ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

เพื่อนที่เหลือแต่ชื่อ!


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 niwat

niwat
  • Members
  • 1420 โพสต์
  • Gender:Male

โพสต์เมื่อ 28 June 2006 - 08:14 AM

เพื่อนที่เหลือแต่ชื่อ!
IPB Image
.....วันนี้วันพระ เด็กหญิงมะเหมี่ยวกุลีกุจอช่วยแม่ทำกับข้าว
เพื่อใส่บาตรพระแต่เช้า สองแม่ลูกยิ้มให้กันอย่างมีความสุข
เมื่อประคองขันข้าวในมือมายืนรออยู่หน้าบ้านด้วยใจอิ่มบุญ


.....หลังจากตักบาตรพระเสร็จแล้ว แม่ซื้อปลาดุกตัวใหญ่
ในตลาดมาให้น้องมะเหมี่ยวทำบุญอีกอย่างหนึ่ง เพราะวันนี้
ไม่ได้เป็นวันพระอย่างเดียวเท่านั้น แต่เป็นวันคล้ายวันเกิด
ครบรอบ ๘ ขวบของเธออีกด้วย แม่บอกว่า "การให้ชีวิตสัตว์
เป็นทานได้บุญมาก เกิดภพใดชาติใดเราจะมีร่างกายที่แข็งแรง
มีอายุยืนยาวด้วยผลบุญนั้น"
เด็กน้อยจำคำแม่ได้ขึ้นใจ พลอย
ทำให้รู้สึกว่า เจ้าปลาดุกน่าสงสารตัวนี้ เป็นเหมือนเพื่อนผู้มีชีวิต
เช่นเดียวกับเธอเหมือนกัน ถ้าพูดได้ปลาคงพูดไปแล้ว แต่อนิจจา!
มันได้แต่เพียงส่งสายตาวิงวอนอยู่ไปมา


.....มะเหมี่ยวพาคุณแม่ไปปล่อยปลาที่ท่าน้ำหน้าบ้าน ทันทีที่ปล่อยปลาลงไป
ใจเด็กน้อยพองโตเหมือนปุยนุ่น รู้สึกดีใจที่เห็นปลาเริงร่าเมื่อได้น้ำ
นี่กระมัง ! ที่เขาเรียกว่า อาการของ " บุญ " มีความสุขกาย
สุขใจอย่างบอกไม่ถูก
แต่ปล่อยปลาลงน้ำไปได้ไม่นาน ตาใส กับยายสา
สองสามีภรรยา พายเรือผ่านมาพอดี ตาพายท้าย ยายพายหัว ขณะพายฉับๆ
อยู่นั่นเอง ไม่รู้เวรกรรมอะไร ปลาตัวนั้นกระโดดเข้ามาในเรือของสองผู้เฒ่า
อย่างกับหลงทิศ !


.....เด็กน้อยไม่ทันจะได้พูดอะไร เรือลำนั้นก็แล่นผ่านหน้าบ้านไปเสียแล้ว
เธอได้แต่วิตกถึงชีวิตปลา ไม่รู้จะเป็นอย่างไรต่อไป?


....วันนี้ตาใสกับยายสาเพิ่งกลับจากทำบุญที่วัด ถือศีลกันมาก็รู้อยู่ว่า
ฆ่าสัตว์เป็นบาป แต่ปลามันตัวโต และทั้งคู่ก็อยากกินแกงปลาติดหมัดขึ้นมา
เดี๋ยวนั้นทีเดียว เลยคิดหาทางที่จะได้กินแกงปลาอร่อยๆแล้วไม่ต้องบาปด้วย


.....ตาก็เอื้อมมือไปจับปลาตัวนั้น แล้วโยนไปให้ยายที่นั่งอยู่หัวเรือ
"เอ้า! ยาย…แกปล่อยซิ" ยายรับได้ก็จับปลาโยนกลับไปให้ตาพร้อมบอกว่า
"ตานั่นแหละ..ปล่อยซิ " สองตายายโยนกันไปมาอยู่อย่างนี้จนปลาตาย !!


.....เมื่อทราบความ เด็กน้อยเดินร้องไห้กลับบ้าน เสียใจหนักหนาเมื่อรู้ว่า
ปลาตัวนั้นเป็น เพื่อนที่เหลือแต่ชื่อ ! ไปเสียแล้ว มือน้อยๆเช็ดน้ำตาป้อยๆ
แม่มาเห็นเอามือลูบหัวลูกสาว แล้วสอนว่า "ลูกเอ๋ย! บุญหรือบาปอยู่ที่
เจตนาเป็นสำคัญ การฆ่าแบบมีเล่ห์เหลี่ยม กับ การให้ชีวิตด้วยใจบริสุทธิ์นั้น
ผลที่ได้ต่างกันมาก จำไว้นะลูก
โตขึ้นหนูต้องเป็นเด็กดี จะทำดีโดยไม่หวัง
ให้ใครมารู้ และไม่ทำชั่วด้วยคิดว่าใครจะไม่รู้เป็นอันขาด "


…เด็กน้อยยิ้มทั้งน้ำตา พยักหน้าช้าๆแทนคำตอบ….

เทียนสว่าง

#2 o_love

o_love
  • Members
  • 106 โพสต์

โพสต์เมื่อ 28 June 2006 - 08:38 AM

สุดยอดมากเลยครับทำให้มีความรู้เพิ่มมาอีก แต่ว่าก็น่ากลัวเหมือนกันนะครับที่ปลาตัวนั้นจะต้องมาตายแบบนี้ อนุโมทนาบุญกับพี่ที่เอาข้อความนี้มาให้เป็นธรรมาทานด้วยนะคับ


#3 บุญโต

บุญโต
  • Members
  • 2192 โพสต์
  • Gender:Female
  • Location:อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
  • Interests:ปฏิบัติธรรม

โพสต์เมื่อ 28 June 2006 - 09:06 AM

ขอบคุณค่ะ...

พูดเรื่องปลาแล้ว...เคยเห็นคนที่เค้าฆ่าปลาทำอาหาร ปลาน้ำจืด...ส่วนมากจะทนและตายยาก เห็นข้างบ้านเค้าทำปลา ตัดหัว ผ่าท้องแล้ว ทำไมน๊า...บางทีส่วนหัวยังว่ายน้ำได้อยู่เลยค่ะ...เห็นแล้วน่าเวทนายิ่งนัก



#4 BOG-BOG

BOG-BOG
  • Members
  • 293 โพสต์

โพสต์เมื่อ 28 June 2006 - 09:48 AM

อนุโมทนาบุญกับบทความที่แฝงแง่คิดดี ๆ ค่ะ





คนดีชอบแก้ไข คนจัญไรชอบแก้ตัว คนชั่วชอบทำลาย คนมักง่ายชอบทิ้ง คนจริงชอบทำ คนระยำชอบติ !!!!

#5 Mai D na

Mai D na
  • Members
  • 282 โพสต์

โพสต์เมื่อ 28 June 2006 - 01:06 PM





บ า ป

จ ะ ม า ก น้ อ ย อ ยู่ ที่ เ จ ต น า ด้ ว ย







แม้กาลเวลาจะเปลี่ยนไป
แต่..
เ ป้ า ห ม า ย ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ร




#6 น้ำฝน มัชฌิมหญิงรุ่น14

น้ำฝน มัชฌิมหญิงรุ่น14

    เราคือ นักรบกล้าอาสาสมัคร กองทัพธรรม

  • Members
  • 1961 โพสต์
  • Gender:Female
  • Interests:ช่วยงานบุญที่วัด ให้ถึงที่สุดกำลัง ตราบวันที่ชีวิตจะสิ้นลมหายใจ

โพสต์เมื่อ 11 July 2006 - 07:24 PM

ได้แง่คิดมากคะ
"ด้วยใจกล้าอาสา พัฒนาไม่หยุดยั้ง"

น้ำฝนลูกพระธัมฯ