มี 12 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[แจ่ม]

ที่จริงแล้วเท่าที่ผ่านมามีเพียงกระทู้เดียวที่มีปัญหา หรือถูกล็อคค่ะ แล้วปัญหาก็ไม่ได้เกิดจากตัวคำถามเอง แต่เกิดจากการใช้คำพูดในการตั้งคำถามและในการโต้ตอบกันค่ะ ส่วนใหญ่ข้อความที่จะถูกลบออกหรือปร้บปรุงคำพูดก่อนอนุมัตินั้นเป็นข้อความที่พออ่านแล้วไม่ค่อยสุภาพ อย่างเช่นมีการพูดลักษณะประชดประชัน ยอกย้อน หากว่าการโต้ตอบกันด้วยคำพูดที่เป็นลักษณะแสดงความคิดเห็น ถามตอบด้วยคำพูดธรรมดา (ที่ไม่เสริมอารมณ์กวนเข้าไป) ก็จะไม่ถูกบล็อคค่ะ
ยกตัวอย่างให้ฟังนะคะ มีครั้งนึงกระทู้เกี่ยวกับติชมรายการของดีเอ็มซี ก็มีผู้เข้ามาแนะนำมากมาย และมีอยู่ท่านนึงก็แสดงความคิดเห็นมากและส่วนใหญ่จะเป็นข้อเสนอในการปรับปรุง แต่ก็มีผู้ที่มาโพสต์โต้ตอบกับความคิดเห็นข้อท่านนั้นในลักษณะที่ว่า อยากให้ดีก็มาช่วยทำเองสิ และคำพูดที่ใช้เป็นลักษณะยอกย้อน ทีมงานเลยต้องพิจารณาลบข้อความนั้นไป
เว็บบอร์ดของดีเอ็มซีเป็นส่วนหนึ่งในเว็บที่ใช้ในการเผยแผ่ธรรมะ จึงต้องการให้สมาชิกแสดงออกถึงความเป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกัน ทำให้มีความแตกต่างจากกระทู้ที่อื่นที่ไม่จำกัดในเรื่องการใช้คำที่รุนแรง
สรุปว่ากฏในการใช้กระทู้คือให้ใช้่ถ้อยคำที่เป็นสุภาษิตค่ะ เพื่อให้บอร์ดเป็นอย่างที่คุณ Guest ว่า อยากให้ทุกคนมีความสุขและรู้สึกดีที่ได้เข้ามาคุยกันในนี้ค่ะ

เพิ่มเติมเล็กน้อย คำถามบางคำถามถ้าได้มีการสนทนากับผู้ที่มีความรู้กว้างขวางเป็นการส่วนตัว อย่างเช่นทางอีเมล์ ก็จะได้รับคำอธิบายหรือข้อเสนอแนะที่ละเอียดมากกว่า ซึ่งก็นับว่าเป็นข้อเสนอให้กับเพื่อนๆสมาชิกที่ดีอันนึง แต่ก็ไม่ผิดอะไรที่จะโพสต์บนบอร์ดค่ะ

[saowanee15]

ต้องอ่านโดยรวมของข้อความที่แต่ละคนโพสต์ แล้วนิ่ง ๆ สักพัก คิดถึงเจตนาของเค้าว่ายังไงกันแน่ บางทีการโต้ตอบ ยอกย้อนในทางสร้างสรรค์ ไม่ผิดนะค่ะ แต่พูดถึงในกรณีติชมรายการดาวธรรม นั่นควร รับฟังเป็นอย่างยิ่ง และดิฉันเชื่อแน่ว่า ทางทีมงาน พร้อมรับฟังคำติคำชมอยู่แล้วใช่มั๊ยค่ะ และพอมีอีกท่านมาโพสต์ตอบ ประมาณว่า ให้ดีมาช่วยทำซิ หากคำพูดเป็นการเชิญชวนมารับบุญ ก็ไม่น่าผิดค่ะ ควรระมัดระวังคำพูดที่ใช้โพสต์ จะดีกว่าค่ะ เพราะบางท่านก็ยังไม่ถนัด ก็เลยพูดเหมือนทางโลก ประชดนิด ๆ อันนี้ควรมีข้อความแก้ไขกันไป หากชักไปกันใหญ่ ก่อนการลบกระทู้นั่น ๆ ทีมงาน ควรติดต่อเจ้าของกระทู้สักนิด ต้องบังคับใส่เมล์ไว้ แจ้งเค้าสักนิด อธิบายให้เค้าเข้าใจ เหตุผลที่ที่แท้จริง ว่าทีมงานจำเป็นต้องลบกระทู้เค้า เพราะอะไรก็ว่ากันไปเป็นรายๆ อันนี้เป็นการเพิ่มงานให้ทีมงานนิดหน่อย แต่เราได้รักษาน้ำใจเจ้าของกระทู้ไว้ ที่เค้าอาจมีเจตนาดี แต่ตอนหลังเริ่มบานปลายไปกันใหญ่ หากทำได้ควรทำงานแบบ ประเภท บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น เพราะหมู่คณะเราที่หลุดออกไปเพราะประเภทนี้เยอะนะค่ะ หลายๆเครส ที่เรา ๆ ฟังกัน มีเรื่องที่เป็นเช่นนี้ กระทบกระทั่งกัน พาลไม่มา พาลไม่สนใจไปเลยก็มี

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

เรื่องที่ไม่ควรนำมาเป็นประเด็นในการสนทนาบน webboard มีอยู่เพียงประการเดียว คือ ปัญหาอจินไตย (อาทิ ใครเป็นผู้สร้างโลก???) ซึ่งเข้าทำนอง "ไก่กับไข่ อะไรจะเกิดก่อนกัน???" น่ะครับ

กระผมเองก็รู้สึกเห็นใจอยู่เหมือนกันนะครับ แต่ความรู้บางอย่าง ซึ่งในระหว่างภาคปริยัติและปฏิบัติ ที่มีความไม่สอดคล้องกันอยู่แล้วในตัว อาทิ เรื่องของนรกภูมิ ซึ่งในภาคปริยัตินั้นบอกว่า ในมหานรกนั้น รุ่งโรจน์โชตนาการแดงฉานด้วยเปลวไฟอยู่เนืองนิจ หากแต่ในภาคปฏิบัติ กลับกลายเป็นว่า มหานรกมีลักษณะเป็นภพภูมิที่มืดมนอนธกาล ทุกสรรพสิ่งล้วนแต่เป็นสีดำ อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือ เรื่องของอายตนะโลกันต์/โลกันตร์ ซึ่งในภาคปริยัติบอกว่า เป็นอายตนะที่อยู่ระหว่างกลางของภูเขาจักรวาลทั้ง ๓ แต่ในความเป็นจริงแล้วกลับตั้งอยู่ต่ำกว่าภพ ๓ ลงไปอย่างหาประมาณมิได้ (อ้างอิงจาก ฉลวย สมบัติสุข นวรัตน์ หิรัญรักษ์ และสมทรง สุดสาคร. ๒๔๙๒. คู่มือสมภาร.) เป็นต้น ในกรณีเช่นนี้ ก็ต้องทำใจกันหน่อยนะครับ.

[pim072]

เราคงต้องศึกษาทั้งอรรถกฐาจารย์ (ไม่ทราบสะกดถูกมั้ยคะ) และ อรรถกโถจารย์ของคุณครูไม่ใหญ่ใช่หรือเปล่าคะ? อนุโมทนาบุญค่ะ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

ที่ถูกต้อง คือ "อรรถกถาจารย์" นะครับ ส่วนการศึกษาธรรมแบบควบคู่ ทั้งในภาคปริยัติและภาคปฏิบัตินั้น เป็นสิ่งที่พึงกระทำเป็นอย่างยิ่งครับ เพราะจะทำให้เราได้ประโยชน์จากการศึกษาธรรมในลักษณะเชิงเปรียบเทียบ เรียกว่า ได้ทั้งรู้จำและรู้แจ้งไปในตัวเลยทีเดียว.

[extra]

ถ้าเกิดความสับสนในใจ search เท่าไหร่ก็ไม่เจอ
ถามคนอื่นเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจสักที
ก็นั่งหลับตา ทำสมาธิ แล้วอธิษฐานขอให้เราได้รู้คำตอบในสิ่งที่สงสัย
และเราจะได้คำตอบขึ้นมาเองค่ะ ไม่ว่าจะได้มาโดยทางใดก็ตาม
เชื่อในบุญนะคะ

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

อีกเรื่องหนึ่งที่กระผมอยากจะฝากไว้ก็คือ เรื่องของการตอบกระทู้ โดยเฉพาะการตอบคำถามแบบไม่ตรงคำถาม และการตอบคำถามโดยใช้คำพูดที่ไม่ครบประโยค (ตกๆ หล่นๆ) ในกรณีเช่นนี้ อาจทำให้ผู้อ่านกระทู้บางท่านเกิดความเข้าใจผิดได้ เนื่องจากเข้าทำนอง "ยานี้กินแล้วแข็ง แรงไม่มี โรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน" เพราะฉะนั้น หากท่านสมาชิกและแขกผู้เยี่ยมชมทุกท่าน สามารถหลีกเลี่ยงการตอบในลักษณะดังกล่าวได้ ก็ควรหลีกเลี่ยงนะครับ ทั้งนี้ เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ทุกฝ่าย

[hmongkon]

เห็นด้วยกับคุณไชยานุภาพ ที่ใช้อรรถกถาจารย์สำหรับอ้างอิง เพื่อมิให้เกิดความขัดแย้ง อย่างพระไตรปิฎกฉบับไทยบางเล่ม ไม่ได้กล่าวถึงยมโลกว่ามี กล่าวเฉพาะมหานรก อุทสธะนรกเท่านั้น แล้วการไปเกิดในอบายก็มีมูลเหตุที่แตกต่าง

แต่โดยส่วนตัวเคยตั้งคำถามเหมือนกันว่า"อรรถกถา"มีการเปลี่ยนไปหรือเปล่า อาจเป็นเพราะ
1.สงครามในอดีตตามประวัติศาสตร์
2.ผู้สังคยานารุ่นหลังอาจไม่ใช่พระอริยะ?
3.ความหมายของภาษาไทยเปลี่ยนไป เช่น บทเสขียวัตร พระภิกษุ ที่ว่าเราจักไม่เวิกผ้าในบ้าน คำว่า"บ้าน"น่าจะหมายถึงชุมชนหรือหมู่บ้าน หากแต่พระคุณเจ้าบางรูปตีความคำว่า"บ้าน" นี้เป็นบ้านพักส่วนตัวของคฤหัสถ์ จึงเวิกผ้าตามป้ายรถเมล์ก็มี (ไม่ได้มีเจตนาตำหนิพระคุณเจ้าแต่อย่างใดนะ)

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

เหตุผลที่พี่มงคลได้อธิบายมานั้น ถูกต้องแล้วล่ะครับ เมื่อกาลเวลาผ่านไปอย่างยาวนาน เรื่องราวต่างๆ ก็ถูกทำให้เลือนลางได้