ตอนกลับมา มีเพื่อนมาส่ง ก็เลยพาเพื่อนไปทานข้าวแถวๆ นี้ ซึ่งติดกับทะเล ก็เลยเป็นว่ามาส่งถึงบ้านตอนเที่ยงคืน พ่อเข้านอนไปแล้ว เลยไม่ได้ทักทายกัน ด้วยความที่เป็นคนที่การนอนเปลี่ยนไปหมดแล้วคะด้วยหน้าที่การงาน กลางวันเป็นกลางคืน เลยทำให้ไม่ง่วง อยู่เล่นเนท ดุทีวีจนเช้า
พ่อตื่นมาเจอตอนตีสี่ก็สวัสดีพ่อเป็นที่เรียบร้อย ยื่นเงินให้เร้ย อิอิ ตั้งใจเอามาให้ แกก็ถามว่ามีใช้หรอ อิอิ มีจิพ่อ ไม่มีก็ไม่คงไม่มีมาให้เนาะ
คุยไปพักนึงก็เลยขอไปดูห้องพ่อที่ต่อใหม่ แล้วพ่อย้ายลงไปนอนที่ห้องนั้น แยกจากตัวบ้านอ่ะนะคะ
พ่อไปอยู่ที่ไหน ที่นั่นต้องมีพระอยู่รอบๆ ตัวเค้า เป็นนิสัย ที่ห้องใหม่พ่อก็เหมือนกัน แล้วก็แน่นอน ได้เห็นรูปหลวงปู่สด (ซึ่งตั้งแต่เราเกิดมา โตพอรู้เรื่องนิดหน่อย เราก็เห็นรูปหลวงปู่แล้ว จนเข้าใจว่าท่านอ่ะ คือปู่เราตอนบวช) ก็เลยชวนพ่อคุยเรื่องหลวงปู่ซะเลย เพราะรู้ว่าพ่อชอบ อีกอย่างอยากเริ่มคุยกับพ่อเรื่องวัดซะที เพราะแกแอนตี้มาก วันนี้ที่คุยก็ยังแอนตี้อยู่ แต่ด้วยความเชื่อมั่นว่า รักหลวงปู่ อยู่แล้ว ก็อยากให้พ่อรักหลวงพ่อ รักวัดเราด้วย อย่างน้อยอย่าขัดกับแม่เวลาแม่มาวัดก็ยังดี
พ่อเริ่มคุยเรื่องหลวงปู่พ่อก็ชอบเนาะ แกก็อารมณ์ดี๊ (หรือเพราะยื่นเงินให้แกตั้งแต่แรกที่ Good Morning ไปหว่า คริคริ) แต่นึกงัยไม่รุ้คะ ถามพ่อว่า พ่อมีพระวัดปากน้ำ รุ่น หนึ่งป่าว เ้อ้อ ถามไปได้งัยมะรุ้อ่ะ คิดว่าถามๆ ไปงั้น อยากอวดที่ตัวเองมีมากกว่า อิอิ กะว่าเกริ่นๆ
บอกก่อนนะคะ โดยส่วนตัวเป็นคนไม่สนใจเรื่องนี้เร้ยยยย แต่ไหนแต่ไร แต่ตั้งกะมาให้ความสนใจเรื่องที่วัดมากขึ้นช่วงหลังๆ นี่ เวลามีพระของขวัญก็อยากได้ แต่ตัวอยู่ไกล มาไม่ได้ทุกครั้งเวลามีงานใหญ่ๆ แต่มีช่วงนึงมีแอบอยากได้ พระรุ่นหนึ่ง แต่ก็คิดไปว่า โห เป็นไปได้ยากแน่นอน แทบเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ จนวันคืนผ่านไปแบบชิลๆ
หลังจากถามพ่อว่า พ่อมีปะ พ่อก็ตอบว่า มีดิ เราแบบ ฮ้ะ
![biggrin.gif](style_emoticons/default/biggrin.gif)
แล้วพ่อก็ลุกขึ้นหยิบกล่องสามสี่กล่อง พระทั้งน้านนนน ลงมาวางทีละกล่อง ทีละกล่อง จนถึงที่เป็นกระเป๋าสีดำแบบล๊อกได้
พ่อเปิดออกมา แล้วหยิบพระองค์นึงยื่นให้ โห จิงหรอเนี่ย
แต่ที่เห็นคือ สภาพไม่สมบูรณ์แต่ไม่สำคัญเรย ตอนนั้น พอหยิบมาวางในมือ ยกท่วมหัว รูปหลวงปู่(จากที่วัด)อยู่ตรงหน้า ขอบคุณหลวงปู่ที่สุด ที่ทำให้หนูกล้าถามกับพ่อ กล้าพูดกับพ่อ
พ่อบอกว่า พ่อรับมาเองกับมือ เนี่ยรุ่นหนึ่ง ตอนนั้นพ่ออยู่ มศ. 3 ต้องทำเงินให้ได้สามสิบบาทเพื่อจะไปทำบุญที่วัดปากน้ำ ถึงได้พระมา แล้วพ่อก็พกติดตัวมาตลอด จนกระทั่งเป็นทหาร ต้องไป สงครามเวียดนาม พ่อก็พกติดตัวไว้ตลอดเวลาตอนออกศึก
พ่อบอกอีกว่า กะไว้อยู่แล้วว่าจะให้ลูกคนแรก (เราเองงง) อยากให้ั้ตั้งแต่ตอนแรกที่นู๋ออกจากบ้าน ไปทำงานต่างประเทศเดินทางเป็นว่าเล่น พ่อถามแล้วด้วยว่าเอาพระไปห้อยมั้ย แต่นู๋บอกว่า ไม่ค่อยใส่สร้อยหรือห้อยพระอ่ะ ไม่ติด พ่อก็เลยไม่ได้ให้ไป (ดูมัน บุญน้อยอยู่งะ)
โห ผ่านมากี่ปีแล้วเนี่ย (ถึงเวลางัยเนาะ) มาถึงตอนนี้ ได้กลับมาถามด้วยตัวเองเร้ย ตอนนั้นก็จำไม่ได้ด้วยนะคะ ว่าพ่อเคยถามด้วยหรอ
ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่อ้าปากพูดกับพ่อเรื่องนี้
พอวันรุ่งขึ้นก็ออกไปร้านทอง เอาไปใส่กรอบเลยยยยยย ปลื้มมมมมมมมมมที่สุด