ช่วยตอบหน่อยค่ะ
#1
โพสต์เมื่อ 16 September 2014 - 08:00 PM
พยายามทุกวิถีทางที่จะแก้ให้ได้ แต่ก็ยังไม่สำเร็จค่ะ
มีความหวังอยู่อย่างนึงคือ ตอนนี้เห็นองค์พระกายธรรมอรหันต์แล้ว อยากทราบว่าจะอธิษฐานขอถอนคำสาบานกับองค์พระได้มั้ยคะ ควรจะอธิษฐานอย่างไรค่ะ หรือมีวิธีถอนคำสาบานอย่างไรคะ
ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ บุญของผู้ให้ย่อมเจริญ
#2
โพสต์เมื่อ 16 September 2014 - 09:15 PM
ตอนนี้เห็นองค์พระกายธรรมอรหันต์แล้ว ?
เครียดมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว?
ขอผ่านนะครับ เคสนี้ต้องรอพระอาจารย์อย่างเดียวเท่านั้น
#3
โพสต์เมื่อ 16 September 2014 - 09:19 PM
หากเรากลัวว่าจะ ผิดสัจจะ จนไม่กล้าอธิษฐานหรือตั้งเป้าหมายอะไร
อย่าเครียดไปเลยนะครับ คุณdanafa บางคนเคยผิดพลาดเจอเรื่องร้ายแรงที่ยิ่งไปกว่านี้อีกมากมาย
เเต่เขาสามารถลืมอดีตที่ผิดพลาดอันนั้นไปได้ด้วยวิธีการที่ไม่ไปนึกถึงความผิดพลาดนั้นเลย
คิดมุ่งทำแต่ความดีจนสุดท้ายก็สมารถลืมเรื่องราวเหล่านั้นเเละมีเป้าหมายใหม่ที่ดีกว่าสูงส่งกว่ามากๆ
จนเขาสามารถมีชัยชนะเอาตัวรอดได้อย่างสง่างามนะครับ
วันนี้อาจจะยังเครียดมากแต่เชื่อว่าพอผ่านไปใช้เวลากับมันเดี๋ยวความเครียดจะค่อยๆจางหายไปเอง อย่าไปคิดซ้ำซากซ้ำเดิม ซ้ำเติม เติมเเต่งนะครับพี่
ให้เวลากับมันเเล้วทำใจเราให้ใส ใส เบาสบาย แล้วให้เอาใจไปอยู่กับครุบาอาจารยืที่เราเคารพรักเเล้วกำลังใจจะเกิดขึ้นแก่เราอย่างมากมาย
ส่วนเรื่องวิธีการแก้คำสาบานนั้นไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ เพราะเราไปแก้คำสาบานไม่ได้ แต่เราสามารถแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดได้ด้วยการสร้างความดี สร้างบุญอื่นเพิ่มเติท รักษาสัจวาจา ใช้คำพูดเราในทางที่ดี มีปิยวาจา ชวนคนสร้างความดีมากๆ แล้วอธิษฐานให้บุญทุกบุญที่ทำไปตัดรอนวิบากกรรม หรือไปช่วยส่งเสริมสนับสนุนให้เรามีกำลังใจมาก สุดท้ายก็จะลืมไปเองครับ
พระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ให้คำแนะนำมาว่า
ถ้าเริ่มต้นที่1ได้ 2ได้ ผมว่าพี่จะมีกำลังใจขึ้นมาอย่างมากๆๆนะครับ สู้ๆ
http://www.youtube.c...h?v=VLbY6uBy-MQ
หลวงพ่อบอกหลักวิชชา เมื่อมีอุปสรรคของชีวิตให้ทำดังนี้
#4
โพสต์เมื่อ 17 September 2014 - 10:45 AM
ถ้าลองวิธีอื่นๆ ยังไม่ได้ช่วยให้คลายกังวลลงได้นะครับ... ผมเสนอวิธี "หนามยอก เอาหนามบ่ง" ดังนี้ครับ
เมื่อเรากังวลเพราะผิดคำสาบาน (คุณคงตั้งบทลงโทษเอาไว้น่ากลัวแน่ๆ เลยกลัวและกังวลขนาดนี้) ก็ให้คุณลองตั้งสัจจะวาจาซ้อนขึ้นมาชนกับที่คุณตัังไว้และพลาดไปแล้ว โดยต้องอาศัยเทคนิก เช่นให้ตั้งสัจจะวาจาไว้ว่า...
"ข้าพเจ้าขอตั้งสัจจะว่า นับต่อนี้ไปอย่างน้อย 5 นาที ข้าพเจ้าจะต้องนั่งสมาธิ สัมมาอะระหังๆ ตลอดต่อเนื่องให้ได้... ถ้าข้าพเจ้าทำได้ ก็ขอให้ผลบุญที่เกิดขึ้นนจากสัจจะวาจานี้ จงไปตัดรอนวิบากคำสาบานที่ข้าพเจ้าเคยลั่นวาจาเอาไว้ให้มลายสูญสิ้นไปให้หมดเป็นอัศจรรย์ทันที...."
หรือ...
"ข้าพเจ้าขอตั้งฯ................... นับต่อนี้ไปอย่างน้อยภายใน 1 ชั่วโมง ข้าพเจ้าจะรักษาศีล 5 ไม่ให้ขาดแม้แต่ข้อเดียว ถ้าข้าพเจ้าทำได้ฯ.................. "
หรือ
"ข้าพเจ้าขอตัั้งฯ....................เช้าวันนี้ข้าพเจ้าจะต้องตักบาตรพระให้ได้อย่างน้อย 1 รูป ถ้าข้าพเจ้าทำได้ฯ................"
ลองดูนะครับ... ทำบ่อยๆ โดยอาศัยกำลังบุญระยะสั้นๆ (เพื่อกันพลาด) ที่เรามั่นใจว่าเราทำได้มาเป็นเครื่องช่วยให้เราใจสบายขึ้น โดยอาศัยแนวทางแบบเดียวกับที่เราตั้งใจสาบานนั่นเอง....
เรียกว่า "หนามยอก ต้องเอาหนามบ่ง" ไงครับ...
#5
โพสต์เมื่อ 17 September 2014 - 02:43 PM
ตอนนี้เห็นองค์พระกายธรรมอรหันต์แล้ว อยากทราบว่าจะอธิษฐานขอถอนคำสาบานกับองค์พระได้มั้ยคะ ควรจะอธิษฐานอย่างไรค่ะ หรือมีวิธีถอนคำสาบานอย่างไรคะ
ถ้าเห็นจริง...ต้องต่อวิชชา เชื่อมสายกับ"บูรพจารย์ผู้ฝึกสอน"นะ จึงจะได้มาซึ่งวิชชา ดังนั้น เรียนกับท่านใด ต่อวิชชากับท่านนั้นเองนะ
ไฟล์แนบ
#6
โพสต์เมื่อ 17 September 2014 - 03:03 PM
ถ้าเห็นจริง...ต้องต่อวิชชา เชื่อมสายกับ"บูรพจารย์ผู้ฝึกสอน"นะ จึงจะได้มาซึ่งวิชชา ดังนั้น เรียนกับท่านใด ต่อวิชชากับท่านนั้นเองนะ
ไม่ได้เรียนกับใครเป็นพิเศษหรอกค่ะ ฝึกเองในชมรมพุทธค่ะ แบบนี้คือให้ต่อยอดกับอาจารย์คนไหนก็ได้ใช่มั้ยคะ ที่ให้ต่อวิชชานี่คือ ให้ไปต่อยอดใช่มั้ยคะ ให้พระอาจารย์ท่านต่อยอดให้ใช่มั้ยคะ ขอบคุณมากนะคะ
ขอบคุณมากค่ะถ้าลองวิธีอื่นๆ ยังไม่ได้ช่วยให้คลายกังวลลงได้นะครับ... ผมเสนอวิธี "หนามยอก เอาหนามบ่ง" ดังนี้ครับ
เมื่อเรากังวลเพราะผิดคำสาบาน (คุณคงตั้งบทลงโทษเอาไว้น่ากลัวแน่ๆ เลยกลัวและกังวลขนาดนี้) ก็ให้คุณลองตั้งสัจจะวาจาซ้อนขึ้นมาชนกับที่คุณตัังไว้และพลาดไปแล้ว โดยต้องอาศัยเทคนิก เช่นให้ตั้งสัจจะวาจาไว้ว่า...
"ข้าพเจ้าขอตั้งสัจจะว่า นับต่อนี้ไปอย่างน้อย 5 นาที ข้าพเจ้าจะต้องนั่งสมาธิ สัมมาอะระหังๆ ตลอดต่อเนื่องให้ได้... ถ้าข้าพเจ้าทำได้ ก็ขอให้ผลบุญที่เกิดขึ้นนจากสัจจะวาจานี้ จงไปตัดรอนวิบากคำสาบานที่ข้าพเจ้าเคยลั่นวาจาเอาไว้ให้มลายสูญสิ้นไปให้หมดเป็นอัศจรรย์ทันที...."
หรือ...
"ข้าพเจ้าขอตั้งฯ................... นับต่อนี้ไปอย่างน้อยภายใน 1 ชั่วโมง ข้าพเจ้าจะรักษาศีล 5 ไม่ให้ขาดแม้แต่ข้อเดียว ถ้าข้าพเจ้าทำได้ฯ.................. "
หรือ
"ข้าพเจ้าขอตัั้งฯ....................เช้าวันนี้ข้าพเจ้าจะต้องตักบาตรพระให้ได้อย่างน้อย 1 รูป ถ้าข้าพเจ้าทำได้ฯ................"
ลองดูนะครับ... ทำบ่อยๆ โดยอาศัยกำลังบุญระยะสั้นๆ (เพื่อกันพลาด) ที่เรามั่นใจว่าเราทำได้มาเป็นเครื่องช่วยให้เราใจสบายขึ้น โดยอาศัยแนวทางแบบเดียวกับที่เราตั้งใจสาบานนั่นเอง....
เรียกว่า "หนามยอก ต้องเอาหนามบ่ง" ไงครับ...
ตอนนี้เห็นองค์พระกายธรรมอรหันต์แล้ว ?
ขอบคุณค่ะ
เครียดมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว?
ขอผ่านนะครับ เคสนี้ต้องรอพระอาจารย์อย่างเดียวเท่านั้น
ขอบคุณทุกคำตอบนะคะ
ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ บุญของผู้ให้ย่อมเจริญ
#7
โพสต์เมื่อ 17 September 2014 - 03:45 PM
เวลานั่งสมาธิ เราก็ทำใจว่างๆ ให้ใจโล่งโปร่งเบาๆ สบายๆ
อย่าเอาเวลานั่งสมาธิมากังวลใจในเรื่องทางโลกอีกเลย ใช้เวลาในส่วนนี้ให้เต็มที่
พอใจเราไม่กังวลจนถึงจุดๆหนึ่ง ปัญญาจะมาเองครับว่าเราจะต้องแก้ไขอย่างไร
(เช่น อาจจะตักบาตรทุกวันพระ
อาจจะอธิษฐานจิตส่งบุญให้เวลาเราใส่ปัจจัยในตู้รับบริจาค-ได้ทุกที่แม้แต่ตู้รับบริจาคปัจจัยในการซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ตามโรงพยาบาล)
#8
โพสต์เมื่อ 18 September 2014 - 07:57 AM
ปรึกษา พอจ ที่ ชพส เองนะ แล้วเขียนบันทึกผลปฏิบัติธรรมส่งท่านด้วยจ้า
ผู้ต่อวิชชาให้ คือ ครูบาอาจารย์ผู้สืบทอดวิชชาธรรมกาย หรือ ผู้สิบสานวิชชาที่ท่านมอบหมายให้มาดูแลเท่านั้นจ้า
หวังว่าคงไม่ได้เช้าใจคลาดเคลื่อนเรื่องสภาวะธรรมภายในนะ
ไฟล์แนบ
#9
โพสต์เมื่อ 18 September 2014 - 10:35 AM
เรื่องของ "ทาน" เราชาววัด มักจะคุ้นเคย ชอบ ชม เชียร์ สนับสนุน ปลื้มปิติใจกันสุดๆ เมื่อได้ยินเรื่องราวของผู้มีบุญที่ได้สร้างมหาทานบารมี เช่นในรายการสู้ต่อไป... มีการจัดเจ้าหน้าที่คอยดูแลอย่างดีเพื่อประคองศรัทธาของเขา ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ยิ่งเป็นเจ้าภาพใหญ่ยิ่งต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ บางครั้งบางคราวเราอาจจะเห็นภาพว่า อุบาสิกาผู้ถือศีล 8 ต้องมาทำหน้าที่หลายๆสิ่งหลายๆอย่างให้เจ้าภาพผู้มีศีลน้อยกว่า... (ซึ่งถ้าไม่มีใครคอยตักเตือนเจ้าภาพให้ระมัดระวังกาย วาจา ใจต่อผู้ที่มีศีลมากกว่าตน แล้วเผลอคิด พูด ทำในสิ่งที่ไม่สมควรลงไป เช่น ไม่พอใจที่ดูแลไม่ดี แล้วเกิดอาการโมโห เป็นต้น ก็จะเกิดวิบากกรรมหนักต่อเจ้าภาพโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ได้)
เรื่องของ "ศีล" เราไม่ค่อยเห็นภาพที่ชัดเจนนัก(เมื่อเทียบกับการชม เชียร์เรื่องของ "ทาน" )ของชาววัด แต่กระนั้น ผมก็ยังเห็นว่า มีแต่เพียงชาววัดพระธรรมกายส่วนใหญ่(ที่ผมรู้จักคนรอบข้าง)เท่านั้นที่มุ่งมั่น อยากรักษาศีลให้ยิ่งๆขึ้นไป ตั้งแต่ศ๊ล 5 ศีล 8 โดยเฉพาะศีล 8 มีการชวนให้ถือกันทุกวันพระ และมีเพื่อนสหธรรมิกของผมใจใหญ่แม้จะเป็นวัยรุ่น แต่ก็ตั้งใจถือศีล 8 ตลอดช่วงเข้าพรรษาเลยทีเดียว.... นี่ก็เป็นอัธยาศรัยชาววัดพระธรรมกายที่น่าอนุโมทนาและน่าชม เชียร์กันให้สุดๆเช่นกัน
ส่วนเรื่องของ "สมาธิ" พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เน้นย้ำเสมอมา สังเกตว่า ในรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันฯ จะต้องสงวนเวลาส่วนหนึ่งให้กับเรื่องราวตัวอย่างของผู้ที่นั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ ยิ่งกว่ารายการชมเชียรเกี่ยวกับการทำทานด้วยซ้ำ... และปัจจุบันมีโครงการ นั่งสมาธิตลอด 24 น.ของที่วัดอีกเพื่อชวนกันปฏิบัติธรรมให้จริงๆจังๆกันยิ่งๆขึ้นไป....
ฉะนั้น... หากท่านใดในวัดพอจะรับบุญพิเศษนัดพบ นัดเจอกับน้องคนนี้(เจ้าของกระทู้)เพื่อทำหน้าที่ส่งต่อให้น้องเขาได้พบครูผู้จะต่อวิชชาให้ได้ กรุณาช่วยกันนะครับ.... ถือว่าเป็นข่าวดี ข่าวสว่างอย่างยิ่งที่ได้ยินเรื่องราวอย่างนี้ และน้องเขากำลังแสวงหาผู้รู้มาต่อวิชชาให้.... ก็ขออนุโมทนาบุญทุกบุญกับน้องเจ้าของกระทู้นะครับ... ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะครับ.... หรือหากว่ายังติดต่อใครไม่ได้ กรุณาติดต่อกลับมาที่ผมได้นะครับที่ [email protected]
#10
โพสต์เมื่อ 23 September 2014 - 10:54 PM
ว้าว เก่งจังเลยครับ เกี่ยวกับเรื่องวิชชา ชอบๆครับ ว่างๆเล่าให้ฟังหน่อยน่ะครับว่าเข้าถึงได้ยังไง รู้สึกอย่างไร อยากรู้จังครับ