มี 13 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[7-11]

มะวานได้ดูดาวธรรม ดูเรื่องพระมหาชนก ตอนที่ท่านว่ายน้ำกลางทะเล คือดูไปแล้วมีคำถามขึ้นมาในใจ อยากจะขอคำตอบ หรือความเห็นจากท่าน ช่วยทำให้ปัญหานี้กระจ่างแจ้งด้วยเถิด..

ข้อหนึ่ง การที่ท่านว่ายน้ำได้ถึงเจ็ดวัน คนทั่วไปทำได้ไหมคับ คือสงสัยอีกว่า ถ้าคนเราไม่อยากตาย ยังไงก็ต้องว่ายอยู่ แล้วไม่ใช่เหรอ
ข้อสอง นางมณีเมฆขลา คือใคร เทวดาชั้นไหน ทำหน้าที่อะไร แล้วผ่านมาเจอโดยบังเอิญ หรือว่า ตั้งใจมาช่วย ถ้าตั้งใจมาช่วย ทำไมต้องรอ ให้ถึงเจ็ดวันด้วย

[เถลิงเกียรติ]

ข้อหนึ่ง การที่ท่านว่ายน้ำได้ถึงเจ็ดวัน คนทั่วไปทำได้ไหมคับ คือสงสัยอีกว่า ถ้าคนเราไม่อยากตาย ยังไงก็ต้องว่ายอยู่ แล้วไม่ใช่เหรอ
ข้อสอง นางมณีเมฆขลา คือใคร เทวดาชั้นไหน ทำหน้าที่อะไร แล้วผ่านมาเจอโดยบังเอิญ หรือว่า ตั้งใจมาช่วย ถ้าตั้งใจมาช่วย ทำไมต้องรอ ให้ถึงเจ็ดวันด้วย

.................................

เป็นเรื่องอจินไตย ครับ ...อยู่เหนือความคิดของมนุษย์ครับ

ยกตัวอย่างเช่น

คนที่ก่อนตาบอด ก็เคยเห็นแต่กิ้งก่า

พอหลังตาบอด มีอีกัวน่าเข้ามา

คนตาดีก็อธิบายว่า ตัวมันคล้ายๆกิ้งก่า

แต่ใหญ่กว่าเชื่องเลี้ยงไว้เกาะบ่า

จับดูเล่นได้ คนตาบอด ที่ก่อนเคยตาดีเห็นแต่กิ้งก่าที่

แคล่วคล่อง ว่องไวต่อคน และสิ่งต่างๆ ก็ไม่อาจจะเชื่อได้

ฉันใดก็ฉันนั้นครับ ..

[light mint]

การที่ท่านว่ายน้ำได้ถึงเจ็ดวัน คนทั่วไปทำได้ไหมคับ

ในปัจจุบันก็มีอยู่ อย่างน้อยก็คนนึงค่ะ ข่าวลงเมื่อหลายปีมาแล้ว
เหตุประมาณว่าเรือแตกหรืออะไรนี่ละคะ แล้วลูกเรือก็ต้องลอยคอในน้ำอยู่กลางทะเลหลายสิบคน ก็ทนไม่ไหว ตายไปทีละคน แต่มีอยู่คนเดียวที่ลอยคออยู่ได้ 7 วัน แต่ก็โทรมมากคือตัวผอมเนื้อตัวคล้ำแดด สภาพเกือบตาย แต่ก็ไม่ตายเพราะอยากมีชีวิตอยู่ ตอนที่ลอยคอ หิวก็ต้องอ้าปากเฉยๆ เพื่อให้ปลาเล็กๆ หลงนึกว่าไม่มีอะไร พอปลาว่ายเข้าปาก แล้วเคี้ยวกินเพื่อยังชีพ แล้วคลื่นก็พัดเข้าไปติดชายฝั่งที่ชายหาดแห่งหนึ่ง จำประเทศไม่ได้แต่เป็นแถบเอเชียใต้ หรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ค่ะ มีคนมาพบเข้า ไม่น่าเชื่อว่าทนได้ขนาดนี้ ก็เลยเป็นข่าว

[พักผ่อน]

ข้อหนึ่ง เคยอ่านมาว่าเพราะตั้งความเพียรไว้อย่างยิ่ง จนเกิดเป็นปีติ คล้าย ๆ ตอนทำสมาธิน่ะครับ หรืออย่างที่บางคนไม่ต้องกินข้าวหลายวัน แม้จะไม่ได้กินข้าวหรือไม่ได้พัก แต่มีปีติหล่อเลี้ยงร่างกายอยู่ตลอดเวลาครับ อันนี้เราสามารถเข้าใจได้ถ้าเราเคยทำอะไรสักอย่างแล้วแม้จะเหนื่อยแค่ไหนแต่ถ้าเราไม่ท้อถอยแล้วฮึดสู้ขึ้นมา จู่ ๆ ไม่รู้แรงมันมาจากไหน แต่สำหรับพระมหาชนก ใจท่านใหญ่กว่ามหาสมุทรครับ ถ้าท่านคิดวิตกไปต่าง ๆ นานา แรงคงหมดเหมือนกัน แต่นี่ท่านไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยครับ

ข้อสอง เคยอ่านมาอีกว่า เคยเป็นมารดาในอดีตครับ จำไม่ผิดน่าจะอยู่ชั้นดาวดึงส์ ส่วนเรื่อง 7 วันแล้วถึงมาช่วย ก็คงเป็นเพราะว่า ระยะเวลา 7 วันที่ท่านว่ายน้ำมานั้น เป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่ว่าใครหน้าไหนในโลกทำได้ยากครับ จึงทำให้แม้แต่เทวดาในสวรรค์ก็รู้สึกตัวจนต้องลงมาดู พอมาถึงก็ถามว่า ท่านจะว่ายไปทำไม มันไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอก ประมาณนี้ พระมหาชนกก็ตอบว่า การที่ท่านปรากฏตัวต่อหน้าเรานั่นก็เป็นเพราะความพยายามของท่านส่งผลนั่นเองครับ ประมาณนี้

ถ้าผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ด้วยครับ ไม่ได้ตรวจสอบจากตำรา แต่จำมาว่าอย่างนี้ครับ

[7-11]

ขอโทดนะคับ สงสัยอีกแล้วคับ

จากคำตอบของคุณ เถลิงเกียรติ ที่บอกว่า เป็นเรื่องอจินไตย ครับ ...อยู่เหนือความคิดของมนุษย์ครับ

ผมอยากรู้ว่า มีอะไรมาวัดไหมคับว่า แค่ไหน จินไต แค่ไหนอจินไตย

คือพระพุทธศาสนาสอนด้วยเหตุผล คำว่าอจินไตย จะแปลได้ไหมว่า ไม่มีเหตุผล อะคับ

[sun of peace]

ข้อหนึ่ง การที่ท่านว่ายน้ำได้ถึงเจ็ดวัน คนทั่วไปทำได้ไหมคับ คือสงสัยอีกว่า ถ้าคนเราไม่อยากตาย ยังไงก็ต้องว่ายอยู่ แล้วไม่ใช่เหรอ

พระสมณโคดมนั้น ตอนที่ชาติแรกท่านตั้งความปรารถนาที่จะช่วยสรรพสัตว์เข้าสู่ฝั่งพระนิพพาน ตอนนั้นท่านก็ว่ายน้ำแบกมารดามาทั้งวันทั้งคืน จนเกือบจะหมดแรงและใกล้จะจมน้ำ ทีแรกผมก็สงสัยว่าเป็นไปได้ไง คนธรรมดาทำไม่ได้แน่นอน ว่ายทั้งวันทั้งคืน แต่พอมาดูวีซีดีย้อนไปอีกที สังเกตเห็นท่านว่ายก็จริงแต่ท่านเกาะขอนไม้ไปด้วย จึงเชื่อว่าเป็นไปได้ แล้วหลังจากนั้นพอท่านใกล้จะหมดแรง ท่านก็ตั้งความปรารถนาที่จะเป็นพระโพธิสัตว์ จึงเกิดปิติอย่างแรงกล้า เลยดึงพลังงานที่อยู่ในตัวอันไม่มีขีดจำกัดออกมาใช้เลยทำให้สามารถว่ายไปได้อีกสามสี่วันจนถึงฝั่งได้สำเร็จ

ส่วนพระชาติที่ท่านเป็นพระมหาชนกนั้น ที่ท่านว่ายได้เจ็ดวันเจ็ดคืนโดยที่ไม่ได้เกาะอะไรนั้น อันนี้สมเหตุสมผล เนื่องจากว่า เนื่องจากว่าท่านสั่งสมบุญบารมีมานับภพนับชาติไม่ถ้วนกว่า 20 อสงไขย ในชาตินั้นท่านจึงเป็นผู้ที่มีพละกำลังมากกว่าคนธรรมดาหลายเท่าตัวเลยทีเดียว ผมจำได้ว่าท่านสามารถยกคันธนูที่ต้องใช้กำลังคนหลายสิบคนยกถึงจะยกได้ แต่ท่านยกได้อย่างง่ายดาย
คนธรรมดาว่ายอย่างนี้ไม่ได้แน่นอนครับ ส่วนใหญ่พวกนั้นจะร้องขอสิ่งศักด์สิทธิ์ เทพยดาฟ้าดิน โอดครวญให้ช่วย แต่ท่านไม่สนใจเอาน้ำตาลกรวดคลุกเนย เสวยจนอิ่มท้อง แล้วเอาผ้าชุบน้ำมันแล้วพันไว้ที่ตัว เพื่อไม่ให้ถูกน้ำทะเลกัด จากนั้นขึ้นไปบนเสากระโดงเรือ แล้วกระโดดไปให้ไกลที่สุด เพื่อให้พ้นจากฝูงสัตว์ทะเลร้ายที่จะกินเป็นอาหาร ปรารกฎว่าด้วยความที่ท่านมีกำลังมากกว่าคนธรรมดา ท่านกระโดดไปได้ไกลมากๆ ท่านคิดว่าถ้าเราจะตายในมหาสมุทรนี้ เราจะต้องทำความเพียรให้ถึงที่สุดก่อน ด้วยกำลังกายของบุรุษที่เรามีอยู่ แม้จะต้องตายในมหาสมุทรนี้ เมื่อเราทำความเพียรจนถึงที่สุดที่ตัวเองจะทำได้แล้ว เราก็จะเป็นผู้ที่ไม่เป็นหนี้ใครและก็ไม่มีใครที่จะตำหนิติเตียนเราได้ ถามว่าถ้าเป็นคนธรรมดา ถึงไม่อยากตาย และคิดที่จะว่ายอยู่เหมือนพระโพธิสัตว์ ยังไงก็ต้องตายอยู่ดี เพราะกำลังนั้นมีจำกัดอย่างคนธรรมดา ไม่เหมือนพระโพธิสัตว์ที่มีกำลังมากเพราะสั่งสมบุญมามาก


ข้อสอง นางมณีเมฆขลา คือใคร เทวดาชั้นไหน ทำหน้าที่อะไร แล้วผ่านมาเจอโดยบังเอิญ หรือว่า ตั้งใจมาช่วย ถ้าตั้งใจมาช่วย ทำไมต้องรอ ให้ถึงเจ็ดวันด้วย

เท่าที่จำได้ นางมณีเมขลาคือผู้ที่ได้รับหน้าที่ให้ดูแลความเรียบร้อยและความเป็นไปของมหาสมุทร ไม่แน่ใจว่าได้รับคำสั่งให้ทำหน้าที่จากท้าวจตุโลกบาล ท้าวสักกะเทวราช หรือเทพองค์ไหน นางมณีเมขลานั้น ถ้าเห็นผู้มีคุณธรรมกำลังประสบเหตุร้ายก็อาจจะช่วยได้ จริงๆท่านไม่ได้รอให้ถึงเจ็ดวันจึงมาช่วย แต่ในช่วงเจ็ดวันนั้นท่านกำลังเพลินชมสวนหรืออะไรเนี่ยแหละเป็นเวลาเจ็ดวัน ลืมตรวจดูมหาสมุทร พอครบวันที่เจ็ด ท่านนึกได้ลงมาตรวจดู ท่านก็เลยเห็นพระมหาชนกกำลังดำผุดดำว่ายอยู่ จึงทึ่งว่าใครหนอช่างมีความเพียรได้มากขนาดนี้ แม้จะไม่เห็นฝั่งและรู้ว่าอาจจะต้องตายก็ตาม ชาตินี้ พระสมณโคดมของเรา ได้บำเพ็ญวิริยะบารมีในขั้น ปรมัตถบารมี คือทำความเพียรโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันครับ

[7-11]

ขอบคุณทุกๆคำตอบนะคับ โดยเฉพาะคำตอบ ของคุณอัตตา เข้าใจง่ายดีคับ อาจมีอีกหลายคนที่ยังสงสัยเหมือนผม ถ้าได้เข้ามาอ่านก็คงจะ ร้องว่า อ๋อๆๆๆๆ อย่างนี้นี่เอง น่าจะกะจ่างแจ้งแล้วนะคับ ขอบคุณมั่กๆๆๆ


หรือว่าท่านใด จะตอบให้เข้าใจมากกว่านี้ ก็ตอบได้นะคับ หลายๆความคิด จะได้หายสงกะสัย ปายละคับ บายคับ

[dhamma_072]

คุณ 7-11...รูปนี้สวยจริงๆ ผมชอบมากๆ คราวหน้านำภาพสวยๆมาอีกนะ...

[มองอย่างแมว]

พระมหาชนกสามารถโก่งคันศรที่ต้องใช้กำลังคน 1000 คนได้ด้วยตัวพระองค์เอง
การว่ายน้ำเจ็ดวันนั้นก็ไม่น่าเกินกำลังที่จะทำได้

ส่วนที่คุณเถลิงเกียรติบอกว่าเป็นอจินไตยนั้นก็หมายความว่า
การสงสัยบางอย่างไม่ควรต้องคิด ควรรู้ได้และเห็นด้วยตนเองแล้วจะหายสงสัย
เช่น พระมหาชนกโก่งคันศรได้อย่างไร มีกำลังมาจากไหน
ทำไมสมัยนั้นคนอายุยืนเป็นหมื่นๆปี เป็นไปได้อย่างไร
เป็นต้นครับ

[สิริปโภ]

เมื่อสากลจักรวาล ว่างเว้นจากแสงสว่างแห่งพระสัทธรรม มาเป็นเวลาช้านาน เหล่าเทพยดา จึงประชุมกันสอดส่อง หา มหาสัตว์ผู้ใด ที่มีใจอาจหาญเพียงพอที่จะบำเพ็ญบารมีเพื่อปรมาภิเษกสัมโพธิญาน เป็นบรมครูของสรรพสัตว์ เมื่อนั้นจึงเล็งเห็น พระมหาชนก กำลังแบกมารดา ว่ายข้ามมหาสมุทร บุรุษที่มีใจอาจหาญเยี่ยงนี้โดยแท้ ที่จะเหมาะสมที่จะเป็นโพธิสัตว์ จึงเข้าดลใจมหาสัตว์ ให้อทิษฐาน ช่วยสรรพสัตว์ทั้งหลายให้พ้นทุกข์

[หัดฝัน]

ตอนสึนามิ ก็มีข่าวคนลอยคอในน้ำ ถึง 15 วัน สุดท้ายเจ้าหน้าที่ช่วยไว้ได้ครับ ที่อินโดนิเซีย
ส่วนนางมณีเมฆขลา นั้นอยู่ในความปกครองของท้าวจาตุโลกบาลครับ คือ สวรรค์ชั้นที่ 1 เท่านั้น ข้อสังเกต เทวดาอะไรก็ตามที่รับหน้าที่มาอยู่ใกล้ๆ กับมนุษย์ จะเป็นเทวดาของสวรรค์ชั้นที่ 1 เท่านั้นครับ ส่วนเทวดาสวรรค์ชั้นที่ 2 ขึ้นไป จะไม่มีหน้าที่โดยตรงที่จะมายุ่งกับมนุษย์ครับ ยกเว้นกรณีพิเศษ เช่น พระอินทร์ลงมาหามนุษย์เป็นบางครั้งบางคราว

[นับดาว]

คือก็เข้ามาอ่านน่ะนะคะ

แต่ภูมิความรู้ไม่แน่นพอที่จะให้ความเห็น

จะตลกมั๊ยเนี่ยถ้าจะเข้ามาชมว่ารูปที่ Post สวยมากๆด้วยอีกคน

[Nida49]

รูปที่ post มาสวยมาก อยากรู้จังว่าเป็นรูปที่ได้มาอย่างไร

ขอบคุณคะ

[WISH]

อย่างที่คุณอัตตากล่าวครับ

เอ ไม่มีใครเล่าถึงตัวประกอบอย่างปูยักษ์บ้างเลยนิ