อยู่กันด้วยความรัก ในทางพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าสอนว่า คนทั้งหลายควรจะอยู่กันด้วยความรัก เลิกโกรธ เลิกเกลียด เลิกอาฆาตพยาบาท จองเวรกันและกัน เพราะเราต้องการความสุขอย่างใด เขาก็ต้องการความสุขอย่างนั้น ขณะใดที่เราเกลียดคนอื่น จะพบว่า จิตเรามีแต่ความมืดมัว และหวาดระแวงภัยตลอดเวลาว่าเขาจะมาทำร้ายเรา
อัพะยาปัชฌัง สุขัง โลเก - การไม่เบียดเบียนกันเป็นความสุขในโลก การอยู่ด้วยการไม่เบียดเบียนกัน จึงจัดเป็นการอยู่ด้วยความรัก
รักพระพุทธเจ้า คิดถึงพระพุทธเจ้าในเรื่องของ ความกรุณาที่พระองค์มีต่อชาวโลก ความบริสุทธิ์ในน้ำพระทัย และความมีปัญญารู้แจ้งเห็นจริง ในเรื่องทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ในเรื่องวิธีแห่งการดับทุกข์
รักพระธรรม ศึกษาพระธรรมบ่อยๆ ใช้ธรรมะเป็นหลักในชีวิตประจำวัน คอยเอาธรรมนั้นมาพิจารณา ตักเตือน แก้ไขตนเอง ว่ามีความบกพร่องในเรื่องใด แล้วพยายามปรับปรุงแก้ไข
ธัมโม หะเว รักขะติ ธัมมะจาริง - ธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
รักพระสงฆ์ ปฏิบัติตามพระอริยสงฆ์ เอาพระอริยสงฆ์เป็นผู้นำชีวิตของเราในด้านการปฏิบัติดี ปฏิบัติตรง ปฏิบัติเพื่อออกจากทุกข์
รักหน้าที่ หน้าที่ในฐานะที่เกิดมาเป็นมนุษย์ พยายามเป็นผู้มีจิตใจสูง มีชีวิตอยู่อย่างสะอาด ไม่สกปรก ไม่เศร้าหมอง หน้าที่ของความเป็นไทย ไม่เป็นทาสของใคร รวมทั้งไม่เป็นทาสของอบายมุขต่างๆ หน้าที่ของพุทธบริษัท เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ตลอดจน
ทำหน้าที่ของตนในแต่ละฐานะให้สมบูรณ์ เช่น ฐานะของพ่อแม่ ครู ทหาร ตำรวจ ทำหน้าที่ต่างๆ ด้วยใจรัก ประณีต และละเอียดรอบคอบ รักครอบครัว เสียสละความสุขส่วนตัว เพื่อประโยชน์แห่งความสุขส่วนรวม คือครอบครัว สามีภรรยาไม่แตกแยก ปรับความเข้าใจกัน ตลอดจนอบรมสั่งสอนสิ่งที่ดีให้แก่บุตร เด็กทำหน้าที่ของลูกที่ดี เพราะงานเจริญ ครอบครัวเจริญ ตนก็พลอยเจริญไปด้วย รักประเทศชาติ รักพวกพ้องชาวไทยของเรา เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว ตั้งใจทำงานเพื่อนประเทศชาติ ไม่โกงกิน ทำงานด้วยใจบริสุทธิ์ยุติธรรม ไม่ลำเอียง
อัตตัตถะปัญญา อสุจี มะนุสสา - บุคคลผู้ใช้ปัญญาความสามารถเพื่อประโยชน์ตนฝ่ายเดียว เป็นคนสกปรก เป็นคนใช้ไม่ได้ ขอให้เราอยู่ร่วมกันด้วยความรักดังที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ เพราะเราเกิดมาเพื่อช่วยเหลือกัน สร้างสรรค์ให้มีความสุขสม ปรารถนา
