซื้อ ไม่มีอกุศลจิต ไม่คิดนำไปใช้ในทางอกุศล
แค่ซื้อ ให้คนอื่นเพราะถูกสั่งมา หรือ คนอื่นฝากซื้อ บังคับให้ซื้อ
แต่ผู้ซื้อไม่ได้นำไปใช้ก่ออกุศลกรรมบทด้วยตนเอง
แบบนี้ ถ้าจะมีวิบาก บ้าง ก็คงน้อยนิด เมื่อเทียบกับ คนนำไปก่ออกุศลกรรมบท
และกรณีอื่น ๆ อีกมากมาย ที่พิจารณาตัดสินยากกว่านี้
เพราะเรื่องวิบากกรรม มันซับซ้อน เป็นเรื่องอจินไตย ด้วยสุตะ จินตะ
ของมนุษย์ที่ปราศจาก อาโลโก วิชชา ปัญญา ธัมมะจักษุ นะครับ
โดยเฉพาะข้อสงสัยและคำถามแบบเจ้าหนูจำไม
![happy.gif](style_emoticons/default/happy.gif)
#6
โพสต์เมื่อ 30 July 2008 - 11:02 PM
#7
โพสต์เมื่อ 31 July 2008 - 01:42 PM
คำคมยังมีสามแง่ (บางครั้งก็สองง่าม)..
กระบี่อยู่ในใจ..
อยู่ที่ว่า..ท่านจะเอากระบี่นั้น..ไว้ฟาดฟันใคร..
กิเลสที่อยู่ในใจ..รึ!!
หรือ..ไม่ใช่..
#8
โพสต์เมื่อ 31 July 2008 - 05:06 PM
#9
โพสต์เมื่อ 31 July 2008 - 05:06 PM
ปล. วันนี้อ่านมาหลายกระทู้ ยิ่งอ่านยิ่งยืนยันความคิดตัวเอง
ความพร้อมเกิดขึ้น เมื่อเริ่มต้นลงมือทำ (โอวาทหลวงพ่อ 27/4/51)
ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ
แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการ ที่มัดตรึงเหนียวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป