มี 13 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[น้องก้อย]

สวัสดีค่ะ
สงสัยว่า การทำบุญน้อยจะได้บุญแค่ไหนคะ หมายความว่าถ้าเรามีเงินน้อยเราก็สามารถทำบุญได้ไม่มากเท่าที่ใจอยากทำ แล้วถ้าเราอยากทำบุญเยอะๆอยากได้บุญเยอะๆเราควรทำอย่างไรดีคะ...ใครช่วยตอบด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

[kuna]

การที่เราจะได้บุญมากหรือน้อย ขึ้นอยู่ที่ความตั้งใจเเละความทุ่มเทมากน้อยเเค่ไหน ถ้าเราทำอย่างเต็มที่เต็มกำลัง บุญก็เกิดเต็มที่

[Omena]

ถ้าป็นนักเรียน-ศึกษา ก็ไปอยู่อาสาสมัครก็ได้
.หยาดเหงื่อที่หลั่ง กลั่นเป็นบุญ.

[crystal.mind]

การทำบุญ ทำได้ตั้ง 10 วิธีนะคะ

ไม่ใช่ว่าต้อง อาศัยเงิน เพียงเท่านั้น

บุญกิริยาวัตถุ10

ทานมัย การให้ทานมีวัตถุประสงค์ เพื่อขจัดความตระหนี่ ความโลภในจิตใจมนุษย์ และการให้ทานยังมีจุดประสงค์อย่างอื่น ได้แก่ เพื่อบุชาคุณ เพื่อการสงเคราะห์ เพื่ออนุเคราะห์ เพื่อทำคุณ

การทำทานมี4ประเภทคือ 1) อามิสทาน ได้แก่ การให้วัตถุสิ่งของต่างๆ 2) วิทยาทาน ได้แก่การให้ความรู้ทางโลกแก่บุคคลอื่น 3) ธรรมทาน ได้แก่ การให้ความรู้ทางธรรม 4)อภัยทาน ได้แก่ การให้อภัยซึ่งกันและกัน

การให้ทานที่กล่าวมานั้น " การให้ธรรมเป็นทานชนะการให้ทั้งปวง (ธม.มทานํ สพ.พทานํ ชินาติ) " ทั้งนี้เนื่องจากการให้ทานอย่างอื่นมีประโยชน์เฉพาะหน้า หรือในชาตินี้เท่านั้น แต่ธรรมทานมีประโยชน์ทั้งชาตินี้และชาติหน้า

สำหรับการทำบุญตักบาตรนั้น จะต้องมีองค์คุณ 3ประการ จะทำให้บุญมาก คือ
1) วัตถุบริสุทธิ์
2) เจตนาบริสุทธิ์ (ก่อนให้ทานมีจิตเลื่อมใสศรัทธา เต็มใจขณะให้ทาน ให้ด้วยจิตใจเบิกบาน หลังให้มีจิตใจแช่มชื่น ไม่นึกเสียดาย)
3)บุคลบริสุทธิ์(ปฎิคาหก คือ ผู้รับทานเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ มีความสงบระงับ มีกายวาจาเรียบร้อย ตั้งใจประพฤติธรรม)

บุญกิริยาวัตถุ 10
1. ทานมัย คือ บุญสำเร็จด้วยการบริจาคทาน
2. สีลมัย คือ บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล
3. ภาวนามัย คือ บุญสำเร็จด้วยการเจริญภาวนา
4. อปจายนมัย คือ บุญสำเร็จด้วยการประพฤติถ่อมตน
5. เวยยาวัจจมัย คือ บุญสำเร็จด้วยการช่วยขวนขวาย
6. ปัตติทานมัย คือ บุญสำเร็จด้วยการให้ส่วนบุญ
7. ปัตตานุโมทนามัย คือ บุญสำเร็จด้วยการอนุโมทนาส่วนบุญ
8. ธัมมัสสวนมัย คือ บุญสำเร็จด้วยการฟังธรรม
9. ธัมมเทาสนามัย คือ บุญสำเร็จด้วยการแสดงธรรม
10. ทิฏฐุชุกัมม์ คือ การทำความเห็นให้ตรง

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

เจริญภาวนาสิครับ ได้ยอดของบุญเลย เพราะใจหยุด คือ ที่สุดแห่งบุญครับ นอกจากนี้ ยังเป็นบุญที่ไม่ต้องไปลงทุนลงแรงอะไรมาก "ใจ" แต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ที่เป็นอุปกรณ์หลักของการบำเพ็ญบุญกิริยาชนิดนี้ ซึ่งตัวคุณเองสามารถปฏิบัติได้ในทุกอิริยาบถนับตั้งแต่ตื่นจนกระทั่งเข้านอน

ปล.เมื่อเจริญภาวนาแล้ว อย่าลืมว่า!!! ต้องไม่ขาดการรักษาศีลและการบำเพ็ญทานอย่างสม่ำเสมอด้วยนะครับ

[แก้วประเสริฐ]

บอกบุญเอาก็ได้

[ยิ้ม]

อย่าลืมว่าคนมีเงินเยอะๆ ไม่ได้ทำบุญด้วยเงินเยอะๆ กันทุกคนนะคะ

ประเด็นอยู่ตรงที่ว่า สามารถ "ตัดใจ" สละเงินที่มีีอยู่ ออกไปเพื่อเป็นทานได้หรือไม่ มากเท่าใด โดยไม่ทำให้ตัวเองและผู้อื่นเดือนร้อน

คิดว่าตรงนี้ต่างหาก ที่จะเป็นตัวตัดสินความก้าวหน้าในการถาก "โลภะ" หนึ่งในกิเลสทั้งสาม ออกจากใจ

[hmongkon]

อย่าดูถูกว่าบุญที่เราทำนั้นเป็น บุญน้อย

น้ำทีละหยด ยังสามารถเต็มตุ่มได้ ฉันใด บุญที่สะสมไว้ทีละเล็กทีละน้อย ก็ยังสามารถทำบารมีให้เต็มเปี่ยมได้ ฉันนั้น(เขียนไม่เก่งนะ)

ทำบุญตามกำลัง(แต่อย่าทำเกินกำลัง)
หลวงพ่อเคยสอนไว้ว่า ทำดี ต้อง ถูกดี ถึงดี และพอดี จ้า

[ปาลินารี]

ทำด้วยปัจจัยน้อยนิด แต่ปีติแล้ว ปีติอีก ได้บุญเยอะกว่า ทำปัจจัยเยอะแต่ปีตินิดหน่อยนะคะ

จำคุณครูไม่ใหญ่มาบอกต่อค่ะ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

จากความเห็นของคุณปาลินารี ทำให้เกียรติก้องนึกถึงบุญพิเศษ ๒ อย่าง เมื่อครั้งงานสลายร่างคุณยายอาจารย์ฯ ซึ่งก็คือ "บุญสร้างแท่นมหาวิสุทธิรัตนเตโชและบุญสร้างมยุรนาวากาศ" งานนี้ นอกจากเกียรติก้องจะรับเป็นเจ้าภาพถวายผ้ามหาบังสุกุลและเครื่องไทยธรรมด้วยตัวเอง ๑ กองแล้ว ยังได้เจียดเอาปัจจัยที่ได้สะสมไว้ในกระปุกและที่เหลือจากค่าใช้จ่ายประจำวัน มาร่วมบุญพิเศษ ๒ บุญนี้ นับตั้งแต่วันที่ทราบข่าวจนกระทั่งถึงวันงาน เรียกได้ว่า "เทแล้วเทอีก" (แม้ปัจจัยในครั้งนั้นจะน้อย) พอถึงวันงานจริงๆ ก็ให้รู้สึกปลื้มแล้วปลื้มอีก มาบัดนี้ แม้เวลาจะล่วงเลยมา ๓ ปีเศษแล้ว เมื่อตรึกระลึกนึกถึงบุญนี้คราใด ก็ยังคงปลื้มปีติอยู่มิรู้หายเลย ขอแบ่งบุญนี้ให้กับทุกๆ ท่านด้วยนะครับ

[Pro]

เราต้องทำอะไรให้จริงครับ อย่ามัวแต่คิดว่าบุญน้อยหรือเยอะ "จริง"ตัวเดียวครับ ทำเลย
เห็นด้วยกับคุณ hmongkon ครับ ว่า"น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้" แต่อย่าทำเกินกำลังครับ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

เรียนชี้แจงต่อทุกท่านว่า "เทแล้วเทอีก" ของเกียรติก้องฯ คือ "เทหมดใจ แต่ไม่ใช่หมดตัว" นะครับ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

กราบอนุโมทนาบุญครับ สาธุ