เป็นกำลังใจให้ครับ..ที่แท้แน่นอนคือ ให้อธิฐานจิตกับมหาปูชนียาจารย์ บ่อยๆ ครับ
อยู่ด้วยความศรัทธาในตนเอง ก็ดี
เพียงแค่เราเชื่อในตนเอง ในสิ่งที่ดีงามที่เรามีอยู่ในตัวตนของเรา
ถึงแม้ว่า..รอบด้าน..มองเรา..อย่างไร หากเพียงแค่เรารักและศรัทธาในตนเอง...เพียงพอแล้ว
ที่เราจะยืนหยัดท่ามกลาง..ความรุ่มร้อนรอบด้านได้...
.............................................
"การควบคุมสิ่งที่เราควบคุมได้...คือ "จิตใจ" ของเราเอง" นั้นสุดยอดที่สุด
นี่คือ..กำลังใจจาก "สมาชิกคนหนึ่งใน DMC.tv"
ในยามที่ทดท้อบ้างในบางครั้ง...จากกระแส..สังคมนอกวัด (หรือแม้แต่ในวัด)ก็ตาม
หากยามที่เราไม่เป็นไปตามกฏเกณฑ์ที่กระแสนั้น...
ต้องการเราอาจ "เจ็บ"...และหากว่า....คุณนู๋จินไม่ "ควบคุม"..."ตน"..และ "จิต"..แล้ว
คุณนู๋จิน..ก็อาจเพลี่ยงพล้ำ...ต่อ"ใจ"..ที่ทดท้อนั้นได้
จง...เลือกที่จะให้..."โอกาส"..
แก่ตน...ในการควบคุม..."จิต" ที่มีอยู่
และลุกทำหน้าที่ "แห่งชีวิต"...ต่อไป..ครับ
ในฐานะที่ข้าพเจ้าเรียนมาทางวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ กระทู้ต่างๆ ที่ข้าพเจ้าแสดงความเห็นใน DMC.tv นี้
อาจเป็นเรื่องที่แตกต่างหรือเกี่ยวข้องกับ วิทยาศาสตร์ หรือ วิศวกรรมศาสตร์
ดังนั้นเรื่องที่ข้าพเจ้าเขียนถ้าไม่ตรงกับความคิดเห็นของท่านใด ขออย่าได้มีอคติก่อน
แต่ถ้าตรงกับความคิดเห็นของท่านผู้ใด ขออย่าได้เชื่อไปก่อน
ข้าพเจ้าขอยืนยันว่าเรื่องที่แสดงความเห็นเป็นแนวคิดของข้าพเจ้า
และข้อมูลที่ค้นคว้าเพื่อเสริมสร้างศรัทธาในพระพุทธศาสนาให้มั่นคง
ซึ่งอาจจะถูกบ้างผิดบ้างเป็นธรรมดา แต่ก็จะเป็นประโยชน์ เป็นข้อมูลหนึ่ง กับท่านที่ศึกษาทางพุทธศาสตร์
ข้าพเจ้ามีความเชื่อว่า แต่ละคนก็มีกรรมเป็นของตนเอง เราเป็นทายาทแห่งกรรม
ทำดีตามครูไม่ใหญ่ ต้องได้ดีแน่นอน
และสรุปได้ว่า การเอาธรรมในพุทธศาสนามาใช้ในการดำรงชีวิตไม่เคยล้าสมัย สามารถใช้ได้กับทุกยุคทุกสมัย
ถึงจะเป็นตะเกียงดวงน้อยด้อยแสง แต่ไฟแรงจุดติดดวงอื่นได้
ไม่เสียดายให้แสงสว่างกับผู้ใด ชักนำใจให้สว่างเพียงแต่ธรรม