(แต่ขอโทษที เป็น เคสที่ไปอยู่จาตุมหาราชิกา ที่สุดเท่ห์ เก๋ โคตร มากที่สุด เนื่องจากได้มีโอกาสเห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในวันมหาปวารณา)
ไม่ทราบว่า ชาวเว็บ ได้ข้อคิดอะไรจากเรื่องราวกรณีศึกษา ตรงนี้บ้างครับ
อีกอย่าง การที่นำธรรมะ หรือพุทธประวัติ ไปถก หรือวิจารณ์ ในเชิงวิชาการ ซึ่งผลที่ได้นั้นคือการพยายามจะทำให้ผู้ฟัง เป็นมิจฉาทิษฐิ เช่น พระพุทธเจ้าไม่มีจริง หรือทรงเป็นแค่คนธรรมดา หรือคำสั่งสอนบางส่วน เป็นพระภิกษุรุ่นหลังที่ได้เพิ่มเติมเสริมแต่งเข้ามา ไม่ได้เป็นคำสั่งสอนดั้งเดิม หรือแม้กระทั่ง นายฉันนะ ไม่มีจริงๆ!! เพื่อนๆ ชาวเว็บ รู้สึกอย่างไรกันบ้าง
ปัจจุบัน มีสื่อจำนวนมากที่พยายามนำเสนอ พุทธศาสนาในแง่มุมที่แตกต่าง มีนักคิด นักวิจารณ์จำนวนมากที่เกิดขึ้น เช่นเดียวกัน เพื่อนๆ คิดว่า ในอนาคต สื่อต่างๆ ควรจะนำเสนอพุทธศาสนาในแนวใด และ ควรจะมีการจัด "talk show" เกี่ยวกับงานนำเสนอในเชิงวิชาการ อย่างไรบ้างครับ งานศึกษาเชิงวิชาการในหัวข้อใดครับ จึงจะเป็นประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนามากที่สุด?
หรือว่าชาวพุทธทุกคน อยากเพียงแค่จะรู้ว่า "นายฉันนะ มีจริง หรือไม่"
