โดนห้ามไปปฏิบัติธรรม!!
#1
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 10:44 AM
#2
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 11:03 AM
ทำบุญแล้วลองอธิษฐานจิตทุก ๆ วันดีมั๊ย เพื่อบุญจะส่งผล
หรือว่าลองบอกประโยชน์ที่สำคัญที่จะได้รับ
#3
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 11:13 AM
My personal view is that you have to be patient to tactfully persuade your husband to go along with your thought. Of course, this is not an overnight matter. It could be months or years. Meanwhile compromising is viable.
#4
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 11:45 AM
อย่างพี่บุญโตบอก ลองอธิษฐานจิตดูนะคะ และนั่งสมาธิ รักษาศีล8 และทำบุญต่างๆ (วัดข้างบ้านก็ได้ค่ะ) ให้บุญช่วยส่งผลให้สามีอนุญาตไปปฎิบัติธรรม และลองอธิษฐานจิตให้สามีไปปฎิบัติธรรมด้วยก็ดีนะคะ ครอบครัวก็จะเป็นครอบครัวอบอุ่น น่ารักด้วยไงคะ
หยุดนั่นเองเป็นตัวสำเร็จ
ทั้งทางโลกและทางธรรม สำเร็จหมด
#5
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 11:47 AM
#6
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 12:14 PM
ถ้าบอกตรง ๆ แล้วคุณพ่อบ้านไม่ยอม ต้องยึดคำนึงที่ว่า "หนึ่งอั้ว สองลื้อ"
คงต้องใช้กุศโลบาย โดยอาจบอกว่าไปเที่ยว ทัศนศึกษา ประชุม ฯลฯ แต่จิตเราเป็นกุศลนะครับ ถ้าเขาห่วงอีกก็หนีบเพื่อนไปอีกคน
ผมอาจจะให้คำแนะนำได้ไม่ดี เพราะไม่มีประสบการณ์ในด้านนี้มากนัก มันต้องผ่อนสั้น ผ่อนยาว ยากนะครับ ยากจังเลย
โดยในสมัยผมที่เรียนอยู่ ผมหักดิบ หายไปเลย เพราะเราก็ไม่รู้จะไปบอกเขายัึงไง ลำพังตัวผมกว่าจะเข้าใจก็ใช้เวลาไม่น้อยนะครับ หลายปี จะไปบอกใครโดยให้เข้าใจในเวลา 5-10 นาที มันยากหน่ะ ลำพังตัวผมเอง ก็ปัจเจกอยู่แล้ว หายไปเลย 555 (ห้ามเลียนแบบนะครับ เพราะอาจเกิดผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์)
#7
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 12:26 PM
คนทำงานไกลบ้านแต่จิตใจรักครอบครัว เขาย่อมต้องการให้เราอยู่ด้วยเป็นธรรมดา
เวลาทำบุญให้อธิษฐานจิต เอาบุญละเอียดเข้าช่วยเหมือนที่หลวงพ่อมักแนะนำเสมอในโรงเรียน
มีความเป็นไปได้ในการเข้าร่วมโครงการที่จัดในวันธรรมดามั๊ยคะ เช่น ที่เข้าจันทร์เช้า แล้วอยู่ร่วมโครงการจนถึงวันศุกร์เย็น เป็นต้น
ทำใจใส ๆ ไว้นะคะ เดี๋ยวคงคิดหาทางออกที่ดีกับทุกฝ่ายได้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
#8
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 04:03 PM
#9
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 05:17 PM
- ดีที่สุดเห็นจะเป็นการไปปฏิบัติธรรมด้วยกัน แต่สถานการณ์นี้เป็นไปได้ที่สามีอาจจะยังไม่มีศรัทธา ต้องค่อยๆปรับใจ
- แม้การปฏิบัติธรรมเป็นการสร้างบุญบารมี แต่ในการครองเรือน หากมองในระยะยาว การเลือกดูแลสามีและการดูแลคุณแม่ประหนึ่งบูชาเทวดา ก็ไม่เลวนะ เพราะถ้าเราสามารถฝึกขันติและโสรัจจะคือ สงบเสงี่ยม ไม่ให้เกิดอารมณ์บูดซึ่งกัน ก็ย่อมเป็นที่เกรงอกเกรงใจของสามีและคุณแม่ ครั้นเราตั้งจิตอธิษฐาน ก็จะทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้ท่านเหล่านั้นได้อย่างราบรื่นในระยะยาว
- บางครั้งถ้าเป็นบุญใหญ่อาจต้องบอกท่านเหล่านั้นล่วงหน้าว่าจะไป แล้วต้องชักชวนท่านด้วย ถ้าท่านไม่ไปก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอาบุญมาฝาก เข้าทำนองผลัดกันรุกผลัดกันรับด้วยใจใสใสเป็นต่อ
- ชัยชนะคงอยู่ที่ท่านเกิดศรัทธาแล้วกล่าว คำว่า"รู้อย่างนี้ผมและคุณแม่มาปฏิบัติกับคุณตั้งนานแล้ว"ดีกว่าที่จะฟังเขากล่าวทีหลังว่า"วัดดีดีอย่างนี้ น่าจะชวนผมมาตั้งแต่แรกนะ"
- ถอยไปหนึ่งก้าว อาจช่วยให้เราก้าวกระโดดกันทั้งครอบครัวได้ในอนาคต
- วันธรรมดาเราก็หมั่นทำทานสม่ำเสมอ รักษาอุโบสถศีล เพียรภาวนาอย่างเต็มกำลัง เป็นฐานรองรับบุญไว้นะ มาเป็นกำลังใจให้นักเรียนอนุบาลพรฤทธิ์ ประสบความสำเร็จในการสร้างครอบครัวแก้วกันนะ
#10
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 06:09 PM
ชวนคุณแม่ไปด้วยก็ดีนะ
#11
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 06:44 PM
ว่าทำไมไม่อยากให้ไปเอาเหตุและผลมาคุยกัน
ค่อยๆคุยนะคะแตต้องช้าๆใจเย็นๆ น้ำร้อนอยู่
อย่าเพิ่งเอาน้ำเย็นรด ให้น้ำอุ่นๆค่อยเจือจางค่ะ
#12
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 10:44 PM
#13
โพสต์เมื่อ 22 February 2007 - 11:02 PM
ขอให้อดทน
#14
โพสต์เมื่อ 23 February 2007 - 12:55 AM
ทุกครั้ง ขอให้มีทางออกที่ดี ดี ของชีวิตเพราะเรารู้แล้ว
หน้าที่หลัก ของการเกิด ก็คือ การทำพระนิพพานให้แจ้งแสวงบุญ
และก็สร้าง บารมี...ใจเย็นๆนะคะ ทำใจใสเข้าไว้ รู้ค่ะว่ามันทำยาก
แต่ปัญาเกิดขึ้นแล้ว ยังไงก็ต้องอดทน จะเป็นอีกหนึ่งกำลังใจเพื่อให้คุณ
สู้ ต่อไป ...พุทธพจน์ อดทนเป็นตบะอย่างยิ่ง
#15
โพสต์เมื่อ 23 February 2007 - 10:38 AM
#16
โพสต์เมื่อ 23 February 2007 - 12:19 PM
อย่างคุณครูไม่ใหญ่บอก ทะเลาะกันคนละเวลา เสน่หาเวลาเดียวกัน
#17
โพสต์เมื่อ 24 February 2007 - 11:07 AM
ต้องพยายามซึมความคิดค่ะ เพราะดิฉันประสบมาด้วยตนเอง
เวลาเราปฏิบัติธรรม หรือเราไปร่วมกิจกรรมอะไรที่เกี่ยวกับศูนย์หรือวัด หรืองานบุญต่างๆ ต้องเอาบุญมาฝาก เล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เขาไม่ได้อยู่ร่วมกับเรา เขาจะมีความรู้สึกมีส่วนร่วม อธิบายแม้กระทั่งสถานที่ ความประทับใจ ผู้ร่วมงานร่วมกิจกรรม แล้วถามถึงเขาเหมือนเราใส่ใจว่าตลอดอาทิตย์เขาทำอะไร มีอุปสรรคการทำงานไหม พอช่วยให้คำแนะนำได้ไหม หรือทานอะไรบ้างที่ไหน อร่อยไหม เราก็แนะนำว่าที่ร้านนี้ก็อร่อย ชวนกันไปทานบ้าง จะไปหรือไม่ไปก็แล้วแต่
ความรู้สึกเอาใจใส่ คิดถึง ความเห็นใจ จะค่อยๆเพิ่มขึ้นเอง
แล้วเราก็ไปร่วมกิจกรรมศูนย์ที่ยังไม่ต้องไปค้าง หรือเราไปร่วมจัดงานเอาบุญ แล้วเราก็กลับบ้านเอาบุญมาฝากคุณแม่ และสามีภายหลัง ค่อยๆซึม ได้ผลค่ะ ปิยะวาจาหลีกเลี่ยงการโต้เถียง ดิฉันใช้เวลา 2 ปี ปัจจุบัน สามีเป็นลูกพระธัมฯเต็มตัว สำคัญนั่งสมาธิมากๆ อธิษฐานจิตกำกับให้เป็นครอบครัวอบอุ่น ครอบครัวธรรมกาย
#18
โพสต์เมื่อ 24 February 2007 - 04:46 PM
ทำอย่างไรจึงได้บุญ ก็คือทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา
ดังนั้นสถานที่ ที่ดีที่สดุสำหรับการปฏิบัติธรรมก็คือ ใจ นั่นเอง
การปฏิบัติเป็นหมู่คณะก็เพื่อได้กำลังใจ เรียนรู้วิธีปฏิยบัติธรรม
เมื่อปฏิบัติจนชำนาญ มีความรู้ความเข้าใจเพียงพอ ก็สามารถปฏิบัติได้ทุกวินาที ตื่นเช้า ใส่บาตรพระร่วมกับสามี รักษาศีลห้า เป็นภรรยาที่ดี และภาวนา ตามรู้ความคิดของตนให้เท่าทันกิเลส ก็น่าจะเพียงพอต่อการปฏิบัติธรรม สำหรับ ฆราวาสแล้ว
ยกเว้นปรารถนา ทำกรรมร่วมกับผู้อื่น จึงต้องมารวมกัน
#19
โพสต์เมื่อ 26 February 2007 - 10:23 AM
#20
โพสต์เมื่อ 28 February 2007 - 08:42 AM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี