QUOTE(ถูกส่วน)
เรื่องพระธาตุที่เข้าใจกันว่า เป็นของพญานาคที่สำเร็จมรรคผลนั้น น่าจะเป็นการเข้าใจผิดนะครับ เพราะพญานาคถึงแม้จะอยู่ในสุคติภูมิและมีความเป็นทิพย์ แต่โดยกำเนิดแล้ว พญานาคถือเป็นกำเนิดของเดรัจฉานภูมิ ซึ่งหมายความว่า ไม่ว่าพญานาคจะทำความเพียรสักเท่าใด หากยังมีกำเนิดเป็นนาคอยู่ จะไม่สามารถบรรลุมรรคผลนิพพานได้ครับ
ถูกต้องครับ และอีกหนึ่งเหตุผลสนับสนุนก็คือ เนื่องจากคำว่า "เดรัจฉาน หรือติรัจฉาน" นั้น แปลว่า สัตว์ผู้มีลำตัวไปตามขวาง โดยนัยนี้ขวางต่ออะไร? ขวางต่อหนทางมรรคผลนิพพานนั่นเอง ดังนั้น พญานาคจึงไม่สามารถบรรลุมรรคผลนิพพานได้ด้วยประการฉะนี้แล
QUOTE
วิรูปักเขหิ เม เมตตัง เมตตัง เอราปะเถหิ เม
ฉัพยาปุตเตหิ เม เมตตัง เมตตัง กัณหาโคตะมะเกหิจะ
อะปาทะเกหิ เม เมตตัง เมตตัง ทิปาทะเกหิ เม
จะตุปปะเทหิ เม เมตตัง เมตตัง พะหุปะเทหิ เม
มา มัง อะปาทะโก หิงสิ มา มัง หิงสิ ทิปาทะโก
มา มัง จะตุปปะโท หิงสิ มา มัง หิงสิ พะหุปปะโท
สัพเพ สัตตา สัพเพ ปาณา สัพเพ ภูตา จะ เกวะลา
สัพเพ ภัทรานิ ปัสสันตุ มา กิญจิ ปาปะมาคะมา
อัปปะมาโณ พุทโธ อัปปะมาโณ ธัมโม อัปปะมาโณ สังโฆ
ปะมาณะวันตานิ สิริสะปานิ อะหิ วิจฉิกา สะตะปะที
อุณณานาภี สะระพู มูสิกา กะตา เม รักขา กะตา เม
ปะริตตา ปะฏิกกะมันตุ ภูตานิ โสหัง นะโม ภะคะวะโต
นะโม สัตตันนัง สัมมาสัมพุทธานังติฯ
บทสวดมนต์บทนี้ จัดเป็นบทสวดพระปริตร อันมีนามว่า "ขันธปริตร" ซึ่งเป็นบทสาธยายสำหรับใช้ในการแผ่เมตตาจิตไปยังตระกูลพญานาคทั้ง ๔ อันประกอบด้วย
ตระกูลวิรูปักษ์ (มีสีกายงามดั่งทอง) ตระกูลเอราบถ (มีกายสีเขียวดั่งมรกต) ตระกูลฉัพยาบุตร (มีกายดั่งสีรุ้ง) และตระกูลกัณหาโคตมกะ (มีกายดำประดุจนิล) ดังนี้
[attachmentid=7987]
สรณะอันเกษม คือ พระรัตนตรัย
พระพุทธภาษิต
พหุ เว สรณํ ยนฺติ ปพฺพตานิ วนานิ จ
อารามรุกขฺเจตฺยานิ มนุสฺสา ภยตชฺชิตา
เนตํ โข สรณํ เขมํ เนตํ สรณํมุตฺตมํ
เนตํ สรณมาคมฺม สพฺพทุกฺขา ปมุจฺจติ
โย จ พุทธญฺจ ธมฺมญจ สงฺฆญฺจ สรณํ คโต
จตฺตาริ อริยสจฺจานิ สมฺมปฺปญฺญาย ปสฺสติ
ทุกฺขํ ทกฺขสมุปฺปาทํ ทุกฺขสฺส จ อติกฺกมํ
อริยญฺจฏฐํคิกํ มคฺคํ ทุกฺขูปสมาคามินํ
เอตํ โข สรณํ เขมํ เอตํ สรณมุตฺตมํ
เอตํ สรณมาคมฺม สพฺพทุกฺขา ปมุจฺจติ
คำแปล
มนุษย์เป็นอันมาก เมื่อถุกภัยคุกคามแล้ว
ย่อมยึดเอาภูเขาบ้าง ป่าบ้าง อารามบ้าง ต้นไม้ที่เป็นเจดีย์บ้าง
ว่าเป็นที่พึ่ง นั่นไม่ใช่สรณะอันเกษม นั่นไม่ใช่สรณะอันอุดม
เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั้นแล้ว ไม่สามารถหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้
ส่วนผู้ใดยึดพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่ง
เห็นอริยสัจ ๔ ด้วยปัญญาอันชอบของตน
คือ เห็นทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความดับทุกข์ และมรรคมีองค์ ๘ อันประเสริฐ
ซึ่งยังบุคคลให้ถึงความสงบแห่งทุกข์
สรณะนั่นแลเกษม สรณะนั่นแลอุดม
เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่นแล้ว ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวง
***ท้ายที่สุดนี้ ขอให้ท่านทั้งหลายพึงอาศัยสรณะอันสูงสุดเกษมศานต์อย่างไม่มีอื่นใดยิ่งกว่า เป็นนิยยานิกธรรมนำพาตนเองและหมู่สัตว์ให้ล่วงพ้นจากบ่วงแห่งมาร อีกทั้งเครื่องร้อยรัดทั้งหลายในสังสาร และพึงเป็นผู้ถึงพร้อมบริบูรณ์ด้วยพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ญาณรัตนะ อันขึ้นตรงต่อธรรมภาคขาวที่บริสุทธิ์สะอาดปราศจากมลทินโดยส่วนเดียว ทั้งในภพนี้และตลอดไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรมเทอญฯ
268924.jpg 62.01K
15 ดาวน์โหลด
