มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ดงบัง...โดรายากิ]

> >>ก็ใกล้วันแม่แล้วนะครับ อยากหาอะไรซึ้งๆมาให้อ่านกัน
> >>จะได้รักแม่กันมากๆงัยแม่โกหก
> >ผม 8 ครั้งในชีวิต
> >>
> >>1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็กๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน ครอบครัวของเรา
> >จนมากจนต้องอดข้าวบ่อยๆ เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว
> >>แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีก พร้อมทั้งพูดว่า "ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้น
> >นะ ส่วนแม่ไม่ค่อยหิว" นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม
> >>
> >>2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ เพื่อว่าผม
> >จะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผม แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็น
> >ซุปให้ผมกิน ในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้างๆ ผม
> >>แทะกิน เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมไ ด้กินเนื้อปลาไปแล้ว ผม
> >รู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่ แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับ
> >กล่าวว่า
> >>"ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา" นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม
> >>
> >>3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น แม่ต้องหารายได้
> >พิเศษด้วยการรับงานเล็กๆ น้อยจากโรงงานมาทำที่บ้าน บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอน
> >ตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน " แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว
> >พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก" แม่ยิ้มกับผมพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่
> >เหนื่อย...นอนไม่หลับ" ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม
> >>
> >>4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้าย แม่อุตส่าห์หยุดงานไป
> >เป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจให้ผม มันเป็นวันที่แดดร้อนมากๆ...แม่ต้องรอผม
> >อยู่หลายชม. เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่ เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วม
> >ตัว.. แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่ม ผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและ
> >ร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อน แม่พูดขึ้นว่า "ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหาย
> >น้ำ" นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม
> >>
> >>5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้น
> >เพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว
> >แต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมาก
> >ขึ้นเพียงไร คุณลุงที่อยู่ข้างๆ บ้านท่านเป็นคนดี
> >พยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเรา
> >เสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้านที่ผุพัง..ฯลฯ เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำ
> >ให้แม่แต่งงานใหม่ แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า "แม่มีลูกอยู่ทั้ง
> >คน...แม่ไม่ต้องการความรักอีก" แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว
> >>
> >>6.ในทื่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้
> >พักผ่อนบ้าง แต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้า ขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยง
> >ชีพทั้งๆ ที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่ (ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล) แม่ผม
> >ไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนให้ผมอีก แม่พูดกับผมว่า
> >"แม่มี
> >เงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ" แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6
> >>
> >>7.เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า.. ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัย
> >ที่มีชื่อเสียงในอเมริกา
> >>เมื่อผมเรียนจบก็ได้งานทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง
> >>เมื่อทำงานไปได้สัก
> >พัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมที่อเมริกา เพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พัก
> >ผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า "แม่ไม่คุ้น
> >เคยกับชีวิตต่างแดน" ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม
> >>
> >>8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อยๆ.. ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่า
> >ตัดที่โรงพยาบาล ผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รักทันที แม่ผมนอนพักฟื้น
> >อยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึง น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุด
> >โทรมลงอย่างมาก แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น ด้วยความ
> >ลำบาก ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืน จากโรคมะเร็งร้ายที่
> >ลามไปทั่วทั้งตัว ผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร หัวใจผมในขณะนั้น
> >เศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุด แม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่น
> >เครือ "ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว" นี่เป็นครั้งที่ 8
> >ที่
> >แม่โกหก และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผม
> >>แม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ
> >>หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง
................................................................................................................
อย่าลืมรักแม่ให้มากๆ นะครับ

ขอบคุณลิงค์จาก www.boarddev.com สำหรับบทความดีๆ

[tra072]

สาธุ ครับ ขอเอาไปแบ่งสหายต่อนะครับ

[ดงบัง...โดรายากิ]

ได้ครับ ยินดีครับ พี่tra072

[หัดฝัน]

ความจริงต่อให้แม่ไม่ได้โกหกเลย สมมุติพูดจริงตลอดทุกๆ ครั้ง ตามเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมานะครับเช่น
1. เอ็งยังเด็กอย่ากินมากเลย ให้แม่กินมากๆ แทน แม่ต้องหาเลี้ยงเอ็งนะ
2. เอ็งไม่ต้องกินปลามากหรอก เปลืองเดี๋ยวแม่กินเอง
3. เอ็งอย่ารีบนอนนะ ช่วยแม่ทำงานพิเศษหารายได้ดีกว่า
4. แม่รอเอ็งร้อนมากนะ เอ็งสอบเสร็จก็ไปหาน้ำมาให้แม่ดื่มสิ
5. พ่อไม่อยู่แล้ว แม่เหนื่อยมากนะ แม่จะหาพ่อเลี้ยงให้เอ็ง
6...
7...
8...

แม้จะเป็นเช่นนี้ แม่ก็ยังมีบุญคุณมหาศาลครับ เพราะเดี๋ยวใครไปอ่าน เกิดเห็นว่า แม่ฉันไม่เห็นดีเช่นตัวอย่างของเจ้าของกระทู้เลย อย่างนี้ไม่มีบุญคุณนะสิ คำตอบคือ ไม่ใช่ครับ เพียงแค่แม่ให้กำเนิดกายมนุษย์แก่ลูก บุญคุญนี้ก็ทดแทนไม่หมดแล้วล่ะครับ

[ตำรวจรักบุญ]

เพื่อลูกๆสุดที่รักได้สบาย
ต้องทำบาปมากมายสักกี่หน
รู้ว่าบาปเพื่อรู้รักยอมพลีตน
ยอมรับผลแห่งกรรมที่ทำมา
เพราะรักลูกแม้เกรงภัยนรก
แม่ยอมตกแม้โลกันต์นานหนักหนา
เพราะรักลูกประดุจดั่งเทวดา
หวังลูกบวชหนึ่งพรรษาช่วยพ้นภัย
ทดแทนค่าเลือดและเนื้อกระดูกหนัง
ค่าน้ำนมและสตังค์เให้ใช้จ่าย
ค่าความรักคอยคุ้มครองป้องกันภัย
ค่าขนมเสื้อผ้าใส่แม่ให้มา
ทุกเวลาถ้วนเก้าเดือนยี่สิบปี
ทุกนาทีไม่เคยขาดสิห์เน่หา
คอยมอบรักจากทรวงในใจมารดา
ให้ลูกน้อยเจ้าแก้วตาของแม่เอย
มาบัดนี้เจ้าเติบใหญ่ชายฉกรรน์
แม่เฝ้าฝันเจ้าบวชให้ใยเมินเฉย
หนึ่งพรรษาบวชเพื่อแม่นะลูกเอย
แม่อยากเชยพระลูกชายก่อนวายปราณ
ได้เห็นลูกถึงขอบฝั่งพุทธรรม
เป็นภาพจำประทับใจก่อนดับขันธ์
เพื่อให้แม่ได้เกาะไปแดนสราญ
พ้นนรกโลกันต์ได้ไหมเอย

[ดงบัง...โดรายากิ]

ขอบคุณครับ พี่หัดฝัน และ พี่ตำรวจรักบุญ

[ดินสอแห่งธรรม]

...เอาไปอ่าน เอาไปเล่าในวันแม่ หรือวันบวชนี่ ต่อมน้ำตาแตกเอาง่ายๆเลยนะ แต่ต้องอ่านช้าๆ ใช้เสียงนุ่มๆ ซึ้งๆ ก็น่าทำนะ คนจะกลับใจเป็นคนดีบางทีก็ต้องอาศัยโอกาสพิเศษๆ บ้างเหมือนกัน