ถ้าเราทิ้งข้าว บาปมากไหม
#1
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 07:47 PM
#2
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 07:59 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#3
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 08:01 PM
โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน
นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ . . . ฯ ๑๖๐ ฯ
เราต้องพึ่งตัวเราเอง
คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
บุคคลผู้ฝึกตนดีแล้ว
ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้แสนยาก
Oneself indeed is master of oneself,
Who else could other master be?
With oneself perfectly trained,
One obtains a refuge hard to gain
#4
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 08:24 PM
ก่อนตักให้เรารู้จักประมาณก่อน
เรียกว่ารู้จักประมาณในการรับ
เป็นวิธีการฝึกตน ฝึกนิสัยที่ดีให้กับตัวเราข้ามชาติไป
#5
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 08:34 PM
#6
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 09:21 PM
#7
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 10:01 PM
เพราะข้าวเกิดจากบุญเรา
น่าจะเหมือนกับใช้บุญอย่างไม่มีประสิทธิภาพ
แต่ถ้าเราเอาข้าวที่เหลือไปให้สัตว์เลี้ยงต่อน่าจะดีกว่า
#8
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 10:21 PM
จะมีคำสอนยายไม่ทราบว่ามีมั้ย ข้าวทุกเม็ดที่ฉันหรือทานเข้าไปนั้น สาธุชนหรือผู้ใจบุญ จะอธิฐานแล้วอธิฐานอีกหรือจบแล้วจบอีก เพราะข้าวแต่ละเมล็ดนั้นกว่าจะได้มาต้องเหนื่อยยากมากเพื่อแลกมาบางคนที่บ้านไม่มีอันจะกินเลยแต่ยังมาภวายข้าวที่วัดอีกเพื่อให้พระภิกษุสามเณรได้ทานให้อิ่มแล้วปฏิบัติรรมเพื่อเข้าถึงธรรม ส่วนสามเณรนั้นอาจจะเล่นมากแต่ก็มีกิจวัตรคือต้องเรียนหนังสือด้วยก็ต้องการข้าวนี้แหละมาทำไม่ฉันก็เรียนไม่รู้เรื่องแล้ววัดพระธรรมกายจะมรประโยค9กี่รูปต่อกี่รูปล่ะครับ ดังนั้นที่วัดเวลาพระภิกษุสามเณรฉันหรืออุบาสกอุบาสิกาทาน นั้นต้องพิจารณาทุกเม็ด (พอดีขาดตอนไปถ่ายภาพมาครับวิหารหลวงปู่)
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#9
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 10:38 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#10
โพสต์เมื่อ 14 September 2006 - 10:40 PM
พอ. . .แล้วกับความรู้สึกที่ว่าอยากมีอยากเป็น
One word will suffice.
#11
โพสต์เมื่อ 15 September 2006 - 06:11 PM
ถ้านึกไม่ออก ก็ลอง อดข้าวสัก 1 วัน ก็จะรู้ว่า ความหิวมันทรมานแค่ไหน
พวกเราหลายคน ไม่เคยอด จนลืมคุณค่าของ ความอิ่มไปซะแล้ว
#12
โพสต์เมื่อ 15 September 2006 - 08:24 PM
เวลาตักข้าว-แกง ก็เอาน้อยๆ ก่อน แล้วค่อยมาเติมทีหลัง
ถ้าซื้อของกินหรือตักข้าวเวลาหิวเนี่ย ตาลาย แล้วจะตักมากเกินจริง แล้วมักกินไม่หมด
ตักมามากไป...แล้วรู้สึกว่าตัวต้องรับผิดชอบเนี่ย ก็เลยต้องทานมให้หมด... ทำแบบนี้บ่อยๆ ก็ทำให้อ้วนได้
บางครั้งก็อิ่มเกินไป ทำให้ง่วงหรืออ่อนเพลียเพราะใช้เวลาย่อยอาหารนาน
ทานอาหารในแต่ละมื้อ กะเอาปริมาณพอดีๆ ร่างกายจะได้แข็งแรงและอยู่ได้นาน
ขอให้สุขภาพดีแข็งแรงบริบูรณ์กันทุกท่านนะคะ
#13
โพสต์เมื่อ 16 September 2006 - 01:46 AM
ถ้าไปร้านอาหารที่สั่งเป็นจานๆ ก็พาเพื่อนไปด้วย ถ้ากินไม่หมด ก็บอกเพื่อนช่วยกิน
ถ้ายังกินไม่หมดอีก เอาถุงพลาสติกที่เราเอามาด้วย ตักใส่ถุงเลย เอากลับบ้าน
ข้าวเหลือ ปล่อยให้เหลือ จะเอาไปทิ้ง ก็น่าเสียดายนะ
เอาไปทำข้าวตาก ข้าวตัง ราดด้วยน้ำตาลปึก หรือทำข้าวตังหมูหยอง อร่อยดี แฮ่