มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Dhamma Bot]

น้องรัก...

ในชีวิตของคนเรา เรามักจะประสบกับสถานการณ์ที่ต้องตัดสินใจอยู่เสมอๆ
เมื่อใดก็ตามที่น้องเดินมาถึงทางแยกของชีวิต แล้วต้องตัดสินใจครั้งใหญ่หรือครั้งย่อย
ว่าจะเดินต่อไปข้างหน้า เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา หรือถอยหลังกลับไปทางเดิม
หากพี่อยู่ข้างๆ น้อง พี่จะคอยบอกทางให้ เพราะพี่เองก็หลงมามากจนจำทางได้แล้ว
แต่ถ้าวันนั้น เป็นวันที่พี่ไม่อยู่เคียงข้าง น้องจะทำอย่างไร?
น้องรัก! ขอให้น้องจำเอาไว้ว่า หากน้องได้เดินมาถึงทางแยกของชีวิต
ที่ดูน่าสับสน ยากที่จะตัดสินใจในการเลือกเส้นทาง
ก่อนที่จะก้าวออกไปนั้น ขอให้น้องนึกทบทวนบุญใสๆ จนสบายอกสบายใจ
แล้วแหงนมองท้องฟ้าเพื่อดูว่า "ตะวันธรรม" อยู่ทิศใด
พี่ขอให้น้องมุ่งหน้าไปทิศนั้นเสมอ
เพราะเป็นทิศทางที่พี่ก้าวไปอยู่ตลอดเวลา
หากเราไปทิศทางเดียวกัน เราก็จะได้เป็นเพื่อนร่วมเส้นทางตลอดไป
ที่พี่ต้องกล่าวเช่นนี้ เพราะเพื่อนนักสร้างบารมีของพี่หลายคน
ที่เดินทางมาจนถึงทางแยกของชีวิต ได้ตัดสินใจพลาดไป
เขาเหล่านั้นจึงต้องพลัดกับพี่ โดยไม่รู้ว่าเมื่อไร ชาติไหน เราจะได้พบกันอีก
น้องรักจำไว้นะครับ พี่ชายสัญญาว่าจะคุ้มครองน้องไปตลอดทาง อย่างสุดความสามารถ
แต่หากวันใดที่พี่ไม่อยู่ แล้วเผอิญว่าน้องต้องเลือกทิศทางเดินเอง
ขอให้จดจำสูตรการตัดสินใจง่ายๆ ว่า
"ตะวันธรรมอยู่ทางไหน ให้มุ่งไปทางนั้น"

จากพี่ชาย...

[ณ ๐๗๒]

อ่านแล้ว บรรยายไม่ถูก อ่านรอบสองด้วยรอยยิ้มกว้างๆๆ และรู้สึกอบอุ่นไปด้วยกลิ่นอายแห่งความรัก

นั่นคงเป็นทิศทางที่ดีที่สุด ในยามที่ต้องตัดสินใจเลือกทางเดิน

[ใส ใน สว่าง]

อืม นะ ชัดเจน มาก ''ตะวันธรรมอยู่ทางไหน ให้มุ่งไปทางนั้น'' อย่างนี้สิ ถึง จะ ได้ เจอ กัน ทุก ชาติไป ^ ^

[somchet]

ดีมากๆครับ
แต่เสียดายที่น้องรักคนนั้น อาจไมไ่ด้มาอ่าน

[Tapaw^^]

พี่ชายที่แสนดี....
น้องเดินมาตามพี่ ในเส้นทางสีขาวนี้แล้ว
ด้วยความมั่นใจ ว่าเป็นเส้นทางที่ถูกต้อง
แม้มีเพื่อนบางท่านได้แยกเส้นทางไป
แต่เป้าหมายของน้องไม่เปลี่ยนแปลง เพราะ
"แสดแดด... ที่แผดกล้า
ท้องฟ้า...ที่กว้างใหญ่
ทะเล...ที่กว้างไกล
ดวงใจ...ยังมั่นคง"
พี่เดินนำหน้าน้องไป เราคงยังเป็นกำลังใจในเส้นทางเดียวกัน
แม้ไม่เจอกัน หรือมองไม่เห็นกัน แต่น้องก็ยังอุ่นใจ...
(อิอิ...ขอบคุณนะจ๊ะ อ่านถ้อยคำพี่แล้วมีกำลังใจเยอะเลย)


จาก...ลูกตะวันธรรมเดียวกัน