ขออนุโมทนาสาธุครับ ที่ได้มาปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิเป็นครั้งแรก
อาการดูด ที่น้องแครอทว่านั้น เป็นอาการที่เกิดขึ้นกับหลายๆคนที่ปฏิบัติธรรมครับ เป็นอาการที่ใจหยุดในระดับหนึ่งแล้วเกิดอาการรวมไปสู่ที่ตั้งของใจดั้งเดิม บางคนก็เหมือนกับตกจากที่สูงๆ บางคนก็ถูกดูดอย่างแรง บางคนก็ดูดช้าๆ บางคนคล้ายกับลอยขึ้นไปข้างบน บางคนก็เหมือนตัวเองเคลื่อนลงไปข้างล่าง บางคนก็ตัวขยายใหญ่ ฯลฯ อาการทั้งหมดนี้ เรียกว่า อุเพ็งคาปิติครับ เป็นปิติ1ใน5ประการ ซึ่งจะเกิดได้ก็ต่อเมื่อใจปราศจากนิวรณ์5 และสงบในขั้นอุปจารสมาธิเป็นต้นไป
เมื่อเกิดอาการแบบนี้ ให้ปล่อยครับทำใจให้สบาย อย่าไปสนใจอย่าไปสงสัยอย่าตกใจ ปล่อยให้มันไหลลงไปเลยครับ มันจะดูดก็ดูด ขอรับรองว่าไม่มีอันตรายใดๆแน่นอนครับ เดี๋ยวเมื่อมันดูดไปได้สักระยะเราจะพบว่าตัวเองเป็นตัวเอง มีสติที่มั่นคง รู้ตัวทุกขณะจิต ความคิดมีระเบียบขั้นตอนชัดเจน แบบนี้เรียกว่า เอกกัคคัตา คือความเป็นหนึ่งครับ
สำหรับแสงที่เห็นขาวๆนั่นคือแสงแห่งความบริสุทธิของใจครับ เป็นความบริสุทธิดั้งเดิมของใจเรา ผู้ที่มีความบริสุทธิเท่าใดก็จะเห็นได้เร็วและสว่างมาก ป้าจี้เคยเล่าให้ฟังว่า ความสว่างขององค์ธรรมกาย เหมือนกับ เอาดวงอาทิตย์มาเรียงเต็มท้องฟ้า แล้วซ้อนกันสักร้อยพันท้องฟ้า ยังสว่างไม่เท่าธรรมกาย
สรุปคือไม่ต้องไปสนใจอะไรทั้งนั้น เมื่อเริ่มนั่ง ระหว่างนั่ง และไกล้จะเลิกนั่ง สิ่งที่ต้องทำคือ มีสติ สงบ และสบายๆ เท่านั้นครับ อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจ
สวนเรื่องหลุมดำที่ว่านั่น เป็นมุขที่ต่อเนื่องวมาจากกระทู้ที่แล้วครับ น้องแครอทอาจจะไม่ได้เข้าไปอ่าน อาจจะงงไปนิด ลองย้อนไปอ่านดูก็ได้ครับ
ที่กระทู้นี้
http://www.dmc.tv/fo...showtopic=17603ขออนุโมทนาบุญนะครับ และขออภัยที่ทำให้งงเล็กน้อย