มี 10 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[usr35861]

เครียดจากการทำงาน เวลาไปนั่งสมาธินั่งไม่ดีเลยไครพอมีทางออกมั้งครับ

[ณ ๐๗๒]

ให้อาบน้ำ ให้สบายกาย สบายใจ
ให้ไหว้พระ และสวดมนต์ อาราธนาศีล
ให้นึกถึงบุญทุกๆ บุญที่ผ่านมา และอธิษฐานจิต
แล้วค่อยนั่งสมาธิ ให้ปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาในชีวิต
ให้เปิดเสียงนำนั่งสมาธิพอให้ได้ยินชัดเจน และปล่อยใจไปตามเสียงนำนั่งสมาธิ

[ทัพพีในหม้อ]

ถ้าไม่ปล่อยวาง ให้งานมันอยู่ในที่ทำงานของมัน ใครก็ช่วยไม่ได้หรอกครับ

[ดินสอแห่งธรรม]

....เคยบ่อยๆครับ บางทีใข้วิธีคุยกับตัวเองให้จบก่อนว่า เอาไงดี ตัดสินใจเลย ประมาณนี้ แต่ถ้าบางเรื่องมันละเอียดอ่อนนัก ก็จดไว้ก่อนในกระดาษ (จะได้ไม่กังวลถ้าจะกลับมาคิดต่อ เพราะกลัวจะลืม) เมื่อจดเสร็จ ก็โยนมันทิ้งไปไกลเลยจ้า บอกว่า เอาไว้ก่อน เดี่ยวเจอกันหลังสมาธิ ประมาณนี้อ่ะ แต่ถ้ามีเรื่องโกรธๆ อันนี้ ต้องข่มใจให้อภัยให้เสร็จก่อน คิดว่า เอาอโหสินำทาง เขาทำร้ายเราก็ให้อภัยเป็นการตอบแทนคืนไป ยิ่งทำร้ายมาก ยิ่งอภัยให้มากคืนไป แบบนี้สะใจดีด้วย ใครด่า ใครนินทา ใครแกล้ง อโหสิสู้ไปเลย แล้วท้าทายพญามารด้วยว่า ใครจะไม่ยอมใจหมองโกรธใครเด็ดขาด เพราะคุณยายยังทำได้ ลูกหลานยายเช่นเราก็ทำได้เช่นกัน

....เวลานั่งสมาธิแบบเครียดๆ กลุ้มๆ คือหมองๆ ใจขุ่นๆ ให้เอาลมหายใจเป็นตัวนำดูนะครับ คือ สูดหายใจเข้าออก แบบลึกๆๆๆเลย เอาแบบแทบสุดลมหายใจเลย พอเราจะหายใจไม่ออกนั่นแหละช่วงนั้นมันลืมทุกเรื่องเลย 5555 เป็นวิธีที่แปลก แต่ผมใช้แล้วได้ผลนะ เหมือนว่าจะขาดใจแล้ว มันลืมคิดเรื่องอื่นแล้วประมาณนั้น แล้วก็ค่อยๆผ่อนมัน สุดท้ายก็จะหายใจลึกๆแบบสบายๆอ่ะครับ หัวงี้โล่งเลย เสร็จแล้ว พอนั่งเสร็จเราก็มาสะสางต่อ จากที่จดไว้ไงคับ เพราะถ้าไม่จดไว้ก่อน อาจลืมได้ และอาจห่วงมันจนทำให้สมาธิไม่ดีนั่นแหละจ้า

[ธาตุล้วนธรรมล้วน]

สมาธิ ช่วยผ่อนคลายจากการทำงานและความเครียส

ธรรมะที่อาศัยสมาธิเป็นธรรมะที่ก่อให้เกิดสติปัญญา

การทำงานด้วยการมีสมาธิและธรรมะ คนก็จะสำราญ การงานก็จะสำเร็จนะครับทั่น

ชีวิตมิใช่ความทุกข์ แต่เป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์ได้ เราจึงควรเจริญสติเพื่อเรียนรู้จากชีวิตแล้วประกอบใจให้เป็นสมาธิอันก่อเกิดปัญญาโดยธรรมะเทอญ

สำหรับบางท่านอย่าเข้าใจว่าสมาธิเป็นเรื่องที่ต้องเอาเป็นเอาตายเพราะหากคิดเช่นนั้นจะเหนื่อยใจ

แต่สมาธิคือการที่จิตใจตั้งมั่นอยู่ในธรรมะและปล่อยวางจากอารมณ์ กำหนดสมาธิเมื่อไหร่ มีสุขที่นั่น

กิจอื่นนอกจากหนทางไปพระนิพพานแล้ว เป็นกิจของมารทั้งสิ้น แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เราต้องอาศัยโลกิยะนั้น เพื่อมุ่งสู่โลกุตตระ ดังนั้นจึงสมควรที่จะทำการงานแบบโลกิยะเพื่อประโยชน์แก่โลกุตตระเทอญ อย่าได้หลงผิดไปจนทำให้โลกิยะเป็นทางขวางกั้นโลกุตตระเลยครับทั่น

เทคนิคคือ

หยุด เป็น ตัวสำเร็จ หยุดตรึกหยุดนึกหยุดคิด มองใจตนเองบ้าง ที่ 072 มองใจตนเองอย่างมีสติแล้วก็ทำใจให้ใส ใสแล้วให้สว่าง ด้วยการนึก(บริกรรมนิมิตต) กำหนดลมหายใจผ่านและกระทบดวงแก้ว ที่ 072 ใจอยู่ตรงกลางจุดเล็กใสสว่าง แล้วบริกรรมภาวนาเบาสบายๆเข้าไปตรงกลางจุดเล็กใสนั้น ว่า "สัม มา อะ ระ หัง" บอกกับตนเองว่า "ปล่อยวางซะบ้าง" จากนั้นทำไปเรื่อยๆไม่ต้องสนใจหรือคาดหวังอะไรคล้ายๆคนกำลังจะหลับ จิตจะปล่อยวางไปเอง จะลืมหมดทุกสิ่ง พอมีสติอีกทีคือความสงบ แสงสว่าง ดวงแก้ว และองค์พระธรรมกายภายใน

เวลาที่เหมาะสมมากๆสำหรับการนั่งสมาธิคือ ตอนตื่นนอนแล้ว หลังจากพักผ่อนเพียงพอแล้ว

ดังนั้นเราจึงควรเข้านอนให้ไวขึ้นอีกซักหนึ่งชั่วโมง แล้วตื่นให้ไวขึ้นหนึ่งชั่วโมง อาบน้ำเรียบร้อยแล้วมานั่งสมาธิซักหนึ่งชั่วโมง จนพบประสบการณ์ภายในอันสงบสว่าง แล้วจึงค่อยไปทำงานตามปกติ ลองทำตามนี้ดูครับ รับรองผล

[ณ ๐๗๒]

ถ้าไม่ปล่อยวาง ให้งานมันอยู่ในที่ทำงานของมัน ใครก็ช่วยไม่ได้หรอก

คำคมนะเนี๊ยะ สั้นๆ ชัดเจน

[หัดฝัน]

น่าจะไปปฏิบัติธรรมระยะยาว 3-7 วันเปลี่ยนบรรยากาศจากการทำงานนะครับ นี่เสียดาย มาเครียดเอาตอนนี้ ถ้าเครียดตั้งแต่ก่อนหน้านี้สัก 2 อาทิตย์ล่ะก็ ชวนบวชรุ่นแสนรูปเข้าพรรษาไปแล้วล่ะคร้าบ ฮ่าฮ่าฮ่า

[มองอย่างแมว]

พี่หัดฝันนี่ยังแน่วแน่เรื่องชวนบวชกับชวนปฎิบัติธรรมอย่างไม่เปลี่ยนแปลง

ฮ่าฮ่า (บ้าง)

[usr35861]

ขอบคุนครับ สาธุทุกท่านนะครับ

[N22]

ส่วนตัวผมจะใช้วิธีดังนี้ได้ผลดี ไม่แน่ใจว่าจะได้ผลสำหรับคุณหรือเปล่า แต่ก็ไม่เสียหลายถ้าจะลอง ให้ทำช้าๆค่อยๆคิดโดยจินตนาการไปซักพักนึง...
1.คิดให้ตกว่าสุดท้ายเราก็ต้องตายจากทุกอย่างรวมทั้งปัญหา หรืองานที่เรากำลังเครียดอยู่
2.สุดท้ายเราก็ต้องผ่านมันไปไม่ช้าก็เร็ว
3.พยายามจินตนาการนึกถึงวันสุดท้าย หรือนาทีสุดท้ายของชีวิต แล้วค่อยๆหลับตา มันจะวางเอง ใจจะคลายเอง

[มะลิแก้ว]

กำลังมีปัญหาเหมือนกันเลย พลอยได้เทคนิคไปด้วยอีกคน ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วย สาธุ