คิดถึงสภาหลังคาจาก
#1
โพสต์เมื่อ 04 September 2010 - 01:14 PM
อยากจะรบกวนช่วยนำมาโพตส์ลงให้ทำสำเนาหน่อยนะครับ
คิดถึงความหลังเก่าๆ ครับ เข้าวัดครั้งแรก บวช ร่วมงานบูชาข้าวพระครั้งแรก และอื่นๆ แม้แต่บริจาคโลหิตครั้งแรก ก็ที่นั่นละครับ
สาธุ ครับผม
#2
โพสต์เมื่อ 04 September 2010 - 08:14 PM
อนุโมทนาบุญกับผู้ที่มีส่วนในการสร้างและดูแลทุกท่านครับ
#3
โพสต์เมื่อ 04 September 2010 - 08:42 PM
วันนั้นั่งเครื่องเห็นแบบเต็มๆเลยครับ
เพราะขาดแม้เพียงวันเดียว ใจเราจะหยาบ ทำให้ผังวิตกกังวลได้ช่อง
#4
โพสต์เมื่อ 04 September 2010 - 09:27 PM
นอกนั้นคงเป็นภาพถ่าย ล้างจากฟิล์ม ไม่ได้เป็นไฟล์ดิจิตอลเหมือนยุคนี้
ส่วนในระบบเครือข่าย หายากหน่อย ค้นเจอบ้างที่
http://www.thaitourz...anee/center.htm
#5
โพสต์เมื่อ 04 September 2010 - 09:40 PM
#6
โพสต์เมื่อ 05 September 2010 - 12:11 AM
ในพื้นที่ 196 ไร่ ผมลงรถตรงแถวๆสถานพยาบาล
ซึ่งข้างๆยังมีศูนย์เด็ก ที่ผมชอบไปเล่นอยู่ประจำ
เดินข้ามสะพานคลองแอล มีจนท วัดยืนต้อนรับอยู่ทั้งสองข้าง
พ้นสะพานมา ก้อต้องไปอธิษฐานธรรมก่อน
มีถาด มีดอกบัว มีธูปเทียน และมีขนมเค้กปอนด์ ก้อร่วมบุญกันไป
จากนั้นเดินมาต่อแถวรับข้าวต้มมากินกัน อร่อยมาก
ตอนนั้นคนไม่เยอะมากนัก ยังไม่มีแบ่งเป็นภาคนครหลวง หรือภูธร
มีเพียงเป็นทีมๆ เช่น แก้วธรรมกาย แก้วสัมพันธ์ แก้วจักรพรรดิ์ 9ล9
ตรงหอฉันเก่าก้อเป็นเต้นท์ยักษ์ 3 เต้นท์
ในสภาจากผมกับครอบครัวจะชอบนั่งอยู่แถวๆป้าหวิน (ป้า ถวิล วัติรางกูร)
ชอบอ่านคอลัมภ์ป้าหวินในหนังสือกัลยาณมิตร
แกชอบเล่าเรื่องอจิณไตย
บูชาข้าวพระแต่ละเดือน ยังต้องเอาชองที่เตรียมมาไปวางไว้ที่ข้างๆสเตทพระอยู่เลย
ตอนหลังเริ่มเยอะเลยให้วางไว้ข้างตัวแทน
ตอนกลางวันชอบเดินไปหาหนังสืออ่าน
เล่มโปรดก้อคงเป็นการตูนระบายสี ชุดหนูแก้ว สะสมครบทุกตอน
ไปกราบหลวงพ่อ ท่านต้อนรับแขกอยู่ที่บัณฑิตยสภา
ทุกวันเกิดหลวงพ่อ คุณยาย จะมีการออกร้านของกินต่างๆมากมาย
รอบสภาจาก เป็นร้อยๆร้าน ฟรีทุกอย่าง ^^
ตอนเลิกพิธีจะกลับบ้านก้อต้องเช็ดเสื่อ ม้วนเสื่อ เก็บเสื่อ
คนกรุงเทพก้อนั่งรถบัสสีขาวนายเลิศ กลับบ้าน
#7
โพสต์เมื่อ 05 September 2010 - 08:35 PM
รุ่นผมเป็นรถเมล์แดงสาย 34 ครับจากอนุสาวรีย์ ยังจำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งรถติดอยู่แถวๆหน้าสนามบินดอนเมือง แล้วมีผู้ชายท่านนึงวิ่งมาขึ้นรถทางประตูหลัง พอขึ้นมายืนได้ที่แล้วเขาก็ร้อง "อุ๊ยยย..." ออกมาค่อนข้างดัง หันซ้ายหันขวามองทุกคน ผมกับน้องอีกคนอยู่ใกล้ที่สุดก็เลยยิ้มให้แล้วก็ถามเขาว่ามีอะไรหรือครับ เขาตอบว่า เขาตกใจ เขานึกว่าเขาตายแล้ว เพราะทุกคนในรถนั่งนิ่งๆแล้วใส่ชุดขาวกันหมดเลย นึกว่าขึ้นรถส่งวิญญาณ!!!(ดู๊..ดู..ความคิดคน)
เรื่องเกี่ยวกับวัดพระธรรมกายมีอะไรให้ยิ้มได้อีกเยอะครับ
อนุโมทนาบุญด้วยครับ
#8
โพสต์เมื่อ 06 September 2010 - 10:15 PM
มาที่หลัง นั่งฟังตาแป๋ว เพราะมาไม่ทันสภาจาก ตอนถูกใช้งาน
ขอโหวต และตะโกนกดังๆ ว่า เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก
ความพร้อมเกิดขึ้น เมื่อเริ่มต้นลงมือทำ (โอวาทหลวงพ่อ 27/4/51)
ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ
แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการ ที่มัดตรึงเหนียวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป
#9
โพสต์เมื่อ 06 September 2010 - 10:32 PM
#10
โพสต์เมื่อ 07 September 2010 - 08:24 PM
ความพร้อมเกิดขึ้น เมื่อเริ่มต้นลงมือทำ (โอวาทหลวงพ่อ 27/4/51)
ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ
แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการ ที่มัดตรึงเหนียวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป
#11
โพสต์เมื่อ 15 September 2010 - 12:59 PM
สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน
เป้าหมายชีวิต คือ ที่สุดแห่งธรรม