ธรรมะพิเศษสำหรับขุนรบพิเศษ
กฐินคุณยาย 100 ปี
Episode 2
โยมแม่หลวงพี่ เป็นอดีตกองเสบียงเก่า หลุดไปหลายกัป ตายแล้วเกิด เกิดแล้วตาย กระดูกกองเป็นภูเขา น่ากลัวไหมจ้ะ เพราะการกระทบกระทั่งกันในหมู่คณะ เพราะฉะนั้นต้องอดทนนะ เพราะการไม่เจอหมู่คณะ อันตราย ต่อให้รวยเถอะ ทรัพย์ที่มีเอาไปทำอะไรหละ ทำให้ตกนรกได้นะ
แต่บุญบันดาลที่ทำไว้เมื่อหลายกัป ทำให้โยมแม่มาเจอหมู่คณะในชาตินี้ กลายเป็นคนเคยรวย เพราะความประมาท และ จากนับถือพระรัตนตรัย กลายเป็นนับถือผี กว่าหลวงพี่จะแก้ได้ ยากมากเลย เพราะไปคบคนพาล เลยได้ความเชื่อผิดๆมาเลย ความเชื่อไม่ใช่แก้ง่ายๆนะ แก้ยากมากๆเลย ลองดูความเชื่อในโลกนี้สิ มากมายเลย
ในหกพันล้านมีกี่คน มีแต่ในหมู่คณะเรา แม้แต่ในหมู่คณะเราก็ยังมีของแถม เจอจอมปลวก เจอผี ยังไหว้อีก
การมาเจอพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ และ หมู่คณะยากมากๆเลย เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร ถ้าเราไม่มีผังเดิมมาหมดสิทธิ เอาช้างไปฉุดมันก็ไม่มา ที่เรามาเจอท่านก็เพราะบุญเก่านี่แหละ
การไม่เจอหลวงพ่ออันตรายนะจ้ะ จะรวยไปทำไมถ้าไม่ได้มาสร้างบารมี สิ่งที่ยังไม่ได้เอามาทำยังไม่ใช่ของเรา ยังเป็นของคนอื่นเขา มารเอาไปกินหมด มีอะไรต้องทุ่มให้หลวงพ่อทั้งหมด ถ้าเราเก็บเอาไว้ เราจะหมด
เพราะพวกเราโลโก้ขึ้นแล้ว ว่าเป็นลูกพระธัม แบล์คลิสต์ขึ้นแล้ว ไม่ทำใช้ไหม เอ้าถอยรถชนเขา ต้องเสียเงินซ่อม มารเอาไปกินแล้ว กว่าจะมาเจอหลวงพ่อ แสบกันมาทั้งนั้น วิบากกรรมเพียบ ระเบิดเวลาเพียบ
จะแก้ได้ต้องกฐิน หนึ่งร้อยปี
เกิดมาหลวงพี่เกิดในครอบครัวยากจน และ ลำบาก สมัยก่อนอดอยากมาก
เพราะวิบากกรรม ใช้ปากไปจิ้มเขาเอาไว้ ไปจิ้มใจคนอื่นให้เขาเจ็บๆ คือเมื่อพุทธทันดรที่ผ่านมา เป็นคนเก่ง เป็นขุนศึก มาบวชเป็นพระ ก็ยังมีทิฏฐิมาก ใครมาเตือนก็โกธร บอกว่าอย่ามายุ่ง ให้ไปไกลๆ เพราะทิฐิ มารเขาปรับคดี เลย
ดังนั้นปากของเราต้องพูดดีๆนะ พูดแล้วหมู่คณะเขากระทบกระเทือนอย่าพูดนะมันบาป ต้องพูดให้รักกัน สามัคคีกัน เกื้อกูลกัน ควรพูด ถ้าพูดแล้วร้อนเขา ร้อนเรา อย่าพูด ให้พูดเย็นเขาเย็นเรา
ชีวิตหลวงพี่ลำบากมาก มีผ้าห่มผืนเดียวใช้ทั้งบ้าน ต้องผิงไฟ เพราะความมีทิฐิ ทำให้หลุดจากหมู่คณะไปหลายคนแล้ว โยมแม่ยากจน ทำไร่ไถนา ต้องไปฆ่าสัตว์ เพราะไม่มีความรู้ แม้ท่านพื้นฐานใจบุญ แต่ต้องไปฆ่าสัตว์ แม้ไม่อยากทำ เพราะปล่อยให้ลูกอดตายไม่ได้ ชีวิตของหลวงพี่ที่โตขึ้นมา เลือดเนื้อของหลวงพี่เต็มไปด้วยความรู้สึกของโยมพ่อโยมแม่ที่ยอมตกนรกเพื่อลูกจริงๆ
และทุกวันนี้ที่บ้านของหลวงพี่ไม่ได้รวยนะ ยังมีแต่หนี้ แต่ก็ทำบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อตลอดมา นะ ต่อมาท่านมีโครงการสร้างอาคารหกสิบปี หลวงพี่อยากตอบแทนพระคุณโยมพ่อ โยมแม่ ปรึกษาพี่สาว ว่าโยมพ่อโยมแม่เลี้ยงเรามาจนโต ท่านต้องยอมทำบาปเพื่อเรา ถ้าเราไม่ตอบแทนท่านท่านตกนรกนะ
หลวงพี่ก็ยังไม่มีตังค์ และ ก็ยังเป็นหนี้ แต่ถ้าให้สิ่งนี้มาเป็นอุปสรรค และให้พ่อแม่ไปตกนรกหลวงพี่คงจะเสียใจไปทั้งชาติ เพราะกว่าที่ท่านจะเลี้ยงเราจนโต ใช้เงินไปก็เป็นล้านแล้ว ที่ท่านยอมตกนรกเพราะหลวงพี่ ทำไมแสนเดียวจะถวายหลวงพ่อไม่ได้ แล้วก็อยากให้ท่านมาทำบุญกับหลวงพ่อด้วยมือท่านเอง คือวางแผนจะทำศึกชิงภพให้ท่าน
หนี้เราก็มีอยู่แล้ว ตลอดมา ไม่รู้จะหมดเมื่อไหร่ แต่ก็ยังต้องทยอยใช้เขา แต่บุญครั้งนี้ถ้าผ่านแล้วก็ผ่านเลย ถ้าเราไม่ทำ แม้ต่อมามีเงินมาก ตอนนั้นโยมแม่เราคงไปอบาย หลวงพี่คงทนไม่ได้ มาคุยกันพี่น้อง คนละสองหมื่นห้า สี่คน คุยว่าก็มันไม่มีหนะ แต่เราก็ต้องเอาบุญใช่ไหม เอ้า กู้ธกส หนึ่งแสนบาท ถ้าพวกเราไม่มี เดี๋ยวหลวงพี่จะทยอยใช้เอง
คิดอย่างนี้ เพราะรักโยมพ่อโยมแม่มาก ทำอย่างไรก็ต้องให้โยมพ่อโยมแม่ไปถวายหลวงพ่อให้ได้
เดชะบุญ ครอบครัวหลวงพี่ศรัทธาหลวงปู่มาก ทุกคนไม่ต้องกลัว แสนเดียวถ้าไม่ตายหาใหม่ได้ ถ้าไม่ได้ทำบุญหลวงพี่คงเสียใจไปนับภพนับชาติไม่ถ้วนเลย ที่ไม่ได้ตอบแทนพระคุณโยมพ่อโยมแม่ ที่มีพระคุณต่อเรามากขนาดนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ต้องทำให้ได้ แสนนึงของบ้านนอกนี้หนักมากเลยนะ แล้วก็ยังมีหนี้อยู่ แต่บุญเราก็เอา เราไม่ได้โกงเขา เรามีเราก็ใช้เขา ปรากฏว่า พี่สาวก็อธิษฐานหลวงปู่ ด้วยความตั้งใจที่จะตอบแทนพระคุณโยมแม่ วัวนมที่บ้านรวมใจกันเป็นหนึ่งเดียวให้นมแบบ Unlimited Heart ของวัว สามเดือน ปกติได้ สองหมื่น กลายเป็นแสนสอง เป็นเงินก้อนแรกในชีวิตของแม่ แต่ก็ยังมีหนี้อยู่นะโยมพี่อธิษฐานหลวงปู่เป็นเวลาสามเดือน ตอนแรกหลวงพี่ยังคิดว่า ไปกู้เลยถึงได้เงินมา
ขนาดวัวยังรู้พระคุณเลย แล้วเราเป็นคน จะไม่ตอบแทนคุณ หลวงปู่หลวงพ่อ คุณยายเชียวหรือ ถ้าทำไม่ได้ก็อายวัว วัวนมบ้านหลวงพี่ให้นมดีที่สุดเลย วัวเหมือนกันแต่ให้นมไม่เท่ากัน ถ้าไม่เรียกบุญแล้วจะเรียกว่าอะไร
ปลื้มมากเลย จะพาโยมพ่อโยมแม่ มาวัดพระธรรมกายมาถวายหลวงพ่อ แปลกนะ ถ้ามีทรัพย์มันจะมาพร้อมกับความตระหนี่ พวกเราทำงานได้เงินมาไม่อยากจะทำบุญ นั่นเขาหละ เวลามีทรัพย์ความตระหนี่จะเกาะมากับทรัพย์ แหม เสียดาย คิดเยอะ นั่นเขาหละ
โยมแม่ก็เหมือนกัน บ้านหลวงพี่ไม่มีเงินเก็บ มีแต่หนี้เก็บ พอได้เงินมาแสนแรก
หลวงพี่บอกโยมแม่ถอนมาให้หมดเลย ชาตินี้เรายอมรวย เราคงไม่รวยไปกว่านี้แล้ว พอมีพอกิน เราจะไปรวยชาติต่อไป โยมแม่ก็บอกได้ ก็ไปถอนเงินเลย ออกจากธนาคาร เดินตัวปลิวเลย
ทั้งๆที่มีหนี้ บอกโยมแม่ว่า ถ้าเราเอาไปใช้หนี้ หนี้ก็ยังไม่หมด แล้ว เราก็ยังไม่รวยหรอก แต่ถ้าเราไปเอาบุญ บุญเป็นธาตุละเอียด ก็จะไปดึงดูดสมบัติมา เราไม่ได้โกงแต่เราก็ทยอยใช้ ถ้าโยมแม่จากไป ก็ให้ลูกไปใช้ต่อ เราทำงานเป็นทีมอยู่แล้ว จะไปกลัวอะไร เลี้ยงลูกมาขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่ใช้ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว โยมแม่ก็YES ไปถอนเงินมา
ตัดความตระหนี่อย่างแรงเลย ต้องใช้กำลังใจที่สูงมากเลย มันยาก มันเป็นทั้งชีวิตนะ สามสิบปีไม่มีเงิน มีแต่หนี้
หลวงพี่รายงานพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า ลูกกับโยมแม่เกิดในตระกูลที่ยากจน ลำบากมากเลยในชาตินี้ แต่เงินก้อนนี้เป็นเงินก้อนแรกในชีวิตของครอบครัวของลูก ตัดใจเพื่อจะเอาบุญกับหลวงพ่อ สร้างอาคารหกสิบปี อย่างไม่เสียดายเลย พระเดชพระคุณหลวงพ่อฟังบอกท่านขนลุกเลยนะ ท่านปิติใจ เพราะมันทำยาก โยมแม่ได้ถวายกับมือท่านเลย
พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านก็บอกว่า ด้วยบุญที่ลูกทำ ด้วยสมบัติก้อนแรก ชาติต่อไปลูกจะรวยจนถึงที่สุดแห่งธรรม ผังจนของลูกล่มสลายแล้ว แต่เคสหลังหลวงพี่ ทำบุญหนึ่งล้านรื้อผังจนได้เจ็ดสิบเปอร์เซนต์ มันฟ้องตรงไหน ใจ ไม่ใช่ที่เงิน ศรัทธาของโยมแม่เต็มเปี่ยมเลย ไม่เสียดาย หมดตัวเลย ตัวเบาเลย ถ้าตัวยังหนักอยู่นี่แสดงว่ายังมีอยู่ในธนาคาร
ทุกวันนี้ถ้าถามโยมแม่นะ น้ำตาจะคลอ ด้วยความปลื้มใจ นี่โยมแม่หลุดไปหลายกัป รื้อได้ด้วยแสนเดียว สะใจ ความตระหนี่หลุดไปเลย
ดังนั้นมีน้อย เราทำให้สุดๆ ไปเลย แล้วทำด้วยความศรัทธา ด้วยความมั่นใจในวิชชาธรรมกาย ไม่มีความสงสัยเลย กลับไปบ้านเรา กินฝักกินหญ้า ต้มเอา จะเป็นอะไรล่ะ หนี้เราก็ใช้เขาไปเรื่อยๆ แต่เราได้ทำบุญที่ยิ่งใหญ่แล้ว ปิดอบายให้โยมพ่อโยมแม่แล้ว หลวงพี่เบาใจมากเลย ปลื้มปิติยินดีมากเลย
แสนแรก เราคิดว่าหมดนะ ทำบุญใครบอกหมด ไม่จริง โยมแม่ทำหมด หลังจากนั้นบุญส่ง ช่วงหล่อหลวงปู่ทองคำ โยมแม่ต้องผ่าตัด เงินไม่ได้ช่วยได้ทุกอย่างนะจ้ะ มีเงินใช่ช่วยชีวิตได้ กี่ล้านก็ไม่ได้ หลวงพี่อธิษฐานหลวงปู่ ขอให้โยมแม่หลวงพี่ปลอดภัย ที่บ้านไม่มีเงินเลย นะ ขอบารมีหลวงปู่ โยมแม่ผ่าตัดครั้งนี้ ขอให้เจอหมอดี ยาดี โรงพยาบาลที่ดีๆ แต่ไม่ต้องมีเงิน ไม่มีเงินแต่ร้องขอได้ เราก็นั่งหลับตา นั่งสมาธิมากเลยในช่วงนั้น เอาบุญให้โยมแม่ และให้โยมแม่มาบูชาข้าวพระ หลวงพี่บอกโยมแม่ให้กราบหลวงปู่นะก่อนจะไปผ่าตัด ท่านศรัทธาหลวงปู่ ไม่มีสงสัยเลย สวดสรรเสริญหลวงปู่ ช่วงนั้นหลวงพี่พาท่านไปโรงพยาบาลกรุงเทพ ค่าผ่าตัดก็หลายแสน จะไปเอาที่ไหน บ้านเราก็ไม่มีเงินมีแต่หนี้ พอดีด้วยบุญ ไปเจอหมอที่เป็นผู้นำบุญอยู่ที่โรงพยาบาล เขาเคยฟังเทศน์ เขาศรัทธาหลวงพี่พอดีเขามีเพื่อนอยู่ที่ โรงพยาบาลราชวิถี จะติดต่อให้
หลวงพี่กะว่าคงต้องกู้อีกหละ เพราะเราไม่มีเงิน ชีวิตแม่กับหนี้ ก็ยอมเป็นหนี้ดีกว่า
พอไปโรงพยาบาลราชวิถี บุญพาไปตลอดเลยนะ ไปเจอหมอมือหนึ่งเลย รับโยมแม่เป็นคนไข้เลย ซึ่งปกติเขามีคิวผ่าตัดอีกหลายวันข้างหน้า แต่เขาบอกให้โยมแม่มาเลยอาทิตย์นี้เลย ลัดคิวเลย เห็นไหม พอมีบุญแล้วลัดได้เลย ปกติต้องรอคิว อันนี้ไม่ต้องรอ หมอนัดเลย แปลกไหม หมอคนนี้มือหนึ่งเลย ก่อนโยมแม่ไปเข้าผ่าตัด หลวงพี่โทรไป ให้โยมแม่นึกถึงบุญ นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ หมอเข็นเข้าไปผ่าตัด ระหว่างบล๊อคหลัง โยมแม่เห็นหลวงปู่ด้วยตาเนื้อเลย ขณะหลับตา ลืมตาก็ยังเห็นเหมือนเดิมเลย ท่านปลื้มมากเลย หมอบอกสามเดือนแผลจะหายสนิท สิบห้าวันแผลแห้ง กลับบ้านได้เลย หมอยังพยากรณ์ผิดเลย เพราะบุญ หลวงพี่ยังไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเลย ดังคำอธิษฐาน เห็นไหม ขอพระเดชพระคุณหลวงปู่ได้ เพราะมีบุญไง
สุดท้ายได้ทำบุญหล่อทองพระเดชพระคุณหลวงปู่ได้ วัวมีอารมณ์ให้นมแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันเลย ได้เงินมาอีก แสนนึง ก็มาถวายกับพระเดชพระคุณหลวงพ่ออีกครั้งนึง เห็นไหมตอนแรกคิดว่าจะได้ถวายหนึ่งแสนแค่ครั้งเดียว เห็นไหม ทำบุญหมดไหม ไม่หมด
สมัยก่อนฉลองเจดีย์ ที่บ้านหลวงพี่ทำหนึ่งร้อยบาท เดี๋ยวนี้ ทำเป็นแสนแล้ว แสนที่สองทำบุญหล่อพระเดชพระคุณหลวงปู่ทองคำ หมดหรือยัง ยังไม่หมด มาอีกแสนห้า ทุ่มสุดฤทธิ์ ปิดเจดีย์ ปิดองค์พระภายใน ทีนี้เริ่มได้ใจสิ มั่นใจว่าบุญมีจริง ทีนี้ทำให้สะบั้นหั่นแหลกไปเลย ไม่มีเราก็ทำได้ หนี้ก็ทยอยใช้เขาไป เราไม่ได้โกง ถ้าตายให้ลูกใช้แทน เราไปดุสิตแล้ว อุตสาห์เลี้ยงเขามาจนโต
ปี2538 สร้างพระประจำตัวภายนอกคนล่ะหนึ่งองค์ หนี้ก็ยังมีนะ แต่ก็ทยอยใช้เขาไป บุญเราก็ทยอยทำไป หลวงพี่บอกโยมแม่ว่า โยมแม่ปลื้มไหม คนที่มาที่หลังแม้เขามีเงินเป็นล้านเขาก็ไม่มีโอกาสสร้างพระภายนอกแล้ว แม้เราจะจนๆ แต่เราปลื้มมากเลย
โยมแม่มีอัธยาศัย ทุ่มทำ เวลามีบุญมาท่านทำเลย ท่านเลยได้ทรัพย์มาง่ายๆ และ ที่บ้านหลวงพี่ ผูกพัน กับพระเดชพระคุณหลวงปู่มาก นึกถึงท่านขออานุภาพท่านตลอดเลย ถ้าเรานึกถึงท่าน และ ขออานุภาพท่านบ่อยๆ ท่านจะรู้ว่าเรานี่เอาจริง แล้วท่านจะทุ่มมาที่เราเต็มที่เลย ถ้าอธิษฐานขอท่าน เดือนหนึ่งครั้นหนึ่ง นี่ยังไม่เอาจริง เราอธิษฐานขอท่านบ่อยๆ ท่านชอบ และ ท่านก็จะให้ เพราะท่านรู้ว่าเรานี่เอาจริง คนที่อยู่ใกล้หลวงพี่ขอทุกคน ขอบ่อยมาก ขอบ้านได้บ้าน ขอรถได้รถ ได้มาง่ายๆ มีบุญก็ดีอย่างนี้ ถ้ามีตังค์ยังไม่ดี ต้องเอาตังค์มาทำบุญ ถ้าไม่ทำบุญก็จะกลายเป็นของคนอื่น
ดังนั้นกฐินปีนี้ 100 ปีคุณยาย รับกองไหมจ้ะ??? ใครไม่รับกองกฐินคราวนี้เสียโอกาสมาก เพราะ 100 ปีของคุณยาย มีเพียงครั้งเดียว
ลูกหลานคุณยาย จะตามติด หรือจะติดตาม ถ้ากลัวกลัว กล้ากล้า ก็ไปอยู่แนวหลัง ถ้ากล้ารวย ก็มาอยู่แนวหน้า
แล้วแต่เรานะ ว่าจะออกแบบชีวิตของเราอย่างไร เราดีไซน์ได้ พวกเรานี่อยากรวยแต่ไม่กล้ารวย ถ้าไม่กล้าให้มันจะรวยได้อย่างไร ไม่กล้าที่จะชนะความตระหนี่ในใจ เพราะความกลัวมันมากั้น จึงไม่กล้า ก็ต้องจนไปตามระเบียบ กลัว ไม่สู้ นั้นของเขา ของเรา ต้องกล้า ต้องได้ ต้องสำเร็จ ต้องชนะ ถ้ากลัว เขาเข้าแล้ว ใจก็จะไม่มีพลัง อ่อนไหวยวบยาบ ขาแข้งอ่อน ถ้าคิดมากสมบัติมาช้าอีก นี่มีหลักวิชชาหมด คิดก่อนทำก่อน ก็รวยก่อน เช่นพระอัญญาโกณฑัณญะ ท่านคิดก่อนทำก่อน ถ้าเลยบรรลุธรรมก่อนเลย ส่วนพี่น้องของท่าน สุภัทปริพพาชก บรรลุธรรมเป็นคนสุดท้ายเลย
สู้ให้ถึงที่สุดเลย ทั้งทุ่มเททรัพย์ ทั้งทุ่มเททำหน้าที่กัลยาณมิตรให้เต็มที่ ให้ถึงที่สุด
ตั้งเป้าทุ่มเต็มที่ เช่นตั้งเป้าหนึ่งล้าน ทุ่มสุดๆเวลาทรัพย์มาก็สุดๆ แต่ถ้าไม่ครบหนึ่งล้าน ก็ไม่บาป เป็นอธิษฐานบารมี แต่ถ้า ทุ่มสุดๆด้วย และ ทะลุเป้าด้วย ก็จะเป็นสัจจะบารมี ฝังสำเร็จเกิดขึ้นแล้ว ต่อไปจะทำอะไรก็สำเร็จหมด
ไม่ต้องไปกลัว หลวงพี่กลัวอย่างเดียว กลัวบุญน้อย ตามพระเดชพระคุณหลวงพ่อไม่ทัน
ก็เราจะไปดุสิตบุรี จะไปที่สุดแห่งธรรม เราท่องกันทุกวัน การกระทำของเรามันไปได้ไหม มันน่าให้ไปไหมล่ะ ต้องถามตัวของเราเอง
หลวงพี่ไม่คิดมาก คิดแล้วลุยเลย พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกอะไร YES อย่างเดียวเลย พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านบอกว่า บารมีก็สร้างไป ปัญหามีก็แก้ไป
หลวงพี่ไปญี่ปุ่น ตอนแรกที่ญี่ปุ่นจะตั้งแค่ สามพันองค์ หลวงพี่คุยกับทีมงานบอกเลย ต้องหมื่นองค์ ปิดเจดีย์ทั้งทีต้องเอาให้ปลื้มสุดๆๆทุกคนก็โอเค แล้วก็รวมใจเป็นหนึ่งเดียวกันทุ่มเทเต็มที่กันทั้งทีมเลย สุดท้ายได้หมื่นองค์จริงๆ
หลวงพี่อยู่ที่นั่นตะลุยบอกบุญเลย บางวันออกตั้งแต่หกโมงเช้า กลับถึงตีสาม และ ต้องออกหกโมงเช้าอีก น้องๆถามหลวงพี่ว่า ไม่เหนื่อยเหรอ หลวงพี่ตอบว่า แล้วพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านไม่เหนื่อยกว่าเหรอ????
เราตอบแทนพระคุณท่านหมดแล้วหรือยัง????
ไป ออกไปบอกบุญกัน!!!
ดังนั้นกฐินคุณยายครั้งนี้ ไปช่วยกันทำหน้าที่ผู้นำบุญ ทั้งกำลังกาย กำลังใจ กำลังความคิด กำลังปัจจัย ทุ่มให้หมดเลย ต้องรวมใจให้เป็นหนึ่ง ทำงานกันเป็นทีม อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันนะจ้ะ
หลวงพี่ขอฝากความสำเร็จไว้ในใจของลูกหลานยายทุกคน
ขอกราบขอบพระคุณ และ กราบอนุโมทนาบุญ พระอาจารย์ในความเมตตาเป็นอย่างสูง ที่ได้แสดงธรรม และให้ข้อคิดดีๆ ในการสร้างบารมีแก่พวกเรา ลูกหลานคุณยายทุกๆคน มา ณ โอกาสนี้ครับ
แผ่นดิน
(จะพยายาม) ไม่หวั่นไหว ต่อ คำสรรเสริญ และ นินทา20 กันยายน 2552
