ท่านพูดถึงเหตุอัศจรรย์ในวันมาฆบูชาเห็นว่าน่าสนใจเลนนำมาเล่าสู่กันฟัง
วันมาฆบูชามีเหตุอัศจรรย์ที่ทราบโดยทั่วไปว่าบังเกิดขึ้น 4 ประการ หรือที่เรียกว่าจาตุรงคสันนิบาตดังนี้คือ
1. พระสงฆ์1,250 รูป มาประชุมโดยมิได้นัดหมาย
2. ทุกองค์ล้วนเป็นพระอารหันต์ขีณาสพ
3. ทุกองค์ล้วนเป็นเอหิภิขุอุปปะสัมทา คือ พระพุทธเจ้าบวชให้(ตรงนี้ที่พระเทพดิลกท่านบอกว่าไม่น่าอัศจรรย์เพราะในวันนั้น
พระพุทธเจ้ายังไม่ได้มีพุทธานุญาตให้มีการบวชแบบอื่น)
4.วันนั้นดวงจันทร์เสวยมาฆฤกษ์ คือเป็นวันพระจันทร์เต็มดวงกลางเดือนสาม
แต่ยังมีเรื่องราวที่น่าอัศจรรย์กว่าแต่ไม่เคยมีการนำกล่าวถึงเลยดังนี้
1.ในวันนั้นพุทธองค์ทรงมีพระชนม์มายุเพียง 36 พรรษา(36 ปี 9เดือน) ซึ่งนับว่าอายุน้อยที่สุดในบรรดาศาสดา
หรืออาจารย์เจ้าลัทธิทั้งหมดในสมัยนั้น(ยังหนุ่มอยู่เลย)
2.พุทธองค์ออกบวชได้เพียง 7 พรรษาเท่านั้น (ออกบวชตอนอายุ 29 )ทรงตัรสรู้ก่อนหน้านั้นประมาณเก้าเดือนและทรง
แสดงปฐมเทศนา(การตั้งศาสนา)ก่อนหน้านั้นเพียงเจ็ดเดือน
3.พระภิกษุ1,250 รูป ล้วนเคยเป็นนักบวชในศาสนาอื่นทั้งสิ้น(มาจากนักบวชสามจำพวกคือ ชลิฎ,ปริพาชกและภิกษุ)
4.พระอรหันต์ทั้งหมดในที่ประชุม ส่วนใหญ่ล้วนเป็นบุคคลในตระกูลสูงของสังคมทั้งสิ้น
การที่มีศาสดาหนุ่มอายุน้อยที่ออกบวชได้ไม่นาน ตั้งศาสนาได้เพียงเจ็ดเดือน
แต่กลับมีนักบวชผู้เป็นกำลังสำคัญของศาสนาอื่น ออกบวชและบรรลุธรรมขั้นสูงสุดตามพระองค์ได้
เป็นจำนวนพันนั้นไม่น่าอัศจรรย์กว่าหรือ
