คลื่นถาโถม ทะเลกว้างใหญ่
ฉันไม่เคยเห็นฝั่ง สักครั้งครา
สุดอ่อนล้า ยังคงว่ายไปอย่างไร้ทิศทาง
แม้ต้องจมพ่าย แต่ความเศร้าใจ คงยังไม่สิ้น
เพราะดวงชีวิน ยังต้องเกิดตาย อยู่ในวังวน
จนวันนั้น ฉันได้พบ นาวาตะวัน
ฝ่าพายุดำ กลางคลื่นกระหน่ำ ฟ้ากำปะนาท
พ่อส่งมือมา จับฉันเอาไว้
ต่อจากนี้ไป เราจะร่วมทาง
นาวาตะวัน จะพาผองเรา สู่ปลายทาง
ฝ่าภยันตราย แต่เรารู้ว่า จะถึงปลายทาง
นี่คือสัญญา แห่งธรรมนาวา นาวาตะวัน
