เมื่อไปถึงธุดงแล้ว ก็เก็บภาพนิดหน่อย แล้วก็ช่วยแม่ กับ ย่า จัดภัตตาหาร ให้เรียบร้อย..
เมื่อจัดเสร็จ ก็เดินมาทานข้าวที่รถ เตรียมอาหารมาเองคะ ( ลดภาระให้เจ้าหน้าที่ ที่คอยตักอาหารให้ญาติโยม )
จากนั้น ก็ เดินมารับบุญ เขียนใบอนุโมทนา ให้ญาติโยม
เมื่อพิธีจะเริ่ม ก็ได้รับบุญพิเศษ ถือพานดอกไม้ หน้าขบวนธรรมทายาท เมื่อเอา พานไปวางแล้ว
ก็เริ่ม เก็บภาพ อีกครั้ง.. จริง ๆ แล้ว ใจอยากจะ ถวายผ้าไตรบ้าง แต่
มีธรรมทายาท ท่านนึง เค้าไม่มีกล้อง เค้าขอให้ ช่วยเก็บภาพ ส่วนตัว ของธรรมทายาท
kissy ก็เลยต้องไปทำหน้าที่นี้ อดถวายผ้าไตรให้ธรรมทายาทที่ไม่มีผู้ปกครองเลย
ตอนนั่งรถกลับ ก็ปลื้มในบุญ อย่างเต็มที่ แต่ปลื้มสู้ ช่วง ชวนบวช..ไม่ได้ ..
พอกลับมาถึงบ้านแล้ว โอ้..ใจเจ้ากรรม ทำไมเป็นอย่างนี้..
ความปลื้มเปลี่ยนไป..เหมือนใจเป็นอะไรก็ไม่รู้
มีความรู้สึกแปลก ๆ รู้สึกใจจะกระวนกระวาย ผิดปกติ kissy ก็พยายาม ควบคุม
อย่างที่เคยทำ แล้วก็ดูว่า มันเป็นเพราะอะไร..
รู้สึกว่าความอ่อนแอ ของใจ มันเกิดขึ้น พา ให้ kissy นึกไปถึงเรื่องเก่า เรื่องนั้น
kissy คิดว่า ท่านผู้อ่านน่าจะรู้ว่าเรื่องอะไร
ก็เชื้อเมื่อวันก่อนแหละคะ มันกำลังจะตายแล้ว แต่ยังไม่ตาย เพราะ มีคนมาจุด
แต่ kissy จะไม่ยอมให้มัน ฟื้นขึ้นมาเผา ตัว kissy หรอก
มันต้องตายอย่างเดียว แน่ ๆ
kissy พยายาม ที่จะเลิก นึก เรื่องนั้น
พยายาม นึกถึงบุญ ในวันนี้ แต่นึกไม่ออกเลยจำไม่ได้
บุญเข้ามาช่วยพอดี หลวงพี่ที่ธุดงชุมพร โทรมาขออนุโมทนาบุญร่วมกัน..
แต่ความปลื้ม บุญ มันหล่นหมดแล้ว หาไม่เจอ เลย
ช่วงประมาณ 1 ทุ่ม คิดในใจว่า โอ๊ย.....ใจ เป็นอะไรไปหว่า..
ทำไม ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว โอ๊ย...
ความเข้มแข็ง หายไปไหนหมด ความหมองมันมาแล้ว
สงสัยว่า ต้องเข้า อบรมธรรมทายาทหญิงรุ่นนี้แน่ ๆ เลย
เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง ( ของใจ ) ให้มากขึ้น