คุณป้าองุ่น สุขเจริญ ได้ส่งกลอนบทนี้ให้ ผม ผมอ่านแล้วน้ำตาไหล ..
จึงได้กลับเข้าสู่ เส้นทางของการสร้างบารมีของหมู่คณะเราอีกจนกระทั่งวันนี้
จึงขอฝากกลอนบทนี้ไว้ไห้ท่านที่มีเพื่อนหรือใครๆก็ตามที่ยังไม่ยอมมาวัดได้อ่านกลอนนี้
เขา อาจจะคิดได้ และกลับเข้ามาสู่ เส้นทางของการสร้างบารมีอีกครั้งครับ
หลวงพ่อรอ เราอยู่ รู้บ้างไหม
ขวัญเจ้าเอย อยู่ไหน ไม่มาหา
หรือใครจับ เจ้าไว้ ไม่ให้มา
หรือใครพา เจ้าเพลินไป ในกลางดง
เรายังมี หน้าที่ อันยิ่งใหญ่
วันเวลา ผ่านไป อย่าไหลหลง
ภารกิจ กว่าชีวิต จะปลดปลง
เพื่อปักธง แห่งชัย กลางใจชน
มาร่วมสาน ร่วมสู้ กอบกู้โลก
มาดับโศก ดับแล้ง ทุกแห่งหน
มาทำลาย ความไม่รู้ ของผู้คน
ให้หลุดพ้น สู่ดินแดน อันแสนไกล
ต้องผ่านร้อน ผ่านหนาว อีกยาวนัก
อุปสรรค ขวางกั้น อย่าหวั่นไหว
ถ้าบาดเจ็บ เหน็บหนาว ปวดร้าวใจ
กลับมาอยู่ใกล้ๆ จะให้พร
สำหรับวันนี้ผมขอลาบอร์ดชั่วคราว 8 วัน เพื่อไปปฎิบัติธรรม ที่พนาวัฒน์กับเพื่อนๆและครอบครัวครับ
แล้วจะเอาบุญมาฝากทุกท่านนะครับ ขออนุโมทนางานบุญวันที่22เมษาวันคุ้มครองโลกกับทุกท่านนะครับ สาธุ...