แต่ความตาย นั้น เที่ยงแท้
สักวันหนึ่ง ทุกคน ต้องตาย
ท่านเองต้องตาย
โดยเฉพาะท่านสุภาพบุรุษ ที่ยังไม่เคยบวชพระ
ท่านรู้ไหมว่า มีใครคนหนึ่ง รอคอยวันนั้น
วันที่ท่าน บวชพระ ให้บุพพการี
อย่าเป็นเหมือน ใครคนหนึ่ง ซึ่งกว่าจะบวชพระ ได้
มารดาก็วายชนม์ ไปก่อน
จนรู้สึก ติดค้างพระคุณมารดา
ที่ยังไม่ได้บวชพระ ในขณะท่าน ยังมีชีวิตอยู่
.
ก่อนเกิดใหม่ในเพศสมณะ
ใ น โ ล ก นี้
จะมีใครบ้าง ที่รักเราก่อน ตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าค่าตาของเรา
ใครบ้าง .. ที่รักเราก่อน โดยที่เราไม่เคยทำความดี ทำคุณประโยชน์ ต่อท่าน
ใครบ้าง .. ที่ยอมเจ็บปวดกาย ใจ ยินดีเหน็ดเหนื่อย ทุกข์ยากลำบาก กาย ใจ เพื่อเรา
ใครบ้าง .. ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข ได้รับความสะดวกสบายตลอดมา
ใครบ้าง .. ที่มอบความเมตตา ความปรารถนาดีให้เราเสมอมา รวมทั้ง " ให้อภัยทาน "
แก่เราตลอดมา แม้ว่าเราทำให้ท่าน เสียใจ ช้ำใจ ตรอมใจ ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ใครบ้าง .. ที่เฝ้าคอยดูแลเรา ในที่ยามเราเจ็บป่วย คอยปลอบโยน ในยามที่เราเสียใจ และผิดหวัง
ใครบ้าง .. ที่ทำหน้าที่เสมือน " ธนาคารพิเศษ " ที่เราสามารถเบิกเงินมาใช้ได้ตลอดชีวิต
โดยที่เราไม่ต้องมีเงินฝากแม้แต่สตางค์เดียว
ใครบ้าง .. ที่ปลาบปลื้ม ยินดี มีความสุขใจร่วมกับเรา อย่างจริงใจใสบริสุทธิ์
. ไม่มีใครอีกแล้ว ที่รักเราอย่างสุดขั้วหัวใจ เช่นนี้ นอกจาก
" ผู้ ให้ กำ เนิด " เรามาบนโลกนี้ด้วย " กายมนุษยะ " ซึ่งท่านก็คือ " คุณแม่-คุณพ่อ " ของลูกนั่นเอง
เมื่อเป็นเช่นนี้
. มารดา-บิดา . จึงได้ชื่อว่า " พระอรหันต์ของลูก "
ได้ชื่อว่า " พระพรหมของลูก "
ได้ชื่อว่า " บูรพาจารย์คนแรกของลูก "
. เพราะเพียงท่านให้กำเนิดก่อเกิด " รูปกายมนุษยะ " ที่สามารถสร้างบารมีและสามารถบรรลุมรรคผล นิพพานได้
ก็นับว่า .. " พระคุณของท่านมากล้นเกินพรรณา " แล้ว
และบังควรอย่างยิ่งที่ .. ลูก ต้อง กตัญญูกตเวทิตา ต่อท่านทั้งสอง
ตลอดระยะเวลานับแต่ ท่านทราบว่า มีลูกอยู่ในครรถ์ จวบจนกระทั่ง .. ลูกออกมาลืมตาดูโลกภายนอก
ตลอดจนท่านเฝ้าเลี้ยงดู คอยโอ้ละเห เห่กล่อม ทั้งสร้าง ทั้งเลี้ยงดู ให้ความรักความอบอุ่น
. ทั้งส่งเสริมค้ำชูให้ความรู้-การศึกษา
... ทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อความสุขของลูก ล้วนต้องแลกด้วย ความเหน็ดเหนื่อย ทุกข์ยาก ลำบากกาย นานัปปการ
ทุกสิ่งทุกอย่าง ยอมทำแม้ว่า " ทำแล้ว ตน เอง จะ ตก นรก " ก็ตาม เช่น
ต้องฆ่าสัตว์ ที่บังอาจมาเบียดเบียนทำร้าย ร่างกายอันอ่อนแอ น่าทะนุถนอมของลูก
และหลายท่าน .. ยอมเป็นหนี้สิน หรือ แม้ต้อง ทำ .. อทินนาทานากรรม ฉ้อโกง ต่างๆ
เพียงเพื่อ ได้ปัจจัยมา บำรุง ปรนเปรอ .. ลูก ให้มีความสุข ความอิ่ม ได้สะดวกสบาย ใช้ของหรูหรา
. ดังนี้เป็นอาทิ .. เป็นอาจิณ ..
ลองตรองดูเถิดว่า " ความรักลูกของมารดา-บิดา " ที่ยอมทำปาปกรรม แม้ถึงยอมตกนรกก็ยอม
ความรัก ของท่านที่มีให้ลูก จ ะ ยิ่ ง ใ ห ญ่ ป า น ไ ห น
.. หวนรำลึก คราที่ ลูก ได้ปรนนิบัติ " แม่ " ในยามที่ " แม่ " เจ็บป่วย ... สูญเสียการพูดและการขยับกายบางส่วน
.. ลูก รู้สึก ยินดี ที่ได้ เช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า ให้ " แม่ " ด้วยความทะนุถนอม
เหมือนครั้งที่ " แม่ " เคยทำให้ ลูก ตอนเยาว์วัย
.. ลูก ไม่รังเกียจ ต่อกลิ่นอันไม่โสภา แม้ตอนใช้นิ้วมือ งัดก้อนอุจจาระแข็ง
... ที่ แม่ ไร้เรี่ยวแรง เบ่งออกมา
.. ลูก ดีใจ อิ่มใจ ที่ได้ใกล้ชิด " แม่ " คอยพูดจาอ่อนหวาน เอาใจและ ยกใจ " แม่ " ... ให้สูงขึ้นในกุศลธรรม
.. ลูก ดีใจ อิ่มใจ ที่ได้โอกาส เหน็ดเหนื่อย ในการปรนนิบัติ " แม่ "
ตอบแทน " แม่ " ที่เคยเหน็ดเหนื่อย เลี้ยงดู-อุ้มชู ลูกตอนแบเบาะ
.. ลูก ดีใจ อิ่มใจ ที่ได้ รักษาศีล ๘ ... ใส่บาตรพระ ... สวดมนต์สรรเสริญคุณพระไตรรัตน์ ให้ " แม่ " ฟัง
.. ลูก ดีใจ อิ่มใจ ที่ได้ เล่าธรรมะ ชาดก
... เปิดเทป สวดมนต์ทำวัตร นำนั่งสมาธิ และ ธรรมบททางแห่งความดี ให้ " แม่ " ฟัง
.. ลูก ดีใจ อิ่มใจ ที่ได้ เล่าธรรมะ ชวน " แม่ " รำลึกถึง บุญบารมี ที่ " แม่ " สั่งสมมาตลอดชีวิต
รวมทั้งบุญบารมีที่ลูกๆที่สั่งสมดีแล้ว
ซึ่ง " แม่ " เป็นแบบอย่าง สร้างบารมี และคอยเอาบุญมาฝาก ลูกๆๆ ทุกครั้ง
.. ลูก ดีใจ อิ่มใจที่ได้ชวน " แม่ " รำลึกถึง บุญบารมี ที่ลูกๆสร้างพระธรรมกาย ประจำตัว " แม่ "
เพื่อประดิษฐาน ณ.มหาธรรมกายเจดีย์
ซึ่ง " แม่ " จะได้ดวงบุญโตกว่าฟ้าครอบหลายๆครั้ง
เพราะ มหาธรรมกายเจดีย์ นี้ จะเป็นสื่อให้ มวลมนุษย์บรรลุ มรรคผลนิพพาน
.. ลูก ดีใจ อิ่มใจ ที่ได้ชวน " แม่ " รำลึกถึง บุญบารมีทั้งหมด แล้วอธิษฐานธรรม อธิษฐานบารมี ในกุศลธรรม มากมาย
วันที่ ๒ กันยายน ปีพุทธศักราช ๒๕๔o
ห้องฉันเห็นคุณ ( ICU )
.. คราวที่ " แม่ " ถูกเครื่องช็อตไฟฟ้า ... ตอนนั้น ลูก .. ยืนอยู่ที่ปลายเตียงของแม่
อาการทางกายของลูก .. แม้จะสงบนิ่งเหมือนผู้เจนโลก แต่ในใจ เต้นตึกๆๆ
เร่งนึกถึงบุญบารมีและอาราธนา อานุภาพหลวงพ่อวัดปากน้ำ
หลวงพ่อธัมมชโยและคุณยายอาจารย์
และบุญบารมีของ " แม่ " และของลูกๆ มารวมกัน ... คุ้มครอง " แม่ " ให้ พ้นมนต์มาร ..
.. " แม่ครับ " ลูกไม่ได้อ้อนวอนร้องขอ เพื่อไม่ให้ " แม่รอดตาย "
.. แต่ลูกร้องขอต่ออานุภาพบุญและครูธรรมกาย .. นำส่ง ..
" แม่ของลูก " ทิ้งกายมนุษย์หยาบอันเสื่อมแล้ว ไปพักผ่อน ในสรวงสวรรค์
เสวยทิพยสมบัติ ตราบกระทั่งเข้า นิพพาน
สุ ด ท้ า ย " แม่ " ก็ ว า ย ช น ม์ จ า ก ลู ก ๆ ไ ป สู่ สุ ข ค ติ ส ร ว ง ส ว ร ร ค์
.. " แม่ครับ " แม้ว่าลูก จะดีใจที่ยังได้ ปรนนิบัติดูแล กระทั่ง " แม่วายชนม์ " ก็ตาม
.. แต่ลูกก็พลาดสิ่งสำคัญยิ่งไปอย่างหนึ่งก็คือ
ลูกยังไม่ได้ " บวชพระ " ให้ " แม่ " ได้ชื่นใจ อิ่มเอมบุญ ในขณะที่ " แม่ " มีชีพอยู่
.. " แม่ครับ " แม้ " แม่ " จะจากลูกๆไปสู่สรวงสวรรค์ แล้ว
. แต่ ลูก คือ เลือดเนื้อเชื้อไข ของแม่และพ่อมารวมกัน
.. ลูก จะใช้ " มรดก ของ แม่และพ่อ คือ กายมนุษยะ " มาทำคุณประโยชน์ ด้วยการ " บวชพระสร้างบารมี "
ซึ่งมีผลานิสงส์มหาศาลต่อทั้งตัว ลูก รวมถึง " แม่และพ่อ " ด้วยนะครับ
ขออานิสงส์การบวชพระของลูก จงส่งผล ปิดประตูนรก-เปิดประตูสู่สรวงสวรรค์-สู่นิพพาน ของ " แม่ "
ให้สมกับที่เป็น " ...ลูกรักคนสุดท้อง " ของ " แม่และพ่อ "
รักแม่และพ่อมากครับ
นาคธรรมทายาท ปี ๒๕๔๑
..............
ถ้าท่านยัง มีชีวิตอยู่ได้อ่านเรื่องนี้
ขอให้ท่าน รู้ว่า
ไม่เพียงแต่ท่าน ต้องทำความดี แข่งกับ มัจจุมาร
ต้องแข่งกับความตายของตนเองแล้ว
ท่านยังต้อง ควรรีบบวชพระ แข่งกับความตายของ บุพพการีของท่านอีก
ฉะนั้น สุภาพบุรุษท่านใด ยังไม่เคยอบรมธรรมทายาท
มาบวชพระธรรมทายาท ภาคฤดูร้อน ปี ๒๕๔๙ กันเถิดครับ
เพื่อตอบแทนพระคุณ มารดา บิดา
และเพื่อความเจริญก้าวหน้าของชีวิตในสังสารวัฏฏ์ของท่านเอง
ขอกราบอนุโมทนาบุญอย่างยิ่ง
สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
