มี 22 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[บุญโต]

เพราะบางครั้งรู้สึกว่า ถ้าลมหายใจของเราไม่ปกติ การนั่งสมาธิก็จะไม่ค่อยได้ผลดีสักเท่าไหร่เลย...เช่น ถ้าลมหายใจสั้น จะรู้สึกว่าจิตเราไม่ค่อยปกติ แต่ถ้าลมหายใจยาวจะรู้สึกสบายและได้ผลดีสำหรับการทำสมาธิมากกว่าค่ะ

[r_olygold]

บางครั้งผมเองก็รู้สึกเหมือนกันครับ ผมมักจะมีปัญหากับลมหายใจเสมอ ๆ อาจเป็นเพราะใจผมยังไม่ละเอียดพอที่นึกคำภาวนาได้ ผมก็ลองสังเกตุตัวเองนะครับเวลานั่ง เวลาที่นึกถึงดวงแก้วกลางท้องได้มันมักจะมีเสียงแห่งความฟุ้งมาดึงให้ใจหลุดออกไป (มันเหมือนเสียงเพลงที่ติดหูแล้วมันถูกเล่นแบบอัตโนมัติ) แต่พอจะภาวนาก็กลับมีปัญหาเรื่องคำภาวนานั้นหยาบ พอคำภาวนาหยาบมันก็จะถูกดึงไปรวมกับลมหายใจ ทำให้ไม่สบายตัว สุดท้ายก็เลยปล่อยให้ใจนึกถึงดวงแก้วกลางท้อง บางทีก็เผลอไผลหลับไปบ้าง...ใครมีเทคนิคอะไรดี ๆ ก็เอาแบ่ง ๆ กันบ้างนะครับ

[น้อมเศียรเกล้า]

เคยได้ยินหลวงพ่อท่านสอนว่า การนั่งสมาธิแบบวิชาธรรมกาย ไม่ต้องคำนึงถึงลมหายใจค่ะ แต่ให้ตรึกถึงดวงแก้ว กับองค์พระเป็นสำคัญ เป็นกสิณ อย่างหนึ่งเรียกว่า อาโลกกณิณ คือ กสิณแสงสว่างน่ะค่ะ กสิณมีหลายแบบนะคะ

พอใจเริ่มนิ่งบางที่จะรู้สึกว่าลมหายใจสั้น หรือบางทีก็ไม่หายใจ แต่จริงๆแล้ว เรายังหายใจตามปกติค่ะ เพราะถ้าไม่หายใจเราก็ตาย เพียงแต่ใจกำลังเข้าสู่ความละเอียดภายใน

เท่าที่ฟังหลวงพ่อมาก็ให้ปรับร่างกายก่อนการนั่งให้สบายค่ะ รวมทั้งลมหายใจด้วย ถ้ากล่าวผิดพลาดประการใดก็ขอขมานะคะ

[บุญโต]

สาธุ...กับคำตอบของทั้งสองท่านค่ะ

เวลาที่นึกถึงดวงแก้วกลางท้องได้มันมักจะมีเสียงแห่งความฟุ้งมาดึงให้ใจหลุดออกไป

รู้สึกเช่นกันค่ะ

เคยได้ยินหลวงพ่อท่านสอนว่า การนั่งสมาธิแบบวิชาธรรมกาย ไม่ต้องคำนึงถึงลมหายใจค่ะ

ได้ยินแบบผ่าน ๆ เหมือนกันค่ะ

[สิริปโภ]

ถ้าใจมันยังละลมหายใจไม่ได้ ก็ไม่ต้องละครับ ใช้มาเป็นอารมให้ใจหยุดเลยครับ วิชชาธรรมกายไม่ใช่ไม่ไห้ พิจารณาลมหายใจนะครับ แต่วิชชาธรรมกายเป็นวิชาทำสมาธิ เหมือนกันกับทุกสายทุกวิธีทั้งหมด หากแต่แตกต่างกันตรงที่ว่า เมื่อใจหยุดเป็นสมาธิแล้ว ไม่ให้ไปหยุดที่อื่น แต่ให้มาหยุดตรงฐานที่7แทน

เพราะฉนั้น วิธีการใดก็แล้วแต่ ที่จะเป็นอุบาย เป็นเครื่องช่วยให้ใจเราหยุดเป็นสมาธิ ย่อมนำมาใช้ได้ทั้งหมดครับ แต่เมื่อหยุดแล้วต้องมาหยุดที่ฐานที่7ครับ แล้วจึงหยุดในหยุดต่อไป

กรรมฐาน40กอง เอามาใช้ได้ทั้งหมดครับ แต่ที่ท่านสอนให้ กำหนดดวงแก้วกลางท้องเลย เป็นการสอนโดยรวมทั้งผู้ฝึกเก่าและใหม่ แต่ใครที่เป็นคนเก่า หรือฝึกแนวทางอื่นมาบ้างแล้ว และก็ยังถนัดแบบนั้นอยู่ เมื่อเป็นแบบนี้ หากได้ศึกษากับหลวงพ่อ หรือพระอาจารย์ ท่านจะแนะนำว่าให้ใช้วิธีใดก็ได้ ที่เราถนัด แล้วท่านยังสอนอีกว่า ต้องให้เราทำยังไงก็ได้ด้วยความสบาย เพื่อให้ใจหยุด ไม่ได้กำหนดตายตัวครับ

[อันบุ]

ถ้านั่งสมาธิท่อง สัมมา อรหังไปด้วย ก็ต้องคำนึงถึงลมหายใจไปด้วยนะสิครับ
แต่ที่ให้ถูกต้อง สัมมา อรหังไว้ที่กลางท้องนะคร้าบ
หรือใครมีคำแนะนำที่ดีกว่านี้ช่วยหน่อยแหละกันนะจ๊ะ
อนุโมทนา...คร้าบผม

[บุญโต]

เพราะฉนั้น วิธีการใดก็แล้วแต่ ที่จะเป็นอุบาย เป็นเครื่องช่วยให้ใจเราหยุดเป็นสมาธิ ย่อมนำมาใช้ได้ทั้งหมดครับ แต่เมื่อหยุดแล้วต้องมาหยุดที่ฐานที่7ครับ แล้วจึงหยุดในหยุดต่อไป

หมายถึงว่า ถ้าวิธีที่เราใช้อยู่ไม่ค่อยได้ผล เราก็สามารถปรุงแต่งให้ตัวเองได้ใช่มั๊ยค่ะ เพียงแต่ใจเราต้องหยุดอยู่ ณ ฐานที่ 7

[สิริปโภ]

หมายถึงว่า ถ้าวิธีที่เราใช้อยู่ไม่ค่อยได้ผล เราก็สามารถปรุงแต่งให้ตัวเองได้ใช่มั๊ยค่ะ เพียงแต่ใจเราต้องหยุดอยู่ ณ ฐานที่ 7

ใช่แล้วครับ ปรุงแต่ง อาจจะมีเทคนิคของแตละท่านก็ได้ อย่างเมื่อก่อน ผมใช้ ท่อง หายใจเข้าสัมมา หายใจออก อรหัง แล้วนับ1 ไปจนถึง100 แล้วก็นับถอยหลัง100-99-98-97...เวียนไปเวียนมา เพลินดี จนถึงจุดที่หมดอารมจะภาวนาไปเอง แต่เดี๋ยวนี้พอนั่งก็จะไม่ภาวนาแล้ว ทำใจสบายๆสลัดความคิดทั้งปวงออกไปเลย

[บุญโต]

ขอบคุณคุณสิริปโภค่ะ ที่ให้ความรู้....ทีนี้รบกวนขอถามโยงไปถึงเรื่องก่อนการนั่งสมาธิได้มั๊ยค่ะ(หลังนั่งเคยถามไปแล้ว)...ปกติตนเองก่อนนั่งก็สวดมนต์อยู่แล้ว...แต่ไปอ่านเจอบางที่บอกว่า "การทำสมาธินั้นเราต้องตั้งจุดประสงค์ก่อนว่าจะนั่งถึงขั้นไหน" เราควรตั้งจริงหรือปล่าว? หรือว่าถ้าตั้งแล้วจะช่วยให้เราปฏิบัติได้ดียิ่ง ๆ ขึ้น? .... ข้อความตามนี้ค่ะ

ก่อนจะทำสมาธิจะต้องเราตั้งจุดประสงค์เสียก่อน (อุปมานุสติ แปลว่า การตั้งปณิธานว่าจะปฏิบัติจนถึงนิพพานหรือไม่) หรือจะเอาถึงขั้นไหน และก่อนนั่งทำสมาธิจะต้องเริ่มต้นด้วยการสวดมนต์ระลึกถึงพระคุณพระพุทธ (พุทธานุสติ), พระธรรมคุณ (ธัมมานุสติ), พระสังฆคุณ (สังฆานุสติ) และระลึกถึงคุณของบุคคลที่ช่วยชี้แจงแนะนำในการทำสมาธิ ซึ่งเป็นผู้เสมือนทำเราให้เป็นเทวดา การระลึกถึงพระคุณไม่ได้อยู่ที่คอยแต่ท่องสวดมนต์เพียงอย่างเดียว แต่จะรวมถึงการศึกษาพระธรรม การปฏิบัติธรรมะเพื่อบูชา การเข้าไปขอคำแนะนำ การเชื่อฟังคำสั่งสอน การรับใช้ และการบริจาคสิ่งต่างเพื่อจรรโลงศาสนา ก็ถือว่าเป็นบูชาคุณด้วย........หลังจากนั้นให้หาที่สงบนั่งขัดสมาธิ กายตั้งตรง มือวางไว้ที่หน้าตัก มือขวาทับมือซ้าย(ตามแบบที่เรียนรู้กันมาค่ะ)

[***Golf..DMC News***]

ผมจะนำไปลองปฏิบัตินะครับ อาจจะแก้ทางฟุ้งของผมได้ผมเองก็รู้สึกนะครับว่า กำหนดลมหายในเข้าออกยาวๆ ผมจะมีสติ และรู้สึกโล่งกว่าหายใจสั้นๆครับ...

[สิริปโภ]

การตั้งความปราถนา ก่อนนั่งสมาธิ ถือเป็นเรื่องปรกติที่ทุกคนต้องมีครับ เพียงแต่ของใครจะมากหรือน้อยไปกว่ากัน

บางคนนั่งเพื่อให้สมองปลอดโปร่ง จะได้ทำงานดีขึ้น บางคนนั่งเพื่อสุขภาพ บางคนเพื่อไสยศาสตร์มืดก็มี สาระพัดมากมาย ฯลฯ

แต่การทำสมาธิที่จัดเป็น สัมมาสมาธิ ตรงตามมรรค8คือ การทำสมาธิเพื่อกำจัดอาสวะกิเลสครับ ซึ่งตรงนี้เองเป็นจุดประสงใหญ่ของผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายที่มีความปราถนานิพพานกันทุกคน
เมื่อทุกคนมีความปราถนาเหมือนกันหมดแล้ว จึงไม่แปลกอะไรที่จะมีการอทิษฐานก่อนนั่งครับ แต่ว่า..ระหว่างเวลานั่งแล้ว ความจะปล่อยวางความปราถนานั้นออกไปจากใจไห้หมดสิ้น เพราความปราถนา เข้าข่ายกับความ อยาก ลึกๆครับ พระเดชพระคุณครูไม่ใหญ่เคยสอนว่า ให้ปล่อยวางความคิดทั้งหลายออกไปให้หมด แม้เรื่องนั้นจะเป็นเรื่องที่ดีก็ตาม...

[บุญโต]

ขอบคุณค่ะ

ปล่อยวางความปราถนานั้นออกไปจากใจไห้หมดสิ้น เพราความปราถนา เข้าข่ายกับความ อยาก ลึกๆครับ พระเดชพระคุณครูไม่ใหญ่เคยสอนว่า ให้ปล่อยวางความคิดทั้งหลายออกไปให้หมด แม้เรื่องนั้นจะเป็นเรื่องที่ดีก็ตาม...

สาธุ...จริง ๆ ด้วยค่ะ

....................................................

ขออีกข้อค่ะ....การทำสมาธิควรยึดติดกับสถานที่ใช่หรือไม่...หรือว่าที่ไหนก็ได้ ขึ้นอยู่ที่จิตของเรามากกว่าใช่หรือปล่าวค่ะ?

[สิริปโภ]

ขออีกข้อค่ะ....การทำสมาธิควรยึดติดกับสถานที่ใช่หรือไม่...หรือว่าที่ไหนก็ได้ ขึ้นอยู่ที่จิตของเรามากกว่าใช่หรือปล่าวค่ะ?

สถานที่ จัดอยู่ในสัปปายะ4 มีผลแน่นอน อย่างมากด้วยครับ

แต่ว่าถ้าใครทำชำนาญเป็นวสีแล้ว ทำได้ทุกที่ครับ บนรถเรือ หรือทุกอริยาบท
โบราณจารย์ท่านกล่าวว่า ใครที่ได้สมาธิ(ทำใจหยุด)ในท่าเดินจงกรมได้ ฌาณจะไม่เสื่อม ก็หมายถึงว่า ท่านนั้นทำชำนาญมากๆๆแม้กระทั่ง อริยาบทเดินก็ยังทำใจให้หยุดได้ นับประสาอะไรกับ ที่อื่นๆ

[สาคร]

ขออนุโมทนาบุญกับคุณ สายน้ำทิพย์ ด้วยครับ สาธุ

[pui flower]

คิดว่าเกี่ยวกับลมหายใจเหมือนกันน่ะค่ะ เพราะเป็นคนที่มีปัญหากับการหายใจเหมือนกันค่ะ ชอบลืมตัว หายใจสั้นๆ และกลั้นหายใจ พอซักพักไม่รู้ลมจะออกหรอจะเข้า เลยลมตี หูอื้อเลย ตอนนี้ก็พยายามฝึกหายใจยาวๆ ให้ลงกลางท้องให้ติดเป็นนิสัย ก็เลยรู้สึกว่านั่งได้ดีขึ้นค่ะ

[huy072]

เคยเป็นเหมือนกันค่ะตอนที่หัดนั่งสมาธิแรกๆ
แต่หลังๆได้รับคำตอบจากพระอาจารย์ท่านก็บอก
ปล่อยมันไปเถอะไม่ต้องไปคิดอะไร
เพราะหายลมหายใจจะขาดเพราะเรานั่งสมาธิแล้ว
คิดดูซิเราจะไปไหน หลังๆนี้ไม่สนใจละจะลมหายใจสั่นหรือยาว


อ้อ ลืมตอบอีกกระท฿ที่บอกว่าเกี่ยวกับสถานที่ไหม
ถ้าเราสามารถหยุดใจในที่ๆนั่งอยู่ได้ที่ไหนก็นั่งได้ค่ะ
หากคนที่ยังฝึกใหม่ๆน่าจะลองหาที่สงบๆดูน่าจะได้ผลดีค่ะ

[อ้วน บ่อโยก]

ขอแนะนำให้ทำใจว่าง ๆ สบาย นะครับ
ไม่ยึดติดกับลมหายใจ

พอใจละเอียด ลมหายใจจะช้าลง เบาสบาย นะครับ

[บุญโต]

สาธุ...ขอบคุณความคิดเห็นของทุกท่านค่ะ ... โดยเฉพาะคุณสิริปโภที่ช่วยตอบคำถามให้กระจ่างค่ะ

[ยิ่งหยุด ยิ่งเร็ว]

คัดลอกมาฝากครับ กำลังเป็นนักศึกษา DOU

ความกังวลเรื่องลมหายใจ

ลักษณะกังวลเรื่องลมหายใจ
ในการปฏิบัติสมาธิ บางท่านเคยฝึกสมาธิมาหลายรูปแบบ เช่น เคยฝึกแบบกำหนดลมหายใจมาก่อน พอเวลามานั่งสมาธิแบบนึกถึงดวงแก้ว หรือองค์พระ วางใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย เลยทำให้นักปฏิบัติสมาธิบางท่าน เวลาบริกรรมภาวนาไปแล้วรู้สึกว่าคำภาวนาไปพ้องกับลมหายใจเข้าออก ซึ่งทำให้กลัวว่าทำไม่ถูกวิธี และเกิดการต่อสู้อย่างลึก ๆ โดยที่ไม่รู้ตัว ทำให้บางครั้งลมหายใจก็เลยหยาบขึ้นมา
บางท่านรู้สึกอึดอัด เพราะลมหายใจจากที่เคยหายใจ เข้าสั้น ออกยาว เข้ายาว ออกสั้น แล้วรู้สึกเหมือนลมหายใจจะหยุด จึงคิดกลัวตายขึ้นมา

ความสัมพันธ์ของลมหายใจกับใจ
จากการศึกษาพบว่า เวลาที่คนเราหายใจ ลมหายใจเข้าออกไม่ได้ไปสุดที่ปอด แต่จะไปสุดที่กลางท้อง โดยลมหายใจจากปากช่องจมูกผ่านทางฐานต่าง ๆ (ฐานทั้ง 6 ฐาน) ในร่างกายและจะไปสุดที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 อันเป็นตำแหน่งที่เป็นฐานที่ตั้งใจ ลมที่หายเข้าไปที่ใจนี้ จึงเรียกชื่อว่า ลมหายใจ

ลมหายใจนี้แม้จะเป็นของหยาบ แต่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับสภาพของใจ คือ ถ้าใจละเอียด แม้ลมที่ผ่านเข้าไปจะเป็นลมหยาบ แต่ใจที่ละเอียดก็จะกรองลมนั้น ผ่านออกมาจากตัวของเราให้เป็นลมที่ละเอียดอ่านได้ ถ้าลมหายใจที่ผ่านเข้าไปสู่ใจที่ร้อน ๆ ลมหายใจที่ผ่านออกมาก็ร้อนเหมือนกัน และเมื่อใจละเอียดเป็นสมาธิ ลมหายใจนี้ก็จะละเอียดจนบางครั้งมีลักษณะเหมือนลมหยุด

วิธีแก้ไข
1. ถ้าหากเราไม่สนใจ ลมหายใจที่รู้สึกว่าหยาบก็จะหายไป บางครั้งลมหายใจมาพ้องกันบ้างก็ไม่เป็นไร ทำใจเฉย ๆ สบาย ๆ ลมก็จะค่อย ๆ ละเอียดไปเอง แล้วในที่สุดเราก็จะลืมเรื่องการหายใจ

2. กำหนดจิตไว้ ณ ที่สุดของลมหายใจ ซึ่งก็คือศูนย์กลางกาย ไม่ไปตามลมหายใจที่เข้าออก

3. ถ้าหากลมจะหยุด ไม่ต้องกลัวตาย เพราะนั่นเป็นอาการที่แสดงว่าใจกำลังจะหยุด ลมหยุด เพราะใจหยุด ดวงธรรมกำลังจะเกิดขึ้น

ที่มา : ส่วนหนึ่งใน บทที่ 7 อุปสรรค์ต่าง ๆ และวิธีแก้ไข วิชา MD203 สมาธิ 3

[บุญโต]

ขอบคุณมากค่ะคุณยิ่งหยุด ยิ่งเร็ว...มาเปรียบเทียบดูแล้ว ค่อนข้างตรงตามนั้นเลยเชียว

[yunt]

ปัญหาของผมก็คือผมตอนลืมกำหนดดวงแก้วได้ แต่พอหลับตาแล้วกำหนดไม่ได้ บางครั้งตั้งใจกำหนดโดยทำเหมือนกลอกตาไปข้างบน ก็มึนหัวไปหมดและก็กำหนดไม่ได้ แต่ถ้าไม่พยายามกลอกตาขึ้นข้างบนตามันก็จะแพ่งไปดูกลาท้องอีก จะทำอย่างไรดีครับตอนก็ได้แต่นั่งภาวนาสัมมาอรหังเพียงอย่างเดียวเท่นั้นเอง ขอนิมนต์พระอาจารย์กรุณาให้คำแนะนำด้วยครับเพื่อให้การปฏิบัติก้าวหน้าขึ้นไปตามลำดับ

[nut33]

ไม่นึกภาพดวงแก้ว แต่นึกว่าอยู่ตรงกลางเฉยๆ เป็นไรไหม ที่ดีควรทำอยางไร นึกไม่ค่อยออกอะ ตอนที่นึกออกก็นึกได้แป้บเดียวอะครับ

[ป่าน072]

หนูก็มีปัญหาเรื่องการหายใจค่ะ
สาธุ สำหรับการตอบนะคะ