หนักใจมาก เรื่อง ญาติพี่น้องไม่เห็นด้วย ห้ามเข้าวัด ....
#1
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 05:17 PM
1. สืบเนื่องว่าผมเข้าวัดได้ เกือบ 1 ปีแล้ว และฟังคำสอนหลวงพ่อทำให้ทราบว่า วัฎฎะนี้ไม่แน่นอน จึงได้ไป บริจาคร่างกายให้สภากาชาด
2. แม่กะญาติก็ไม่เห็นด้วย เขาเห็นว่าการทำอย่างนี้ เป็นทำให้อายุสั้น และเกิดชาติหน้าจะไม่มีร่างกาย หรือ พิการอวัยวะ
3. แต่แม่ก็เซนต์เอกสารให้ ผมจึงได้บริจาคร่างกายสำเร็จ
4. หลังจากนั้นผมก็ทำบุญ นั่งสมาธิ ถือศีล 5 จนทุกคนคิดว่าผมเปลี่ยนไป และรู้ว่ามาเข้าวัด ทำบุญที่วัด
มีน้า และญาติหลายคนไม่เห็นด้วย เขาบอกว่าวัดนี้ข่าวไม่ดี ไม่ควรเข้า (ซึ่งผมก็คิดในใจว่า ทำไมเราต้องให้คนที่ไม่เคยเข้าวัดเลย มาบอกว่าห้ามเข้าวัดนะ ในเมื่อเราเข้าวัดแล้วเปลี่ยนไปแต่ในทางที่ดี และวัดไม่ได้เป็นดังข่าวเลย)
5. ตอนนี้ปัญหาคือ ทุกคนจะห้ามไม่ให้ผมเข้าวัด ถ้าจะทำบุญให้ไปที่วัดอื่น และทุกคนก็จะบอกว่าเดี๋ยวนี้ผมเปลี่ยนไป ไม่ค่อยเชื่อฟัง ญาติผู้ใหญ่แล้ว ผมก็มานั่งคิดว่า การที่เราเข้าวัด ทำให้เขามองผิดไปด้วยหรอ เขาออกจากบอกว่าถ้ายังเข้าวัดอยู่ก็อย่ามาคุยกันเลย ประมาณนี้ด้วยซ้ำ เหนื่อยใจเหมือนกันนะ
6. ผมจะทำบุญ ญาติและคนรอบตัวจะคอยห้ามว่าเสียดายเงิน ทำบุญจะทำให้จนลงๆ ผมนั่งตรึกธรรมกายก็บอกว่าผมงมงายเชื่อผิดๆ
7. ผมตั้งใจจะบวชแต่ญาติไม่เคยเห็นด้วยเลย ในเรื่องว่าใครจะดูแลญาติพี่น้อง ใครจะสร้างฐานะ ใครจะสืบต่อตระกูล
ตามที่เล่าให้ฟังนะครับ ผมเจออุปสรรคที่ใหญ่ ก็ตอนนี้คิดอย่างเดียวใจนิ่ง เราต้องแน่วแน่ในหลวงปู่ หลวงพ่อ และธรรมกาย
แต่ก็ยังไม่รู้จะหาทางออกเรื่องญาติๆ อย่างไร ?
#2
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 05:50 PM
#3
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 05:53 PM
2. ต้องคอยอธิบายด้วยความใจเย็นเจี้ยบ... หาข้อมูลประกอบการอธิบายได้ในบอร์ดนี้
3. ลาก(ต้องใช้คำว่าลากจริงๆ)เค้ามาวัดให้เห็นกะตาเลยว่า วัดนี้ที่จริงเป็นอย่างไร
4.ลาก(อีกแล้ว) ขึ้นพนาวัฒน์เพราะพนาวัฒน์มันจำกัดเรื่องสถานที่ สิ่งแวดล้อม เมื่อเค้าอยู่ในสิ่งแวดล้อมนักสรา้งบารมี เค้าจะ... ตะลึง ๆ ๆ ลึงๆๆๆๆ
5.อธิษฐานให้เค้าเข้าใจวัด
6.นั่งสมาธิเยอะๆนะครับ
#4
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 06:36 PM
2. เป็นความเข้าใจที่ผิดค่ะ พิการ หรืออายุสั้น เพราะทำกรรมปาณาติบาต ทรมานสัตว์ มามากค่ะ
3. สาธุ
4. ทำดีต่อไป นิ่งเฉยกับสิ่งที่มากระทบ อย่าไปกระทบตอบค่ะ กาลเวลาจะพิสูจน์ความดีได้ค่ะ
5. ทำใจนิ่งๆ เฉยๆ นะคะ ไม่ต้องไปเถียงเค้า ยิ่งเถียงเขาก็ยิ่งมองเห็นว่า เราเข้าวัดนี้แล้วไม่ได้เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นค่ะ ใช้เวลาค่ะ
6. ทำบุญเป็นสิ่งที่ดี วัดไหนๆ เขาก็ชวนคนทำบุญกันทั้งนั้น วัดพระะรรมกาย เขาก็เอาเงินมาสร้างคนให้เป็นคนดี มีศีลธรรม ยิ่งใหญ่กว่าสร้างเศรษฐกิจชาติให้มั่นคงซะอีกค่ะ สร้างวัด รวมพุทธศาสนาให้เป็นหนึ่ง งานยักษ์ค่ะ ลองดูศาสนิกอื่นเป็นตัวอย่างนะคะ เขาสามารถรวมใจคนได้เป็นร้อย เป็นพันล้านคน แล้วการ นั่งสมาธิ ผิดตรงไหนคะ
7. บวชเดือนเดียวก่อนไงคะ บอกเขาว่าบวชเดือนเดียว อย่าเพิ่งบอกว่าบวชตลอดชีวิตล่ะ
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#5
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 07:02 PM
#6
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 07:43 PM
#7
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 07:50 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#8
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 08:05 PM
#9
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 08:57 PM
สูตรสำเร็จ คือ ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป หมั่นพูดธรรมะแบบลอยลม ให้เข้าหูเค้าบ้าง
ชวนทำบุญ แต่ไม่บังคับ แล้วก็ทำดีให้เค้าดู อ่อนบ้าง แข็งบ้างสลับกันไป ตามแต่โอกาสและสถานการณ์
เรียกว่า เราต้องมีจุดยืน ดวงปัญญาพลิกแพลงสถานการณ์ และ อาศัยกำลังใจ แหละครับ งานนี้
มหาวิหาร จรัสฟ้า ค่ายิ่งใหญ่
รูปทอง ผ่องผุด ดุจยองใย
สะท้อนถึง ห้วงดวงใจ สุดบูชา
*********************
ยอดเยี่ยม "ธรรมกาย" ผล ..... ผ่องแผ้ว
เลอเลิศล่วงกุศล ..... ใดอื่น
เชิญท่านถือเอาแก้ว ..... ก่องหล้าเรืองสกล
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
#10
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 09:01 PM
โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน
นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ . . . ฯ ๑๖๐ ฯ
เราต้องพึ่งตัวเราเอง
คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
บุคคลผู้ฝึกตนดีแล้ว
ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้แสนยาก
Oneself indeed is master of oneself,
Who else could other master be?
With oneself perfectly trained,
One obtains a refuge hard to gain
#11
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 10:38 PM
ขออนุโมทนาด้วยครับที่คิดอยากบวช......และขอให้ได้บวชสมใจนะครับ!!!
...ดูอย่างหลวงพ่อซิครับ ศึกษาธรรมะ ฝึกทำวิชชากับคุณยาย ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
กว่าท่านจะได้บวชจริง ๆ ก็ต้องรอจนกว่าจะเรียนจบปริญญานะครับ
ทุกสิ่ง มีเหตุ มีผล ทั้งนั้นครับ..........
ส่วนเรื่องที่ญาติไม่เห็นด้วย ก็อย่าได้ร้อนใจ
จงทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี เรื่องบางอย่าง บางเรื่อง ต้องทำให้เห็น ไม่ใช่พูดให้ฟัง
พิสูจน์ให้ทุกคนได้รู้ว่าวัดสอนให้เราทุกคนเป็นคนดี
เมื่อถึงเวลาทุกๆ คนที่เป็นญาติเราจะกลับมาเรียนธรรมะเองครับ
ขึ้นอยู่ที่ตัวเราเท่านั้นว่าเป็นผู้นำบุญจริงๆ ได้หรือไม่
อย่าลืมนะครับ ผู้นำบุญไม่เกิดจากการพูด แต่เกิดจากการกระทำ................
ขอให้ได้บวชและถึงที่สุดแห่งธรรมนะครับ
#12
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 11:08 PM
มีหลายท่าน จำนวนมาก ที่เข้าวัดแบบครอบครัวญาติคนรอบข้างแอนตี้สุดๆ แบบแทบไม่คุยกันเลย หรือโกรธกันก็มี(แต่ตอนหลังก็เข้าใจกัน) คือญาติเขาคิดไปเองว่าวัดเป็นอย่างที่คนมาเล่า-อย่างที่สื่อมาโจมตี แต่ผู้ที่มาวัดก็ไม่ได้ว่าร้ายหรือทำอะไรไม่ดี เพียงแต่ครอบครัวยังไม่เข้าใจเรื่องบุญ
แต่ด้วยความดีของลูก/หลาน และบวกกับเวลาผ่านไปนานๆ เข้า จนทางญาติ พ่อแม่ พี่น้องเห็นว่า วัดก็ไม่ได้เป็นอย่างที่สื่อโจมตี เขาก็เย็นลง และกลายเป็นเฉยๆ แล้วพอเอาบุญไปฝากเค้าเรื่อยๆ เค้าก็พูด"เออ ดี "ต่อมาก็หัดอนุโมทนาบุญได้ แม้ทีแรกจะดูเก้ๆกังๆอยู่บ้าง แต่ก็พอจะเก็ท แล้วก็ค่อยฟังเรื่องเคสต่างๆ ค่อยๆเข้าใจว่ากฎแห่งกรรมมีจริง ทำชั่วก็ได้บาป อะไรแบบนี้
บางคนที่เราชวนมาวัดก็หาเรื่องจะติโน่นตินี่ไปเรื่อย แต่ก็ออกจะข้างๆคูๆ (เช่น บอกว่า ทำไมสร้างห้องน้ำเยอะแยะ รวยนิ แต่พองานบุญใหญ่ ก็มาบอกว่า ก็คนเยอะขนาดนี้ ทำไมถึงสร้างส้วมให้ไม่พอ ต้องรอคิวนาน) (คือกลัวตัวเองเสียเหลี่ยมที่ถูกพามาวัดจนได้) แต่ตอนหลังเห็นสาธุชนยิ้มให้ มีคนอนุโมทนาบุญ เขาก็เลยไม่ติ นั่งเฉยๆ ยิ้มกับสาธุชนไป ...ตอนหลังมาเจอกัน เค้าก็ถาม "เอ้า เปิดดาวธรรมสิ นั่งสมาธิสิ"คือกลายเป็นมาชวนทำบุญกลับแทน
คือ ค่อยๆซึมซับ ค่อยๆ ทำความเข้าใจกันไป เราต้องสม่ำเสมอ ยืนในที่ที่ถูกต้องที่สุดก็คือที่ศูนย์กลางกายของเรา ต้องไม่ขาดการสร้างบารมี และต้องไม่ขาดการนั่งสมาธิ เพราะตรงนี้คือหลักที่ทำให้เรามีความแจ่มใสของสติมากที่สุด (ถ้าเพื่อนชวนไปเที่ยวเตร่ ลึกๆในใจก็จะรู้สึกว่า เสียเวลาชีวิตจังเลย แต่เกรงใจเพื่อน คือตอนที่คิดเนี่ย-สติหย่อน-ไม่แข็งแรง ใจจะกระวนกระวายอยู่ลึกๆ) แต่ตรงข้าม สังเกตเวลาที่เราได้ทำบุญแล้วใหม่ๆ เราจะปลอดโปร่งโล่งใจจนหมดใจ ใจจะรู้สึกเองเลยว่า "เราทำความดีแล้ว เนี่ยละดีที่สุดแล้ว"
สิ่งที่เราจะต้องต่อสู้ฝ่าฟันมากที่สุดคือ "ต้องยืนหยัดในความมั่นคงของตัวเราเอง ในใจของเราเองต้องมีองค์พระให้ตลอด"
เพราะใครในโลกจะมาทำให้เราหวั่นไหวไม่ได้หรอก ถ้าใจเราไม่หวั่นไหวไปเสียก่อน
#13
โพสต์เมื่อ 17 September 2006 - 11:27 PM
ทำดีเป็นคนดีไปเรื่อยๆ
ถ้าเขาว่าเราไม่เชื่อฟังเพียงเพราะเราต้องการทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อสังคมก็ปล่อยเขาไปค่ะ
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
#14
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 10:34 AM
#15
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 10:36 AM
#16
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 11:30 AM
#17
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 11:56 AM
ขึ้นสวรรค์ ตกนรก ก็ตัวเรา
ขอเพียงเรา ใจสู้ ชูนิ้วเดียว 555
สู้ต่อไปครับ
#18
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 12:17 PM
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต้ อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ
หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี
ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดยกโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ
#19
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 12:23 PM
ต้องถึงธรรมอย่างเสบย แน่แท้
ให้ทำอย่างที่เคย สอนสั่ง
นั่ง บ่ มีข้อแม้ จักได้ธรรมครอง
สุนทรพ่อ
มาร่วมกันสร้างสันติสุขให้กับโลกกันเถอะ
#20
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 12:58 PM
ผมแนะนำให้ศึกษามากๆ ใช้ปัญญามากๆ อดทนมากๆ และมีศิลปในการสื่อสารเรื่องวัดกับคนรอบข้างอย่างรอบคอบครับ เอาใจช่วยเต็มที่ครับ
#21
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 01:00 PM
1. ตอนนี้พ่อแม่ และญาติห้ามไม่ให้เข้าวัดควรทำอย่างไร
ตอบ มงคลชีวิตที่ 11 บำรุงบิดามารดา เราทำได้ตามนั้นแล้วหรือยัง ถ้าเรายังไม่สงเคราะห์ท่านเอาแต่ทำบุญอย่างเดียว ก็ปฏิบัติธรรมไม่สมบูรณ์ใช่มั้ยครับ ตัวผมเอง เดิมพ่อก็ไม่เห็นด้วยกับการทำบุญที่วัด แต่เพราะผมให้เงินท่าน 1 ใน 3 ของเงินเดือนแทบทุกเดือนไม่เคยขาด ที่เหลือค่อยไปทำบุญให้วัด ท่านเลยไม่มีอะไรว่าผมได้เลย เป็นต้น จนตอนหลังท่านก็ค่อยเข้าใจ
มงคลชีวิตที่ 17 สงเคราะห์ญาติ เราทำได้ตามนั้นแล้วหรือยัง ตัวผมเอง ญาติเดือดร้อนอะไร หรือขอให้ทำอะไรให้ เราช่วยตลอด จนญาติเกรงใจ และไม่ห้ามผมมาวัดทำบุญอีก
มงคลชีวิตที่ 7 - 10 ฝึกตนให้มีความรู้ความสามารถให้ญาติเกรงใจ เราทำได้แล้วหรือยัง ถ้าเราเรียนก็ไม่ค่อยได้เรื่อง ทำกิจกรรมอะไรก็ผิดๆ ถูกๆ แล้วไปบอกว่าวัดดี วัดดี ใครเขาจะเชือ
2. อยากบวช แต่ญาติไม่เห็นด้วยทำอย่างไร
ตอบ มงคลที่ 14 การงานไม่คั่งค้าง เราทำดีแล้วหรือยัง
มงคลที่ 1 - 18 ปฏิบัติตัวให้ดีในทางโลกก่อน เราทำดีแล้วหรือยัง แล้วถึงค่อยว่ากันเรื่องบวช มันจะเป็นขั้นบันได มงคลชีวิตคือ การพัฒนาตัวเองตามขั้นบันได ไม่ใช่กระโดดข้ามบันได มาถึงขอบวชเลย มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ ต้องพัฒนาตัวเราขึ้นไปก่อน
ที่นี้อาจมีคำถามว่า อ้าวแล้วทำไมบางคน มาถึงก็บวชเลยได้ล่ะ ไม่เห็นต้องไปรอขั้นบันไดอะไรเลย
ตอบ เพราะชาติในอดีต เขาปฏิบัติตามมงคลชีวิตมาอย่างดีนะสิครับ เช่น บำรุงบิดามารดา สงเคราะห์ญาติ ชักชวนญาติทำความดี เลยทำให้ภพชาตินี้ เขามาเกิดในครอบครัว ที่เห็นด้วยกับพระพุทธศาสนา และสนับสนุนสิ่งดีๆ เขามาตั้งแต่เด็ก ถ้าอย่างนี้ ชาตินี้เขากระโดดข้ามบันไดได้เลย ใช่มั้ยครับ
แต่ถ้าประเภท ญาติก็ไม่ค่อยสนันสนุน มันฟ้องครับ ฟ้องว่าเรายังทำหน้าที่ของเราไม่สมบูรณ์มาในชาติอดีต ถึงต้องมาเจอแบบนี้ เป็นต้น
#22
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 03:49 PM
แดดจะเผาผิวผ่องเธอหมองไหม้
หากข้างหน้าเป็นหุบเหวและเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอจักฝ่าไปอย่างไรกัน"
------------------------------
พอ. . .แล้วกับความรู้สึกที่ว่าอยากมีอยากเป็น
One word will suffice.
#23
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 04:49 PM
#24
โพสต์เมื่อ 18 September 2006 - 06:13 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#25
โพสต์เมื่อ 19 September 2006 - 02:42 AM
ก่อนจะเกิดว่าจะสู้ไม่ถอยหนี
จะร่วมแรงร่วมใจปราบไพรี
คอยตรงนี้มานานแล้วแก้วกลอยใจ
#26
โพสต์เมื่อ 19 September 2006 - 11:36 AM
#27
โพสต์เมื่อ 19 September 2006 - 03:24 PM
ความทุกข์ในสังสารวัฏฏ์ ต้องแก้เอง ใครหรือจะมารับผิดชอบแทนได้ อย่าให้ความหวังดีของผู้ไม่รู้ ทำให้เราเป็นผู้ไม่รู้ตามเขาไปด้วย
#28
โพสต์เมื่อ 19 September 2006 - 09:51 PM
เป็นกำลังใจให้นะคะ ที่สำคัญ ที่สุดคือ ทำตัวเราให้ดีขึ้นมากๆค่ะ เชื่อฟังพ่อ-แม่ ไม่ดื้อไม่เถียง แล้วจะได้บอกท่านๆไงคะ ว่าไปวัดแล้วเค้าสอนให้รัก เคารพ กตัญญูกับพ่อ-แม่ มุกนี้ขอรับรองว่าเด็ดค่ะ เพราะที่บ้านก็จะบอกแบบนี้ค่ะ เค้าถึงได้เงียบ เพราะสิ่งที่ พ่อ-แม่ต้องการที่สุดคือ ลูกของท่านรักท่าน และมีความตั้งใจที่จะกตัญญูต่อท่าน ถ้าท่านเห็นว่า มีใครคนไหนที่บอกลูกของท่านให้เป็นคนกตัญญู ท่านก็จะเคารพคนๆนั้นด้วยค่ะ
แด่
เธอ...ผู้นำแสงสว่างสู่...กลางใจ
#29
โพสต์เมื่อ 20 September 2006 - 10:37 AM