ลูกและสามีทำงานธนาคารระดับชาติ ได้เงินเดือนระดับแสน แต่ต่อมาเราตัดสินใจลาออกมาทำธุรกิจ เพราะหวังว่าจะมีเงินทำบุญได้มากขึ้น แต่ธุรกิจก็เหมือนต้นไม้ที่กว่าจะให้ดอกผล ต้องคอยเวลารดน้ำพรวนดิน ช่วงเริ่มต้นรายได้จากธุรกิจน้อยกว่างานประจำ งบดุลเริ่มเสียสมดุล งบบุญจึงทำได้น้อยลง เราไม่ได้เสียดายรายได้ แต่เสียดายที่ทำบุญมากไม่ได้อย่างที่ตั้งใจ ภายหลังมีคนมาชวนเราลงทุนทำธุรกิจอื่นเสริม ลูกและสามีจึงตัดสินใจนำเงินก้อนใหญ่ที่เดิมตั้งใจจะปิดกองกฐิน ไปลงทุนทำธุรกิจแทน โดยคิดว่าจะทำให้ได้เงินไปทำบุญที่ยิ่งขึ้นไปได้ตลอด แต่แล้วปรากฎว่าทั้งต้นทั้งดอกไม่ได้คืนมาเลย
เหตุใดลูกจึงเสียทรัพย์ก้อนใหญ่ไปทั้งๆที่ทุกครั้งหลังจากทำบุญไม่เคยนึกเสียดายทรัพย์เลย เป็นเพราะเปลี่ยนใจนำทรัพย์ที่ตั้งใจว่าจะทำบุญทั้งก้อน ไปลงทุนทำธุรกิจโดยหวังนำดอกผลของทรัพย์ก้อนนั้นมาทำบึญได้นานๆ ใช่หรือไม่คะ การทำบุญแบบนี้ให้ถูกหลักวิชชาควรทำอย่างไร ลูกจะได้ทรัพย์ก้อนนั้กลับมาทำบุญตามที่ตั้งใจไว้ในชาตินี้ไหมคะ และลูกต้องทำอย่างไรจึงจะสำเร็จในอาชีพที่เลือกเพื่อเป็นกองกำลังของพระศาสนาแบบ Unlimited heart (หัวใจไร้ขีดจำกัด) ต่อไปคะ
คุณครูไม่ใหญ่
ลูกเสียทรัพย์ก้อนใหญ่ไป ทั้งๆที่ทุกครั้งทำบุญไม่เคยเสียดายทรัพย์เลย เพราะเหตุในอดีต ได้เคยขอยืมทรัพย์ของเขาไปแล้วก็ขอลืม แล้วเคยทำการค้าโดยขอยืมทรัพย์ของเขามา แต่ไม่ส่งของให้เขา มาส่งผล ไม่เกี่ยวกับเหตุในปัจจุบันที่เปลี่ยนใจนำทรัพย์ที่ตั้งใจจะนำมาทำบุญแล้วนำไปลงทุนทำธุรกิจก่อน เพื่อจะนำดอกผลมาทำบุญได้นานๆ
นี่มันเป็นเรื่องที่เข้าใจยากสักนิด ต้องศึกษา Law of Kamma กฎแห่งกรรมบุญบาปมันชิงช่วงช่วงชิงกันส่งผล ถ้าบุญส่งผลก็ประสบความสุขความสำเร็จในชีวิต ถ้าบาปส่งผลก็จะตรงกันข้าม จะมีอุปสรรคในชีวิต บุญบาปมันก็อยู่ในตัวเรานี่แหละ มันชิงช่วงช่วงชิงกันอยู่ นี่เป็นเรื่องของเหตุในอดีต ไม่กี่ยวกับคาวมตั้งใจที่ดีในปัจจุบัน
การทำบุญด้วยวิธีการดังกล่าวนี้ ก็จะมีผลทางอ้อม คือ จะทำให้เกิดช่องว่างให้วิบากกรรมเก่ามาแทรกส่งผล คือ เราก็ตั้งใจดีแต่ว่ายืดระยะเวลาการทำบุญ ช่วงที่ยืดไปถ้ากำลังบุญหย่อน กำลังบาปจะได้ช่องสอดวิบากกรรมเก่าแทรกเข้ามา ดังนั้น เมื่อตั้งใจทำบุญแล้วควรทำทันที เพื่อวิบากกรรมเก่าจะไม่ได้ช่องส่งผล เพราะเราเวียนว่ายตายเกิดมานับภพนับชาติไม่ถ้วน เราดำเนินชีวิตผิดพลาดมาก็เยอะ ทำถูกมาก็เยอะ มันชิงช่วงช่วงชิงกันอยู่อย่างนี้ ให้ลูกนึกถึงบุญทุกบุญที่ทำไปแล้วและอธิษฐานจิตให้ได้ทรัพย์คืนโดยเร็ว และประสบความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงาน นึกถึงบุญสิลูก ให้ใจใสๆ นึกจนปลื้ม ถ้าใจใสสมบัติใหญ่จะไหลมาเทมา
๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐
มนุษย์เป็นเพียงหุ่น ให้บุญ และ บาปเชิด เมื่อบุญเชิด ก็ประสบพบความสุข ความสำเร็จ เมื่อบาปเชิดก็ประสบพบความทุกข์ ความล้มเหลว
บุญ และ บาป ล้วนแต่ชิงช่วง ช่วงชิงกันอยู่ตลอดเวลา เพื่อให้ผล เป็นความสุข ความสำเร็จ หรือ ความทุกข์ ความล้มเหลว
ทั้ง กำลัง กาย กำลังใจ กำลังความคิด และ กำลังทรัพย์ ของเราในเวลานี้ มีคุณค่าอย่างยิ่งต่อวิชชาธรรมกาย เราจึงต้องชิงช่วง นำเอากำลังของเราทั้งหมดนี้ มาเพื่อสร้างบุญบารมีให้ได้มากที่สุด ก่อนที่จะถูกช่วงชิง โดย ฝ่ายบาปอกุศล ที่จะให้ผลเป็นความทุกข์ ทรมานในด้านต่างๆ
เราจะเป็นฝ่ายชิงช่วง หรือจะถูกช่วงชิง????
มาเถิดมาชิงช่วงใช้เวลาที่มีคุณค่า ทุ่มเททั้งกำลังกาย กำลังใจ กำลังความคิด และ กำลังทรัพย์ เพื่อน้อม ถวายเวลา และ ความแข็งแรงให้แด่ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เพื่อให้ท่านได้ทำงานที่แท้จริงที่ไม่อาจมีใครทำแทนได้
สิ่งที่ให้ในยามต้องการ มักมีคุณค่ามาก แม้มีราคาน้อย
สิ่งที่ให้ในยามไม่ต้องการ มักมีคุณค่าน้อย แม้มีราคามาก
กฐินคุณยายคราวนี้ เป็นกฐินเพื่อสร้างอาคารคุณยายหนี่งร้อยปี เป็นอาคารที่เป็นฐานทัพในการขยายวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก และ จักวาล เป็นที่สุดแห่งความต้องการ และ เป็นที่สุดแห่งคุณค่าต่อ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ และ หมู่คณะ
หลอมรวมดวงใจให้เป็นหนึ่ง
ให้รู้ซึ้งถึงอุดมการณ์งานเป้าหมาย
เราจะทุ่มสุดฤทธ์ ปิดกฐินยาย
เพื่อสถาปนาอาคารคุณยายหนึ่งร้อยปี
เพื่อถวายเวลาให้พระพ่อ
เพื่อจะต่อสายสมบัติไม่ขาดสาย
เพื่อขยายวิชชาธรรมกาย
เพื่อเป้าหมายมุ่งสู่จุดสุดแห่งธรรม
ความริ่เริ่มสร้างสรรค์ และ ลงมือทำในทันที เป็นชัยชนะสู่ความสำเร็จ
“ชิงช่วง ก่อน ถูก ช่วงชิง”
ทรัพย์สมบัติ ต่างๆ ของเรา ถ้าหวง ตระหนี่ ไม่ให้ ...... (ที่ไม่ใช่หมู และ ไม่ใช่แมว) มันเอาไปกินหมด!!!!
แผ่นดิน
(จะพยายาม) ไม่หวั่นไหว ต่อคำสรรเสริญ และ นินทา25 กันยายน 2552
