บุญเรามีไม่พอ เพื่อนเรามีบุญมากกว่า เพื่อนเลยอธิฐานให้เราเหมือนเป็นเรื่องของเขาเอง เราจะประสบความสำเร็จได้ไหม?
อยากรู้จริงๆ
เริ่มโดย ตำรวจรักบุญ, Oct 26 2010 09:55 PM
มี 8 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 26 October 2010 - 09:55 PM
#2
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 02:32 AM
เกี่ยวไม่เกี่ยวกับกระทู้ก็ขอเอี่ยวด้วยเพราะ
พออ่านแล้ว ทำให้นึกถึงคนป่วยที่หายใจไม่คล่องเขาเลยเอาเคริ่องหายใจมาช่วยอย่างไงอย่างนั้น
ก็คงช่วยได้ชั่วคราว แต่ในที่สุดก็ต้องหายใจเอง ใครจะมาหายใจแทนให้ก็ไม่ได้ หรือกินข้าวก็เหมือนกัน
ใครกินใครอิ่ม เพราะกินอิ่มแทนไม่ได้เช่นกันกับบุญบาป กรรมที่เรากระทำจะหนีคงไม่ได้ทั้งดีทั้งเลว
มันเป็นเงาติดตามตัวข้ามภพข้ามชาติ ตัวใครตัวมัน กรรมใกล้เคียงกันก็คงได้อยู่ใกล้ๆกัน เช่นพ่อ แม่ ลูก
หรือสามี ภรรยา แต่ทว่าบางคราก็มีลูกหลงเหมือนกันค่ะ
พออ่านแล้ว ทำให้นึกถึงคนป่วยที่หายใจไม่คล่องเขาเลยเอาเคริ่องหายใจมาช่วยอย่างไงอย่างนั้น
ก็คงช่วยได้ชั่วคราว แต่ในที่สุดก็ต้องหายใจเอง ใครจะมาหายใจแทนให้ก็ไม่ได้ หรือกินข้าวก็เหมือนกัน
ใครกินใครอิ่ม เพราะกินอิ่มแทนไม่ได้เช่นกันกับบุญบาป กรรมที่เรากระทำจะหนีคงไม่ได้ทั้งดีทั้งเลว
มันเป็นเงาติดตามตัวข้ามภพข้ามชาติ ตัวใครตัวมัน กรรมใกล้เคียงกันก็คงได้อยู่ใกล้ๆกัน เช่นพ่อ แม่ ลูก
หรือสามี ภรรยา แต่ทว่าบางคราก็มีลูกหลงเหมือนกันค่ะ
#3
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 09:05 AM
เจริญพร โยมนรอ.ตำรวจรักบุญ
ก็อย่างที่ โยมนรอ.innerpeace บอกไว้ทั้งหมด
แต่ก็อย่าเพิ่งหมดหวัง ยังพอมีเวลาอีกหลายวัน ช่วงนี้ก็นั่งสมาธิให้ใจใสๆเข้าไว้ ถ้านั่งแล้วฟุ้งก็สวดมนต์แทน หรือไม่ก็นั่งหลับตาแล้วนึกเจียระไนองค์พระในท้องให้ใสเป็นเพชรไปเรื่อยๆ หรือนึกว่าเรากำลังสรงน้ำพระในท้อง เอาผ้าขาวเช็ดทำความสะอาดท่านไปเรื่อยๆจนพอใจแล้วก็เลิก แล้วมององค์พระที่ใสสะอาดองค์นั้นต่อไปเรื่อยๆ จะบริกรรม สัมมาอะระหัง ด้วยก็ได้ ทำไปเรื่อยๆโดยไม่คาดหวังอะไรทั้งสิ้น ให้ลืมทุกอย่างบนโลกใบนี้ไปก่อนชั่วคราว นั่งไปเรื่อยๆ แล้วใจจะใส ใจจะปลอดโปร่ง คลายความวิตกกังวลออกไปได้ จึงค่อยอธิษฐานจิตตามที่ต้องการ
แม้ที่สุดไม่เป็นไปตามที่หวัง แต่บุญก็ได้เกิดขึ้นกับคุณโยมแล้วตั้งแต่เริ่มคิดจะทำความดี....
ก็อย่างที่ โยมนรอ.innerpeace บอกไว้ทั้งหมด
แต่ก็อย่าเพิ่งหมดหวัง ยังพอมีเวลาอีกหลายวัน ช่วงนี้ก็นั่งสมาธิให้ใจใสๆเข้าไว้ ถ้านั่งแล้วฟุ้งก็สวดมนต์แทน หรือไม่ก็นั่งหลับตาแล้วนึกเจียระไนองค์พระในท้องให้ใสเป็นเพชรไปเรื่อยๆ หรือนึกว่าเรากำลังสรงน้ำพระในท้อง เอาผ้าขาวเช็ดทำความสะอาดท่านไปเรื่อยๆจนพอใจแล้วก็เลิก แล้วมององค์พระที่ใสสะอาดองค์นั้นต่อไปเรื่อยๆ จะบริกรรม สัมมาอะระหัง ด้วยก็ได้ ทำไปเรื่อยๆโดยไม่คาดหวังอะไรทั้งสิ้น ให้ลืมทุกอย่างบนโลกใบนี้ไปก่อนชั่วคราว นั่งไปเรื่อยๆ แล้วใจจะใส ใจจะปลอดโปร่ง คลายความวิตกกังวลออกไปได้ จึงค่อยอธิษฐานจิตตามที่ต้องการ
แม้ที่สุดไม่เป็นไปตามที่หวัง แต่บุญก็ได้เกิดขึ้นกับคุณโยมแล้วตั้งแต่เริ่มคิดจะทำความดี....
#4
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 09:59 AM
กราบสาธุ พอจ. อย่างที่พอจ.ว่าไว้
ขอนั่ง-นอน-เดิน-ยืนยันว่า เพื่อนที่ช่วยได้พี่ตำรวจรักบุญให้ประสบความสำเร็จได้ ก็คือ เพื่อนที่อยู่ในกลางท้องของเรา
ตน(ในตัว)เป็นที่พึ่งเห็นตน
ขอนั่ง-นอน-เดิน-ยืนยันว่า เพื่อนที่ช่วยได้พี่ตำรวจรักบุญให้ประสบความสำเร็จได้ ก็คือ เพื่อนที่อยู่ในกลางท้องของเรา
ตน(ในตัว)เป็นที่พึ่งเห็นตน
#5
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 10:28 AM
:-)
บุญเรามีไม่พอหรือ ใจเราใสไม่พอที่จะดึงบุญมาใช้ หรือมีเครื่องกั้นอะไรมาขวางอยู่หรือเปล่า
ผมว่าคำว่าบุญไม่พอสำหรับ นรอ.ตำรวจรักบุญ อาจไม่ค่อยเหมาะทำไหรนัก... เพราะตั้งแต่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ตั้งแต่ปฐมชาติ ผมว่า นรอ.ตำรวจรักบุญทำบุญมามากมายมหาศาลแล้วนะครับ ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุๆ :-)
ปล. ไม่รู้ตอบตรงคำถามเหรือเปล่านะ
บุญเรามีไม่พอหรือ ใจเราใสไม่พอที่จะดึงบุญมาใช้ หรือมีเครื่องกั้นอะไรมาขวางอยู่หรือเปล่า
ผมว่าคำว่าบุญไม่พอสำหรับ นรอ.ตำรวจรักบุญ อาจไม่ค่อยเหมาะทำไหรนัก... เพราะตั้งแต่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ตั้งแต่ปฐมชาติ ผมว่า นรอ.ตำรวจรักบุญทำบุญมามากมายมหาศาลแล้วนะครับ ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุๆ :-)
ปล. ไม่รู้ตอบตรงคำถามเหรือเปล่านะ
"ชีวิตนี้อุทิศเพื่อพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย"
#6
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 11:04 AM
ขออนุญาติเสนอความเห็นนะครับ หวังว่าคุณเจ้าของกระทู้จะไม่ถือสา
ตามความเข้าใจด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดของผม การอธิฐาน เป็นการสั่งสมบารมีอย่างนึ่งที่เรียกกันว่า อธิฐานบารมี
ซึ่งก็เหมือนกับการทำบุญ คือใครอธิฐานคนนั้นก็ได้อธิฐานบารมีไป ดังนั้นไม่จำกัดว่าบุญมากบุญน้อยครับ บุญจะเป็น
ตัวหนุนว่าคำอธิฐานเราจะเป็นจริงเร็วหรือช้ามากกว่า ถ้าบุญเยอะคำอธิฐานก็เป็นจริงเร็ว ถ้าบุญน้อยก็ช้าหน่อย
เปรียบเหมือนรถที่มีนํามันเต็มถัง เหมือนคนมีบุญมากก็ไปถึงจุดหมายได้เร็ว แต่ถ้านํามันรถมีน้อยก็ถึงจุดหมายช้าหน่อย
เพราะต้องคอยจอดเติม แม้จะไปถึงช้าแต่ก็ถึงจุดหมายเหมือนกัน ฉันใดฉันนั้นครับ
เวลาอธิฐานอย่ากังวลว่าบุญมากหรือน้อย ให้คิดเสียว่าเป็นการสั่งสมอธิฐานบารมีซะจะดีกว่านะครับ หากไปเกี่ยงว่า
บุญน้อยอธิฐานไปก็เท่านั้น เราก็อดสั่งสมอธิฐานบารมีกันพอดีครับ
การที่เพื่อนอธิฐานให้พี่ ผมคิดว่ามันน่าจะเหมือนหรืออาจคล้ายๆเป็นการแผ่เมตตามากกว่านะครับ เหมือนกับเราอุทิศ
บุญกุศล เขาก็ได้อธิฐานบารมีไป แต่การส่งผลก็อาจจะมีผลบ้างจะว่าอย่างไรดีล่ะ คงต้องกราบอาราธนาคำสอนของ
คุณครูไม่ใหญ่ที่ผมได้ยินจากในเคสเกือบทุกเคสมากล่าว คือ อาจจะทำให้ชีวิตดีขึ้นในระดับหนึ่งแต่ก็ไม่มากนัก
ตามความเข้าใจด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดของผม การอธิฐาน เป็นการสั่งสมบารมีอย่างนึ่งที่เรียกกันว่า อธิฐานบารมี
ซึ่งก็เหมือนกับการทำบุญ คือใครอธิฐานคนนั้นก็ได้อธิฐานบารมีไป ดังนั้นไม่จำกัดว่าบุญมากบุญน้อยครับ บุญจะเป็น
ตัวหนุนว่าคำอธิฐานเราจะเป็นจริงเร็วหรือช้ามากกว่า ถ้าบุญเยอะคำอธิฐานก็เป็นจริงเร็ว ถ้าบุญน้อยก็ช้าหน่อย
เปรียบเหมือนรถที่มีนํามันเต็มถัง เหมือนคนมีบุญมากก็ไปถึงจุดหมายได้เร็ว แต่ถ้านํามันรถมีน้อยก็ถึงจุดหมายช้าหน่อย
เพราะต้องคอยจอดเติม แม้จะไปถึงช้าแต่ก็ถึงจุดหมายเหมือนกัน ฉันใดฉันนั้นครับ
เวลาอธิฐานอย่ากังวลว่าบุญมากหรือน้อย ให้คิดเสียว่าเป็นการสั่งสมอธิฐานบารมีซะจะดีกว่านะครับ หากไปเกี่ยงว่า
บุญน้อยอธิฐานไปก็เท่านั้น เราก็อดสั่งสมอธิฐานบารมีกันพอดีครับ
การที่เพื่อนอธิฐานให้พี่ ผมคิดว่ามันน่าจะเหมือนหรืออาจคล้ายๆเป็นการแผ่เมตตามากกว่านะครับ เหมือนกับเราอุทิศ
บุญกุศล เขาก็ได้อธิฐานบารมีไป แต่การส่งผลก็อาจจะมีผลบ้างจะว่าอย่างไรดีล่ะ คงต้องกราบอาราธนาคำสอนของ
คุณครูไม่ใหญ่ที่ผมได้ยินจากในเคสเกือบทุกเคสมากล่าว คือ อาจจะทำให้ชีวิตดีขึ้นในระดับหนึ่งแต่ก็ไม่มากนัก
#7
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 12:03 PM
สามารถกระทำได้ครับ โดยอ้างสัจจะบารมี(หรือคุณความดี)ของเราเป็นเหตุ เรื่องราวมีมาแล้วในอดีต คือ เรื่องของสุวรรณสาม
สุวรรณสาม หรือ อดีตชาติของพระโพธิสัตว์ ที่บำเพ็ญเนกขัมมะบารมี ในครั้งนั้น สุวรรณสามถูกยิงด้วยลูกศรอาบยาพิษ แต่ไม่ถือโทษโกรธเคืองผู้ยิงเลย จนกระทั่งสลบไป
ต่อมา พ่อดาบส จึงอธิษฐานจิต โดยตั้งสัจจะคุณความดีของตนเองข้อหนึ่งที่ตนปฏิบัติต่อเนื่องมาไม่เคยขาด ขอให้สุวรรณสามหาย ปรากฏว่า สุวรรณสามดีขึ้นมา 30% (กะๆ เอา)
ต่อมา แม่ดาบส จึงอธิษฐานจิต โดยตั้งสัจจะคุณความดีของตนเองขึ้นหนึ่งที่ตนปฏิบัติต่อเนื่องมาไม่เคยขาด ขอให้สุวรรณสามหาย ปรากฏว่า สุวรรณสามก็ดีขึ้นมาอีก กลายเป็น 60%
สุดท้าย เทพธิดาญาติของสุวรรณสามในอดีตชาติ ก็อธิษฐานจิตในทำนองเดียวกัน ปรากฏว่า สุวรรณสามหายสนิท 100% บาดแผลหายสนิท และฟื้นคืนสติกลับมา
จะเห็นได้ว่า คุณความดีของพ่อดาบส และแม่ดาบส รวมทั้งเทพธิดาอดีตญาติ สามารถช่วยผู้อื่น(ลูกสุวรรณสาม)ที่ไม่ใช่ตนเองได้ แม้จะช่วยไม่ได้สมบูรณ์ทีเดียว แต่ก็บรรเทาเบาบางปัญหาลงได้ครับ
ดังที่ทุกคนช่วยกันนึกถึงคุณความดีของตนเอง แล้วอธิษฐานให้ขาครูไม่ใหญ่หายเจ็บ ไงล่ะครับ
สุวรรณสาม หรือ อดีตชาติของพระโพธิสัตว์ ที่บำเพ็ญเนกขัมมะบารมี ในครั้งนั้น สุวรรณสามถูกยิงด้วยลูกศรอาบยาพิษ แต่ไม่ถือโทษโกรธเคืองผู้ยิงเลย จนกระทั่งสลบไป
ต่อมา พ่อดาบส จึงอธิษฐานจิต โดยตั้งสัจจะคุณความดีของตนเองข้อหนึ่งที่ตนปฏิบัติต่อเนื่องมาไม่เคยขาด ขอให้สุวรรณสามหาย ปรากฏว่า สุวรรณสามดีขึ้นมา 30% (กะๆ เอา)
ต่อมา แม่ดาบส จึงอธิษฐานจิต โดยตั้งสัจจะคุณความดีของตนเองขึ้นหนึ่งที่ตนปฏิบัติต่อเนื่องมาไม่เคยขาด ขอให้สุวรรณสามหาย ปรากฏว่า สุวรรณสามก็ดีขึ้นมาอีก กลายเป็น 60%
สุดท้าย เทพธิดาญาติของสุวรรณสามในอดีตชาติ ก็อธิษฐานจิตในทำนองเดียวกัน ปรากฏว่า สุวรรณสามหายสนิท 100% บาดแผลหายสนิท และฟื้นคืนสติกลับมา
จะเห็นได้ว่า คุณความดีของพ่อดาบส และแม่ดาบส รวมทั้งเทพธิดาอดีตญาติ สามารถช่วยผู้อื่น(ลูกสุวรรณสาม)ที่ไม่ใช่ตนเองได้ แม้จะช่วยไม่ได้สมบูรณ์ทีเดียว แต่ก็บรรเทาเบาบางปัญหาลงได้ครับ
ดังที่ทุกคนช่วยกันนึกถึงคุณความดีของตนเอง แล้วอธิษฐานให้ขาครูไม่ใหญ่หายเจ็บ ไงล่ะครับ
ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร
#8
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 01:13 PM
สาธุ สาธุ สาธุ
#9
โพสต์เมื่อ 27 October 2010 - 07:36 PM
...ปุพพเปตับพลี (เขียนไม่ถูก) เป็นการอุทิศบุญให้ ได้ทั้งคนเป็นๆ หรือตายๆ และผู้ให้ก็ยังได้รับบุญเพิ่มอีกด้วย ใครที่ศึกษาตรงนี้มักจะชอบมาแบ่งบุญให้ และชอบมาอนุโมทนา สาธุ กันไงครับ เพราะรู้ ว่าจะได้อะไรคืนกลับไป หุหุ
..อันมือของฉันสองมือนี้ ดูเล็กนิดเดียวและไม่มั่นใจว่าฉันจะสร้างสิ่งดีๆ ให้เกิดแก่โลกใบนี้ได้.. แต่ฉันมั่นใจว่า ...หัวใจของฉันนี้ มอบไว้ให้แด่พระพุทธศาสน์....